بایگانی دسته ی تاریخ و تمدن

چنگیز خان و حمله به ایران

حمله مغول به ایران

حملهٔ مغول به ایران به سه لشکرکشی مغول به ایران اشاره دارد. این لشکرکشی‌ها به تشکیل حکومت ایلخانان مغول در ایران منجر شد. چنگیز خان پس از غلبه بر چین و قسمتی از آسیای میانه با خوارزمشاهیان همسایه شد. خواست چنگیز خان بازکردن راه تجارتی بین ایران و چین بود و در ابتدای امر نسبت به سلطانمحمد خوارزمشاه ادب و احترام را رعایت نمود ولی این پادشاه که خیال تسخیر چین را داشت با تدابیر خصمانهٔ خود موجب تحریک غضب خان مغول را فراهم کرده و هجوم او را به ممالک اسلامی باعث گردید. حملهٔ مغول در پی واقعهٔ قتل ۴۵۰ بازرگان مسلمان مغولی در شهر اترار آغاز شد. شروع نخستین لشکرکشی در سپتامبر سال ۱۲۱۹ میلادی (پائیز ۶۱۶ ه ق) و به فرماندهی چنگیز خان بود.

سلطان محمد خوارزمشاه در همان سال با سپاهی به مبارزه با مغول برآمد ولی از جوجی پسر چنگیز شکست خورد و از آن پس تصمیم گرفت که از مواجهه با لشکر مغول خودداری کند. چنگیز جهت دستگیری سلطان محمد دو نفر از بزرگان لشکر خود را به تعقیب او فرستاد. سال بعد سلطان محمد در بستر مرگ، جلال‌الدین خوارزمشاه را به جانشینی خویش برگزید و جلال‌الدین بیش از ۱۰ سال بعد از مرگ پدر در برابر سپاهیان مغول ایستادگی نمود. دومین لشکرکشی در سال ۶۲۶ ه ق به امر اوگتای قاآن و به فرماندهی جرماغون نویان بود. این لشکرکشی به قصد پایان دادن به مقاومت جلال‌الدین خوارزمشاه و تسخیر مناطقی که باقی‌مانده بود، انجام شد. در پایان این دو حمله مغولان به سلطنت خوارزمشاهیان بر ایران پایان دادند و بسیاری از شهرهای خوارزمشاهی مانند سمرقند، مرو، بامیان، هرات، توس، نیشابور و پایتخت این سلسله گرگانج بکلی ویران شده و مردم آن قتل‌عام شدند. خط سیر تخریب و ویرانی فقط منحصر به شمال و شمال شرقی ایران نبود، در مرکز و غرب ایران نیز شهرهای ری، قم، قزوین، همدان، مراغه و اردبیل به کلی ویران شدند.

قوانین چنگیزی

چنگیز پس از چیرگی بر اونگ خان و قبایل مغول از برای ضبط مملکت و صلاح ارتش و رعایا قاعده‌ای چند وضع کرد و برای هرکار قانونی نهاد و برای هر گناه کیفری معین کرد. در آغاز برای اهل اسلام احترام زیاد قایل بود و مجازات او برای قتل هر مسلمانی چهل بالش زر (هر بالش پانصد مثقال طلا یانقره بود. (ر. ک‍ «تاریخ جهان‌گشا» ۱/۱۶» و برای قتل هر یک از مردم چین یک سر درازگوش (خر) را دیه معین کرد. چون قبایل مغول از خود دارای خط و کتابت نبودند، دستور داد تا برخی از فرزندان مغول خط اویغوری بیاموختند و قوانین او را که به «یاسا». معروف است ثبت کردند و آن دفاتر را در خزانه‌ها نگهداشتند تا هر وقت خانی بر تخت نشیند و یا حادثه‌ای روی دهد شاهزادگان جمع شوند و آن طومارها را حاضر کنند و بنای کار را آن نوشته‌ها و قوانین بگذارند و امور ارتش و حمله به شهرها را را برآن شیوه پیش گیرند. چنگیز پس از تسلط بر اقوام مغول رسوم و عادات ناپسند مانند زنا و دزدی را از میان ایشان برداشت و درهای بازرگانی را میان غرب و شرق باز نمود و بازرگانان نیز بی دغدغه آمدوشد می‌کردند. چنگیز در نامه‌ها که به سرکشان و دشمنان می‌نوشت و ایشان را به اطاعت می‌خواند هرگز از سپاه و جنگ‌افزار چیزی نمی‌نوشت و ایشان را از وفور سلاح نمی‌ترساند، همین قدر می‌نوشت اگر رام و مطیع شوید به جان امان یابید و اگر خلاف کنید ما چه دانیم آن را خدا داند.

