زیرخاکی پیدا کردن چقدر آب می‌خورد

زیرخاکی پیدا کردن چقدر آب می‌خورد

زیرخاکی پیدا کردن چقدر آب می‌خورد

جویندگان امروزی گنج تلاش می‌کنند با بهره‌گیری از تجهیزات نوین و استفاده از فناوری‌های پیشرفته، اعماق زمین را رصد کرده و زیرخاکی‌هایی را کشف کنند که تا سال‌های سال در دل زمین مدفون مانده است.
توسل به سحر و جادو، چنگ زدن به نقشه‌های گنج، پیگیری شایعه‌ها یا با بیل و کلنگ به جان بناهای تاریخی افتادن از روش‌های قدیمی و محبوب برای پیدا کردن گنج بود که البته این روش‌های قدیمی هنوز هم به طور کامل از دور خارج نشده است. اما این روزها، روش‌های جدیدتری وارد کار شده که دیگر رفته رفته بساط گنج‌یابی‌های سنتی را هم کم‌رونق کرده است.

جویندگان امروزی گنج تلاش می‌کنند با بهره‌گیری از تجهیزات نوین و استفاده از فناوری‌های پیشرفته، اعماق زمین را رصد کرده و زیرخاکی‌هایی را کشف کنند که تا سال‌های سال در دل زمین مدفون مانده است.

زیرخاکی پیدا کردن چقدر آب می‌خورد
تبلیغات غیرقانونی با استفاده از عنوان «فلزیاب»

خیلی نیاز نیست خودتان را به دردسر بیندازید، اگر دسترسی به اینترنت داشته باشید یا خواننده جراید مختلف هستید، شما هم احتمالا با تبلیغات مختلفی مثل فروش طلایاب، فلزیاب و گنج‌یاب روبه رو شده‌اید.

فروشندگان این تجهیزات گنج‌یابی، معمولا تحت عنوان شرکت فروش دستگاه‌های فلزیاب، کار می‌کنند و با همین عنوان هم در رسانه‌های مختلف تبلیغ می‌کنند؛ آن هم در حالی که قانون ممنوعیت تبلیغ فلزیاب‌ها، ۱۴ سال پیش تصویب شده است. همچنین بر اساس مصوبه هیات وزیران در سال ۸۲، فروشندگان‌ فلزیاب موظفند این دستگاه‌ها را فقط‌ به‌ متقاضیانی بفروشند که از سازمان‌ میراث‌فرهنگی‌ کشور مجوز خرید گرفته‌اند و حتی نسخه‌ای‌ از برگ‌ فروش‌ را که در آن مشخصات‌ خریدار و مشخصات‌ فنی‌ دستگاه قید شده است، برای این سازمان بفرستند.

اما مسئولان سازمان میراث فرهنگی کشور بارها اعلام کرده‌اند بسیاری از شرکت‌های فروش دستگاه‌های فلزیاب، هیچ مجوزی از این سازمان نگرفته‌اند و کار اغلب آنها غیر قانونی است. در حالی که باید دستگاه‌های فلزیاب، فقط با شرط داشتن مجوز در اختیار فعالان بخش تاسیسات قرار بگیرد، اما بازار فروش دستگاه‌های فلزیاب به شکلی درآمده است که هر شهروندی می‌تواند بدون داشتن مجوز، خریدار این دستگاه‌ها باشد؛ آن هم در حالی که هیچ نهادی بر تبلیغات غیرقانونی فروش دستگاه‌های فلزیاب نظارت جدی ندارد و حتی این موضوع هم پیگیری نمی‌شود که این تجهیزات پیشرفته، بالاخره در اختیار چه فردی و با اتکا به کدام صلاحیت قرار داده می‌شود.

زیرخاکی پیدا کردن چقدر آب می‌خورد
بازار میلیونی تجهیزات گنج‌یاب

جدای از آن‌که دسترسی به تجهیزات نوین گنج‌یابی قانونی نیست، خرید این دستگاه‌ها هم هزینه گزافی دارد. این دستگاه‌های فلزیاب، با توجه به مدلشان، قیمت‌های مختلفی دارد. کلا دستگاه‌های گنج‌یابی مثل طلایاب و فلزیاب در بازار ایران، به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شود:

دسته اول این دستگاه‌ها، دستگاه‌های فلزیاب آنالوگ هستند که هم با کمک عقربه و هم با به صدا درآمدن بوق، محل تقریبی قرار گرفتن فلز در زیر خاک را نشان می‌دهد. فردی که خود را محمد و فروشنده دستگاه‌های فلزیاب معرفی می‌کند، درباره قیمت‌های فعلی فلزیاب‌های آنالوگ به جام‌جم می‌گوید: این دستگاه‌ها بین ۵٫۵ تا ۷٫۵ میلیون تومان در بازار ایران قیمت خورده است.

