۱۲ اکتشاف مهم و شگفت انگیز باستان شناسی که تاریخ را دگرگون کردند
بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۷ دی ,۱۳۹۷
۱۲ اکتشاف مهم و شگفت انگیز باستان شناسی که تاریخ را دگرگون کردند
همانطور که همه ما می دانیم، بشر تمدنی ده ها هزار ساله دارد. تاریخ کره خاکی که در آن زندگی می کنیم، همواره از اهمیت زیادی برخوردار بوده و مورد توجه متخصصان و باستان شناسان قرار داشته است. افراد آگاه در این زمینه، همواره تلاش کرده اند که رازهای اماکن تاریخی مانند اهرام مصر را پیدا کنند و از این طریق بتوانند به سوالات بیشماری که وجود دارد، پاسخ دهند.
باستان شناسان در مواردی ساختمان ها و اشیایی بسیار عجیب را کشف می کنند. پیدا کردن برخی از آن ها به حدی اهمیت دارد که می تواند جهانی که ما در آن زندگی می کنیم را دچار تحول نماید. البته این گونه کشفیات بسیار انگشت شمار هستند و هر چند دهه یک بار می توان مانند آن ها را دید.
ما در این مقاله قصد داریم ۱۲ کشف باستانی پر اهمیت که سر و صدای زیادی در جهان به پا کردند را مورد بررسی قرار دهیم. تا پایان همراه باشید.
لشکر سفالین
در سال ۱۹۴۷ میلادی، یک کشاورز در حال حفر چاه در استان «شاآنشی» بوده که ناگهان به این لشکر عظیم برخورد می کند. هزاران سرباز ارتش تراکوتا در جلوی مقبره چی شی هوان نخستین پادشاه چین ایستاده بودند تا از وی در زندگی پس از مرگش محافظت نمایند. این کشف برای باستان شناسان نشان دهنده یک انسان گرایی بی سابقه و دیدگاه های وسیع این امپراتور بود.
حاکمان قبلی معمولا وصیت می کردند که لوازم مورد نیاز برای زندگی پس از مرگ را در تابوت قرار دهند. با وجود آن که این ارتش بیش از ۶۰ سال است که پیدا شده، اما متخصصان هنوز نتوانسته اند مقبره امپراتور را کشف نمایند.
طومارهای دریای مرده
قطعه های بسیار زیادی از نسخه های خطی کهن در مناطق مختلف سواحل شمال غرب دریای مرده یافت شد. کارشناسان بر این باورند که آن ها بیش از ۱۰۰۰ سال قدیمی تر از نسخه های نوشته شده انجیل در عهد عتیق هستند. ما اکنون می توانیم با استفاده از این نوشته ها، شیوه زندگی در آن سال ها را حدس بزنیم.
کتیبه های بیستون
آن ها توسط باستان شناسی انگلیسی به نام «رابرت شرلی» در سال ۱۵۹۸ میلادی کشف شده اند. سنگ ها و نوشته ها به دستور داریوش پادشاه هخامنشی حکاکی گشته اند. این دست خط ها از رویدادهایی که در سال های ۵۲۱ تا ۵۲۳ قبل از میلاد مسیح اتفاق افتاده اند، حکایت دارند. باستان شناسان با استفاده از آن ها توانستند تمدن هایی مانند بین النهرین، سومر، ایران و آشور را بیشتر مورد بررسی قرار دهند.
تنگ الدوای
این مکان یافته های ماقبل تاریخ بسیار ارزشمندی را درون خود جای داده است. «ویلهلم کاتوینکل» حشره شناس آلمانی در سال ۱۹۱۱ میلادی هنگامی که یک پروانه را تعقیب می کرد، این مکان را پیدا نمود. سه گونه انسانی شامل «جنوبی کپی» (Australopithecus)، «انسان ماهِر» (Homo habilis) و «انسان راست قامت» (Homo erectus) در این تنگ یافت شدند. همچنین بقایایی از نوعی اسب قدیمی نیز مشاهده شد.
انگکور وات
اکتشافات اولیه پیرامون این مکان شگفت انگیز، به سال ۱۶۰۱ میلادی باز می گردد. فردی به نام «مارسلو ریباندیرو» از اسپانیا، تصادفا با این معبد تاریخی در جنگل های کامبوج برخورد می کند. وی نتوانست راز این مکان عجیب را کشف کند و معبد برای ۲۰۰ سال به دست فراموشی سپرده شد.
«انگکور وات» بزرگترین عبادت گاه در سراسر دنیا لقب گرفته است. این مکان سه لایه، پله های بسیار زیادی داشته و از پنج برج زیبا بهره می برد. انگکور وات را می توان روح مردم قوم خمر دانست و ما می توانیم به راحتی آن را قلب تمدن بزرگ بنامیم.
