تعدادی از لغات و آوانگاری کتیبه های هخامنشی و معنای فارسی آنها

تعدادی از لغات و آوانگاری کتیبه های هخامنشی و معنای فارسی آنها:

۱٫eta به معنای “این
۲٫akart به معنای “ساخته نشده
۳٫axshina به معنای “فیروزه
۴٫ati به معنای “آن سوی
۵٫ayaumani به معنای “نا آزموده
۶٫ari که کلمه آریا نیز از آن مشتق شده است به معنای” شرور و سرکش
۷٫aruva به معنای” عمل
۸٫had به معنای “نشستن
۹٫hania به معنای “سپاه
۱۰٫zorah به معنای “نادرستی
۱۱٫sikabaro به معنای” عقیق
۱۲٫vashna به معنای” لطف
۱۳٫vardana به معنای “شهر
۱۴٫ varka به معنای “گرگ
۱۵٫vaj به معنای “درآوردن چشم
۱۶٫yam به معنای “دست درازی کردن
۱۷٫mard به معنای “فشردن
۱۸٫marika به معنای “مطیع
۱۹٫mania به معنای “برده خانگی
۲۰٫bav به معنای ” شدن و بودن
۲۱٫bara به معنای “تحمل
۲۲٫batugara به معنای “پیمانه
۲۳٫baga به معنای “خدا
۲۴٫baug به معنای “تحمل کردن
۲۵٫piru به معنای “عاج
۲۶٫partara به معنای “نبرد
۲۷٫nah به معنای “بینی
۲۸٫naiba به معنای “زیبا
۲۹٫duruva به معنای “محکم
۳۰٫dipi به معنای “کتببه
۳۱٫dahya یعنی سرزمین
۳۲٫darania یعنی زر
۳۳٫data یعنی قانون
۳۴٫tachara یعنی کاخ
۳۵٫jad دعا کردن
۳۶٫gashta زشت
۳۷٫kasaka سنگ قیمتی
۳۸٫kama آرزو
۳۹٫upasta کمک
۴۰٫isuva تبرزین
۴۱٫avahana دهکده
۴۲٫ardata نقره
۴۳٫path به معنای مسیر و راه
۴۵٫agree به معنای موافقت
۴۶٫shine به معنای درخشیدن
۴۷٫ vert به معنای چرخش
۴۸٫para به معنای پیشین