بایگانی ماه اسفند, ۱۳۹۷

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۱ اسفند ,۱۳۹۷

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

شهر قزوین:

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

قَزوین یکی از بزرگترین و مهم ترین شهرهای ایران در غرب و مرکز استان قزوین است. این شهر در بلندای ۱٬۲۷۸ متری از سطح دریا واقع شده‌است. ریشه شهر قزوین متعلق به دوران ساسانیان است که به دستور شاپور رونق یافت. قزوین در زمان حکومت صفوی ۵۷ سال پایتخت ایران بوده‌ و به همین دلیل دارای اماکن و موزه‌های تاریخی بسیاری است. که در یک سفر کوتاه نمی‌توانید به همه‌شان سر بزنید. اگر قصد سفر به این شهر تاریخی را دارید با ما همراه باشید و با دیدنی‌ترین جاذبه‌های تاریخی شهر قزوین آشنا شوید:

سازه های تاریخی این شهر داستانی جالب را برای همگان روایت می کنند و از تاریخ این مرز و بوم سخن می گویند. جاذبه های تاریخی و گردشگری شهر قزوین شما را متحیرخواهد کرد. قزوین رتبه اول آثار باستانی در ایران را دارند

آثار تاریخی شهر قزوین:
کاخ چهلستون:
شاید بتوان مهم ترین اثر تاریخی قزوین را کاخ چهلستون دانست که به ایده ی خیلی از افراد، نماد قزوین هم محسوب می شود. جالب است بدانید که کاخ چهلستون قزوین، هم نام کاخ چهلستون اصفهان است اما چندین دهه قبل تر از آن ساخته شده است. کاخ چهلستون قزوین هم در زمان شاه تهماسب صفوی ساخته شده است و امروزه به موزه تبدیل شده است. البته بخشی از آن هم شامل خوشنویسی است. این کاخ، در میدان آزادی  و یا سبزه میدن قرار دارد و همه روزه از ساعت ۹ صبح تا ۸ بعدازظهر، باز است.

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

دروازه تهران قدیم:
دروازه تهران قدیم یا دروازه قدیم تهران، از زیباترین جاذبه های تاریخی قزوین است. این دروازه‌ تاریخی در ورودی جنوب شرقی شهر قزوین است که جاده تهران، قزوین از آنجا وارد شهر قزوین میشده است. این دروازه از شهر قزوین در برابر حملات و دزدی و غارت شهرهای دیگر محافظت می‌کرده‌ است. در آغاز، این دروازه در بیرون شهر ساخته شده بود، ولی هم اکنون به دلیل گسترش جمعیت، در درون شهر قزوین قرار دارد. دروازه‌ تهران قدیم که قدمت آن به دوران قاجار باز می‌گردد، مزین به معماری زیبا و کاشی‌کاری‌های دوران پادشاهی ناصرالدین شاه است.

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

مجموعه‌ باغ صفوی:
مجموعه‌ باغ صفوی یا دولت‌خانه‌ صفوی از چندین بنای تاریخی تشکیل شده، ازجمله: سردر عالی قاپو، عمارت نادری، عمارت پهلوی، عمارت قاجاری، گراندهتل، کاخ چهلستون و چندین جاذبه‌ی تاریخی و فرهنگی دیگر. در روزهای مختلف سال، نمایشگاه‌های دائمی و فصلی هم در قسمت‌های مختلف این مجموعه برگزار می‌شوند.

این مجموعه که در فهرست آثار ملی کشورمان هم به ثبت رسیده، متشکل از بناهای مختلفی مربوط به دوره‌ی صفویه، دوره‌ی قاجار و دوره‌ پهلوی است. با این حساب می‌توان تاریخ حدود ۵۰۰ سال گذشته‌ی ایران را در این مجموعه یک‌جا تماشا کرد.

مجموعه‌ باغ صفوی بین خیابان پیغمبریه، خیابان هلال‌احمر و سبزه‌میدان محصور شده و درِ ورودی اصلی آن هم در خیابان سپه است. بهترین مسیر برای تماشای این مجموعه، این است که خود را به خیابان سپه برسانید، از سردر عالی قاپو وارد شده، بناها و دیدنی‌های آن را یکی‌یکی تماشا کرده و گردش خود را در کاخ چهلستون به پایان برسانید.

اگر آن‌قدر فرصت‌تان کم است که نمی‌توانید از همه‌ی جاهای دیدنی قزوین بازدید کنید، اگر فقط چند ساعت را در این شهر می‌گذرانید، یا به هر دلیلی، فقط به یکی از جاهای دیدنی قزوین می‌توانید سر بزنید، پیشنهاد می‌کنم به‌سراغ این مجموعه بروید.

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

مسجد جامع قزوین:
در همام ابتدای کار باید بگویم که شما هم اکنون در یکی از کهن ترین مساجد ایران حضور دارید. مسجد جامع عتیق یا کبیر قزوین در ردیف بزرگترین مساجد ایرانی نیز قرار دارد. این بنای تاریخی بر روی یک آتشکده که از دوران ساسانیان بر جای مانده بود ساخته شده است.

