دره پادشاهان در مصر
بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۹ اردیبهشت ,۱۳۹۸
دره پادشاهان در مصر
در پشت تپه های تبان در ساحل غربی رود نیل، دره پادشاهان یا دروازه پادشاهان، در زبان عربی وادی الملوک پنهان شده. این دره جایی است که در یک دوره تقریباً ۵۰۰ ساله در آن برای پادشاهان و نجبای قدرتمند عصر پادشاهی جدید مصر (سلسله هجدهم تا بیستم مصر باستان) آرامگاه هایی ساخته شده است.
جنس سنگ های این دره بیشتر از سنگ آهک است و شکل طبیعی و جنس سنگ های آن به ساختن مقبره های موجود در آن کمک کرده است. این دره به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شده. بیشتر آرامگاه های سلطنتی در دره شرقی واقع شده اند.
در دره پادشاهان ۶۳ مقبره سلطنتی از گودال ساده گرفته تا یک مقبره با بیش از ۱۲۰ اتاق وجود دارد. چند تا از مقبره ها مانند مقبره توتان خامون و یووا حاوی هزاران شیء گرانبها هستند. بضی از مقبره ها از دوران باستان گشوده شده اند و حتی برخی از آنها در طول دوره های رومیان و بیزانسی ها به عنوان مسکن یا کلیسا مورد استفاده قرار گرفته اند. اما تعدادی از آنها در همین ۲۰۰ سال اخیر کشف شده اند.
دره پادشاهان در مصر
دره پادشاهان به عنوان مدفن از سال ۱۵۳۹ پیش از میلاد مورد استفاده قرار گرفته و کاربرد آن به این عنوان از توتموس اول شروع شده و با رامسس دهم یا یازدهم پایان یافته. در زمان رامسس اول (۱۳۰۰ پیش از میلاد) کار ساختن دره ملکه ها نیز شروع شد. اما با این وجود بعضی از زنان با شوهرانشان در دره پادشاهان دفن شده اند.
در میان دفن شدگان در این دره بچه های نجبا و فراعنه هم دیده می شوند. شماری از مقبره ها هم خالی هستند. صاحبان تعدادی از آنها شناخته نشده اند.
به نظر می رسد که همه مقبره های دره پادشاهان در همان دوران باستان به خاطر اشیای گرانبهایشان مورد دستبرد و غارت واقع شده اند. برای همین حاکمان تلاش کرده اند تا حد ممکن از بقایای صاحبان مقبره ها حفاظت کنند. در نتیجه مومیایی ها از مقبره ها به جاهای دیگر برده شده اند تا از آنها بهتر حفاظت شود. حتی حاکمان، بیشتر گنجینه های مقبره ها را هم به منظور حفاظت اجساد در مقابل دزدان از مقبره ها خارج کردند.
در سال ۱۰۹۰ پیش از میلاد وضع بد اقتصادی پای دزدان مسلح را به دره باز کرد. به این خاطر این آخرین سالی بود که دره به عنوان مدفن مورد استفاده قرار گرفت. به نظر می رسد یک غارت عمده هم طی جنگ داخلی زمان رامسس هفتم به وقوع پیوسته باشد.
این منطقه از آخر قرن هجدهم مرکز توجه باستان شناسان و مصرشناسان جهان بوده است و مقبره ها و افراد دفن شده در آن انگیزه پژوهش های زیادی بوده اند. کشف مقبره توتان خامون (با شایعات حول و حوش آن) نیز موجب شده که این مکان به یکی از مشهورترین مکان های باستانی جهان تبدیل شود.
