بایگانی ماه اسفند, ۱۳۹۷

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۶ اسفند ,۱۳۹۷

آرامگاه خواجه ربیع در مشهد

ربیع ابن خُثَیم، مشهور به خواجه ربیع، از طایفه بنىاسد و ساکن کوفه، از زمره زهّاد هشتگانه صدر اسلام و تابعین ( کسانى که صحابه پیامبر را درک کرده اند ) همچنین از یاران و سرداران حضرت على علیه السلام بوده است. وى ضمن ارادت به حضرت على علیه السلام ظاهراً از خویشان معاویه بن ابوسفیان هم بوده است، بنابراین در سالهاى پایانى خلافت حضرت على علیه السلام و بروز اختلاف میان ایشان و معاویه، به قصد انزوا و دورى از نزاع طرفین عراق را به قصد ایران و خراسان ترک کرده است. او در سالهاى پایانى عمر ساکن شهر نوغان ( مرکز ولایت توس در آن زمان ) شده، و بالاخره در سال ۶۳ قمرى یا به روایتى ضعیف در سال ۶۱ درگذشته و در یک فرسنگى شمال نوغان، که اینک مزار اوست، مدفون شده است.

آرامگاه خواجه ربیع در مشهد

با توجه به زمان درگذشت خواجه، وى از زمره قدیمىترین رجال مدفون در پیرامون شهر کنونى مشهد است. مدفن او طى چهارده قرن گذشته همواره محلى شناخته شده و محترم و زیارتگاه عموم مسلمانان، اعم از شیعه و سنى بوده است.

مشهور است که حضرت رضا علیه السلام هنگام سفر به خراسان در سالهاى ۲۰۰ تا ۲۰۳ قمرى قبر خواجه را زیارت کرده است. در سال ۹۱۵ قمرى هم که شیبک خانِ اُزبَک ( سنّى مذهب ) پس از برانداختن تیموریان و تصرف هرات عازم مشهد شد مزار خواجه را که « بر یک فرسخى مشهد مقدس » قرار داشت زیارت کرد. شاه عباس صفوى نیز در اوایل سده یازده قمرى با توصیه و مشورت شیخ بهایى دستور احداث مقبره اى با شکوه براى خواجه را صادر کرد. اساس بناى فعلى مقبره خواجه ربیع همان است که در سالهاى ۱۰۲۶ تا ۱۰۳۱ قمرى به اَمر شاه عباس و با سرپرستى یکى از سادات رضوى مشهد به نام « میرزا اُلغ » احداث شده است. دو کتیبه زیبا با تاریخهاى ۱۰۲۶ و ۱۰۳۱ قمرى در داخل گنبد و ساقه خارجى آن به خط علیرضا عبّاسى سالهاى احداث و تزیین بنا را مىنمایاند.

مقبره خواجه ربیع بناى با شکوه و زیبایى واقع در باغى وسیع و مصفّا بر کناره راست کشف رود در حاشیه شمالى شهر مشهد است. مقبره داراى گنبدى به ارتفاع ۱۸ متر با ساقه اى بلند بر روى بنایى چهار ایوانى است که در بیرون هشت ضلعى مىنماید. گنبد بنا دو پوششه و پوشیده از کاشىهاى زیباى فیروزه اى است. درون بنا هم مزیّن به نقاشىهاى طلایى رنگ و اُخرایى چشم نواز است.

آرامگاه خواجه ربیع در مشهد

مقبره خواجه که به « خواجه ربیع » شهرت دارد در انتهاى خیابانى به همین نام واقع و پس از حرم حضرت رضا علیه السلام از زمره پر زائر ترین زیارتگاهاى شهر مشهد است.

روستایى که باغ آرامگاه خواجه در آن واقع شده « حسین آباد خواجه ربیع » نام دارد و از جمله موقوفات مزار خواجه مىباشد. اداره باغ و مزار خواجه ربیع در قرن اخیر بر عهده آستان قدس رضوى است، در حالى که پیش از آن متولى خاص داشته است. در وقف نامه قابل تأملى که از مدرسه پریزاد مشهد با تاریخ ۸۲۳ قمرى باقى است، بانى آن مدرسه ( پریزاد خانم ) از اعقاب خواجه ربیع معرفى شده است. باغ خواجه ربیع یکى از قبرستانهاى مهم شهر مشهد مىباشد. جدّ قاجارها ( فتحعلى خان ) نیز که در سال ۱۱۳۹ قمرى توسط نادرقلى افشار در همان باغ کشته شده در زیر گنبد مقبره خواجه مدفون است، بدین سبب در دوره قاجاریه توجّه ویژه اى به این مزار میشده است.