بنای مسجد سال ها بعد در حمله مرگبار مغول ها آسیب دید اما مورد بازسازی قرار گرفت. در دوران صفوی و قاجار بازسازی های قابل توجهی در این مسجد اعمال شده است. مسجد چهار صحن و دو در ورودی اصلی دارد. در گوشه و کنار این بنای مقدس و تاریخی رد پایی از بسیاری از بزرگان و رجال سیاسی در طول تاریخ به چشم می خورد. موزه سنگ و سفال در یکی از شبستان های مسجد از دیگر دیدنی های جذاب این بنای تاریخی است، پس حتما سری به آن بزنید.

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

حمام بلور:
حمام بلور در بافت قدیمی شهر قرار دارد و  تاریخ ساختش را مربوط به دوران صفویه و قاجار می‌دانند، اما درباره اینکه سازنده این بنا چه کسی بوده اطلاع دقیقی در دست نیست. نقاشی‌های دیواری حمام مربوط به دوران صفوی و قاجار است.  از این حمام تا اواخر دهه ۷۰ خورشیدی استفاده می‌شد اما بعد از این دهه تغییر کاربری داد و به موزه سنگ قزوین تبدیل شد. در موزه سنگ بیش از ۴۵۰۰ قطعه سنگ و حدود ۸۰۰ فسیل از دوران‌های مختلف زمین‌شناسی نگهداری می‌شود.

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

حسینیه امینی‌ها:
حسینیه امینی‌ها در واقع یک خانه بزرگ تاریخی است که برای انجام مراسم مذهبی بویژه سوگواری محرم مورد استفاده قرار می‌گیرد و به همین علت به حسینیه معروف شده است. این خانه با چند دست حیاط در دوره قاجار ساخته شده و متعلق به یکی از تجار بزرگ قزوین به نام «حاج محمدرضا امینی»  بوده است. زیباترین بخش خانه امینی‌ها سه تالار بزرگ و مجلل آن است که با ارسی‌های  ۹ دهنه و گره چینی شده از هم جدا می‌شوند. در حسینیه امینی‌ها به طور معمول بسته است اما سریدار آن همیشه در را به روی گردشگران می‌گشاید. این حسینیه در خیابان مولوی قرار دارد.

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

آب‌انبارهای قزوین:
قزوین دارای آب انبارهای بزرگی است که برخی‌شان مانند آب انبار سردار بزرگ در خیابان راه‌آهن، جزو بزرگترین آب انبارهای ایران قرار می‌گیرند. در ضمن باید از آب‌انبار حاج کاظم در انتهای خیابان تبریز نام برد که شهرتش را مدیون سردر کاشیکاری، طاق رسمی‌بندی و کتیبه سنگی و دو بادگیر خود است. آب انبار مسجد جامع قزوین نیز در نوع خود بسیار دیدنی است.  آب انبارهای قزوین در روزهای پنجشنبه و جمعه و نیز تعطیلات رسمی از ۹ تا ۱۸ قابل بازدید هستند.

سردر عالی‌قاپو  و خیابان سپه:
قزوین در دوره شاه تهماسب صفوی، دارای کاخی به نام عالی قاپو بود که اکنون تنها سردر شکوهمند آن باقی مانده است. این سردر رو به خیابان سپه (شهدا) چهره می‌گشاید که خود نخستین خیابان ایران به شمار می‌رود و حدود ۵۰۰ سال قدمت دارد. این خیابان منبع الهام در ساخت خیابان چهارباغ عباسی در اصفهان بوده است.

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

بازار قزوین و سرای سعدالسلطنه:
بازار قزوین بازاری بزرگ با فضاهای متعدد و معماری بسیار شکوهمند است؛ به گونه‌ای که زیبایی راسته‌ها و سراهای آن، عموم گردشگران را مبهوت می‌سازد. کالبد کنونی این بازار مربوط به دوره صفویه و پس از آن است و بیشتر بناهای فعلی‌ در دوره قاجار ساخته شده‌اند. این بخش‌ها عبارتند از:

سرای سعدالسلطنه، سرای وزیر، سرای حاج رضا، سرای رضوی (سرای شاه)، تیمچه‌‌های روباز و سر پوشیده و راسته قیصریه.

جالب‌ترین بخش بازار کاروانسرای سعدالسلطنه است که لقب بزرگترین مجموعه کاروانسرای درون شهری ایران را یدک می‌کشد و از آثار دوره  ناصرالدین شاه قاجار است. این سرا و بازار مجاور آن، یعنی بازار وزیری، در سالیان اخیر به شایستگی مرمت شده‌اند و انتظار می‌رود که در آینده‌ای نزدیک، به قلب گردشگری قزوین تبدیل شوند. مجموعه بازار قزوین در خیابان امام خمینی قرار دارد.

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین
موزه شهر:
موزه شهر در میدان آزادی (سبزه میدان) و در شرق باغ و عمارت چهلستون  قرار دارد. در این موزه که به معرفی تاریخ قزوین اختصاص پیدا کرده، آثاری از دوران پیش از تاریخ، دوران تاریخی و دوران اسلامی به نمایش درآمده است.  بسیاری از این آثار  از حفاری‌های دشت قزوین به دست آمده‌اند. موزه شهر نیز بجز روزهای سوگواری رسمی، همه روزه  از ساعت  ۹ تا ۱۸ به روی گردشگران گشوده است.

