سنگ کاسه سوراخ دار

بروزرسانی شده در تاریخ: ۳۰ شهریور ,۱۳۹۶

سنگ کاسه سوراخ دار

این نوع سنگ که به آن چوغان هم میگویند تفاوتش با سنگ کاسه در این است که سنگ کاسه انتهایی بسته دارد و درست مثل کاسه است ولی سنگ چوغان یا کاسه سوراخ دار اسمش روی خودش است و ته آن باز است . این نوع سنگ نشان راه به صورت دایره به سمت زمین است و مسیر را نشان میدهد که در داخل غارها یافت می شوند. و نشان قبر اشراف زادگان است. معمولا پس از حفاری زیر این نوع سنگ کاسه ها یک سنگ کاسه دیگر مانند همین سنگ در متراژ ۲ متری باید باشد ولی با اندازه ای بزرگترکه سنگ دوم نشان دهنده نزدیک شدن به راه ورودی است . در متراژ۲ متر به بعد از سنگ دوم , سنگ چین نمایان می شود و زیر سنگ چین ساروج و بعد از ساروج درب مهروموم شده دالان قرار دارد . معمولا در مسیر سنگ اول تا درب مهروموم شده از بقایای انسانی و حیوانی هم استفاده می شود . وقتی که درب باز شد شما باید حتما از ماسک شیمیایی استفاده کنید چون این نوع دفینه ها که جسد شاهزادگان در آن مدفون هستند از خاک اورانیوم جهت شیمیایی کردن جسد بکار رفته و کاملا خطرناک و سمی است چون رادیو اکتیو خاصیت میکروب کشی ,باکتری و هر موجود زنده دیگر را دارد و در قدیم برای سالم نگه داشتن جسد اشراف زادگان از گزند حیوانات و … از این مواد برای شیمیایی کردن استفاده می کردند و حتی با گذشت هزاران سال اگر درب قبر را بشکافید انگار شخص تازه فوت شده و تمام اموالی که در کنار جسد دفن شده به خاطر آلودگی محیط به رادیو اکتیو آلوده شدند و برای دست زدن به این اموال حتما باید از لباس ( ش . م . ر ) استفاده کنید تا بدن شما هم آلوده نشود .

کوزه ها

بروزرسانی شده در تاریخ: ۳۰ شهریور ,۱۳۹۶

کوزه


در قدیم از کوزه ها به عنوان ظرف غذا یا ظرف ﺁب، جای دفینه و اشیای زینتی استفاده می کردند و کوزه های بزرگ هم برای مدفون کردن اجساد استفاده میشد. البته انواع کوزه ها برای دوره های مختلف است . در هر تاریخی از بشریت امکانات خاصی برای ساخت کوزه ها موجود بود
. اولین نوع کوزه به صورت خام بود و کم کم با آمدن کوره های سفال پزی آنها را در درون کوزه می پختند تا استحکام کوزه بیشتر شود ولی چون این کوره ها , ساختمانی به صورت اولیه داشتند و از امکانات پایینی برخوردار بودند . پس از اینکه کوزه ها را در کوره می پختند به خاطر گرمای کم این کوره ها وسط این کوزه ها به صورت خام باقی می ماند .بعد از گذشت دوره هخامنش کم کم به این فکر افتادن که کوره ها رو طوری طراحی کنند که گرمای لازم را در آن به دست آورند . با پیشرفت ساختاری کوره ها در دوره اشکانی دیگر توانستند به کوزه هایی کاملا مغز پخت دست پیدا کنند . پس از اینکه در ساخت کوزه های کاملا پخته پیشرفت حاصل شد کم کم موارد زینتی پیدا کردند و ساخت آنها به صورت صنعت در آمد از این پس ساختار بیرونی کوزه ها مورد اهمیت قرار گرفت و دیگر کوزه ها به صورت ساده نبودند و با نقش و نگاری شکیل ساخته می شدند بعد از دوره اشکانیان هینطور پیشرفت در ساخت کوزها روز افزون بود و نه تنها کوزه ها دیگر زیبا بودن بلکه لعابدار هم شده بودند و اوج این صنعت لعابدار شدن کوزه ها در دوره صفویه به شکوفایی رسید و حتی در قبور هم از کوزه های رنگین و لعاب دار استفاده میکردند مخصوصا در دوره قاجار که قوری و سماور سفالی هم به بازار عرضه شد .
از کوزه ها برای نشان دادن و علامت گذاری مسیر دفینه هم استفاده می شد . روش علامتگذاری اینگونه بود که معمولا سه کوزه را به صورت خالی در بالا قرار میدادند که برای گمراه کردن دیگران بود و یک کوزه به صورت وارونه نشاندهنده ی راه درست است . حدود ۲ الی ۳ متر پایین تر باز کوزه را به صورت شکسته پراکنده قرار می دادند و اگر مورد تپه باشد ۳ عدد کوزه که هر یک به اندازه قد یک انسان بود را پر از نقره کرده و در قسمت جلویی تپه که رو به مسیر مال رو بود در متراژ ۳ الی ۵ متری قرار میدادند

