بایگانی ماه فروردین, ۱۳۹۴

بروزرسانی شده در تاریخ: ۶ فروردین ,۱۳۹۴

هر گردی گردو نیست (بدون شرح):

بروزرسانی شده در تاریخ: ۶ فروردین ,۱۳۹۴

شگفت انگیزترین گنج های تازه کشف شده:

** گنج هندوها

در سال ۲۰۱۱ گنجی شگفت انگیز در ششمین طبقه زیرزمین یک معبد هندی پیدا شد که بیلیون ها دلار ارزش داشت. این گنج شامل چند صد کیلو طلا و جواهرهایی است که ریشه های آن به قرن ۱۶ بر میگردد. در این گنج ها که ارزشی ۷ بیلیون پوندی دارد  مواردی از قبیل گردنبدهای طلا و حتی نخ و طناب های طلا دیده می شود. البته با توجه به گذر زمان و سرپا بودن این معبد گنج هایی از سال های حکومت ناپلئون نیز در میان آن ها دیده شده است. این گنج ها همچنان در این معبد نگهداری می شوند و البته معبد به شهرتی بسیار زیاد دست پیدا کرده است.

** گنجینه در باغ

“تری هربرت” به همراه پسر ۱۴ ساله اش در حال گشت زدن در باغ خانه شان بودند که ناگهان صدای فلزیاب آن هابه گوش رسید. آن ها پس از کندن زمین توانستند به گنجی شگفت انگیز دست پیداکنند. این اتفاق که در سال ۲۰۰۹ رخ داد باعث شد تا این پدر و پسر بتوانند ۵ کیلوگرم طلا و ۲٫۵ کیلوگرم نقره پیدا کنند. این گنج شامل تعداد بسیار زیادی از ادوات جنگی بود که میتوان به سپر یا شمشیرهای شکسته اشاره کرد. این گنج به قرن ۷ام بر می گردد. ارزش تقریبی این طلاها و گنجینه ۳٫۵ میلیون پوند حساب شده است و این روزها در موزه زندگی می کند.

** گنج وایکینگ ها

در سال ۲۰۰۷ بار دیگر یک فلزیاب ساده توانست گنچی شگفت انگیز را پیدا کند. “دیوید والن” به همراه فرزندش در حال گشت زدن در یکی از مناطق خارجی شهر یورکشایر بود که توانست گنجی از دوره وایکینگ ها را پیدا کنند. این گنج شامل ۶۱۷ سکه نقره به همراه ۶۵ وسیله دیگر است که هر کدام آن ها به سال ۹۰۰ میلادی بر می گردد. ارزش این گنج یک میلیون پوند برآورد شد و این روزها نیز در موزه های مختلف انگلستان نگه داری می شود.

** گنج های روم باستان

در سال ۲۰۱۰ “دیو کریسپ” که علاقه خاصی به یافتن فلزهای مختلف دارد توانست به گنجی باستانی دست پیدا کند. او با استفاده از یک فلزیاب جالب توانست گنجی را پیدا کند که قدمت آن به قرن های ابتدایی تاریخ و حکومت روم باستان می رسد. این گنج شامل ۵۲ هزار سکه رومی به همراه چندین قطعه از ابزار و وسایل آن زمان است. گنجینه آقای کریسپ توسط نهادهای رسمی و موزه ای که این روزها از ان نگه داری می کند ارزشی ۳۲۰ هزار پوندی دارد.

** گنج های آنجلو-ساکون

در سال ۲۰۰۱ یک باستان شناس آماتور به نام “کلیف برادشو” اولین کار خود را در منطقه ای به نام کنت در انگلستان آغاز کرد. او برای یافتن گنجینه های قوم آنجلو-ساکون تلاش بسیاری کرده بود و مناطق مختلفی را چک کرده بود اما در نهایت در کنت توانست ریشه این قوم را بیابد. او در تلاش های خود برای پیدا کردن گنج توانست به مجموعه ای از ظروف خاص باستانی دست پیدا کند که ارزشی نزدیک به ۲۷۰ هزار پوند داشت. این گنجینه را یکی از موزه های انگلستان خرید و پول آن به برادشو و صاحب زمین رسید.

