معبدی که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

معبدی که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

معبدی که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

معبد توت‌عنخ آمون

معبدی که بازدیدکنندگان آن به طرز مرموزی می میرند
معبد توت‌عنخ آمون، فرعون مصر برای مدتی طولانی پنهان بود. باستان‌شناس‌های بسیاری طی سال‌های طولانی در پیدا کردن محل این معبد ناموفق بودند. سرانجام در سال ۱۹۲۲ کنت کارنارون به همراه هارولد کارتر موفق به کشف این مکان مرموز شدند. بعد از اکتشاف، معبد پادشاه توت محل تجمع توریست‌های بسیاری شد، ولی سرازیر شدن سیل جمعیت رازهای سیاهی را هم آشکار کرد.
بعد از مدتی، کارنارون و کارتر به دلیل اختلاف بر سر اشیاء پیدا شده مجبور به تعطیل کردن معبد شدند. کارنارون به انگلیس برگشت ولی کمی بعد بیماری مرموزی گریبان او را گرفت. خانواده‌ی کارنارون او را که دچار تب‌های شدید شده بود به قاهره بازگرداند و او بعد از پنج روز کما، در حالیکه فقط ۴۷ سال داشت دار فانی را وداع گفت.

معبدی که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

معبدی که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

معبد عجیب توت‌عنخ آمون

عجیب‎تر اینکه سگ شکاری کوچک کارناورن که در انگلستان بود همزمان با مرگ او شروع به پارس‌کردن کرد و به طور ناگهانی جان داد. با مرگ کارنارون تنها بعد از دو ماه پس از کشف معبد توت‌عنخ آمون، نفرین بزرگ معبد به راه افتاد. همه در شوک بودند، چون درستی عبارت هیروگلیف ورودی معبد که می‌گفت “مرگ سراغ کسانی که وارد می‌شوند خواهد آمد” اثبات شده بود.
بعدها پسر کارنارون گفت که زنی ناشناس بعد از مرگ پدرش سراغ او آمده و از او خواسته است که به مزار پدرش نزدیک نشود.

معبدی که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

معبدی که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

عجایب گردشگری

بعد از لرد کارنارون، چند باستان‌شناس و توریست دیگر هم که وارد معبد شده بودند با بیماری‌های مرموز جان باختند. پروفسور لافلور، در روز اول ورودش به منطقه چند بار به معبد رفت و شب همان روز در اتاق هتلش فوت کرد. دو دستیار کارتر هم به سرنوشت مشابهی دچار شدند.
در مورد علت این حوادث Accidents مرموز، گفته شده است که ترکیب علم مصریان باستان در مورد زهرها و تمایل پادشاهان برای حفظ اسرارشان نفرین معبد را شکل داده است. در حالیکه محققان در تلاش برای رد نظریه‌ی نفرین بودند چند نفر دیگر هم قربانی آن شدند. دکتر جمال الدین محرز از تکذیب‌کنندگان وجود نفرین، بقایای توت‌عنخ آمون را برای مطالعه بیشتر به آمریکا برد ولی چند هفته بعد در سن ۵۲ سالگی به صورت ناگهانی فوت کرد.

معبدی عجیب که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

معبدی که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

عجایب دیدنی مصر

در سال ۱۹۸۰، تلویزیون انگلیس شروع به ساختن فیلمی به اسم “نفرین پادشاه توت” کرد ولی در روز اول فیلمبرداری در معبد اتفاق بدی افتاد. بازیگر Actor نقش اول فیلم از بلندی به زمین پرت شد و پایش از ده جا به طرز فجیعی شکست. بازیگر دیگری جایگزین او شد ولی بقیه عوامل فیلم از ادامه‌ی کار سرباز زدند.

معبدی که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

معبدی عجیب که قاتل بازدیدکنندگانش می شود+تصاویر
داستان‌های مرموز از این قبیل، فرضیه‌ی نفرین را هنوز زنده نگه داشته است. مرگ‌هایی که در پی بازدید از این معبد اتفاق افتاد باعث شد که بعضی‌ها به ادامه‌ی کار آن اعتراض کنند و بگویند که از اول هم نباید کسی وارد آنجا می‌شد. هنوز هم بعد از گذشت سالها، نه کسی توانسته توجیهی برای مرگ‌های مرموز بیاورد و نه فرضیه‌ی نفرین را رد کند.