آرامگاه خواجه ربیع در مشهد

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۳ اسفند ,۱۳۹۷

آثار تاریخی تهران

اگرچه تهران این‌روزها، فاصله‌ی بسیار زیادی با «طهران قدیم» و محله‌های خلوت و خوش آب و هوای آن گرفته است اما، باز هم در دل خود مکان‌ها، محله‌ها و یادگاری‌های زیادی پنهان کرده که حکایت از تاریخ، فرهنگ و روزگاران نه چندان دور پر رونقِ این شهر دوست داشتنی دارد. در این مطلب قصد داریم شما را با مطرح ترین بناهای تاریخی تهران آشنا کنیم. بناهایی که می توانند در دسته زیباترین بناهای تاریخی تهران قرار بگیرند.

مکان های تاریخی تهران:
نام این شهر که می آید به دنبالش سر و صدا، ترافیک، شلوغی و روزمرگی نیز در گوشه ی ذهن جا خوش می کند و ما را از توجه به سایر جلوه های این شهر باز می دارد. گویی آپارتمان ها و برج های سر به فلک کشیده، خانه های لوکس و مدرن، سازه هایی که هر یک در گوشه ای از این شهر قد علم کرده اند، اتوبان ها، پل ها و بسیاری موارد دیگر تهران را تحت تصرف خود درآورده و مانع از دیدن و لمس بسیاری از تماشایی ترین جلوه های پایتخت می شوند.

آثار تاریخی تهران

تهران شهری که تاریخی سه هزار ساله را در خود جای داده است متاسفانه بیشتر مواقع  قدمت واقعی آن به فراموشی سپرده شده و به عنوان شهری دویست ساله معرفی شده است

شاید دلیل این امر آن باشد که تهران از حدود دویست سال قبل به پایتختی انتخاب گردیده بود و درست از زمان قاجاریه است که به معنی واقعی، حالت شهر را به خود می‌گیرد و ترقی و رشد آن از همین زمان شروع می‌شود.

اگر فکر میکنید که تهران هیچ جاذبه ی خاصی جز دود و ترافیک ندارد بهتر است کمی از وقتتان را با ما سپری کنید تا گشت و گذاری متفاوت را برایتان رقم بزنیم و آثار تاریخی زیبای تهران را به شما نمایش دهیم

۱- موزه سینما
با قدم زدن در امتداد شمالی خیابان ولیعصر، به عمارتی خواهید رسید که توجه همه عابران را به خود جلب می کند! در انتهای مجموعه باغ فردوس تهران، خانه ای قجری قرار دارد که امروزه به عنوان موزه سینمای ایران شناخته می شود. شاید زیباترین بخش این خانه تاریخی، بالکن آن باشد، بالکنی که دیوارها و ستون هایش به زیبایی هرچه تمام با نقوش گل و گیاه گچ کاری شده اند. اینجا مکان هنرمندان است. با بازدید از این مکان با تاریخچه صنعت فیلم سازی ایران بیشتر آشنا خواهید شد. موزه سینما، یکی از معروف ترین عمارت های تاریخی تهران است.
آدرس: تهران، خیابان ولیعصر، انتهای باغ فردوس، موزه سینما

آثار تاریخی تهران

۲- برج آزادی (میدان آزادی):
برج آزادی اصلی‌ترین و یکی از نمادهای شهر تهران است و تقریباً در همه جای دنیا ایران را با این نماد می‌شناسند و در سال ۱۳۴۹ خورشیدی، توسط حسین امانت، معمار ایرانی ساخته شد. رج آزادی به دلیل معماری منحصر به فرد خود و اینکه در طول تاریخ کوتاهش شاهد وقایع مختلف سیاسی و اجتماعی مهمی بوده است، اهمیت بسیاری دارد؛
آدرس: تهران، میدان آزادی، برج آزادی