امامزاده ها

بروزرسانی شده در تاریخ: ۳۰ شهریور ,۱۳۹۶

امامزاده ها
همانطور که تو سایت توضیح دادم بار موجود در امزاده ها زیاده و معمولا در چند قسمت آن جا ساز شده ۱- قسمت سقف ۲ در دیواره داخلی که اگر دقت کنید کمی به صورت برجسته است پشت یک آجر ۳- در کف که به صورت تو رفتگی کوچیکه ۴- زیر کفش کن که در تمام امزاده ها یکیه ومتراژ ۸۰ سانتی دفینه یافت میشود ۵- روبروی در امزاده به صورت تل که در بعضی امزاده ها یافت میشه

ﺁثار شمع سوز

بروزرسانی شده در تاریخ: ۳۰ شهریور ,۱۳۹۶

ﺁثار شمع سوز

شمع سوز ها مکان مقدسی در دوره اسلامی بود. بعد از ورود اسلام به ایران جنگهای داخلی سر گرفت و مناطقی هنوز اسلام را نپذیرفته بودند و همین مسئله باعث جنگ بین مسلمانان و افراد بومی شده بود به مرور زمان با پذیرفتن اسلام محل دفن سرداران اسلام که اکثرا از اقوام پیامبر بودند به امامزاده و شمع سوز تبدیل شد و مردم برای نذر و نیاز به این مکانها میرفتند و بر سر مزارشان شمع روشن میکردند و مقادیری که نلذر داشتند در ﺁن قسمت مدفون میکردند و بر روی شمع سوز ها دخیل میبستند و وقتی از نذر خود جواب میگرفتند اموال و سکه های بیشتری در ﺁنجا مدفون میکردند . معمولا محل دفن این نذورات یک و نیم قدم از شمع سوز به سمت قبله بود و دفینه را در متراژ ۲ متری قرار می دادند