معبدی که قاتل بازدیدکنندگانش می شود

تپه های مغناطیسی در هند

تپه های مغناطیسی هند واقع در فاصله ۳۰ کیلومتری شهر له و در نزدیکی بزرگراه له –کارگیل (the Leh-Kargil) قرار گرفته است. در این بزرگراه جاده ای کوچک است که پدیده گرانش را به شکل دیگه ای نشان می دهد.

تپه های مغناطیسی (Magnetic Hills) یا شیب‌های با جاذبه معکوس، سراشیبی‌هایی هستند که درک ما از جاذبه زمین را به چالش می‌کشند. در این مناطق عجیب و اسرارآمیز خودروهایی که در وضعیت خلاص قرار دارند، در کمال تعجب به جای حرکت به سمت پایین سراشیبی، به بالا حرکت می‌کنند.

این اتفاق های عجیب و غریب که در بزرگراه له -کارل نام بردیم، توسط تمام گردشگرانی که از سراسر جهان به این منطقه سفر کرده اند امتحان شده است. بنابراین افراد بسیاری را می توان پیدا کرد که وجود چنین خصوصیتی را در تپه های مغناطیسی هند شهادت بدهند.

تپه های مغناطیسی در هند

علت جاذبه تپه‌های شهر له، از خرافه تا نظریه‌های علمی

روستاییان ساکن لاداخ معتقدند که زمانی در گذشته، جاده ای وجود داشته است که مردم را به سمت بهشت راهنمایی می کرد و می برد. کسانی که به درستی سزاوار بودند و به نیک سیرت بودند، در این جاده مستقیم به سمت بهشت هدایت می شدند و حرکت می کردند. اما کسانی که درست کردار یا درست سیرت نبودند، هرگز نمی توانستند این کار را انجام دهند.

بعدها یک نظریه معقول گفته شد. این تئوری بیان می کند که یک نیروی مغناطیسی قوی وجود دارد که از سمت تپه ها می آید. همین نیوری مغناطیسی قوی باعث می شود که وسایل نقلیه ای را که در محدوده آن قرار می گیرند به سمت آن جذب و کشیده شوند.

تپه های مغناطیسی در هند

یکی دیگر از نظریه هایی که در رابطه با تپه های مغناطیسی هند در منطقه لاداخ و شهر له عنوان شده است به نظریه خطای چشم معروف است. که می گوید این تپه ها هیچ منبع نیروی مغناطیسی ندارند؛

بلکه فقط یک توهم ایجاد شده از انعکاس نور است که باعث می شود جاده ای که به سمت تپه های مغناطیسی هند پایین می رود را شیب دار نبینید. همین شیب هم باعث حرکت اجسامی مانند وسایل نقلیه به سمت کوه های مغناطیسی لاداخ می شود.

این نظریه عنوان می کند که شیب این جاده ها منفی است اما به چشم ما انسان ها، دارای شیبی مثبت و به سمت بالا دیده می شوند. بنابراین، هنگامی که وسیله نقلیه ای را در حال حرکت به سمت بالا در این جاده می بینید، در واقع آن ماشین به سمت پایین در حال حرکت است.

تابلو علامت زرد رنگی که چند متر دورتر از تپه های مغناطیسی هند در کنار این جاده نصب شده است، راهنمایی های لازم را به مسافران و گردشگران می کند. گردشگران می‌توانند وسیله نقلیه خود را روی دنده خلاص در این ناحیه پارک کرده و شاهد حرکت ماشین‌ها در جاده باشند.

تپه های مغناطیسی در هند

خطوط هوایی

به عنوان یک حقیقت و اتفاق در این باره همچنین می بایست به خطوط هوایی هندوستان رجوع کرد. نیروی هوایی هند به خاطر اینکه به دلیل تداخل های مغناطیسی در این منطقه هواپیماهایش انحراف پیدا می کرد یا به مشکل برمی خورد، دستور داده است که از روی این ناحیه به هیچ عنوان پرواز نداشته باشند.

بسیاری از هواپیماهایی که در گذشته از بالای تپه های مغناطیسی می گذشتند دچار اختلالات مغناطیسی در رادار خود شده و تحت تاثیر نیروی مغناطیسی تپه ها قرار می گرفتند.