آثار تاریخی تهران

۳- تخت مرمر در کاخ گلستان:
ایوان تخت مرمر مربوط به دوران آقامحمدخان است. این شاه قاجار پس از پیروزی بر لطف علی خان زند و تصرف شهر شیراز، ستون ها، نقاشی‌ها و درهای منبت کاری شده ارگ کریم خانی را در این شهر از جای خود در آورده و به این ایوان منتقل نمود؛ با این کار تنها بنای مربوط به دوران سلطنت خود را به یادگار گذاشته است. گویا قبل از ساخت تخت مرمر برای اجرای مراسم مختلف بار عام از تخت طاووس استفاده می‌کردند و این تخت سنگین و گرانبها را به ایوان می‌آوردند. اما حراست، حمل و نقل، باز کردن و بستن پی در پی آن در ایوان باعث اشکال بود و از طرف دیگر به علت محفوظ نبودن ایوان، این امکان نبود که تخت جواهر نشان را همیشه در آن جا مستقر سازند. از این رو زمانی قبل از سال ۱۲۲۱ ه.ق فتح علی شاه به حجاران و سنگ تراشان معروف اصفهانی امر کرد که تختی از سنگ مرمر زرد معادن یزد، برای او بسازند که همیشه در این ایوان مستقر باشد

آثار تاریخی تهران

۴- سردر باغ ملی:
از جاذبه های تاریخی و گردشگری تهران می توان به سردر باغ ملی اشاره کرد .سردر باغ ملی از بناهای به جا مانده از دوره قاجار است. این بنا یکی از نمادهای شهر تهران است که سال‌های ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۴ خورشیدی به دستور مستقیم رضا شاه و توسط جعفرخان کاشانی و همکاری آلمانی‌ها احداث شد. البته در ساخت این بنا معماران دیگری نیز نقش داشتند؛
آدرس: سردر باغ ملی در ضلع شمالی خیابان امام خمینی (ره) قرار دارد.

آثار تاریخی تهران

۵- مجموعه جهانی کاخ موزه گلستان
کاخ گلستان در سال ۲۰۱۳ میلادی به عنوان یکی از آثار میراث جهانی یونسکو در تهران انتخاب شد. این مجموعه، شامل بناهای سلطنتی زیادیست که سال ها شاهان قاجار در آن حکومت می کردند. در اینجا با تالارهای آیینه کاری شده، سقف های گچ کاری شده، تزئینات بی نظیر کاشی کاری و سایر تزئینات ایرانی و غربی رو به رو خواهید شد که همگی در اطراف یک باغ بزرگ ایرانی با درختانی چند صد ساله قرار گرفته اند. عمارت معروف شمس العماره و همچنین عمارت با شکوه بادگیر هم از جمله بناهای شاخص مجموعه کاخ موزه گلستان هستند.
آدرس: تهران، میدان پانزده خرداد، مجموعه میراث جهانی کاخ موزه گلستان

آثار تاریخی تهران

۶- خانه‌ی شهید مدرس:
بناهای تاریخی تهران، گاهی به دلیل اتفاقات تاریخی‌ای که درون آن در جریان بوده و گاه، به دلایل مختلف اجتماعی و سیاسی، مشهور می شوند. گاهی البته اسکان افراد مشهور، موجب شهرت بنا می‌‎شود. خانه شهید مدرس یکی از این خانه هاست. این خانه در محله عودلاجان از محلات حصار ناصری شهر تهران قرار دارد. خانه شهید مدرس قبلا در اختیار وزیر مختار فرانسه بوده است که بعدها به مدرس داده می شود تا در این خانه زندگی کند.

آدرس: تهران، خیابان امیر کبیر شرقی (امین حضور) – کوچه شهید جاویدی (میرزا محمود وزیری) – بن بست مدرس (کوچه نصیرالدوله) – شماره ۵

آثار تاریخی تهران

۷- حمام نواب:
حمام نواب از جمله آثار دوره قاجاریه شهر تهران است، در اولین نقشه‌های تهیه شده تهران به نام گذر حمام نواب ذکر شده است. این بنا توسط زنانی به نام‌های سارا سلطان خاتون و سارا حاجر خاتون که دختران فردی به نام نواب بوده‌اند ساخته شده است. حمام نواب برای جلوگیری از اتلاف گرما و امکان استفاده از آب قنوات و چشمه‌ها به برای استحمام، پایین‌تر از سطح زمین ساخته شده است.
آدرس: تهران، خیابان ۱۵ خرداد شرقی کوچه بیک دامغانی( بازارچه نواب سابق)

آثار تاریخی تهران

آثار تاریخی تهران

۸- خانه تاریخی مقدم
این خانه که به واسطه داشتن اشیای تاریخی و گرانبها به گرانترین خانه جهان مشهور شده، متعلق به استاد محسن مقدم پسر کوچکتر احتساب الملک شهردار دوره ناصر الدین شاه قاجار است. زنده‌یاد استاد مقدم جزو اولین باستان شناسان ایرانی بود که به همراه اساتید باستان شناسی در محوطه‌های تاریخی فعالیت می‌کرد.
این خانه که به موزه مقدم تغییر نام یافته، با مساحتی حدود ۲۱۱۷ متر مربع شامل سه حیاط بیرونی، اندرونی و سرایداری است و هر حیاط از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده است.
آدرس: تهران، خیابان امام خمینی، بین خیابان شیخ هادی و خیابان ولیعصر، جنب بانک ملت، پلاک ۲۴۹