جاذبه ها و آثار تاریخی قزوین

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۱ اسفند ,۱۳۹۷

آشنایی با کاخ آقا محمدخان قاجار

آقا محمدخان قاجار که بود؟

آقا محمدخان قاجار یا آقامحمد شاه زادهٔ (۱۱۲۱ در استرآباد – ۲۷ اردیبهشت ۱۱۷۶ در شوشا) که به عبارتی آغامحمدخان نامیده می‌شود، بنیانگذار و نخستین شاه دودمان قاجار در ایران است.
در سال ۱۱٧۴ هجری شمسی آقامحمدخان که از افراد ایل قاجار بود با برکناری حکومت جانشینان کریم خان زند به قدرت رسید. وی ابتدا در ساری تاجگذاری کرد، و بعدها در نهایت، بنا به دلایل استراتژیکی تهران را پایتخت خود قرار داد و برای دومین بار تاجگذاری نمود. بعد از وی برادرزاده‌اش فتحعلی شاه به سلطنت رسید. در فرهنگ عامیانه ایران، از آقامحمدخان به عنوان یکی از خشن‌ترین شاهان ایران یاد می‌شود.

آشنایی با کاخ آقا محمدخان قاجار

کاخ آقا محمدخان قاجار مربوط به اوایل دوره قاجار است و نخستین کاخ این دوره قلمداد می‌شود. این عمارت تاریخی یکی از با ارزشترین آثار تاریخی شهرستان گرگان است که از آن به عنوان تنها عنصر باقی‌مانده معماری دارالحکومه آقامحمدخان یاد می‌شود.

عکس قدیمی از کاخ آقا محمدخان قاجار

آشنایی با کاخ آقا محمدخان قاجار

مکان کاخ آقا محمدخان قاجار
کاخ آقامحمدخان قاجار در شهر گرگان، خیابان کاخ، روبروی دبیرستان ایرانشهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۲۸۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
تاریخچه کاخ آقا محمدخان قاجار
این کاخ بوسیله آقامحمدخان قاجار در سال ۱۱۶۵ خورشیدی در باغ معروف به «عباس خانی» در گرگان (استرآباد) بنا شد. سال‌ها پس از آن، پهلوی اول نیز در ۶۰۰ متری این کاخ، کاخ خود را بنا کرد. در سال ۱۰۰۷ هـ. ق طبق دستور شاه عباس اول صفوی زمین‌های این محدوده به قیمت ۴۵ تومان از صاحبان آن جهت احداث دولتخانه خریداری گردید و بناهای متعدد دولتخانه در آن ساخته شد. علاوه بر این، پس از به قدرت رسیدن آقا محمد خان قاجار، این مجموعه، محل اقامت و ستاد جمع‌آوری قوای نظامی وی قرار شد که در آن دوره جزء محله نعلبندان شمرده می‌شد.

بخش‌های مختلف کاخ آقا محمد خان قاجار
این کاخ دارای بخش‌های گوناگون از جمله عمارت دارالعماره، دارالحکومه، عمارت کلاه فرهنگی عباس خانی و سلسیان خانی می‌باشد و کلاه فرنگی در غرب آن بود و سرای پذیرایی حاکم استرآباد به حساب می‌آمد. عمارت دارالاماره و دارالحکومه آن معروف و زیبا بود و اکثریت این بناها از سنگ ساخته شده بودند.
همچنین در اطراف کاخ توپ خانه و دیوان خانه هم بوده‌است که متأسفانه در زمان پهلوی اول تخریب شدند.

آشنایی با کاخ آقا محمدخان قاجار

نمای فعلی کاخ آقا محمدخان قاجار
معماری و تزئینات کاخ آقا محمد خان قاجار
این کاخ قاجاری به دیوانخانه ساری و تخت مرمر تهران شبیه بود و جیمز موریه، جهان‌گردی که تقریباً ۲۰۰ سال پیش، از این کاخ دیدن کرده‌است، از در ورودی بزرگ طلاکاری و نقاشی شده باغ که اکنون اثری از آن بر جای نیست، خبر داده و نوشته جلوی در ورودی، میدانی است که به در اصلی کاخ منتهی می‌شود. از در ورودی راهی کشیده که دو طرف آن را درختان مرکبات کاشته بودند و همه پربار بود. آخرین قسمت این راه به دیوانخانه عالی می‌رسد که دو ستون عظیم چوبی دارد که بر روی آن‌ها نقوشی از قهرمانان قدیم ایران دیده می‌شود.
در دو طرف دیوانخانه اتاق‌های وسیعی است که نقاشی‌های زیبایی دارد. از آنچه موریه توصیف کرده، اکنون خبر چندانی نیست و به جای محوطه پردرخت رو به روی کاخ، سیلوی بزرگ آجرنمایی در حریم بنا و در فاصله ۴ متری آن احداث و سازه بزرگ دیگری نیز در کنار آن در حال ساخت است.