تپه های مغناطیسی در هند

گورستان کولون قبرستانی که مردم بااستخوانهای مردگان عکس می گیرند

همه ما تا به حال به گورستان های مختلف رفته ایم و خیلی برایمان عادی است و شاید برخی از ما باشیم که از بودن در چنین جاهایی ترس بر جانمان می افتد. به هر حال فرقی نمی کند که جزو کدام دسته هستید، با رفتن به گورستان کولون که اسکلت افرادی که در آن دفن شده اند دیده می شود، حتما شوک زده شده و می ترسید. این قبرستان از آن دست جاهایی است که هیچ کس با آرامش خاطر آنجا را ترک نخواهد کرد.
گورستان کولون هاوانا
گورستان کولون در هاوانای کوبا نامش را از کریستوفر کلمبوس گرفته است و شهرت آن به خاطر یادبود و مقبره های معروفی است که در آن قرار دارد؛ البته ویژگی دیگر این گورستان این است که تعداد مرده هایش بسیار بیشتر است. شاید باورتان نشود اما از زمانی که گورستان کولون در سال ۱۸۷۶ افتتاح شد، بیش از ۱ میلیون نفر در اینجا دفن شده اند. این گورستان یکی از فعالترین‌ها در نوع خودش است که هرچه از افتتاح آن می گذشت، افراد بیشتر و بیشتری برای خاکسپاری به اینجا آورده می شدند.

گورستان کولون قبرستانی که مردم بااستخوانهای مردگان عکس می گیرند

قبرستان کولون هاوانا

اما در نهایت این قبرستان جای خالی اش تمام شد! برای اینکه قبرهای تازه ای برای افرادی که به تازگی مرده بودند ساخته شود، مسئولین گورستان مجبور به نبش قبر شدند و قبرهای ۳ ساله به قبل را در جعبه جای دادند. اما در قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، برای جا باز کردن قبرها، کار عجیب تری انجام گرفته بود. به گفته بسیاری از مردم، استخوان های مردگان به روش بسیار غیر محترمانه ای به بیرون ریخته و روی هم سوار می شد که همین هم باعث این شد که به مرور در بخشی از این قبرستان، جایی بوجود بیاید که پر از استخوان مردگان است.

گورستان کولون قبرستانی که مردم بااستخوانهای مردگان عکس می گیرند

گورستان کولون هاوانا یکی از قبرستان های عجیب

هاوانا قبل از گورستان کولون
در زمان گذشته، قبل از آنکه گورستان کولون ساخته شود، هاوانا یک مکان رسمی برای دفن مردگان و خاکسپاری نداشت و به جای آن، افرادی که مرده بودند را در دخمه های کلیسای محلی قرار می دادند که در آنجا آرام بگیرند. در سال ۱۸۰۶ اولین گورستان رسمی هاوانا به نام اسپادا (Espada) ساخته شد. این گورستان به این دلیل به وجود آمد که جمعیت مردگان شهر بسیار زیاد شده بودند و زمین کلیسا جای بیشتری برای دفن آن ها نداشت.
در اواسط دهه ۱۸۰۰، بیماری وبا در سراسر آسیا تا اروپا، بریتانیای کبیر، آمریکا و همچنین چین و ژاپن شیوع پیدا کرد و در نتیجه آن، متاسفانه میلیون ها نفر بیمار و در نهایت کشته شدند. با مرگ این تعداد انسان، گورستان های سراسر دنیا با سیل عظیمی از جسدهای مردمی که وبا آن ها را از پای در آورده بود، پر شد و گورستان اسپادای هاوانا هم به همین وضعیت دچار شده و مرده ها دیگر جایی برای دفن شدند نداشتند. هنگامی که شیوع وبا در سال ۱۸۶۸ تشدید شد، ساکنان هاوانا متوجه شدند که آن‌ها به یک قبرستان بزرگ برای دفن عزیزانشان نیاز دارند. کمتر از یک دهه بعد، گورستان کولون افتتاح و گورستان اسپادا بسته شد.
اما این که مردم خیالشان بابت مرده ها و افتتاح گورستان جدید راحت باشد، چندان طول نکشید. تاریخ برخی از عکس هایی که در متن مشاهده می کنید، نشان می دهد که اسکلت های بیرون ریخته شده در دهه ۱۸۹۰ نیز وجو داشت یعنی تنها کمتر از ۲۰ سال قبل از اینکه گورستان کولون افتتاح شود.
گورستانی با استخوان های دور ریخته شده!
اگر بخواهیم بیشتر در مورد این قبرستان عجیب صحبت کنیم باید سری به قیمت قبرها در آن زمان بزنیم. با مطالعه منابع مختلفی در مورد این گورستان، اینطور نتیجه گیری می شود که قیمت هر قبر برای اجاره «۵ ساله» در آن زمان، حدودا ۱۰ دلار بوده که قیمت کمی هم محسوب نمی شد. حالا اگر شانستان خوب بود و می توانستید برای ۵ سال بعد این پول را صرف کنید، جای مردگانتان راحت بود؛ اما اگر خانواده ای از عهده مخارج بعدی بر نمی آمد، استخوان های فرد مرده بیرون کشیده می شد و در یک گوشه قبرستان که پر از استخوان های افراد مختلف بود، ریخته می شد.
به این ترتیب خانواده های زیادی که نمی توانستند پول اجاره های بعدی را برای قبرستان پرداخت کنند، شاهد این بودند که افرادی نبش قبر کرده و استخوان های افراد را به بیرون می کشیدند. همه استخوان های مردگان، همان جایی که گفته شد روی هم تلنبار می گشت و حالت عجیبی را پدیدار آورده بود.