مرگ چنگیز

در اثنای سفر جنگی نزدیک شدن مرگ خود را دریافت و فرزندان خود را حاضر ساخت و اوگتای را به جانشینی خود تعیین کرد، ورارود (ماورالنهر) و دیار مجاور آن را به جغتای داد. او دستور داد تا میان اوگتای و برادران پیمان‌نامه‌ای نوشتند که به موجب آن هیچ یک از برادران نباید از فرمان او سرپیچی کنند. پس از آن وصیت کرد که چون مرگش برسد کسی گریه نکند و مرگش را پنهان دارند تا دشمن آگاه نشود. همچنین او را مخفیانه دفن کردند تا دشمنان متوجه مرگ او نشوند و از نبود او سوء استفاده کنند. سر انجام پس از ۲۵ سال حکمرانی در سن هفتادوسه سالگی از جهان رفت (درباره طول عمر چنگیز و سال تولدش میان محققین اختلاف نظر است).

امپراطوری که از گوشت انسان تغذیه می‌کرد!!

امپراطور آدمخوار
شنیده بودیم بعضی قبایل بدوی آفریقائی آدمخوار هستند. ولی تصورمان این بود که این شایعه بیشتر در داستانها و افسانه‌های خیالی مصداق دارد و بعید است کسی را بتوان یافت که صحنه‌های آدم‌خواری توسط «بشر» را دیده باشد. با این حال مطالعه رویدادهای تاریخ معاصر بعضی کشورهای آفریقائی نشان می‌دهد که نه تنها این پدیده غریب نیست بلکه حتی می‌توان امپراطوری را در آفریقا یافت که «آدمخوار» بوده است. این شخص «ژنرال بدل بوکاسا» دیکتاتور پیشین کشور «آفریقای مرکزی» است.
«آفریقای مرکزی» از جمله کشورهای آفریقائی است که از شمال به چاد، از جنوب به کنگو و زئیر، از مشرق به سودان و از مغرب به کامرون محدود می‌شود. اکثر مردم آن مسیحی هستند و فرانسه، زبان رسمی‌ آنهاست. «بانگی» پایتخت آفریقای مرکزی است. این کشور در ۱۹۶۰ استقلال خود را از فرانسه به دست آورد.
امپراطور یاد شده در ۱۹۶۶ با کودتا علیه «دیوید داکو» پسر عموی خود، قدرت را در آفریقای مرکزی به دست گرفت و در ۱۹۷۹ با کودتای متقابل  دیوید داکو» و شورش عمومی ‌مردم ساقط شد.
«ژنرال بدل بوکاسا» در ۲۲ فوریه ۱۹۲۱ متولد شد. پدرش در سال ۱۹۲۷ درگذشت و با فوت مادرش ۱۲ یتیم بر جای ماند. بوکاسای جوان همراه برادرها و خواهرهایش تحت مراقبت پدر بزرگش قرار گرفت. او در مدارس میسیونهای فرانسوی تحصیل کرد.

در ابتدا کاتولیکی با حرارت بود که می‌خواست کشیش شود. عموی وی جزء بنیانگذاران جمهوری آفریقای مرکزی بود ولی بوکاسا در جنگ جهانی دوم به سربازان فرانسوی پیوست.
او در دوران تحصیل با شخصیت ناپلئون آشنا شد و از همان زمان شیفته او شد. این علاقه در بسیاری از تصمیمات بعدی او اثر گذاشت. به طوری که تاجگذاری خود را طبق الگوی تاجگذاری ناپلئون در پاریس ترتیب داد! به شدت به رهبران فرانسه عشق می‌ورزید. به طوری که ژنرال دوگل را پدر خود می‌خواند. او وقتی که در مراسم تدفین وی شرکت کرد به شدت می‌گریست و می‌گفت: «یتیم شدیم». وی در ارتش فرانسه در خدمت ژنرال دوگل کار کرد و به درجه سرگردی رسید.
بوکاسا در ۱۹۶۶ یعنی زمانی که فرمانده کل قوا بود با برکنار کردن پسر عمویش، داکو، در یک کودتای تقریباًً بدون خونریزی به قدرت رسید و سپس داکو را به عنوان مشاور خود برگزید. یکی از اولین اقدامهای او بعد از به قدرت رسیدن در ۱۹۶۶ قطع روابط با چین بود.