آشنایی با کاخ آقا محمدخان قاجار
ظاهراً این کاخ، نمای آجری و گچ داشته که به دستور پهلوی اول، روی آن سیمان کشیده شده و با الحاقاتی که به آن اضافه شده، طبیعتاً بنا تغییر شکل پیدا کرده‌است.

این اثر تاریخی دارای ویژگی‌های خاص معماری از جمله پلان مستطیل شکل، دوستون چوبی با سرستون‌های مقرنس کاری شده در ضلع شمالی و جرزهای ضخیم و اندود خارجی سیمان و اندود داخلی گچ در بنا است.
تخریب سرستون منقوش، خسارت به کفپوش‌های داخلی، تعویض پنجره‌های چوبی با فلزی، تخریب نقاشی‌ها، تزیینات داخلی و آسیب به بدنه بیرونی و داخلی بنا را می‌توان برشمرد به‌طوری‌که داخل بنا در حال فرسایش است، سقف و کفپوش‌ها نیاز به مرمت دارد و دیوارها نیز رنگ‌آمیزی شده‌است.

آشنایی با کاخ آقا محمدخان قاجار
کاربری حاضر کاخ آقا محمد خان قاجار
این کاخ، پیشتر در اختیار نهادی نظامی در استان گلستان بود، ولی با هماهنگی‌ها و توافقاتی که صورت گرفت،این بنا در سال ۱۳۹۱ به موزه زن تبدیل شد.
هر ساله تعداد زیادی از گردشگرانی که به گرگان سفر می‌کنند، از این بنای تاریخی بازدید و دیدن می‌کنند.

آشنایی با کاخ آقا محمدخان قاجار

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۱ اسفند ,۱۳۹۷

الهه نمک از مکانهای دیدنی جزیره هرمز

ایران به دلیل تنوع جغرافیایی و غنای تاریخی، مجموعه‌ای از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی را در خودش جای داده است. این جاذبه‌های تاریخی در تمام نقاط کشور وجود دارند.
ما امروز تلاش می‌کنیم یکی از جاذبه‌های تاریخی کمتر شناخته شده کشور را به شما معرفی کنیم. اگر تا به امروز به جزیره هرمز سری زده باشید، متوجه می‌شوید که آب این جزیره به اندازه‌ای شور است که اگر دست‌های خود را با آب آن منطقه بشویید؛ لایه‌ای از نمک روی پوستتان ایجاد می شود که این امر نشانگر این است که جزیره هرمز روی یک گنبد نمکی شکل گرفته است بنابراین با گذر از نقاط مختلف این جزیره می‌توان بلور‌های نمک را دید.
گفتنی است؛ یکی از بلور‌های عظیم نمکی جزیره هرمز با نام الهه نمک شناخته می‌شود. این بلور عظیم نمک در واقع کوهی نمکی با رنگ‌های متنوع و سطحی است که به زیبایی تراش خورده است. از زیر این کوه آب در بستری نارنجی جاری شده که به جذابیت الهه نمک افزوده است.

الهه نمک از مکانهای دیدنی جزیره هرمز

الهه نمک از مکانهای دیدنی جزیره هرمز

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۱ اسفند ,۱۳۹۷

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

در طول تاریخ بشر دست به ساخت بنا های زیادی زده است و تا امروز نیز به این کار ادامه می دهد . برخی از سازه ها بسیار ساده هستند ولی در عین سادگی پیچیدگی های خاص خودشان را دارند . این موضوع که برخی از این سازه ها عمری چند هزار ساله دارند بسیار جالب است . چگونه می شود در آن زمان بنایی ساخت که امروزه محققان و دانشمندان نتوانند راز چگونه بوجود آمدن و دلیل استفاده ی آن را بدانند ؟ یکی از این سازه ها در کشور ایرلند قرار دارد و  نامش نیوگرنج است . همراه کارناوالباشید تا پرده از راز این بنای باستانی بر بکشیم .

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

این سازه ی باستانی عجیب …

نیوگرنج یک بنای باستانی است که از گذشته های دور و به گفته ی محققان ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ هزار سال قبل از میلاد به دست مردمان بومی ساخته شده است . نیو گرنج از استون هنج ( یکی از مرموز ترین بناهای تاریخی ) قدیمی تر است و این نشانه ی عمر طولانی این بناست . نیو گرنج حتی از اهرام مصر نیز عمری طولانی تر دارد . این سازه گرد شکل بوده و در هایی از جنس سنگ راه ورود آن را مسدود می کنند ولی بر خلاف ظاهر سنگی این بنا داخلش از جنس چوب است .  تحقیقات ، البته نه بطور کامل اما نشان دهنده ی این هستند که از این بنا برای مراسم های مذهبی و همین طور علمی مانند ستاره شناسی استفاده می شده است .  مطالعه بصورت تخصصی بر روی این یادواره ی سنگی از قرن ۱۷ شروع شد و تا به امروز ادامه دارد .  مشخص شده که چند صد سال بعد از ساخت این بنا از آن استفاده نشده است و رها در دشت های سرسبز تا به امروز باقی مانده است . هر ساله در تاریخ ۱۹ دسامبر نور خورشید وارد این سازه می شود و تمام آن را روشن می کند . محققان در تلاشند تا پرده از این راز بردارند که چگونه در آن زمان سازندگان این بنا بدون در دست داشتن امکانات پیشرفته و علم مهندسی توانسته اند همچین سازه ای را خلق کنند .  در این روز هزاران گردشگر برای مشاهده ی این پدیده از سرتاسر جهان به نیوگرنج می آیند و حیرت زده می شوند .  نیوگرنج به ثبت یونسکو رسیده و تبدیل به یکی از مهمترین یادواره های سنگی اروپا شده است .  در ادامه نگاهی بیشتر و تخصصی به این بنا خواهیم داشت .