تروآ
شهر باستانی ایلیون که نام آن در شعرهای هومر و ویرژیل نیز دیده می شد، در دهه ۱۸۷۰ میلادی توسط باستان شناسی آلمانی به نام «هاینریش اشلیمان» شناسایی گشت. بعد از کند و کاوها، تاریخچه این شهر به چند دوران شامل تروای ۱ تا تروای ۹ تقسیم بندی شد. تروای هومر احتمالا در دوران ششم (۱۹۰۰ تا ۱۳۰۰ قبل از میلاد مسیح) رخ داده است.
سازوکار آنتیکیترا
تاریخچه این ماشین مکانیکی به ۱۰۰ سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد. این دستگاه در سال ۱۹۰۱ میلادی و در نزدیکی جزایر یونان کشف شد. بر اساس گفته های دانشمندان، ماشین مذکور حداقل از ۳۰ چرخ دنده برنزی که درون محفظه ای چوبی قرار گرفته اند، تشکیل شده است. در بخش های جلو و عقب آن نیز شماره های برنزی به چشم می خورند.
آن ها برای اندازه گیری حرکت ستاره ها و سیاره ها مورد استفاده قرار می گرفتند. محققان بر این باورند که این مکانیزم برای محاسبه دقیق روز آغاز بازی های المپیک نیز به کار می رفته است. در واقع دستگاه مذکور قادر بوده که فاصله زمانی ۴ ساله را محاسبه نماید.
دندان دنیسووا
یک دندان و یک استخوان متعلق به انسان های اولیه، در غار دنیسووا نزدیک به شهر بیسک روسیه کشف شد. دانشمندان اعتقاد داشتند که بقایای یافت شده، بیش از ۵۰ هزار سال قدمت دارند. بعد از تلاش های بسیار، باستان شناسان اعلام کردند که نوع ناشناخته ای از انسان های اولیه، در قلمروی آلتای زندگی می کرده است. به نظر می رسد که آن ها دارای پوست، مو و چشمان تیره بوده اند.
پمپئی
در آغاز امپراتوری روم، این شهر، بندری پر رونق بود که خانه ها، معابد و سالن های مختلفی درون خود داشت. آمفی تئاتر، انجمن و کلیسا نیز از دیگر اجزای مهم شهر به شمار می رفتند. ۷۹ سال بعد از میلاد مسیح و درست در زمان فوران نزدیک به آتشفشان وزوو، جمعیت این منطقه به ۲۰ هزار نفر می رسید. این حادثه باعث شد که تمام شهر توسط خاکستر پوشیده شود.
این منطقه در سال ۱۵۹۹ میلادی توسط «دومنیکو فونتانا» کشف شد، اما کاوش ها در سال ۱۷۴۸ آغاز گشتند. پیدا شدن چنین مکان عظیمی، ذهن باستان شناسان را درباره زندگی رومی ها روشن ساخت. بد نیست اشاره کنیم که این کشفیات، تا حد زیادی به خلق سبک امپراتوری در هنر کمک نموده است.
غار لاسکو
این غار در ۱۲ سپتامبر سال ۱۹۴۰ میلادی، توسط گروهی از نوجوانان کشف شد. بیش از دو هزار نقاشی از حیواناتی مانند گربه ها، پرندگان، کرگدن ها و خرس ها، در این منطقه تاریخی پر اهمیت به چشم می خورد. دانشمندان بر این باورند که انسان ها در این غار سکونت نداشته اند، اما برای رسم تصاویر، به صورت دوره ای به آن سر می زدند.
سنگ روزِتا
این کتیبه، تخته سنگی گرانیتی است که در در سال ۱۷۹۹ میلادی در کشور مصر کشف شد. کارشناسان قدمت آن را بیش از ۲۲۰۰ سال تخمین زده اند. فرمانی از سوی پادشاه وقت « Ptolemy» پنجم، در زبان مصری و یونانی باستان بر روی سنگ حکاکی شده است. از این کتیبه برای ساخت یک سازه در دهکده روزتا استفاده شده است.
ماچو پیچو
قلعه مشهور اینکا ها و پناهگاه تاریخی کشور پرو، در سال ۱۴۴۰ تاسیس گشت و تا سال ۱۵۳۲ نیز پایدار بود. هیرام بینگهام، کارشناس تاریخ دانشگاه «Yale» توانست این بنای شگفت انگیز را کشف نماید. خرابه های زیبای ماچو پیچو، بهترین مثال برای ساخت و ساز سنگی قوم اینکا ها به شمار می رود. این منطقه ۳۶۵ متر طول و ۳۰۰ متر عرض دارد و بیش از ۲۰۰ ساختمان درون آن جای گرفته است.