آبشار ها

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۰ دی ,۱۳۹۴

ﺁبشارها

در قدیم ﺁبشارها محلی دنج برای مدفون کردن دفینه ها بودند و کمتر کسی به مکان ﺁن شک میکرد. مدفون کردن دفینه در این ﺁبشارها به این گونه بود که اول مسیر ﺁب را تغییر میدادند و جایی را که ﺁبشار در ﺁن نشست میکرد کاملا خشک می کردند و حفره ای زیر قسمت نشست ﺁبشار حفر میکردند و ته حفره را کاملا با ساروج لایه پوشانی میکردند. سپس دفینه را در ﺁنجا قرار میدادند و باز روی ﺁن را ساروج ریخته و مهر و موم میکردند و برای جلوگیری از نفوذ رطوبت به درون ساروج لایه ای را به پهنای ۷ سانتی متر از زغال درون ﺁن میریختند و یک لایه خاکستر از سوزاندن همان زغال در بالای ﺁن می ریختند و لایه ملات ﺁخر ساروج را با زغال مخلوط کرده و روی خاکستر ریخته و ﺁنجا را مهر و موم می کردند. دوباره مسیر ﺁب را باز کرده و ﺁبشار مثل سابق در کف حوض دست ساخت نشست کرده و بدین صورت باز هم طبیعی و دست نخورده به نظر میرسید. با این روش هر شخصی که از ﺁنجا میگذشت متوجه این ﺁثار نمیشد و به راحتی از کنار ﺁن عبور میکرد. البته ساخت این مکانها بیش از یک هفته زمان میبرد تا ساروج ساخته شده و به طور کامل خشک شود و ﺁب در ﺁن نفوذ نکند دقیقا این بنا را طوری طراحی میکردند که شبیه به حوض طبیعی به نظر برسد و به مرور زمان ﺁبی که از بالای ﺁبشار به سمت پایین روی حوض سرازیر میشد همراه خود سنگریزه و گل شسته شده را می ﺁورد به طوری که حوض زیر این سنگریزه و گلها کاملا مخفی میشد

سنگ آسیاب

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۰ دی ,۱۳۹۴

سنگ آسیاب

این نوع سنگ در قدیم جهت آرد کردن گندم به کار میرفت. اگر در جایی به این نوع سنگ برخوردید شکل سنگ باید طوری باشد که یک سمت آن کاملا صیقل خورده باشد و سمت دیگر آن صاف باشد. اگر در مرکز آن یک سوراخ باشد نشان دفینه نیست ولی اگر برروی آن سوراخهای بیشتری بود میتوان آن را به عنوان آثار دفینه بشناسید. در اینصورت مسیر راه را نشان میدهد. راهی را که بعد از کندن ۱ الی ۲ متر به ساروج و بعد از ساروج هم به راه رو راه می یابد. درون راه رو هم باید یک سنگ آسیاب دیگر باشد . این نشاندهنده مسیر درست راه است.
گودی هر سوراخ در سنگ آسیاب طول دالان را نشان میدهد. هر سوراخ خودش تعداد اتاقها را نشان خواهد داد. البته دفینه موجود در آثار سنگ آسیاب زیاد نیست و معمولا یک اتاق غذا و یک اتاق مهمات و اتاق دیگر دفینه است. این آثار معمولا در نقطه های بلند کوه ها یافت میشوند که برای پیدا کردن آن میتوان دنبال دو عدد سنگ کله قندی در کنارش بود. اندازه هر یک از این دو سنگ به اندازه یک یخچال کوچک میباشد. معمولا در خود یکی از این کله قندها مقداری سکه پنهان میکردند. برای شکافتن این سنگ در زیرش نقطه ای تعبیه شده است و قسمت حساس سنگ است و میتوان به راحتی از آن نقطه سنگ را شکافت