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

توصیف فیزیکی نیوگرنج

این بنا از قسمت های مختلفی تشکیل شده که هرکدام ویژگی های خاص خودش را دارد و به منظوری ساخته شده است . از درب ورودی گرفته تا مرکز این بنای تاریخی . در ادامه به بررسی اجزای سازنده نیوگرنج می پردازیم .

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

۱) تپه و راه عبور آرامگاه

این بنا به شکل یک تپه ساخته شده که بر ارتفاع قرار گرفته است . سقف نیوگرنج پوشیده از علف های سبز رنگ و کوتاه می باشد و اطراف بنا هم چمن کاشته شده است . جنس بدنه و پوشش کناری بنا از جنس سنگ کوارتز است که خود از چندین لایه ساخته شده . طول این بنا ۷۶ متر و ارتفاع آن ۱۲ متر است . مساحت نیوگرنج برابر ۴۵۰۰ متر مربع است و کوچک به حساب نمی آید . در ورودی امتدادی به طول ۱۹ متر دارد که در قسمت جنوبی ساخته شده است . بعد از عبور از این در به سه در دیگر برخورد خواهید کرد که هرکدام به بخش های مختلف بنا راه دارند . محققان می گویند ممکن است از این بنا به عنوان آرامگاه نیز استفاده میکردند و یکی از این در ها به سمت محل خاکسپاری می رسیده است . دیواره های داخلی نیز از جنس سنگ بوده و ۱.۵ متر ارتفاع دارند .  روی دیواره ها نشانه هایی از دود وجود دارد که دلیل آن هنوز معلوم نیست .  در عصر برنز سنگ هایی در قسمت های داخلی بنا قرار گرفته است . زمانی که نیوگرنج به عنوان ارامگاه رها شد .

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

۲) معماری و نقش هنر در ساخت این بنا

در معماری داخلی این بنا از هنر انتزاعی استفاده شده که بر روی سنگ ها می توان این هنر را دید . بر روی همه ی سنگ ها کنده کاری هایی صورت گرفته و حتی نقاشی هایی کشیده شده است؛دایره وار و یا بصورت خط های موازی و اشکال هندسی . با نگاه به این هنر و پیاده سازی آن در می یابیم افرادی که این آثار را خلق کرده اند درک خوبی از هنر داشته اند و توانسته اند هنر را بر روی سنگ ها پیاده کنند .  یکی از زیباترین کشفیات مربوط به تکه سنگی است که ۱.۵ متر طول دارد و رویش کنده کاری های زیادی را مشاهده خواهید کرد و وزنی برابر ۵ تن دارد . تحقیقات نشان داده که استفاده از این هنر هدفی داشته و پیامی را به دنبال خود دارد و تحقیقات هنوز ادامه دارد .همانطور که گفته شد نیوگرنج بصورت دایره وار ساخته شده و سقف ها و قسمت های داخلی از جنس چوب است .  در نیوگرنج جواهراتی پیدا شده که مربوط به زمان رومن ها است و این نشان دهنده ی شناخته شدن این بنا در آن زمان است .

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

تاریخ از نیوگرنج می گوید …

مردمان دوره ی نوسنگی این بنا را ساخته اند . در ان زمان ابزاری که برای ساختن خانه و یا مکانی مانند نیوگرنج در دسترس بود بسیار محدود بوده و حتی آهن هنوز کشف نشده بود . سنگ ، چوب و استخوان تنها ابزار ها به حساب می آمدند .  در ادامه نگاهی خواهیم داشت به گذشته ی نیوگرنج .