گورستان کولون قبرستانی که مردم بااستخوانهای مردگان عکس می گیرند

گورستان کولون هاوانا

این استخوان های روی هم ریخته شده به مرور آنقدر معروف شد که افراد زیادی به این گورستان می آمدند تا این جاذبه را ببینید. از جمله کسانی که زیاد برای دیدن این جاذبه وهم آلود به اینجا می آمدند، سرباز های آمریکایی بودند که در طول جنگ اسپانیا-آمریکا در سال ۱۸۹۸، مقرشان در این منطقه بود.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید کارت پوستال هایی که در متن مشاهده می کنید هم توسط همین سربازها درست شده است. آن ها با این اسکلت و استخوان ها عکس ها می انداختند و از آن یک کارت درست کرده و برای خانواده هایشان می فرستادند؛ عکس هایی که سربازان را در حالی نشان می داد که روی تپه ای از استخوان های تلنبار شده ایستاده اند و در دست هایشان جمجمه های مردگان بیچاره دیده می شد.

گورستان کولون قبرستانی که مردم بااستخوانهای مردگان عکس می گیرند

جعبه های اجساد

برخی از سربازها پا را کمی فراتر گذاشتند و با استخوان ها شروع به رژه رفتن در سطح شهر می کردند که حس و حال خوبی به مردم نمی داد. در نهایت ژنرال بروک، فرمانده ارتش آمریکا دستور دارد که این کارها را متوقف کرده و روی استخوان های گورستان کولون را بپوشانند.

این توده های استخوان از آن زمان به بعد دیگر اضافه نشدند اما هر زمان که هوس کردید به این گورستان سری بزنید و دلتان کمی ماجراجویی می خواست، می توانید قبرستان را دور زده، به پشت بروید و در آنجا می توانید بقایای این استخوان ها را که جعبه جعبه شده و منتظر شما هستند، مشاهده کنید… البته اگر نمی ترسید که این مردگان به یکباره زنده شوند!!!

گورستان کولون قبرستانی که مردم بااستخوانهای مردگان عکس می گیرند

قلعه کرایژیوار قلعه ای صورتی در اسکاتلند

تا حال به اسکاتلند به عنوان یکی از مقاصد تاریخی و یا دیدنی فکر کرده اید؟ شاید نه چرا که در ذهن خیلی از ما اسکاتلند یک کشور کوچک دورافتاده است که دیدنی های زیادی ندارد در حالی که کاملا بر عکس این است و اسکاتلند یکی از کشورهای اروپایی است که تعداد جاذبه های تاریخی و   دیدنی آن اصلا کم نیست و به جز آن طبیعت زیبا و شگفت انگیزی که این کشور دارد خود یکی دیگر از نقاط قوتی است که اسکاتلند را به عنوان یک مقصد گردشگری پر رنگ می کند تنها موردی که وجود دارد این است که به دلایلی این کشور آن قدر که باید معرفی نشده تا در ذهن مردم به عنوان کشوری برای گردش و گردشگری جا بیفتد.