آثار شمشیر و فلش

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۰ دی ,۱۳۹۴

آثار شمشیر و فلش

این نوع آثار معمولا بر روی سنگهایی تعبیه میشوند که مربوط به همان منطقه است و با سنگهای دیگر هم فرقی ندارد. حتما نباید به این فکر بود که این سنگ آثار را روی سنگ رودخانه ای یا سنگی متفاوت پیدا کرد. معمولا این آثار با هم هستند و فلش سرباری را نشان میدهد. شمشیر هم بار اصلی را. هر چقدر فلش بلندتر باشد مسیر هم طولانی تر میشود جایی را که فلش نشان میدهد معمولا در کنارش درختی تنومند و قدیمی وجود دارد . حتی تعداد درخت ها به سه عدد هم میرسد که مثلثی را تشکیل میدهند و دفینه سرباری اگر تک درخت بود یک قدم به سمت طلوع خورشید ولی اگر سه درخت بود در وسط مثلث تشکیل شده از درختان در عمق تقریبی سه متری قرار دارد. درختی که برای این فلش ها به کار میرود معمولا درخت بلوط است .
بار اصلی با نشان شمشیر مشخص شده است و معمولا به صورت تل می باشد. در این موارد چند تل را به صورت چسبیده در کنار هم درست میکنند. برای اینکه تشخیص آن سخت تر شود این روش را پیاده میکنند. دفینه موجود در این تل در متراژ ۸ الی ۱۰ متری است. شروع حفاری از بالا به این صورت است که در یک و نیم متر اول حتما باید آثار کوزه شکسته فراوان یافت شود و در دو متری کم کم کوزه شکسته همراه با خاک پخته و سنگریزه مخلوط است. اگر این آثار را در این متراژ ها مشاهده کردید به راه خود ادامه دهید که این آثار حکم درست بودن مسیر را دارد.
در غیر اینصورت شما تل را اشتباه کنده اید و باید سراغ تل بعدی بروید. این آثار بر روی سنگی حکاکی میشوند که به اندازه یک صندوق بزرگ است و معمولا در وسط آبراهه یا دو راهی رودخانه قرار دارند. اگر این آثار را در قسمت شمال کشور و در منطقه رطوبتی پیدا کردید دفینه موجود در آن نقره است ولی اگر در جای خشک این آثار را پیدا کردید دفینه موجود در آن طلا است. در این نوع آثار اگر میخواهید از دستگاه فلزیاب استفاده کنید باید خیلی دقت کنید چون خاکی که در این مکانها وجود دارد از سیلیس است و تعداد سرباری ها یی که در این کار وجود دارد باعث میشود تا دستگاه گیج بزند. بنابراین سعی کنید اگر میخواهید با دستگاه کار کنید در روز این کار را انجام دهید. به این خاطر که اجسام در روز گرمای خورشید را در خود جذب کرده و در شب از خود بیرون میدهند و باعث خطای دستگاه میشوند ولی دفینه در روز هم گرمای خود را دارد و باعث میشود دستگاه خطا نزند و جای دفینه را مشخص کند