ساخت و ساز ، تدفین

نیوگرنج بین سال های ۳۱۰۰ تا ۳۲۰۰ قبل از میلاد ساخته شده ، یعنی عمری حدود ۵۰۰۰ هزار سال دارد . مطالعات نشان می دهد که ۱۰۰ سال از استون هنج قدیمی تر است و همین طور از اهرام ثلاثه مصر .  سنگ ها از سواحل نزدیک جمع آوری شدند و در کنار هم قرار گرفتند تا این سازه را مستحکم کنند .  برای رساندن این سنگ ها به محل ۲۰ کیلومتر راه باید طی می شده که این کار را بوسیله ی آب های دریا و رودخانه ها انجام می دادند . از قایق هایی که برای حمل این سنگ ها استفاده می شده برای حمل چوب نیز استفاده می کردند .  وزن کل نیوگرنج برابر ۲۰۰۰۰۰ هزار تن است . سنگ های بکار رفته وزن را بسیار بالا برده اند .  زمان صرف شده برای ساخت نیوگرنج می توانسته از ۵ سال شروع شده باشد و تا ۳۰ سال ادامه پیدا کند . نظریه های مختلفی وجود دارد که هیچ کدام هنوز به نتیجه ای واحد و قطعی نرسیده اند . در قسمت های داخلی این بنا بقایای بدن انسان هایی یافت شده که سوزانده شده بودند . این به این معناست که ممکن است این جا آرامگاه مردگان بوده و آن ها را می سوزاندند . امروزه به دلیل وارد شدن حیواناتی مانند خرگوش ها و حشرات قسمت های بیشتر این بنا تخریب شده و جسد های سوزانده شده تقریبا محو شده اند . در دوران نو سنگی چندین قسمت به این سازه اضافه شده و فقط جنبه ی مذهبی داشته اند .  در عصر آهن نیوگرنج مراجعه کنندگان جدیدی به نام رومن ها را دید که از خود جواهراتی را به یادگار در این بنا جا گذاشته اند .  تاریخ نیوگرنج به ما می گوید بر خلاف تصور ما مردم دوران های قدیم هم باهوش بوده اند و هم می توانستند خلاقیت به خرج دهند و اگر به سازه هایی مانند نیو گرنج ، استون هنج ، اهرام مصر و … نگاه کنیم به صحت این حرف پی خواهیم برد . مردمانی قدیمی با ذهنیتی قوی و رو به جلو

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

هدف از ساخت این بنا

نظریه های گوناگونی تا به امروز برای دلیل ساخت این بنا ارائه شده است . برخی می گویند دلیل ساخت این بنا مذهبی بوده ، برخی ادعا می کنند ارامگاهی برای مردگان محسوب می شده است . مطالعات اخیر سر نخ های تازه ای به دست محققان داده است و آن ها به این نتیجه رسیده اند که ممکن است از بناهایی مانند نیوگرنج و استون هنج در ستاره شناسی و نجوم استفاده می شده است . با توجه به موقعیت قرار گیری این سازه می توان دریافت این نظریه چقدر می تواند به واقعیت نزدیک باشد . هر سال در تاریخی مشخص تابش خورشید بصورت مستقیم باعث می شود فضای داخلی نیوگرنج بطور کامل روشن شود . فقط به مدت ۱۷ دقیقه . دلیل این اتفاق را زاویه ی تابش نور خورشید و نوع معماری نیوگرنج می دانند . هدف از ساخت این بنا هر چه باشد ، از مرموز بودن و ناشناخته بودن آن کم نمی کند . تحقیقات ادامه دارد و ذهن های کنجکاو زیادی هست که به دنبال جواب می گردند .

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

افسانه های محلی و قدیمی …

در دوران قرون وسطی افسانه های زیادی بوجود آمد و تا به امروز می توان این افسانه ها و داستان ها را از مردم شنید . بیشتر این افسانه ها ریشه در فرهنگ مردم ایرلند دارد ، مردمانی کهن .  یکی از این افسانه ها می گوید در زمان های قدیم پادشاهان تارا در این بنا دفن شده اند و روزی دوباره به این دنیا باز خواهند گشت . این موضوع در میان محققان مهم جلوه می کند و دلیلش هم این است که شواهدی دال بر این که ممکن است در دوره ای از تاریخ همچین حکومتی و پادشاهانی واقعا وجود داشته اند . اگر به این صورت باشد برگی تازه در تاریخ ایرلند بوجود خواهد آمد .  در یکی از کتاب هایی که در قرن ۱۱ به چاپ رسید و نامش لِکان بود آمده که داگدا ( یکی از پادشاهان ) نیوگرنج را ساخت تا خود و سه پسرش را در آن خاک کنند . افسانه ای دیگر می گوید یکی دیگر از پادشاهان به نام دیارمید به دوستش دستور داد تا این بنا را به دلیلی که هنوز مشخص نیست بسازد .  به دلیلی و طبق گفته ی برخی از محققان از دوران آهن این بنا رها شد و دیگر از آن استفاده نشد . افسانه ای که از دیگر افسانه ها مهم تر است می گوید پادشاهی بود نیک سیرت که سالیان سال بود حکومت می کرد . نیروی شر و تاریکی به سرزمینش آمد و او مجبور شد تا از تمام قدرتش برای مبارزه و محافظت از مردمانش استفاده کند .  روز نبرد فرا رسید . هوا تاریک بود و ترس همه جا موج می زد . حتی از کودکان نیز در این جنگ استفاده شد . نبرد آغاز شد و همه جا را خون فرا گرفت . چندین روز این نبرد به طول انجامید و در پایان انسان ها پیروز شدند و نیروی شر شکست خورد.  به دستور پادشاه شر به همراه بقیه ی بازماندگانش در نیوگرنج قرار گرفتند تا برای همیشه در مکانی زندانی شوند .