قلعه کرایژیوار قلعه ای صورتی در اسکاتلند

عکس های قلعه کرایژیوار در اسکاتلند

حالا که ذهنیت شما کمی عوض شد از اول  می گوییم… اگر به دنیا یک مقصد گردشگری عالی برای سفر هستید و دوست دارید تا یکی از به یاد ماندنی ترین وخاطره انگیزترین تعطیلات عمرتان را در یکی از سبزترین کشورهای دنیا بگذرانید بهتر است که به کشور اسکاتلند به عنوان یکی از بهترین مقاصد فکر کنید. دراین مطلب به معرفی قلعه کرایژیوار یکی از جاذبه های تاریخی اسکاتلند می پردازیم.

قلعه کرایژیوار | Craigievar Castle
اسکاتلند دارای قلعه های بسیاری می باشد، اما چیزی در مورد قلعه کرایژیوار منحصر به فرد می باشد. این قلعه به طور برجسته ای به عنوان یکی از بهترین خانه ها در اسکاتلند می باشد که به خوبی حفظ شده است. این موضوع در مورد قلعه کرایژیوار بسیار زودتر از این ها مشخص شده بود. در سال ۱۸۲۴ سرجان فوربس که سال گذشته بر اثر مرگ برادر بزرگترش قلعه را به ارث برده بود، یک معمار از آبردین به نام جان اسمیت را به منظور بررسی وضعیت قلعه به این مکان می آورد.

قلعه کرایژیوار قلعه ای صورتی در اسکاتلند

تصاویر قلعه کرایژیوار

او در گزارش خود گفته بود که این بنا نیاز به یک سقف جدید و برخی دیگر از ترمیم های کوچک دارد. اما او به این موضوع نیز اشاره کرد که قلعه کرایژیوار به خوبی حفظ شده است، زیرا این یکی از بهترین نمونه های معماری در این کشور به شمار رفته و با توجه به سن ساختمان ساختار خود را به خوبی حفظ گرده است.

سرجان هزینه سقف جدید را پرداخت کرده و دیواره های بیرونی قلعه را به طور کامل ترمیم کرد. تا آن زمان نمای بیرونی قلعه کرایژیوار به رنگ کرم بوده است. سرجان با پیشنهاد جان اسمیت موافقت کرد، نظر او بر این بود که بهتر است برای ترمیم نمای قلعه از رنگ هایی استفاده شود که بتواند در جزییات سنگ ها فرو رفته و به سادگی تخریب نشود. بنابراین در نهایت تصمیم بر این شد که نمای بیرونی به رنگ صورتی تغییر پیدا کند. در ضمن علاوه بر این موارد بهبودهایی نیز در درون قلعه انجام شد و تا آنجایی که ممکن بود از پانل ها و مبلمان اصلی استفاده گردید. در نتیجه قلعه کرایژیوار تبدیل به یک جاذبه توریستی شده و مردم بسیاری به آنجا سفر می کرده اند.
دسترسی به قلعه کرایژیوار
قلعه کرایژیوار در ناحیه غربی یک دره و در حومه نواحی زیبای شرقی فوتهیلز (foothills) در کیرگورمز (Cairngorms) واقع شده که در حدود ۶ مایلی جنوب آلفورد (Alford) در آبردینشایر (Aberdeenshire) اسکاتلند می باشد. دسترسی به این قلعه از طریق یک جاده تک مسیره می باشد که از بزرگراه A980 توسط تابلوها جدا گردیده و پس از پارک ماشین می بایست مسافتی در حدود ۸۰۰ متر را به بالای تپه پیاده روی نمایید.