منبع.http://www.yjc.ir

بروزرسانی شده در تاریخ: ۳ فروردین ,۱۳۹۴

کلیات علائم شناسی دفینه:

سلام خدمت همه دوستان
لازم دونستم تا حد توان مسائل و ابهاماتی که در مورد علائم و بارها هست رو ذکر کنم تا اونجا که تجربه بهم اجازه میده
ببینید دوستان در زمان قدیم بخواهیم مردم رو به چند دسته تقسیم کنیم اینطوری میشه ۱- طبقه فقرا ۲- طبقه متوسط (کشاورزان و صنعتگران و دامداران و اصناف و…)۳- طبقه اشراف مثل سرداران ارتش و فرمانداران و داروغه ها و…۴ -طبقه روحانیون ایینی مثل کاهنان و مغان و …۵- طبقه پادشاهان و وزرا و درباریان

خوب در مورد داشتن مال و سرمایه و پنهان کردن سرمایه گروه یک که هیچ و گروه دو اگر خیلی خسیس و بخیل بودن چیزی جمع میشد ولی نه اون قدر که از ترس دزدان بخواد پنهونش کنه . پس نتیجه میگیریم دفینه های کوچک و کمی سنگین برای طبقه سوم و چهارم و دفینه و گنجهای سنگین از ان طبقه پنجم جامعه میباشد طبقه اشراف که اگر اموالی داشتن یا در خانه یا اگر در سفر بودند در بیابان دفنشون میکردن طبقه روحانیون هم شاید اموالی خودشون داشتن ولی اکثر اموالی که داشتن مربوط میشه به هدایای مردم یا اموالی که مردم به رسم امانت پیش اونها میذاشتن خوب این روحانیون هم اموال رو در کنار معبد یا اتشکده ها یا در خود معابد دفن میکردند پس اگر جایی اتشکده و معبد باشه میشه اموال زیادی رو از اطرافش به دست اورد ضمن اینکه وقتی که روحانیون و اشراف هم میمردند مقبره هایی بزرگ و دارای هدایای بسیاری رو برای انها تعبیه میکردند . خوب در مورد علائم برای اشراف و روحانیون نمیشه علائم خاصی در نظر گرفت و اونها بیشتر اموالشون رو در کنار چشمه ها و درختان و رودخانه ها و معابد و … دفن میکردند علائمی که سالیان سال از بین نمیرفتند پس برای این اموال نمیشه علائم خاصی در نظر گرفت هست و دارند ولی نه خیلی زیاد  و به صورت اختصاصی و به مثابه یک دفینه خاص اون بعضیا رو هم در پایین در موردشون توضیح خواهم داد
اما طبقه پادشاهان و وزرا و درباریان که یا خود دارای اموال اختصاصی بودند و خزانه اختصاصی داشتند و یا خزانه های عمومی بودند که اکثر این اموال دربار چه به صورت غنیمت و چه به صورت مالیات گرفته شده از ملت و چه اموال امانتی اشراف و مردم طبقه مرفه که در ازای گرفتن مقداری از اونها از اموالشون محافظت میکردن و…

دولت و حکومت هر مالی هر جا پنهان کرده یک علامت خاص رو برای اون در نظر گرفته و به روی سنگی علامتی برای دست یافتن راحت البته راحت برای خودشون حک میکردند که البته در اینجا باز اسرار نظامی لشگر  و علائم دفینه های دیگر از هم متمایز هستند
.۱- اگر دولت و لشگری به مکانی حمله میکرد و جابجا کردن غنیمتها به صورت یک جا براش میسر نبود اموال هر منطقه ای رو در همون منطقه به صورت اتاقکی ساروجی یا درون غارها و … دفن میکردن و علائم خاصی هم براشون تعبیه میکردن(اسرار نظامی) که هدف گذاری و ایجاد نوع تله و مکان هدف گذاری بستگی به زمان در دست لشگر داشته که این کار رو در لشگر افراد خاص و خبره انجام میدادند که در لشگر بودند و مخصوص اینکار با لشگر در حرکت بودند ۲ اگر دولت و کشوری مورد حمله و هجوم قرار میگرفت اموالشون رو در داخل غارها و قلعه ها و … دفن میکردن وبرای اینکه از گزند دشمنان هم در امان بمانند تله یا تله های سنگینی برای اونها در نظر میگرفتند که دسترسی به انها مقدور نباشد
غارها

خوب در غارها اموال رو در ته غار یا سقف غار یا کف غار یا بدنه غار پنهان میکردند که اکثرا پلمپ هستند ولی قسمتی از غار که دهانه غار هست رو خالی میذاشتن که هرکس به داخل غار امد بگه اینجا چیزی نیست معمولا یک سرباری جلوی در غارها دفن میکردن که هرکس اون رو در اورد قید بار اصلی رو بزنه یا بکه اینجا دیگه چیزی نیست و معمولا غارهای طولانی تله های مهلکی دارند که از دم در غار تا نزدیکی دفینه هم وجود داره
قلعه ها