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

نام این سازه ی باستانی …

در قرن ۱۲ میلادی این بنا در زمین های کشاورزی که برای سیسترسی ها ( راهبانی از کاتولیک ها ) بود قرار داشت . این زمین ها را گرنج می نامیدند و بعد از گذشت مدت ها اینجا از سال ۱۳۷۸ میلادی به نام نیوگرنج شناخته شد .

خرابی ها ، هدیه ی بشر به نیوگرنج

۲۰۰۰ هزار سال بعد از ساخته شدن این بنا دیگر مورد استفاده قرار نگرفت . مرده ها دفن نشدند و نیوگرنج خانه ی حیوانات شد . قبل از رها کردن این سازه در های سنگی بزرگی ورود به آن را غیر ممکن ساخت اما حیوانات کوچک به راحتی از آن در های بزرگ و سنگی عبور می کردند .  بی توجهی و رها شدن نیوگرنج آسیب های زیادی به ان وارد کرد ولی امروزه کاملا بازسازی شده و گویی دوباره زنده است

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

نیوگرنج در دنیای امروز …

تا سال ۱۹۶۲ بازدید از این مکان باستانی صورت نمی گرفت و سپس توسط مایکل جی اوکلی بازدید از این بنا امکان پذیر شد . در سال ۱۹۹۳ نیوگرنج به ثبت یونسکو رسید و در لیست برترین سازه های باستانی قرار گرفت .  هر ساله ۲۰۰۰۰۰ هزار نفر از نیوگرنج دیدن می کنند . امروزه از این بنا حفاظت زیادی می شود و نمی خواهند که نیوگرنج دوباره در تاریخ گم شود ، نابودی این بنا باعث می شود برای همیشه به فراموشی سپرده شود .

چرا نیوگرنج از اهمیت ویژه ای برخوردار است؟

تصور بیشتر مردم امروزی از گذشتگان این است که آن ها از علم و آگاهی زیادی برخوردار نبوده اند ولی به هیچ عنوان این طور نیست . مکان هایی مانند نیوگرنج از اهمیت زیادی برخوردار هستند چون که با مطالعه ی ان ها به حقایقی دست پیدا می کنیم که می تواند تاریخ بشری را دست خوش تغییرات بنیادی کند . دقیقا اگر بخواهیم مثالی بزنیم می توان به این موضوع اشاره کرد که دانشمندان هرچه بیشتر درباره ی پیدایش بشر تحقیق می کنند در می یابند که عمر بشر بر روی این کره ی خاکی بسیار بیشتر از آن چیزی بوده که تصور می شده است .  سبک معماری نیوگرنج عجیب است . طوری که امروزه هنوز نتوانسته اند بفهمند که این سازه چگونه طراحی و ساخته شده است .

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

گردشگری و نیوگرنج

سالانه هزاران گردشگر برای دیدن نیوگرنج به ایرلند سفر می کنند . در فصل تابستان و بهار بیشترین بازدید صورت می گیرد . روزی که داخل بنا روشن می شود بیشترین بازدید هم در همین زمان انجام می شود . این بنا در جهان شناخته شده و به ثبت یونسکو رسیده است .

نیوگرنج اسراری پنهان از دل تاریخ

بروزرسانی شده در تاریخ: ۲۱ اسفند ,۱۳۹۷

استوپاگنبد هندی

استوپا نوعی بنای تپه مانند است که در سراسر شبه قاره هند دیده می شوند و در جهان غرب نیز رو به افزایش اند. استوپا در کشورهای متعددی از آسیای جنوب شرقی وجود دارد و به نامهای چدی (chedi)، داگوبا (dagoba) یا توپ (tope) شناخته می شود.

استوپاگنبد هندی

استوپا قدیمی ترین بنای مذهب بودیسم است و در ابتدا تنها شامل تپه ای گنبدی شکل بوده که از گل و یا در مکانهای کم آب از توده ای سنگ ساخته می شده است تا پوششی بر آثار مقدس بودا باشد. پس از درگذشت بودا، بدن وی سوزانده شد و خاکستر آن تقسیم شده و زیر ۸ استوپا دفن شد. دو استوپا نیز بر روی ظرف خاکستر و خاک ذغالهایی که پیکر بودا با آتش آن سوزانده شده بود، قرار گرفت.

درباره این استوپاهای اولیه اطلاعات اندکی در دسترس است، به خصوص که تشخیص ۱۰ استوپای اصلی ممکن نیست. با این حال، گفته می شود که تعدادی از استوپاهای بعدی مانند سارنات (Sarnath) و سانچی (Sanchi) در واقع با اجرای تزئیناتی بر روی گنبدهای اصلی به وجود آمده اند. در قرن سوم ق.م. امپراطور آشوکا پس از گرویدن به بودیسم، استوپاهای اولیه را گشود و محتویات آنها را در میان هزاران استوپایی که به دستور وی شاخته شده بود پخش نمود.

استوپاگنبد هندی

با تمام اینها، استوپا های واقع در ۸ مکانی که با زندگی بودا در ارتباط بودند، همچنان اهمیت خاص خود را حفظ کردند. در نتیجه، اهمیت یک استوپا نسبت به اینکه این گنبد، نقش مقبره داشته باشد یا اینکه تنها به منظور نیایش ساخته شده باشد، تغییر می کند و در نهایت، شکل ظاهری آنها نیز از یکدیگر متفاوت شده است.