او ادعا کرد که چین در یک توطئه علیه رژیم او دست داشته است. چین بعداً این موضوع را تکذیب کرد. بعدها روابط دو کشور عادی شد و در ۱۹۷۶ به عنوان میهمان افتخاری در چین پذیرایی شد. بوکاسا با درجه فیلد مارشالی دبیر کلی حزب واحد کشورش، وزیر دادگستری، دفاع خدمات غیر نظامی، بیمه‌های اجتماعی و خلاصه ۱۴ وزارت از ۱۶ وزارت کشور را در آن واحد بر عهده داشت! در ۱۹۷۶ اعلام نمود که به اسلام گرویده است. سایر مقامات کشور نیز به وی تأسی جستند و کشور رسماً اسلامی ‌شد. قذافی رهبر لیبی و شیوخ عرب خلیج فارس میلونها دلار به وی هدیه کردند.

اما وی پس از جمع‌آوری پول مورد نظر خود، از اسلام برگشت و دوباره مسیحی کاتولیک شد و کلیه مقامات نیز از وی پیروی کردند! او سپس نام کشور را از جمهوری آفریقای مرکزی به امپراتوری افریقای مرکزی تبدیل کرد و سال بعد خود را امپراتور بوکاسای اول نامید و پولهای اهدایی کشورهای عرب را صرف مراسم تاجگذاری بسیار پرهزینه خود کرد! گفته می‌شود هزینه تاجگذاری وی در ۱۹۷۷، یک چهارم مجموع درآمد سالانه آفریقای مرکزی بود. بوکاسا در اجرای این مراسم ۳۴۰ تن شراب، شامپاین، خاویار و نیز ۶۰ دستگاه اتومبیل لیموزین وارد کشور کرده است.
 بوکاسا سرانجام در سپتامبر ۱۹۷۹ زمانی که در لیبی به سر می‌برد در یک کودتای نظامی ‌از قدرت برکنار شد. رهبر کودتا دیوید داکو پسر عموی بوکاسا کسی بود که در۱۹۶۶ هنگامی‌که رئیس جمهوری افریقای مرکزی بود با کودتای بوکاسا از کار برکنار و به مشاورت وی منصوب شد. در پی این کودتا بوکاسا عازم کشورهای ساحل عاج و فرانسه شد. بوکاسا هنگامی ‌که در نوامبر ۱۹۸۶ با فریب اطرافیان به کشورش بازگشت در فرودگاه دستگیر و راهی زندان شد اما ۸ سال بعد، در سپتامبر ۱۹۹۴ در جریان یک عفو عمومی ‌از زندان آزاد گردید.

بوکاسا به قصاب افریقای مرکزی مشهور شده است. از جمله کسانی که در جلسات محاکمه بوکاسا برای شهادت علیه وی شرکت کرده بودند آشپز و خدمتکار قصر وی بود. «فیلیپ لینگرئیسا» آشپز بوکاسا در دادگاه گفته بود که به دستور بوکاسا اکثر مواقع گوشت مورد نیاز غذای امپراتور را از داخل فریزر شخصی وی که حاوی گوشت بدن و پای زنان مجرم و اعدام شده بوده است تأمین می‌کرده است. بوکاسا معتقد بود که دون شأن یک امپراتور است که از گوشت حیوانات تناول کند!
بوکاسا سرانجام در ۵ نوامبر۱۹۹۶ در سن ۷۵ سالگی درگذشت.

حقایقی عجیب در مورد شهر متروکه هلتون + عکس

تاریخچه عجیب شهر متروکه هلتون

مکان های خاصی در دنیا وجود دارند که باعث می شوند تا موارد عجیبی در مورد آن ها بشنویم. اما چه چیزی ممکن است باعث شود تا داستان های عجیب و غیر معمول برای یک مکان به وجود بیاید؟ در سراسر جهان مکان هایی وجود دارند که داستان های فراطبیعی را همانند یک پرده در پشت خود مخفی کرده اند.

یکی از این مکان ها در ایالت اوهایو آمریکا واقع شده و سال ها است که شهرت آن به دلیل موارد وحشت آور و خانه های تسخیر شده در آن می باشد. خارج از منطقه Summit County در ایالت اوهایو در آمریکا منطقه ای وجود دارد که به نام بوستون میلز شناخته می شود. در سال های اخیر شما می توانستید ساختمان های خالی را در این مکان مشاهده نمایید، تعداد زیادی علف های هرز و همچنین جاده هایی که به جایی نمی رسند و یک چشم انداز نامناسب از آنچه که از سکونت افراد باقی مانده است همگی ویژگی های شهر متروکه هلتون می باشد. اما زمانی که کمی به عقب برگردیم همه چیز متفاوت خواهد بود. یک نقطه تجاری فرانسوی در قرن هفدهم میلادی در این منطقه باعث شد تا این شهر در سال ۱۸۰۶ تاسیس شده و تبدیل به مکانی جالب برای تبدیل به جامعه ای پر رونق شود.