 

آثار تاریخی تهران

۹- عمارت مسعودیه
عمارت مسعودیه یکی از معروف ترین عمارت های تاریخی تهران و از زیباترین ساختمان های ساخته شده در عهد قاجار است. درون این خانه تاریخی، وقایع زیادی اتفاق افتاده است. اینجا زمانی اولین وزارتخانه آموزش و پرورش و زمانی دیگر اولین کتابخانه رسمی شهر تهران بوده است. عمارت مسعودیه یکی از محبوب ترین جاذبه های تهران برای علاقه مندان به عکاسی است. در این مکان سلفی های خوبی می توانید بگیرید!
آدرس: تهران، خیابان ملت، عمارت مسعودیه

آثار تاریخی تهران

۱۰- کاخ سبز
یکی از زیباترین بناهای موجود در مجموعه کاخ سعدآباد و شاید زیباترین بنای آن، کاخ سبز است. این ساختمان در اواخر دوره قاجار ساخته شد، ولی در سال های اولیه دوره پهلوی مورد بازسازی قرار گرفت. رضا خان حدود یک سال در این کاخ سکونت کرد و پس از آن بنای کاخ سبز به خانه میهمانان تغییر ماهیت داد. سنگ های مرمر سبز این بنا را از معادن استان های زنجان و خراسان آورده اند. یک دست فرش دست باف ناب ایرانی و آیینه کاری های این کاخ، ویژگی های دیگر آن هستند.
آدرس: تهران، خیابان البرز کوه، مجموعه کاخ سعد آباد

 

آثار تاریخی تهران

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۳ اسفند ,۱۳۹۷

نارین قلعه مهمترین بناى تاریخى شهرستان میبد

میبد نارین*قلعه یا نارنج*قلعه مهمترین بناى تاریخى شهرستان میبد است. این قلعه از بناهاى مربوط به دوره اشکانی و قبل از اسلام است و در دوران مظفریان تعمیراتى در آن صورت گرفت

اطراف آن خندقی بوده است و نقب های زیر آن گاهی تا یک فرسنگ امتداد دارد.در محرم ۷۴۴هجری قمری جنگ سرنوشت سازی که باعث پیروزی آل مظفر بر چوپانیان گشته در این محل اتفاق افتاده است. مساحت این قلعهٔ هفت**طبقه، سه هکتار و داراى برج و بارو و دربندهاى متعدد است و بالاى تپه*اى مسلط بر شهر میبد قرار دارد. قطر پایین*ترین حصار قلعه که قسمت بزرگى از آبادى میبد را در بر مى*گرفت، پنج و در بعضى قسمت*ها به بیست متر مى*رسیده است.
نارنج قلعه چهار برج گرد بلند دارد و باید دانست که آنچه امروز از آن باقی مانده قسمت مرکزی آن است و نشانه هایی از برج ها و باروها در روستای کوچک(کوشک) از آن باقی است. کوشک یا کوچک نزدیک ترین روستا به دژ بوده است و بیشتر آن را باغ ها و قنات ها و آسیاب در بر می گرفته است. تا همین نزدیکی ها زیباترین بادگیرها و خانه ها و کوچه های سابات دار بسیار قدیمی در جهان را در این محله ی زیبا می توانید شاهد باشید.
نارنج*قلعه داراى اتاق*هاى متعددى بوده است که در حال حاضر قسمت*هایى از این اتاقک*هاى کوچک تودرتو، موجود است و بسیارى از آنها نیز به علت قرار گرفتن در طبقات پایین و ریختن راهروها هنوز کشف نشده است. مردم محل بر این اعتقادند که بناى این قلعه مربوط به دوران سلیمان پیغمبر است

نارین قلعه مهمترین بناى تاریخى شهرستان میبد

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۳ اسفند ,۱۳۹۷

معبد آناهیتا کجاست

معبد آناهیتا، دومین بنای بزرگ سنگی پس از تخت جمشید در ایران و یکی از زیباترین معابد ایرانی است که تاریخچه‌ی آن به دوره‌ی اشکانی و ساسانی باز می‌گردد.