دوستان قلعه ها چون در بالای بلندی تپه ها بودن و اکثرا امروز به صورت تلی از خاک دیده میشه دارای مکانیسم بارگذاری متفاوتی بودند که یکیشون این بوده که یک چاه در وسط تپه تا رسیدن به کف تپه به صورت حفر شده وجود دارد که در صورت رسیدن به کف به دومسیر تقسیم میشد خوب این دو مسیر از دو طرف سینه پایین تپه که قلعه روی اون قرار داره به بیرون هدایت میشد که یک در معمولا در سمت افتاب طلوع و یک در معمولا در افتاب غروب میباشد
وقتی قلعه ای قرار بود مورد حمله قرار بگیره اول از همه روی چاه یا در بدنه چاه وسط قلعه سرباری پنهان میکردند در کف چاه که رسیدن تا رسیدن به راههای در رو سه اتاق یا یک اتاق قرار داشته اتاقی که در وسط تپه دقیقا کنار چاه که بار اصلی در اون بوده جوری تعبیه شده که طرف از کنارش رد بشه و به وجود اون پی نبره دو اتاق دیگر هر کدام در مسیر راه در رو قرار دارند که حکم سرباری رادارند که در این مسیرها و دالانها احتمال وجود تله زیاد هست معمولا جلوی درهای ورودی سنگی بزرگ میذاشتن برای نشانه یا به شکل فرورفتگی اون رو درست میکردند حالات دیگری برای راه در رو هم میشه در نظر گرفت
اتاقک های ساروجی و مقبره پادشاهان و بزرگان که اکثرا دارای دالان و در ورودی هست .و اکثرا در دالان موردنظر دارای تله میباشند و در مورد دستیابی  مقبره های مهم باید در ارتفاعات جستجو نمود
خوب تا اینجا تا ذهنم رسید در این مورد نوشتم شاید چیزی جامونده باشه که اگر باشه بعدا میگم
اما اثار و علائم

اثار و علائم رو اولا روی سنگهای خاص که در منطقه غریب هم هستند تعبیه میکردند سنگهای دارای علائم باید خاص باشند نشانگر ان علائم باشند قابل جابجایی توسط چهار مرد جنگی نباشند و بیشتر در محل گذر گاههای قدیمی میشه اونها رو پیدا کرد سنگ دارای علامت برای اهل فنش وقتی از دور هم ببیننش توی چشم میزنه چند نوع علامت داریم

علامت عمیق کنده شده

علامت برجسته

علامت تندیسی

علامت رنگ مخصوصی که اول کمی سنگ رو حجاری میکردن و این رنگ مخصوص رو روش میکشیدن حالا این چه رنگیه که طی هزاران سال هم از بین نمیره الله اعلم
معمولا علائم حجاری شده دارای علامت دوم هستند
دوستان توجه کنند که علائم باید بیانگر مفهوم اون علامت باشند یعنی هرکس اون رو دید حتی بچه هم بگه اون فلان چیزه نه اینکه در تخیلات خودمون اون رو به چیزی تشبیه کنیم
دوستانی که میپرسن بار فلان جا چی هست و چقدر باید بکنیم باید عرض کنم از این سوالا نکنید  چون هرکسی هر چی داشته پنهون کرده وجنسها متفاوتند در مورد اینکه بار چقدر زیر زمینه باید بگم هر کی هر چقدر عشقش کشیده بارشو برده پایین

دوستان توجه کنند اکثر بارها یه خونی هم پاشون ریخته شده اگر کسی باری با نوکرش پنهون میکرد اخرش برای اینکه جا لو نره اجبارا نوکر بخت برگشته رو میکشته و اکثرا جسدش رو  میذاشته رو بار که هم علامت باشه روی بار و هم مکانش امن بمونه

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲ فروردین ,۱۳۹۴

روستای کهن هنده:

سلام دوستان در این پست شما را با روستای قدیمی و تاریخ دار هنده اشنا خواهم کرد سرزمینی که میتوان گفت در قدیم پایگاه و دژ مهمی در منطقه بوده است این روستا تا چندین سال پیش جز روستاههای شهرستان الیگودرز در استان لرستان بوده است ولی اکنون در تقسیم بندی کشوری استانها و شهرستانها از توابع و دهات شهرستان گلپایگان در استان اصفهان میباشد.