تاریخچه شهر متروکه هلتون
در سال ۱۹۷۴ دولت ایالات متحده کمپین بزرگی را در این منطقه به راه انداخت تا با به دست آوردن تمامی زمین های این مکان آن را به پارکی ملی تبدیل نماید. پارک ملی قرار شد به نام پارک ملی دره Cuyahoga نامگذاری گردد و دولت شروع به خریداری زمین ها کرد. تقاضای دولت برای وسعت زیادی از زمین ها بود و کمی بیشتر یا کمتر به چپ و راست گرایش پیدا می کرد. بر اثر این حرکت دولت در خرید زمین ها و تعهد بسیاری که در راه اندازی پارک ملی وجود داشت دیگر کسی در این منطقه باقی نماینده و صاحبان زمین ها در حالی که ناراضی بودند مجبور شده روستای خود را ترک کرده و آن را با هر آنچه که هست رها سازند. و اینجا همان مکانی است که برای چند دهه به همان شکل باقی مانده است.

این پارک هرگز به دست نیامد و توسط سرویس پارک ملی به طور کامل رها شد همانطوری که خانه ها و ساختمان ها توسط مردم رها شده بود و بوستون میلز تبدیل به مکانی فراموش شده گردید که طبیعت ان را فرا گرفت. درختان در کنار ساختمان های خالی شبح مانند و چشم انداز ویران شده آن جای تعجبی ندارد که این مکان را به محلی برای داستان های عجیب تبدیل کند. هرچند در گذشته نیز بوستون میلز پس از بسته شدنش داستان های ترسناک و شگفت آوری را به دنبال خود ایجاد کرد تا جایی که در نهایت به صورت غیر رسمی نام آن را شهر متروکه هلتون قرار دادند.

داستان ها و شایعات عجیب بسیاری در مورد شهر متروکه هلتون وجود دارد

تاریخچه داستان های عجیب شهر متروکه هلتون
دشوار است که بتوان گفت داستان های عجیب و غریب در شهر متروکه هلتون در اوهایو از کجا آغاز شده است. مدت کوتاهی پس از آنکه این شهر رها شد گروه هایی که اعتقادهای خاص خود را داشتند به این شهر متروکه نقل مکان کرده به صورتی که هنوز نیز نقاشی های دیواری ان ها در سطح شهر دیده می شود. در واقع گزارشات بسیاری در مورد لاشه حیوانات در این منطقه وجود دارد که نشانه ای از کشتن حیوانات به سبک خاص می باشد.

شهرت ترسناک دیگری که به این مکان نسبت داده شد شایعاتی بود که در مورد پیدا شدن بدن های انسانی در میان درختان است که قطعاتی از آن ها توسط یکی از فرقه های شیطانی بریده شده بود. بسیاری از این شایعاتی که شنیده می شوند مربوط به کلیسای شهر متروکه هلتون می باشد. گفته می شود که صلیب های بسیاری در اطراف ان قرار داشته و نور قرمزی رنگی که سوسو می زند از درون آن دیده می شود. ادعاهای فراوان دیگری نیز در مورد کلیسای قدیمی وجود داشته و گفته می شد که توده ای سیاه در داخل آن نگهداری می شود و یا داستان هایی عجیب از اینکه فردی در زیرمین کلیسا زندگی کرده و به دنبال شکار گناهکاران می باشد.

حقایقی عجیب در مورد شهر متروکه هلتون + عکس

گفته می شود که شهر متروکه هلتون محلی برای قتل عام و کشتارهای بسیار بوده است

حقایقی عجیب در مورد شهر متروکه هلتون + عکس
افسانه هایی در مورد هلتون
شایعات دیگری نیز وجود دارد که مربوط به شیطان می باشد. جاده های بسیاری وجود دارد که از میان این منطقه عبور می کند که به شکل مرموزی بسته شده و یا نشانه هایی از مسدود بودن در جلوی ان ها قرار دارد و ادعا می شود که این کار توسط فرقه های پلید صورت گرفته است. یکی دیگر از افسانه هایی که وجود دارد یک اتوبوس مدرسه می باشد که ظاهرا خالی از سکنه بوده و به صورت زنگ زده در یکی از جاده های بی استفاده رها شده است. داستانی که پشت این اتوبوس قرار داشته می گوید درون آن پر از کودکانی است که توسط قاتلان سریالی و یا فرقه های شیطانی کشته شده اند.