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۳ اسفند ,۱۳۹۷

پترا یا مکه

پترا (به عربی: البتراء) شهری تاریخی در ۲۶۲ کیلومتری جنوب شهر امان است که درگذشته پایتخت حکومت باستانی نَبَطی‌ها بوده است. این شهر در سده ۴ پیش از میلاد و در زمان تمدنِ نبطی‌ها ساخته شده‌بود. بر طبق روایاتی، این شهر توسط جن‌ها تسخیر شده است.

نبطیان از عرب‌های شمال جزیره به شمار می‌آمده‌اند و شاید نزدیکترین دولت‌های کهن به عرب حجاز نیز بوده‌اند. بیش تر نامهای رایج میان آنان به نامهای استفاده شده به هنگام ظهور اسلام شباهت داشته‌است، مانند: حارثه، ملیکه، جذیمه، کلیب، وائل، مغیره، قصیّ، عدی، عائذ، عمر، عمیره، یعمر، کعب، معن، سعد، مسعود، وهب اللات، تیم الله و علی.^[۲] همچنین از سوی دیگر ترکیب لغت‌های آنان شباهت به ترکیب نحو عربی مشهور میان ما دارد.

پترا در غرب راه اصلی بین این شهر و بندر عقبه واقع شده‌است. این شهر تاریخی در سال ۲۰۰۷ به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدیدشناخته شد.

پترا یا مکه

نام

پترا شهری است کامل که همهٔ آن در کوه و در تخته سنگهایی به رنگ گُل سرخ یا رنگ صورتی تراشیده شده‌است. از اینجاست که نام این شهر زیبا پترا نهاده شده‌است. کلمه پترا به زبان یونانی به معنی صخره است و چون این شهر باستانی تماماً در سنگ (صخره) کنده شده‌است آنرا پترا نامیده‌اند. همچنین این شهر تاریخی و زیبا را به‌خاطر گل سرخ‌گون بودنش به‌نام المدینهالوردیه نیز نامیده شده‌است، در سال ۱۹۷۸ میلادی کتابی در این مورد نوشته شده‌است که از تاریخ بنای این شهر باستانی سخن می‌گوید، مؤلف نام کتاب را الأسرار المَدینَهالوَردِیَه نامگذاری نموده‌است. نام قدیم این شهر سلع بود، یعنی صخره، رومیان نامش را به زبان خودشان ترجمه نموده‌اند. پترا در قرن اول قبل از میلاد و در عهد شاه غسانی حارث سوم درخشید.

ابعاد

مساحت این شهر باستانی بسیار زیبا ۲۶۴ کیلومتر مربع است.

پترا یا مکه

حدود کشور نَبَطی‌ها

حدود کشور نَبَطی‌ها از ساحل شهر عسقلان در غرب فلسطین و در امتداد صحرای شام در سمت مشرق ادامه می‌یافت. شهر پترا حلقهٔ اتصال بین تمدن سرزمین میان‌رودان (یا بین‌النهرین) و سرزمین شام و شبه‌جزیره عربستان و مصر بوده‌است. این شهر که پایتخت نَبَطی‌ها بود توانسته‌بود کنترل و زمام راه‌های تجارتی مناطق اطراف خود به دست گیرد، کاروانهای تجارتی از جنوب شبه‌جزیره عربستان و غزه و عسقلان وصور و دمشق از راه پترا پایتخت کشور نَبَطی‌ها می‌گذشته‌اند و این شهر از رونق خاصی برخوردار بوده‌اند.

پایان حکومت نَبَطی‌ها

پایان حکومت نَبَطی‌ها و خرابی پایتخت شهر پترا به دست رومیان در سال ۱۰۵ میلادی بوده‌است، لشکریان رومی در سال ۱۰۵ میلادی سرزمین نَبَطی‌ها را محاصره می‌کنند و آب را به روی ساکنان شهر می‌بندند و سرانجام بعد از مدتی آن شهر را اشغال می‌کنند و به حکومت نَبَطی‌ها خاتمه می‌دهند.

بیرون آمدن از دست رومیان

در سال ۶۳۶ میلادی عربها توانستند شهر پترا را از نفوذ رومی‌ها برهانند. ساکنان پترا پس از آن به کشاورزی اشتغال ورزیدند. اما زلزله‌ای که درسال‌های ۷۴۶ و ۷۴۸ به این شهر وارد آمد، ساکنان پترا را وادار کرد تا به مناطق اطراف کوچ کنند. امروزه آثار این شهر باستانی پرشکوه در میان کوه به عنوان یادگاری از دوران نَبَطی‌ها به جا مانده که از مراکز مهم گردشگری کشور اردن به شمار می‌آید.

پترا یا مکه