آثار شتر و خرگوش

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۹ دی ,۱۳۹۴

آثار شترسنگ: به چند دسته تقسیم میشوند شتر ایستاده , شتر نشسته , شتر آبستن , شتر حکاکی شده , شتر کاروان با ساربان .
شتر ایستاده : به این معنی است که باید در پشت مکان ایستادن شتر سنگی تخت وجود داشته باشد و هر کجا که نگاه شتر به آن سمت باشد در جلوی آن باید به صورت کله قند باشد که نوک آن باید حفاری شود در یک الی دو متر اول جسد انسان نمایان می شود . در عمق هفت متری دفینه نمایان می شود . زیاد یا کم بودن دفینه به کوهان شتر بستگی دارد اگر تک کوهان باشد بار کمتر , اگر دو کوهان باشد دفینه ای بیشتر دارد که معمولا بار شتر سنگ ها از یک دیگ الی هفت دیگ می باشد و ممکن است تعدادی مجسمه هم موجود باشد و ابعاد آن معمولا ۲۰ الی ۵۰ سانتی می باشد .
شتر نشسته : در جایی که شتر نشسته است باید یا در زیر شتر به دنبال دفینه باشید یا در مسیر دم آن که معمولا بیشتر در زیر همان شتر در متراژ دو الی چهار متری است .
شتر آبستن : در جایی هم که شتر آبستن است دفینه موجود در داخل همان شکم شتر است که با ساروج مهر و موم شده است جنس ساخت این شتر ها معمولا از ساروج و سنگ مخلوط است و دلیل نمی شود که حتما اجزای بدن شتر گردن به بدنش وصل باشد . در بعضی از مکانها اجزای بدن جدا هستند و از پشت وقتی به آن نگاه میکنید شبیح شتر می شود به این علت این کار را انجام میدادند که به راحتی قابل تشخیص نباشد .
شتر حکاکی شده : این شتر نماد دفینه است ولی نه به صورت مستقیم . هر کجا که شتر حکاکی شده مشاهده کردید باید به دنبال آثار دوم باشید که معمولا در مسیر شیب قرار دارند . آثار دوم نماد آخر کار است و دفینه را نشان می دهد و متراژ کار در شتر حکاکی شده بستگی به آثار دوم دارد . اگر عقرب بود مسیر در کنار نهر و یا رودخانه امتداد دارد و راه ورود آن نزدیک به تخته سنگ بزرگی است که مسیری بسیار پر خطر خواهد داشت و حداقل دارای چهار تله فیزیکی است . به خاطر حفره ای که در مسیر آن ایجاد می شود مکانی دنج برای مارهای سمی است . اگر این آثار در جنگل ها و مکان رطوبتی پیدا شدند به خاطر رطوبت موجود در هوا و یا رانش جنگلی اکثر این تله ها خود به خود از کار می افتد . و مار های سمی هم در آن وجود ندارند اگرم ماری باشد غیر سمی خواهد بود ولی اگر همین آثار در جای خشک باشد تله های آن کاملا فعال و خطر ناک خواهد بود . پس باید بدانید که در این کار آثار دوم اهمیت خاصی دارد و شتر حکاکی شده بیشتر نماد دفینه است و تعداد کوهان ها و اندازه شتر حجم بار را نشان می دهد .
شتر کاروان همراه با ساربان : هر جا که تعداد شتر ها بالا رفت و در جلوی آنها ساربان ایستاده بود به این معنی است که این بار متعلق به بار کاروان است که توسط دزدان در آنجا مدفون شده است در جلوی آن دره وجود دارد باید در کنار آن مسیر مال روی قدیم را پیدا کرد . و مسیر را به سمت دره ادامه داد تا به سنگ بزرگی در کنار دیواره کوه رسید که سخره چسبیده است و در روبروی آن سنگ بزرگ تپه ای به صورت کله قند وجود دارد و باید دقیقا مسیر کله قند را به سمت پایین به متراژ ۷ متر کاووش کرد . در بعضی از اوقات در آن سوی دیگر دره تپه کله قندی را می توان یافت .

۹- آثار خرگوش : این آثار باید روی تل ها و نوک تپه ها باشد اگر غیر از این بود از مکان خود جابه جا شده است . خرگوش به معنی جهش به سمت جلو است شما باید در بین تپه قبری را پیدا کنید که در جلوی مسیر خرگوش قرار دارد که با سنگ چین و سنگ های پراکنده مشخص شده است باید قبر را به متراژ ۸۰ الی ۱ متر بکاوید و به جسد برسید و ۶۰ سانتیمتر زیر سر جسد را باید بکاوید تا به خمره ای به صورت خوابیده برسید سر کوزه مسیر دفینه را نشان میدهد

آثار صورت

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۹ دی ,۱۳۹۴

آثار صورت

هر جا که چهره نیمرخ یا تمام رخ مشاهده کردید باید نگاه چهره را دنبال کرده و دنبال آثار دوم باشید که معمولا نماد آثار دوم یا کاسه است یا به صورت بت حیوانات است. خود آثار دوم مکان دیگری را نشان میدهد. البته بستگی به نگاه صورت دارد که آیا هر دو چشم آن باز یا بسته است. اگر نگاه صورت با یک چشم باشد و نشان دوم سنگ کاسه باشد باید دره ای در آنجا وجود داشته باشد که در آن سمت دره باید تلی وجود داشته باشد و دفینه در مرکز تل در متراژ شش متری خواهد بود. ولی اگر نگاه صورت به سمت آثار دوم باشد و آثار دوم به صورت بت حیوانی باشد باید مسیر چشمان حیوان را دنبال کرده و در آن سوی دره یا در روبروی آن دنبال دهانه غار بگردید که دفینه درون آن غار مدفون است. البته بستگی به بت حیوانی دارد که از چه حیوانی استفاده شده و هر حیوان نماد تله یا تلسم خاص خود است