گفته می شود در نزدیکی این اتوبوس پدیده های عجیب و غریبی مانند صدای فریاد و گریه کودکان شنیده شد و همچنین چهره هایی از کودکان دیده می شود، در کنار این ها روح مردی که خودش را کشته است نیز مشاهده می گردد. در طول این چند دهه ماجراجویان و کسانی که به دنبال موضوعات این چنینی هستند برای دیدن اتوبوس نفرین شده به این مکان امده اند اما اخیرا به نظر می رسد که آن دیگر وجود ندارد. در یکسری از داستان های دیگری که وجود دارد گفته می شود که شهر متروکه هلتون محلی برای قتل عام و کشتارهای بسیار بوده است. بر اساس افسانه ها در این مکان یک قاتل روانی وجود داشته است که افراد بسیاری را کشته است و شما اگر به پنجره ها نگاه کنید می توانید ارواح آن ها را ببینید. در سال های بعد ادعا شد که همچین کشتارگاهی وجود نداشته است اما این تصویر قدرتمند در ذهن افراد به اندازه کافی نفوذ کرده بود.

شهر متروکه هلتون

حقایقی عجیب در مورد شهر متروکه هلتون + عکس
نشت شیمیایی در هلتون
یکی دیگر از داستان های شگفت انگیزی که در مورد شهر متروکه هلتون گفته می شود این است که در این محل نوعی نشت شیمیایی روی داده است. ظاهرا مواد شیمیایی سمی در اثر تصادف یک کامیون در حال در این منطقه پخش شده است، هرچند که سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرد که آن را مورد بررسی قرار داده و پاکسازی نموده است. بر اساس گفته ها این نشت باعث تغییرات بارداری در حیوانات و انسان ها شده است و باعث شده تا نام شهر جهش یافته نیز روی آن گذاشته شود و مهمترین آن ها احتمالا Peninsula Python که گفته می شود نوعی مار مارپیچ خاص است که در این منطقه یافت می شود. البته باید گفت که شواهد بسیار کمی وجود دارد که در این مکان نشت شیمیایی روی داده باشد اما حقیقتا قابل باور است.

حقایقی عجیب در مورد شهر متروکه هلتون + عکس

در شهر متروکه هلتون نوعی نشت شیمیایی روی داده است

حقایقی عجیب در مورد شهر متروکه هلتون + عکس
جاده های مرگ در شهر متروکه هلتون
افسانه های متعدد دیگری نیز در مورد جاده های شهر متروکه هلتون وجود دارند. گفته می شود زمانی که شما در یکی از این جاده ها حرکت می کنید و زمانی که از علائم هشدار دهنده عبور می کنید توسط یک خودروی نعش کش که بر اساس گزارشات دارای یک چراغ می باشد دنبال خواهید شد. یکی دیگر از جاده ها به نام Stanford Road بوده که به جاده پایان جهان شهرت دارد، گفته می شود نیرویی غیر قابل مشاهده خودروی شما را در این جاده در اختیار گرفته و می بایست تلاش کنید تا بتوانید ان را کنترل نمایید و اگر شما به پایان این جاده برسید گروهی از فرقه های شیطانی در انتظار شما خواهند بود.

حقایقی عجیب در مورد شهر متروکه هلتون + عکس

یکی دیگر از این جاده به نام بزرگراه جهنم شناخته می شود که گفته شده فردی دیواره وار که به دنبال قربانیان جدید می گردد از میان سایه ها بیرون پریده و به دنبال کشتن افراد می باشد.

یکی دیگر از جاده  های شهر متروکه هلتون به نام بزرگراه جهنم شناخته می شود

حقایقی عجیب در مورد شهر متروکه هلتون + عکس
سایر عجایب شهر متروکه هلتون
همچنین یک تونل تسخیر شده نیز وجود دارد که گفته می شود توسط روح مردی که در اثر تصادف کشته شده محافظت می گردد. البته گورستان شهر نیز دارای برخی از فعالیت ها می باشد و گفته می شود که چهره های سایه مانندی در آنجا دیده شده و همچنین گزارش هایی از نورهای عجیب و غریب در هنگام شب ارائه شده است. در عین حال گفته می شود که درختان نیز جا به جا می شوند.