قلعه کرایژیوار قلعه ای صورتی در اسکاتلند

نمای داخلی قلعه کرایژیوار

بازدید ملکه از قلعه کرایژیوار
یکی از بازدیدکنندگانی که نیازی به سفر به  قلعه قلعه کرای ژیوار نداشته است ملکه ویکتوریا بود که کاخ خودش در بلمورال فقط ۲۰ مایل دورتر از کرایژیوار می باشد. بازدیدکنندگان سلطنتی بعد از ظهر روز ۱۸ ژوئن ۱۸۷۹ بدون اطلاع قبلی به محل قلعه آمده و بر اساس مجله ویکتوریا کسی را در خانه پیدا نکردند. ملکه در اطراف این قلعه عجیب و غریب و قدیمی سرگردان بود تا اینکه ساکنان او را مشاهده کرده و به او تبریک گفتند. در این زمان فوربس قلعه کرایژیوار را به عنوان محلی برای تعطیلات و یک جاذبه توریستی مورد استفاده قرار می داد، در حالیکه خانه اصلی آن ها در رودخانه دان در شمال آبردین واقع شده بود. همین موضوع به آن ها اجازه داد تا بتوانند از محدودیت هایی که دنیای مدرن ایجاد می کرد دوری کرده و بتوانند قلعه کرایژیوار را همانند گذشته خود حفظ نمایند.

قلعه کرایژیوار قلعه ای صورتی در اسکاتلند
بازسازی اولیه قلعه
در سال ۱۸۸۴ سر ویلیام فوربس عنوان هفدهمین لرد سمپیل (Sempill) را به ارث برده که آغاز دودمانی به نام فوربس سمپیل می باشد. خانه Fintray در زمان جنگ در سال ۱۹۴۱ مصادره گردیده و پس از آن قلعه کرایژیوار به افراد کوچکتر خانواده ارث رسیده است. پس از جنگ در واقع زندگی در میان ساختارهای موزه ای به طور فزاینده ای افزایش یافت. بنابراین خانواده تصمیم گرفتند تا در سال ۱۹۶۲ در خصوص بازگشایی درب های قلعه و اجازه بازدید آن برای عموم با حزب اعتماد ملی اسکاتلند وارد مذاکره شوند.

تعمیرات و ترمیمات عمده ای در سال ۱۹۷۳ روی این بنا صورت گرفت که شامل جایگزینی پوشش سنتی آهک روی بنای ساختمان با پوشش مدرن که مقاومت بالاتری را ارائه می کرد و همچنین پوششی از بتن در پایه های قلعه که موجب مقاوم تر شدن این بنا گردید. در سال های اولیه قرن اخیر مشخص شد که این پوشش ها باعث جلوگیری از نفوذ آب به ساختار قلعه شده و در نتیجه رطوبت بسیاری را به خود می گیرد. از طرف دیگر طبیعت برخی از اجزای قلعه مانند سقف ها ممکن بود توانایی تحمل تعداد زیادی از بازدیدکنندگان را نداشته باشد.

قلعه کرایژیوار قلعه ای صورتی در اسکاتلند

نمای داخلی قلعه کرایژیوار
بازسازی اخیر قلعه
پس از فعالیت های اکتشافی که در سال ۲۰۰۶ صورت گرفت، قلعه کرایژیوار از اکتبر ۲۰۰۷ تا آوریل ۲۰۱۰ بسته شد تا امکان انجام بازسازی های داخلی و خارجی برای ان فراهم شود. از جمله این موارد خارج کردن پوشش بتنی بود که در سال ۱۹۷۳ بر روی پایه های قلعه اعمال شده بود.

جزییات سنگ هایی که برای نخستین بار در سال ۱۹۷۳ تحت پوشش قرار گرفته بود کشف شده و همچنین سایر ساختارها مانند روکش آستری با رنگدانه های خاص آن که برای قبل از سال ۱۸۲۴ بود نیز مشخص گردید. ترمیم ها وبازسازی هایی که در داخل صورت گرفت بسیار بیشتر از فضای بیرونی بوده اما به اندازه آن آشکار نبود. برای جلوگیری از آسیب بیشتر که توسط حجم زیاد بازدیدکنندگان در گذشته به وجود آمده بود، تصمیم شد تا بازدیدها را به وسیله تورهای هدایت شده و در زمان های مشخص و همچنین در گروه های با تعداد کم انجام دهند.

قلعه کرایژیوار قلعه ای صورتی در اسکاتلند
بازدید از قلعه کرایژیوار
بازدیدکنندگان امروزی زمانی که از فضای داخل قلعه کرایژیوار بازدید نمایند احتمالا چیزی را خواهند دید که بسیار شبیه به همان قلعه ایست که ملکه ویکتوریا و آلبرت در سال ۱۸۷۹ از آن بازدید کرده بودند. در این قلعه در طبقات بالاتر از همکف برق وجود ندارد و شما آنجا را کاملا تاریک احساس خواهید کرد حال تصور کنید که در زمستان های اسکاتلند آن هم در دو قرن پیش شرایز به چه گونه بوده است.