معمولا باری را که در این مکانها مدفون میکردند در نقطه ای از غار است که دقیقا سقف آن قسمت گنبدی شکل است که در متراژ ۸ الی ۱۲ متری است. در بعضی از اینگونه غارها دفینه سرباری در گنبد همانجا به صورت مهر و موم شده قرار دارد. در اکثر مکانها نشان صورت شامل آثارهای بیشتری است که در این موارد به خاطر بزرگ بودن و حجم زیاد دفینه از آثار بیشتری استفاده میکردند تا به راحتی قابل تشخیص نباشند و این آثار اکثرا به صورت معما هستند و حتی ممکن است مجبور به پیدا کردن محل دفینه از طریق محاسبات ریاضی شد

آثار عقاب

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۹ دی ,۱۳۹۴

آثار عقاب
عقاب به چند گونه است اگر سنگ عقابی را پیدا کردید که در حال پرواز است و طعمه ای را در چنگال دارد در این مورد دفینه در زیر خود همان عقاب است. ولی اگر عقاب به صورت سنگی ثابت در یک جا نشسته و به روبرو خیره شده است باید در روبروی آن به دنبال غاری مهر و موم شده باشید که دفینه موجود در غار معمولا به صورت تلی در وسط غار است و در زیر این تل چاهی مسدود شده وجود دارد. کف چاه با ساروج مهر و موم شده است و دفینه در زیر چاه قرار دارد. اکثرا در خود چاه نمادی به صورت انسان حکاکی میکنند که راه دسترسی به دفینه را نشان می دهد و در مواقعی هم وقتی وارد غار میشوید در روبروی همان و در دیواره به صورت مهر و موم شده قرار دارد و دفینه در پشت دیوار قرار دارد

آثار سنگ پهن و تختی

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۹ دی ,۱۳۹۴

آثار سنگ پهن و تختی

که کنار آن چشمه و در روبروی آن سنگی دیگر قرار دارد که با رنگ سیاه مشخص شده است و معمولا آب چشمه از آنجا بیرون میزنه و در چند متر آن طرف تر دوباره به زمین فرو میرود . این نوع آثار معمولا نماد خاصی ندارند که بتوان آنها را تشخیص داد و در نسخه ها قید می شود . بار این نوع آثارها در زیر سنگ پهن در متراژ یک متری قرار دارد که دقیقا سنگ سیاه روبروی آن قرار میگیرد . دفینه موجود در این سنگها طلای ناب است .

آثار نعل اسب

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۹ دی ,۱۳۹۴

آثار نعل اسب
هر کجا که این آثار وجود دارد نشان تل خاکی است . که بستگی به کمانگی نعل اسب دارد .هر چه کمانگی بیشتر باشد .
عمق بار بیشتر است و معمولا نعل اسب همراه با چند آثار دیگر است که همه یک منظور را می رسانند. و جهت را نشان میدهند و اگر تعداد نعل ها بیشتر باشد ,
فاصله کار بیشتر می شود . جایی که از نعل استفاده می شود . معمولا تله ندارد ولی متراژ بار اصلی بین ۶ تا ۸ متر است و سر بار آن در ۲ الی ۳٫۵ متری قرار دارد که سربار معمولا خمره ای کوچک است و نشان بار اصلی در وسط تل است . در بیشتر مواقع سربار زیر خود سنگی قرار دارد که نعل روی آن حکاکی شده است ولی ممکن است گاهی اوقات اینگونه نباشد و باید سنگی به صورت ایستاده در کنار همان سنگ باشه نعل بر روی آن حکاکی شده است . وقتی غروب آفتاب به این سنگ ایستاده برخورد می کند باید جایی را که سایه سنگ به روی زمین تیغه میکند را حفر کرد .