در آن نزدیکی پلی به نام Crybaby Bridge وجود داشته که بر روی رودخانه Cuyahoga قرار گرفته است و گفته می شود در این مکان بر اساس افسانه های کودکی که در اینجا مرده است مواردی مطرح می گردد. اگر شما ماشین خود را در اینجا متوقف کنید لایه ای گرد و خاک روی آن نشسته که اثراتی از ردپاهای کوچک روی آن قرار دارد. جنگل ها و خانه های خالی از سکنه و همچنین تونل های زیر زمینی که در اینجا وجود دارد باعث شده تا این مکان به شهر متروکه هلتون شهرت یابد.

حقایقی عجیب در مورد شهر متروکه هلتون + عکس
بنابراین بسیاری از افسانه ها در مورد این منطقه جادویی وجود دارند اما بیشتر آن ها فقط افسانه می باشند. یک مقاله بسیار شگفت انگیزی در مورد ارواح اوهایو توسط شکارچیان ارواح ارائه شده است که نقطه به نقطه آن را بررسی کرده و آن ها را داستانی ساختگی دانسته است. با این حال داستان ها در این منطقه همچنان ادامه دارد.

متاسفانه در سال های اخیر همه این ساختارها برای ساختن منطقه تفریحی ملی دره Cuyahoga که در سال ۲۰۰۰ آغاز شد تخریب شده و این منطقه وحشت آوری خود را از دست داده است به طوری که باعث پاک کردن بسیاری از این افسانه های شوم محبوب شده است. اگر اکنون به این مکان بروید بسیاری از گذشته آن همراه با افسانه های ارواح دفن شده اند. هرچند اکنون نیز شما می توانید از این محل بازدید نمایید تا مکان های نام برده شده را از نزدیک مشاهده نمایید البته بدون ترس و وحشت.

حقایقی عجیب در مورد شهر متروکه هلتون + عکس

جنگل ها و خانه های خالی از سکنه باعث شده این مکحقایقی عجیب در مورد

شهر متروکه هلتون + عکسان به شهر متروکه هلتون شهرت یابد

آرامگاه کوروش بزرگ

آرامگاه کوروش بزرگ که مقبره کوروش دوم هخامنشی ملقب به کوروش بزرگ یا کوروش کبیر است، بنایی بی‌پیرایه ولی با معماری منحصربه‌فرد، در فاصله حدود یک کیلومتری جنوب غربی کاخ‌های پاسارگاد است.این بنا از همه سوی دشت مرغاب پیداست، به‌ویژه اگر از سمت جنوب غربی از راه باستانی گذر کنیم و از تنگه بلاغی وارد دشت شویم، نخستین چیزی که جلب توجه می‌کند آرامگاه کوروش است.این اثر در سال ۲۰۰۴ میلادی به عنوان زیر مجموعه پاسارگاد تحت شماره ۱۱۰۶ در میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌است.

آرامگاه کوروش تنها بنایی در پاسارگاد است که توصیف آن در منابع یونانی آمده‌است. از قدیمی‌ترین توصیف‌های مربوط به آرامگاه کوروش می‌توان به توصیف اریستوبولوس، یکی از همراهان اسکندر مقدونی در لشکرکشی‌اش به قلمرو هخامنشیان نام برد که توسط آریان در کتاب آناباسیس اسکندر بدین شکل ثبت شده‌است:قسمت‌های پایینی آرامگاه از سنگ‌هایی تشکیل شده بود که به شکل مربع بریده شده بودند و در کل یک قاعده مستطیلی شکل را تشکیل می‌دادند. بالای آرامگاه یک اتاق سنگی بود که یک سقف و یک در داشت و به قدری باریک بود که یک مرد کوتاه قد به‌سختی می‌توانست داخل اتاق شود. در داخل اتاق یک تابوت طلایی وجود داشت که پیکر کوروش را در داخل آن قرار داده بودند. یک نیمکت نیز با پایه‌هایی از طلا در کنار تابوت قرار داشت. یک پرده بابلی پوشش آن (احتمالاً نیمکت) بود و کف اتاق نیز با فرش پوشانده شده بود. یک شنل آستین‌دار و سایر لباس‌های بابلی روی آن قرار داشتند. شلوارها و جامه‌های مادی در اتاق یافت می‌شد، بعضی تیره و بعضی به رنگ‌های دیگر بودند. گردن‌بند، شمشیر، گوشواره‌های سنگی با تزیینات طلا و یک میز نیز در اتاق بودند. تابوت کوروش بین میز و نیمکت قرار داشت. در محوطه آرامگاه یک ساختمان کوچک برای روحانیون وجود داشت که وظیفه نگهداری آرامگاه کوروش را بر عهده داشتند.