آنها به تدریج به گنبدهایی بزرگ و دارای ویژگیهایی خاص تبدیل شدند، از جمله این بخشهای افزوده می توان به تورانا (torana) یا دروازه، حصاری پرچین مانند به نام ودیکا (vedica)، هارمیکا (harmika) که سکویی مربع شکل و ساخته شده از تعدادی میله مانند نرده بود و بر روی گنبد قرار می گرفت، چترایشتی (chattrayashti) یا سایبان و یک مسیر مخصوص که برای گشتن به دورتادور استوپا ساخته شده بود، اشاره کرد. از آخرین قرن ق.م به بعد، استوپاها به عنوان یکی از بناهای اصلی مذهبی بودیسم به ثبت رسیدند.

قدیمی ترین استوپای شناخته شده استوپای دمک (Dhamek) نام دارد و در سانچی هند قرار دارد و بلندترین آنها با ارتفاع ۱۲۷ متر، پرا پاتوم چدی (Phra Pathom Chedi) نام داشته و در ناکن پاتم (Nakhon Pathom) تایلند واقع است.

با انتشار بودیسم در کشورهای دیگر آسیا، استوپا به پاگودا (pagoda) تبدیل شد. پاگوداها، در اشکال مختلفی دیده میشوند که انواع زنگوله ای و هرمی از آن جمله اند.

استوپاگنبد هندی

اجزای استوپا

اساسا استوپا از پنج قسمت اصلی تشکیل شده است:

۱) یک پایه مربع شکل

۲) گنبدی نیم کره ای

۳) مناری مخروطی

۴) یک هلال ماه

۵) یک صفحه گرد

هریک از این اجزاء از معنای استعاری غنی برخوردارند و به ترتیب با یکی از پنج عنصر عالم هستی که خاک، آب، آتش، هوا و فضا باشند، مرتبطند.

استوپای سانچی

یکی از قدیمی ترین و مهمترین استوپاها می توان به استوپا سانچی اشاره نمود که قدمت آن به قرن سوم قبل از میلاد می رسد .این استوپا در دوره های بعد تغییراتی نموده  و بزرگتر گردید و دارای الحاقاتی شد.(تصویر۱)

گنبد تل مانند پخی را که مادر گنبد های مشرق زمین می دانند ، بر روی گنبد میله ای فلزی که نشانگر سمبلیک چتر سلطنت و رسالت الهی بودا می باشد قرار گرفته است . این گنبد، دارای سالنی در زیر گنبد و خارج از گنبد بوده و زوار بودا در داخل استوپا می نشینند و مراقبه می کنند . داخل بنا به شیوه ساده ای بنا شده و چهار دروازه شمالی ، جنوبی ، شرقی ، غربی است که به شیوه حجاری بر روی سنگ تزئین گردیده است؛ بطوری که هیچ فضای خالی و آزاد در آن مشاهده نمی شود.

موضوعات نقوش بکار رفته در این بنا از کتاب بودایی جاتوکاست که عبارتند از:

بر اساس روایتی در زمان آشوکا بیش از ۸۴۰۰ استوپا ساخته شده است :

از دیگر موضوعات نقاشی و حجاری این معبد و دیگر معابد استوپای می توان به داستان شاه آهوان و بط و لاک پشت اشاره نمود.

–           گل نیلوفر ( سمبل بودا )

–          زندگی گوتاما (بودا) از ابتدای تولد ، شاهزادگی و مواجه شدن باچهار علامت و فرار و رسیدن به زندگی.

–           نقوش حیوانات مورد علاقه بودا نظیر اسب ، فیل ، شیر ،گاو که از مذهب برهمنی (هندوئیزم)  وارد مذهب بودا شده است.

–          نقش سامارا

–          نقش شیطان و زنان وسوسه گر و دخترانش.

–          تخت خالی ، چتر ، اسب بی سوار، جای پا ی پیل (فیل)  . ابتدا شروع مذهب بودایی همه چیز سمبلیک و رمزی و معنوی است و این نقوش معانی سمبلیک از زندگی سیدارتا  گوتاما و عرفان بودایی است.

–          نقش ۶ فیل تیز دندان. بودا دشمنانی داشت و ایشان شش نفر را جهت کشتن بودا فرستادند.  زمانی که  قاتلین به بودا می رسند تغییر حالت پیدا نموده و به جای به قتل رساندن بودا به وی تعظیم می نمایند. این ۶نفر در نماد ۶ فیل در نقوش استوپا نمایش داده می شوند.

امروزه در متون غربی، وجه تمایز واضحی میان استوپا و پاگودا وجود ندارد. اما در کل، استوپا بناییست که توسط بوداییان هند و آسیای جنوب غربی ساخته میشود و پاگودا به بناهای بودایی ساخته شده در آسیای شرقی اشاره میکند که میتواند دارای درب ورودی بوده و حتی مورد مصارف غیر مذهبی قرار گیرد.

استوپاگنبد هندی