این روستای باصفا از لحاظ حد ومرز قرار گیری بر سر مسیرهای عبوری چه در گذشته و چه حال از موقعیت استراتژیکی برخوردار است  چرا که در نقطه مرزی و در نقطه ی سه راهی سه استان و چند شهرستان تاریخی قرار دارد. از یک سو استان لرستان و البته شهرستان الیگودرز از طرفی استان اصفهان و البته شهرستان گلپایگان و خوانسار و از طرفی استان مرکزی و البته شهرستان خمین که با توجه به این مطلب میتوان پی برد که روستای هنده از چه موقعیت مهم و برجسته ای در ناحیه برخوردار بوده است.همانطور که مشخص میباشد شهرستانهای نامبرده از قدمت تاریخی و تمدن دیرینه ای برخوردارند. میتوان برای روستای هنده تاریخی ۴ تا ۵ هزار ساله را در نظر گرفت. یاداور شوم که هنده در ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهرستان گلپایگان قرار دارد.هنده دارای اب وهوای خیال انگیز و مطبوعی است.پاییزی خزان زده و برگ ریزان زمستان سرد و بارانی و برفی و بهاری دل انگیز و تابستانی با گرمای ملایم و البته خنک به دلیل وجود درخت و سبزه و مزارع بسیار.از روستاهایی که در اطراف هنده وجود دارند میتوان به اشناخور و رضا اباد و هرستانه علیا و هرستانه سفلی و قرغن و حاجیله و حسن اباد و حاجی اباد و هندوکش و چمن سلطان و رکن اباد و … و از همه مهمتر ویست (شهر قدیم ویسه) که در نزدیکی خوانسار هست اشاره کرد.گویش مردم این سامان گویش شیرین بختیاری میباشد.که در خور خود گویشی است شیرین و گوش نواز .مردمان هنده از ایل و طایفه ی بختیاری هستند . یاداور میشوم که ایل بختیاری از دو عشیره ی چهارلنگ و هفت لنگ تشکیل شده است که مردمان هنده از عشیره ی چهارلنگ میباشند و البته این عشیره ها خود به چند دسته تقسیم میشوند که طایفه میانجایی یکی از طوایف عشیره چهار لنگ میباشد که اکثر قریب به اتفاق مردمان هنده از این طایفه بزرگ هستند که در گستره ی بزرگی از مرکز و غرب و جنوب ایران بزرگ بار به زمین گذارده اند.مانند همه روستاهای موجود هنده هم از معضل مهاجرت ساکنان به شهرها در امان نمانده و بسیاری از پروردگان این ملک  برای کسب و کار و تحصیل به مکانهای مختلفی مهاجرت کرده اند که مهمترین مرکز این مهاجرت شهرستان گلپایگان میباشد.ولی هنوز هم ساکنان در خور توجهی دارد.مهاجرت کنندگان در فصل بهار و تابستان به دیار اولای خود گهگاهی سرکی میکشند هم برای تجدید دیدار با والدین یا بستگان هم برای استفاده از طبیعت زیبا و بهره بردن از نسیم جان پرور موجود در بلندیهای طبیعت و گوش فرا دادن به صدای دلنشین شرشر اب چشمه ها و ارامیدن در زیر سایه ی درختان خوش بو و معطر به دور از هر نشانه از زندگی شهری و الودگی های عصر ماشین و الکترونیک / وه که چه خیال انگیزاست و خیال پرور از صدای چه چه بلبلان و کبک ها و قناریها در کنار سبزه ها بهره بردن و بوی بهشت را استشمام نمودن/ وه از این خیال پرشور ….

انکه رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

صبر و ارام تواند به من مسکین داد

ادامه دارد.

طبیعت زیبای هنده

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲ فروردین ,۱۳۹۴

غار کلماکره راز سربه مهر لرستان :

غار کلماکره درلرستان و بخش مرکزی پلدختر واقع شده و یکی از شش گنجینه بزرگ کشف شده در جهان است.

به گزارش خبر نگار باشگاه خبرنگاران لرستان، برای دسترسی به غار از مسیر پلدختر و از طریق جاده ی شوسه ای که در حاشیه شمالی رودخانه کشکان است، پس از طی ۱۲ کیلومتربه دهکده ی قشلاقی به نام دره باغ می رسیم.

از این آبادی تا دهانه غار مسیری است کوهستانی که باید پیاده طی شود. کوه آهکی مّلِه که غار باستانی کلماکره در سطح روبه آفتاب آن قرار گرفته است، از غرب شهرستان پلدختر آغاز شده و با انحرافی اندک از شرق به جانب شمال شرقی کشیده شده است.

رود خانه های کشکان وسیمره در جنوب کوه مله به هم می پیوندند و در امتداد کبیرکوه که در مقابل آن قد برافراشته است، جریان می یابند.

در حصوص این اثر اعجاب انگیز یک کارشناس ارشد باستان شناسی می گوید: غار کلماکره به ارتفاع ۵۵۰ متر بلندتراز سطح دشت در سمت شرقی یکی از آخرین دره های صخره ای آن واقع شده است. دهانه غار به سمت غرب باز شده و در دل صخره به سوی شرق ادامه می یابد.

سعیدحیدری ادامه داد: دهانه های تقریبا دوقلوی غار در پناه پوز صخره ای شیب دار با دیدی کاملا کور قرار گرفته است، به همین دلیل تا کنون دهانه های آن از نظرها پنهان مانده است؛ بنابراین از هر نظرمأمن بسیارمطمئنی برای اختفا وشرایط اضطراری به حساب می آید.

وی بیان کرد:کلماکره از سه کلمه ی جداگانه کل، ما، وکره تشکیل یافته است. کل در گویش مردم لرستان نوعی حیوان حلال گوشت کوهی با شاخ های کمانی روبه بالا، و نرینه بز کوهی است.)) کلمه ما با توجه به مفهوم محلی به صورت پسوند”مان” به معنای مأوا و مکان ومحل استقرار به کار برده می شود. ترکیب این دو کلمه به معنای مأوای بز کوهی قلمداد می شود.