مشحصات بنا

آرامگاه کوروش در گوشه جنوبی محوطه‌ای جا دارد که زمانی بوستان شاهی پاسارگاد بوده‌است و از سنگ‌های آهکی سفیدی که به زردی متمایل است و احتمالاً از معدن سیوند تأمین شده‌است، بنا شده‌است. ساختمان آرامگاه دو هزار و پانصد سال در برابر عوامل مخرب طبیعی و غیرطبیعی پایداری کرده‌است و هنوز در دشت پاسارگاد پابرجاست. قاعده یا زیربنای اصلی آن سکویی است سنگی که طرح آن یک مربع مستطیل به طول ۱۳٫۳۵ متر و عرض ۱۲٫۳۰ متر می‌سازد. این ساختمان از دو قسمت کاملاً متمایز تشکیل شده‌است؛ یک سکوی سنگی شش پله‌ای، و یک اتاق با سقف شیروانی بر فراز پله ششم.
ارتفاع کلی بنا اندکی بیش از ۱۱ متر است. سکوی اول — که پلهٔ اول را تشکیل می‌دهد — ۱۶۵ سانتیمتر ارتفاع دارد، اما حدود ۶۰ سانتیمتر آن در اصل نتراشیده و پنهان بوده‌است، یعنی این هم مانند پلکان دوم و سوم دقیقاً ۱۰۵ سانتیمتر ارتفاع داشته‌است. پلکان چهارم و پنجم و ششم هر یک ۵۷٫۵ سانتیمتر ارتفاع دارند. پهنای سکوها نیم متر است و سطح سکوی ششمین که قاعده اتاق آرامگاه را تشکیل می‌دهد، حدود ۶٫۴۰ متر در ۵٫۳۵ متر است.

سرگذشت ارامگاه

آرامگاه کوروش بزرگ که به احتمال زیاد پیش از مرگ وی و به فرمان خودش ساخته شده‌است در همه دوره هخامنشی مقدس به شمار می‌رفت و به خوبی از آن نگهداری می‌کردند. به گفتهٔ آریان، در زمان شاهنشاهی کمبوجیه، مغانی که وظیفه نگهداری از آرامگاه کوروش بزرگ را داشتند، سهمیه‌ای به شرح یک گوسپند و مقدار معینی شراب و خوراکی در روز و یک اسب در ماه جهت قربانی کردن برای کوروش بزرگ، از شاهنشاه دریافت می‌کردند. در حمله اسکندر مقدونی یک شخص مقدونی در این آرامگاه را شکسته بود و اشیا آن را تاراج کرده و کالبد را گزند رسانده بود. اسکندر دستور داد آرامگاه کوروش را مرمت کنند. هکل و یاردلی با اشاره به مرمت آرامگاه و نقل قولی از پلوتارک مبنی بر مجازات عاملان تعارض به آرامگاه مینویسند که هدف اسکندر از این کار علاقه شخصی او به کوروش و حرکتی خیراندیشانه/سیاسی بود تا بتواند خود را جانشین مشروع کوروش و هخامنشیان معرفی کند.از وضعیت آرامگاه در دوره‌های اشکانی و ساسانی اطلاع چندانی در دست نیست. در دوره اسلامی تعبیر اصلی بنا دیگر مشخص نبود و از سوی دیگر مردم هم ساخت بناهای با عظمت سنگی را خارج از قوه بشریت می‌دانستند و به سلیمان که طبق عقاید اسلامی، دیوان را برای کارهای دشوار در خدمت داشته است، نسبت می‌دادند. به‌همین جهت آرامگاه کوروش بزرگ را هم از بناهای سلیمان می‌شمردند و آن‌را به مادر او منسوب می‌کردند و “مشهد مادر سلیمان” می‌خواندند. در دوران اتابکان فارس به دست سعد بن زنگی در سال ۶۲۰ یا ۶۲۱ق با استفاده از ستون‌ها و سنگ‌های کاخ‌های پاسارگاد، مسجد جامعی در پیرامون آرامگاه ساخته و محرابی نیز بر سنگ درون اتاق آرامگاه حجاری شد. در سال ۱۳۵۰ خورشیدی، پس از مطالعه و بررسی، سنگ‌ها به جای اصلی خود منتقل شدند.