یکی دیگر از چیزهایی که قلعه کرایژیوار را تقسیم بندی می کند چندین اتاق کوچک است. این قلعه واقعا در مقیاس خانوادگی ساخته شده و حتی سالن اصلی ان که با برخی حاشیه ها بزرگترین اتاق این بنا می باشد از بسیاری از استانداردهای سایر قلعه ها کوچکتر است. از سوی دیگر این قلعه به دلیل ورودی و فضای سالن آن در اسکاتلند خاص می باشد. چیدمان چوب کاری های جاکوب حک شده در اطراف آن نیز بسیار نادر است.

قلعه کرایژیوار قلعه ای صورتی در اسکاتلند
یکی دیگر از افتخاراتی که می توان برای قلعه کرایژیوار برشمرد این است که سقف آن با گچ ساخته شده و این بسیار شگفت انگیز می باشد. ساخت این سقف ها در سال ۱۶۲۴ بوده و به عنوان یکی از اولین ها در اسکاتلند به شمار می رود. تا آن زمان روش سنتی این بود که بر روی تیرهای چوبی و کفپوش ها را رنگ می کرده اند همانطوری که در قلعه کراتس (Crathes Castle) در ۱۴ مایلی جنوب شرقی آن را مشاهده خواهید کرد.

اولین سقف گچی در اسکاتلند در سال ۱۶۱۷ و در قلعه ادینبورگ مورد استفاده قرار گرفته است و پس از آن یک تیم از افراد متخصص در این زمینه در سال ۱۶۱۷ قلعه کلی (Kellie Castle) و در سال ۱۶۲۰ قلعه گلامیس (Glamis Castle) را تکمیل کرده و پس از آن اقدام به گچ کاری های قلعه کرایژیوار نموده اند.

قلعه کرایژیوار قلعه ای صورتی در اسکاتلند

تونل برفی ازنا لرستان

تونل برفی یکی از آثار طبیعی شهرستان ازنا در لرستان است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه لرستان، این تونل به‎صورت طبیعی در برف و یخ‌های دامنه اشترانکوه در منطقه کمندان شهرستان ازنا به‎وجود آمده است.

طول این تونل بالغ بر ۸۰۰ متر و ارتفاع آن از کف تونل تا سقف بین ۲٫۵ تا ۳ متر است؛ از این تونل برفی فقط در فصل‌های بهار و تابستان می‌توان بازدید کرد.

 این شگفتی بی‎نظیر حاصل انباشته شدن هزاران تن برف در سال‌های متمادی در ازنادره در اشترانکوه است؛ دره‎ای زیبا واقع در روستای کمندان ازنا که هر ساله بر اثر ریزش بهمن‌های سهمگین درون آن توده‎ای از برف تشکیل می‌شود و پس از جاری شدن آب ناشی از ذوب برف‌ها در فصل بهار، تونلی بسیار زیبا در آن به وجود می‌آید.

تونل برفی ازنا لرستان

برای رفتن به تونل برفی باید به دل اشترانکوه زد؛ رشته‎کوه سر به فلک کشیده‎ای که با ۱۳ قله در پنج کیلومتری جنوب شهرستان ازنا قرار گرفته است.

 از دل این رشته‎کوه، راهی است به روستای سرسبز کمندان که پس از عبور از آن باید طول ازنادره را پیمود.

زمانی که به تونل برفی می‎رسید صدای آب ناشی از ذوب شدن برف‌ها گوشتان را نوازش می‌دهد، آب روانی که تونلی به عرض ۱۰ متر و ارتفاع سه متر در زیر یخچال‌ها ایجاد کرده است؛ تونلی که تا بالای سراشیبی دره امتداد یافته و ۸۰۰ متر طول دارد تا به برف‌های بالاتر از خود متصل شود.

اگرچه احتمال ریزش وجود دارد اما اکثر گردشگران از داخل تونل دیدن می‌کنند. با رفتن به داخل تونل برفی دمای هوا کاهش می‌یابد و قطرات آب سرد از سقف بر صورتتان چکه می‌کند.

تونل برفی ازنا لرستان