این کارشناس ادامه داد: گویا یک شکارچی محلی در تعقیب یک بزکوهی به این غار پرماجرا دست یافته است. کلمه ی کره نام درختی است مشابه درخت انجیر وظاهرأ تفاوتی با آن ندارد فقط میوه آن نامرغوب و غیرخوراکی است.

حیدری یادآورشد: در بدو ورود به غار با این درخت مواجه می شویم. در مجموع می توان نتیجه گرفت که کلماکره به معنای((مأوای کل و درخت انجیر))است یا به تعبیری روشن تر اختصاصات غار را نشان می دهد. از نظر مختصات جغرافیایی این غار دارای طول جغرافیایی۴۷:۳۷:۲۵ وعرض جغرافیایی۳۳:۱۱:۴۳ می باشد وارتفاع آن از سطح دریا۱۲۷۰ متر است.

این کارشناس با بیان اینکه دهانه ی غار حدود۳۰ متر پایین تر از قله کوه وتقریبا در محل تلاقی دیوارهای دره ای است که درضلع شمالی کوه وجود دارد،گفت: غار در قسمت شرقی و بر روی دیواره ای که از بالا تا انتهای دره به شکلی کاملا مسطح کشیده شده است. پیشانی غاریک و نیم متر جلوتراز پایین دهانه بوده واین خودیکی از ویژگی های این غار محسوب می شود. همین موضوع هم علت پنهان ماندن آن از دیدگاه رهگذران احتمالی یا شکارچیان وشبانان بوده است.

وی تصریح کرد: بررسی های انجام شده مبین این مطلب است که غار کلماکره هیچ گاه راه سهلی نداشته واز دیربازدست یابی به آن مشکل بوده است.برای ورود به غار جز فرود از این ارتفاع وگذشتن از باریکه راهی بزرو به طول ۱۰متربه سمت ورودی دهانه ی غار راه دیگری وجود ندارد. طول دهانه غار حدود ۲۰ متر وارتفاع آن بین ۱تا۷ متر است.

سعیدحیدری اظهار کرد: ورودی در جنوب دهانه قرار گرفته و کم ترین ارتفاع را دارد. نور طبیعی تاعمق ۱۰ متری دهانه در این تالار رفت وآمد را ممکن می سازد ولی از آن پس تاریکی محض بوده و بدون استفاده از نور مصنوعی امکان پیشروی وجود ندارد.)) دسترسی به فضای داخلی غار که از چهار تالار نسبتا بزرگ تشکیل شده و برخی ورودی های حفره ای آن نزدیک۸۰ سانتی متر است، بسیار دشوار است. چند آبچال کوچک وبزرگ ومملو از آب در تالارهای دوم، سوم وچهارم غار دیده می شود.

وی بیان کرد: به نظر می رسد اشکال بعضی از استالاگمیت ها نتیجه ی دخالت مصنوعی انسان درآن پیداست، به عنوان مثال ظرف سفالین شکسته موجود در تالار دوم روی استالاگمیت ها قرارگرفته که شکل آنها دقیقا شبیه کوزه ای بزرگ، سالم ومصنوع بشر است، که به مرور زمان روی آن را لایه ای از رسوبات آهکی پوشانده وقندیل آویزان شده آن شکل نامنظمی به خود گرفته است.

این غار به طور تصادفی توسط یک شکارچی محلی در پاییز سال ۱۳۶۸خورشیدی کشف شد. از آن پس مورد تعرض قرار گرفت وغارت شد. به دنبال کشف غار گزارش هایی به دست آمد که منجربه کشف وضبط غیرمترقبه مجموعه ای ارزشمند از اشیای تاریخی وفرهنگی از وابستگان شکارچی شد.

سرپرست اداره کل میراث فرهنگی لرستان نیز به ایسنا گفت:اولین اشیای ضبط شده توسط کمیته انقلاب اسلامی پلدختر شامل ماسک طلایی از چهره انسان، سه عدد گوش کوچک حیوان از جنس نقره، سه عدد گوش بزرگ حیوان از جنس نقره، دو عدد میله فلزی منحنی داس مانند، سه قطعه شمش نقره و… هستند. گودرزی بیان کرد: علی رغم درگیری های جدی وعملی میراث فرهنگی محل با آثار وتبعات ناشی از آن قسمتی از این مجموعه به دست قاچاقچیان افتاده و به صورت غیر قانونی به خارج از کشور منتقل شد.

وی ادامه داد: در این راستا در پشت سر تاجران اشیای هنری گروه های مختلفی از دلالان، مال خرها، دزدها، جاعلان آثار هنری وحفاران ساده لوح وجود داشتند که مناظر و نمادهای زیبا را تبدیل به ویرانه های مخروبه کردند.