تخت جمشید:

تخت جمشید یا (پارسه، پرسپولیس، پرسه پلیس، هزارستون و یا چهل منار) که در شمال شهرستان مرودشت در شمال استان فارس (شمال شرقی شیراز) جای دارد، فاصله این مکان تاریخی توریستی تا مرکز استان ۵۰ کیلومتر می باشد. نام یکی از شهرهای باستانی ایران است که طی سالیان پیوسته، پایتخت باشکوه و تشریفاتی پادشاهی ایران در زمان امپراطوری هخامنشی بوده‌است.

در این شهر باستانی بنایی به نام تخت جمشید وجود دارد که در دوران زمامداری داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر اولبنا شده‌است و به مدت حدود ۵۰ سال، مرکزی برای برگزاری مراسم آیینی و جشن‌ها به ویژه نوروز بوده‌است. در نخستین روز سال نو گروه‌های زیادی از کشورهای گوناگون به نمایندگی از ساتراپی‌ها یا استانداری‌ها با پیشکش‌هایی متنوع در تخت جمشید جمع می‌شدند و هدایای خود را به شاه پیشکش می‌کردند. بنیانگذار تخت جمشید داریوش بزرگ بود، البته پس از او پسرش خشایارشا و نوه‌اش اردشیر یکم با گسترش این مجموعه به بزرگی آن افزودند. بسیاری از آگاهی‌های موجود که در مورد پیشینه هخامنشیان و فرهنگ آنها در دسترس است به خاطر سنگ نبشته‌هایی است که در این کاخ‌ها و بر روی دیواره‌ها و لوحه‌ها آن حکاکی شده‌است. باور تاریخدانان بر این است کهاسکندر مقدونی سردار یونانی در ۳۳۰ پیش از میلاد، به ایران حمله کرد و تخت جمشید را به آتش کشید و احتمالاً بخش عظیمی از کتابها، فرهنگ و هنر هخامنشی را با اینکار نابود نمود. با این‌حال ویرانه‌های این مکان هنوز هم در شهرستان مرودشت در استان فارس برپا است و باستان شناسان از ویرانه‌های آن نشانه‌های آتش و هجوم را بر آن تأیید می‌کنند.

این مکان از سال ۱۹۷۹ یکی از آثار ثبت شدهٔ ایران در میراث جهانی یونسکو است.

واژه پارسه، تخت جمشید و پرسپولیس:

نام تخت جمشید در زمان ساخت «پارسَه» به معنای «شهر پارسیان» بود. یونانیان آن راپِرسپولیس (به یونانی یعنی «پارسه‌شهر») خوانده‌اند. در فارسی معاصر این بنا را تخت جمشید یا قصر شاهی جمشید پادشاه اسطوره‌ای ایران می‌نامند.

در شاهنامه فردوسی آمده‌است:

صدها سال پس از حمله اسکندر و اعراب و در زمانی که یاد و خاطره پادشاهان هخامنشی فراموش شده بود، مردمی که از نزدیکی خرابه‌های پارسه عبور می‌کردند، تصاویر حکاکی شدهٔ تخت شاهی را می‌دیدند که روی دست مردم بلند شده‌است و از آنجا که نمی‌توانستند خط میخی کتیبه‌های حک شده روی سنگ‌ها را بخوانند، می‌پنداشتند که این همان اورنگ جمشید است که فردوسی در شاهنامه خود از آن یاد کرده‌است. به همین خاطر نام این مکان را تخت جمشید نهادند. بعدها که باستان‌شناسان توانستند خط میخی کتیبه را ترجمه کنند، متوجه شدند که نام اصلی آن پارسه بوده‌است.
در دوره اسلامی این مکان را محترم شمرده و آن را هزار ستون و چهل منار می‌نامیدند و با شخصیت‌هایی چون سلیمان نبی و جمشید ربطش می‌دادند. نام مشهور غربی این محل یعنی پِرسِه پلیس ریشه غریبی دارد. در زبان یونانی، پِرسِه پلیس و یا به صورت شاعرانه آن پِرسِپ تولیس (Perseptolis) لقبی است برای آتنه الهه خرد، صنعت و جنگ که ویران‌کنندهٔ شهرها معنی می‌دهد.  این لقب را آشیل، شاعر یونانی سده پنجم پیش از زادروز، به حالت تجنیس و بازی با لغات، در مورد شهر پارسیان به کار برده‌است.