گودرزی ادامه داد: بسیاری از اشیا به خارج از کشور راه یافت وتعدادی از آنها در قالب یک نمایش ویژه در نیویورک، لس آنجلس، لندن و وین در معرض دید عموم گذاشته شدند. تعداد قابل توجهی از این اشیا توسط یک تاجر عتیقه که سالیان دراز است با باستان شناسی ایران درگیر است، گردآمد وآنهارا در کتابی تحت عنوان((گنجینه کوه ها و هنر مادها)) در لندن به چاپ رسیده است.

سرپرست اداره کل میراث فرهنگی لرستان یادآور شد: برخی از اشیا این مجموعه توسط گالری هنر عتیقه فنیکسphoenix که در ژنو ونیویورک دفتر دارد، خریداری شده است. از سوی دیگر، قسمت اعظم این گنجینه باتلاش مقامات مسوول ضبط و در مالکیت موزه های خرم آباد و موزه ی ملی ایران قرار گرفت.

گودرزی عنوان کرد: در تیر ماه ۱۳۷۱خورشیدی رسول بشاش پژوهشگر ایرانی ماموریت یافت که تعدادی از کتیبه های اشیا منسوب به غار را مورد مطالعه قرار دهد. اولین گزارش در مورد غار کلماکره را حسین غضنفری ارایه دادند وسپس در سالهای ۱۳۷۱ و۱۳۷۲ طی دو فصل نصرت الله معتمدی در این غار دست به کاوش زد که متاسفانه هیچ نتیجه ای مبنی بر کشف اشیا در بر نداشت.

وی گفت: بنابراین قبل از اینکه باستان شناسان بتوانند فهرستی از آثار موجود در غار را تهیه کنند، این غار مورد هجوم و تخریب روستاییان وچپاولگران آثار باستانی قرار گرفت و صدها اثر باستانی آن را به تاراج بردند. از سوی دیگر مناظر ونمادهای بسیار بدیع وزیبای غار می تواند از مواریث ارزشمند طبیعی کشور به شمار آید. هم چنین وجود آثار وبقایای گذشته، ارزش فرهنگی نیز به آن داده است.

سرپرست اداره کل میراث فرهنگی لرستان افزود: بسیاری از پدیده های توصیف ناپذیر وطبیعی این مکان شگفت انگیز وآثار ۲۷۰۰ ساله آن به امید گنج یابی توسط شکارچیان آثار عتیقه منهدم شده است.

وی گفت: صحنه هایی رویایی از استالاگمیت ها و استالاکتیت های طلایی رنگ غار، حوضچه های پر از آب، دهلیزها و حفره هایی که مکان مخفی نمودن اشیای درون غار بوده اند، از جلوه های منحصر به فرد این غار شگفت انگیز است که چشم هر بیننده ای را صیقل می دهد.

مدیر قلعه فلک الافلاک خرم آباد نیز گفت: بیش از یکصد اثراز غار کلماکره در گنجینه این قلعه نگهداری می شود.

دیانوش چراغی افزود:بیش از یکصد اثرکشف شده از غار کلماکره پلدختر در گنجینه قلعه نگهداری می شود که تعدادی از آنها نیز در موزه ایران باستان (موزه ملی) نگهداری می شوند.

وی با بیان اینکه اکثر اشیای کشف شده که در قلعه نگهداری می شوند از جنس نقره هستند اظهارکرد: بر اساس مستندات باستان شناسی اکثر اشیایی که در گنجینه قلعه فلک الافلاک نگهداری می شوند جام و از جنس نقره اند که بر روی آنها خط میخی نگاشته شده و مشخص می کند این اشیا کشف شده مربوط به تمدن ایلام نو قبل از هخامنشیان یعنی نیمه اول هزاره اول پیش از میلاد بوده است.

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲ فروردین ,۱۳۹۴

کاخ ها و ساختمانهای تخت جمشید:

درود بر شما دوستان گرام
تخت جمشید ،مجموعه ای از کاخهای بسیار باشکوهی است که ساخت آنها در سال ب۵۱۲ قبل از میلاد آغاز شد و اتمام آن ۱۵۰ سال به طول انجامید.تخت جمشید در محوطه وسیعی واقع شده که از یک طرف به کوه رحمت و از طرف دیگر به مرودشت محدود است . این کاخهای عظیم سلطنتی در کنار شهر پارسه که یونانیان آن را پرسپولیس خوانده اند ساخته شده است .
ساختمان تخت جمشید در زمان داریوش اول در حدود ۵۱۸ ق . م ، آغاز شد. نخست صفه یاتختگاه بلندی را آماده کردند و روی آن تالار آپادانا و پله های اصلی و کاخ تچرا را ساختند . پس از داریوش ، پسرش خشایارشا تالار دیگری را بنام تالار هدیش را بنا نمود و طرح بنای تالار صد ستون را ریخت . اردشیر اول تالار صد ستون را تمام کرد . اردشیر سوم ساختمان دیگری را آغاز کرد که ناتمام ماند . این ساختمانها بر روی پایه هایی ساخته شــده که قسمتـی از آنها صخره های عظیم و یکپارچه بوده و یا آنها را در کوه تراشیده اند .

معماری هخامنشی ، هنری است از نوع تلفیق و ابداع که از سبک معماریهای بابل و آشور و مصر و شهرهای یونانی آسیای صغیر و قوم اورارتو اقتباس شده و با هنر نمایی و ابتکار روح ایرانی نوع مستقلی را از معماری پدید آورده است . هخامنشیان با ساختن این ابنیه عظیم می خواستند عظمت شاهنشاهی بزرگ خود را به جهانیان نشان دهند. مقادیر عمده ای طلا و جواهرات در این کاخها وجود داشته که بدیهی است در جریان تهاجم اسکندر به غارت رفته باشد.
تعداد محدودی از این جواهرات در موزه ملی ایران نگهداری می شود. بزرگترین کاخ در مجموعه تخت جمشید کاخ مشهور به “صد ستون” است که احتمالا یکی از بزرگترین آثار معماری دوره هخامنشیان بوده و داریوش اول از آن به عنوان سالن بارعام خود استفاده می کرده است.
تخت جمشید در ۵۷ کیلومتری شیراز در جاده اصفهان و شیراز واقع شده است.

کاخ‌ها و ساختمان‌ها

بازمانده‌های کاخ آپادانا

کاخ تچر

نمای جنوبی کاخ تچر

کاخ صد ستون

کاخ آپادانا از قدیمی‌ترین کاخ‌های تخت جمشید است. این کاخ که به فرمان داریوش بزرگ بنا شده‌است، برای برگزاری جشن‌های نوروزی و پذیرش نمایندگان کشورهای وابسته به حضور پادشاه استفاده می‌شده‌است. این کاخ توسط پلکانی در قسمت جنوب غربی آن به «کاخ تچرا» یا «کاخ آینه» ارتباط می‌یابد. کاخ آپادانا از ۷۲ ستون تشکیل شده‌است که در حال حاضر ۱۴ ستون آن پابرجاست ته ستونهای ایوان کاخ گرد ولی ته ستونهای داخل کاخ مربع شکل است.^[۲۴]

کاخ تچر

تچر یا تچرا به معنای خانه زمستانی است. این کاخ نیز به فرمان داریوش کبیر بنا شده و کاخ اختصاصی وی بوده‌است. روی کتیبه‌ای آمده: «من داریوش این تچر را ساختم.» این کاخ یک موزه خط به شمار می‌رود از پارسی باستان گرفته در این کاخ کتیبه وجود دارد تا خطوط پهلوی بالای ستون‌ها از نمای جلویی‌های مصری استفاده شده‌است. قسمت اصلی کاخ توسط داریوش بزرگ و ایوان و پلکان سنگی جنوبی توسط خشایارشا و پلکان سنگی غربی توسط اردشیر دوم بنا شده‌است.^[۲۴]

کاخ هدیش

این کاخ که کاخ خصوصی خشایارشا بوده‌است در مرتفع‌ترین قسمت صفهٔ تخت جمشید قرار دارد. این کاخ از طریق دو مجموعه پلکان به کاخ ملکه ارتباط دارد. احتمال می‌رود آتش سوزی از این مکان شروع شده باشد به خاطر نفرتی که آتنی‌ها از خشایارشا داشتند به خاطر به آتش کشیده شدن آتن به دست وی. رنگ زرد سنگ‌ها نشان دهنده تمام شدن آب درون سنگ‌ها به خاطر حرارت است. اینجا مکان کوچکی بوده ۶*۶ ستون قرار داشته‌است. به خاطر ویرانی شدید اطلاعات زیادی در مورد این کاخ در دسترس نیست خیلی‌ها از اینجا به عنوان کاخ مرموز نام برده‌اند. هدیش به معنای جای بلند است و چون خشایارشا نام زن دوم او هدیش بوده‌است نام کاخ خود را هدیش می‌گذارد این کاخ در جنوبی‌ترین قسمت صفه قرار دارد و قسمت‌های زیادی از کف از خود کوه‌است.

کاخ ملکه

این کاخ توسط خشایارشا ساخته شده‌است و به نسبت سایر بناها در ارتفاع پایین‌تری قرار گرفته‌است. بخشی از این کاخ در سال ۱۹۳۱ توسط شرق‌شناس مشهور، پروفسور ارنست امیل هرتزفلد، خاکبرداری و از نو تجدیدبنا شد و امروزه به عنوان موزه و ادارهٔ مرکزی تأسیسات تخت جمشید مورد استفاده قرار گرفته‌است.

کاخ ه

کاخ ه یا کاخ اچ یکی از کاخ‌های تخت جمشید است که در جنوب‌غربی تخت‌گاه و در غرب کاخ هدیش قرار گرفته‌است. پلکان منقوشی که از دو جانب به این کاخ راهبر است، اکنون حالتی نیمه ویران دارد. پلکان اصلی به گواهی قطعه مکتوبی که از آن به جای مانده، به بنایی تعلق دارد که خشایارشا آغاز و اردشیر یکم آن را تمام کرده‌است.

کاخ سه‌در

کاخ سه‌در، تالار شورا، دروازه شاهان، سه‌دروازه، سه دری یا کاخ مرکزی، در مرکز کوشک شاهی تخت‌جمشید قرار دارد. این کاخ توسط سه درگاه و چند راهرو به کاخ‌های دیگر راه می‌یابد و از این جهت آن را کاخ مرکزی و یا سه دری نیز می‌خوانند. چون بر پلکان‌های این کاخ، نجیب‌زادگان پارسی را نقش کرده‌اند که به حالتی دوستانه و غیر رسمی، برای ملاقات فرمانروا می‌روند و نیز به سبب نوع کاربری و موقعیت کاخ، گاهی آن را تالار شورا نیز نامیده‌اند. پیشتر بنای این کاخ را به داریوش بزرگ نسبت می‌دادند، اما دلایلی در درست است که ساخت کامل آن به وسیله اردشیر یکم صورت گرفته بوده‌است.

کاخ صدستون

وسعت این کاخ در حدود ۴۶۰۰۰ فوت مربع (حدود ۴۳۰۰ متر مربع) است و سقف آن به‌وسیلهٔ صد ستون که هر کدام ۱۴ متر ارتفاع داشته‌اند، بالا نگه داشته می‌شده‌است.

کاخ شورا

به این مکان کاخ شورا یا تالار مرکزی می‌گویند. احتمالاً شاه در اینجا با بزرگان به بحث و مشورت می‌پرداخته‌است. با توجه به نقوش حجاری شده، از یکی از دروازه‌ها شاه وارد می‌شده و از دو دروازه دیگر خارج می‌شده‌است. به این دلیل به این جا کاخ شورا می‌گویند که در اینجا دو سرستون انسان وجود داشته که جاهای دیگری نیست و سر انسان سمبل تفکر است.

آرامگاه‌های شاهنشاهان

آرامگاه اردشیر سوم در ضلع شرقی تخت جمشید

در فاصله ۶ و نیم کیلومتری از تخت جمشید نقش رستم قرار دارد. در نقش رستم آرامگاهای شاهنشاهانی مانند داریوش بزرگ ٫ خشایارشا ٫ اردشیر یکم و داریوش دوم واقع است. آرامگاه پنجمی هم هست که نیمه کاره باقی مانده و احتمالاً متعلق به داریوش سوم است.^[۲۴]

ساختمان خزانهٔ شاهنشاهی

این مجموعه مشتمل بر یک تالار ۹۹ ستونی، یک تالار صد ستونی، تعدادی سالن، اتاق و دو حیاط خلوت است. مجموعه ساختمان‌های خزانه توسط حصاری ضخیم و خیابانی پهن از مابقی قسمت‌ها جدا می‌شده‌است. بر اساس روایت مورخین یونان باستان پس از سقوط تخت جمشید اسکندر طلا، نقره و اشیای قیمتی خزانه تخت جمشید را که بزرگترین خزانه هخامنشیان بوده‌است با سه هزار شتر و تعداد زیادی اسب و قاطر به محل دیگری انتقال داده‌است. خزانه به فرمان داریوش بزرگ بنا شد و خشایارشا در آن اصلاحاتی به عمل آورده‌است. اکثر ظروف، مجسمه‌ها و به خصوص هشت لوح سنگی معروف خشایارشا از این محل به دست آمده‌است. در حفاری‌های علمی گذشته در این محل نیز تعداد زیادی الواح گلی به خط میخی و زبان عیلامی مربوط به دستمزد کارگران به دست آمده‌است.
مجلس بار عام شاهی که در همین محل کشف شده، خشایارشا (نه داریوش بزرگ که پیشتر می‌پنداشتند) را نشان می‌دهد که با لباس تمام رسمی بر تخت نشسته‌است. عصای شاهی را در دست راست و گل نیلوفر آبی (لوتوس) را که نشانهٔ شاهان هخامنشی است به دست چپ گرفته‌است. پشت سر شاه ولیعهد با گل نیلوفر آبی در دست چپ ایستاده و دست راست خود را باحالت احترام بالا نگاه داشته‌است. سپس یکی از خواجگان دربار و بعد از او اسلحه‌دار شاه ایستاده‌اند. در مقابل شاه دو عودسوز قرار دارند و رییس تشریفات به حالت احترام گزارش می‌دهد. مراسم زیر یک شادروان (چادر سلطنتی) انجام می‌گرفته که در اطراف آن چهار نگهبان حضور دارند. بر اساس تحقیقات به عمل آمده جایگاه اصلی این نقش، بخش مرکزی پلکان آپادانا بوده‌است.