همچنین دسته دوم این تجهیزات، دستگاه‌های فلزیاب دیجیتال است که برخی مدل‌های پیشرفته این دستگاه‌های فلزیاب قادرند جنس شیء پیدا شده و متراژی را که شیء در آن قرار دارد، در اختیار جوینده قرار بدهد. به گفته محمد، این مدل از فلزیاب‌ها در بازار ایران، بین ۸ تا ۱۶ میلیون تومان قیمت دارد.

دسته سوم این تجهیزات، به فلزیاب‌های آنتنی معروف است. این دستگاه‌ها کارشان شعاع زنی است و در محیط‌هایی استفاده می‌شود که وسعت زیادی دارد. به گفته این فروشنده، فلزیاب آنتنی فقط محدوده قرارگیری شیء را تعیین می‌کند، اما قادر نیست نقطه دقیق قرار گرفتن شیء را مشخص کند. این وسیله در بازار ایران، از ۸٫۵ تا ۴۷٫۵ میلیون تومان قیمت دارد.

زیرخاکی پیدا کردن چقدر آب می‌خورد
اما دسته چهارم و پیشرفته‌ترین نوع دستگاه‌های فلزیاب، دستگاه‌های فلزیاب تصویری است که می‌تواند شکلی از شیء قرار گرفته در دل زمین را در نمایشگر به تصویر بکشد.

فروشنده دیگری که مایل نیست اسمش را بگوید، در اینترنت بازاریابی می‌کند و درباره فلزیاب‌های تصویری به جام‌جم می‌گوید: این فلزیاب‌ها می‌توانند شیء قرار گرفته در دل زمین را آنالیز کنند و حتی نمونه‌های پیشرفته آنها می‌تواند تصویری سه‌بعدی از فلز در اختیار جوینده قرار بدهد.

به گفته او، قیمت فلزیاب‌های تصویری در بازار ایران، معمولا بین ۲۰ تا ۲۵۰ میلیون تومان است و با توجه به مساحت و عمقی که می‌تواند کاوش کند، قیمت این تجهیزات متفاوت است.

این فروشنده تاکید دارد محصول کشورهای آلمان، انگلیس، فرانسه و آمریکا در بازار گنج‌یاب‌های ایران، رواج بیشتری دارد و جنس اغلب فلزیاب‌های فعلی بازار ایران خارجی است.

زیرخاکی پیدا کردن چقدر آب می‌خورد
ما ضامن خیر و شر مردم نیستیم

رحمان هم یکی دیگر از فروشنده‌هایی است که به قول خودش، قبلا در کار تعمیر لوازم صوتی و تصویری بوده است. او بازاریاب تجهیزات گنج‌یابی است و برای فروش هر دستگاه، ۱۰ درصد مبلغ فروش را به عنوان حق بازاریابی از کارفرمایش دریافت می‌کند.

وقتی از او می‌پرسم چه تضمینی وجود دارد که شخصی با خرید این تجهیزات دستگیر نشود، می‌گوید: ما نمی‌توانیم خیر و شر افراد را تعیین کنیم و قبل از خرید دستگاه هم به مشتری می‌گوییم که نحوه استفاده شما از این وسیله به ما ربطی ندارد.

رحمان تاکید می‌کند اگر شما در ملأعام به کار کاوش بپردازید و شما را در حین استفاده از تجهیزات گنج‌یابی ببینند، برایتان دردسر می‌شود، ولی اگر سعی نکنید کارتان را تابلو کنید و در خفا کاوش را انجام دهید، هیچ اتفاقی برایتان نمی‌افتد. او خودش هم می‌داند تبلیغات و فروش این دستگاه‌ها غیرقانونی است، ولی اصرار دارد که کار فروشنده دستگاه‌های فلزیاب، مثل فروشنده‌های چاقو است که نوع استفاده از آن به روحیه مشتری برمی‌گردد. البته اگر با استدلال این فروشنده جلو برویم، باید خرید و فروش اسلحه هم آزاد باشد، زیرا از آن هم می‌توان برای ارتکاب جرم و هم برای جلوگیری از وقوع جرم استفاده کرد. به همین دلایل است که گفته می‌شود تا وقتی جلوی تبلیغ غیرقانونی و فروش بدون مجوز دستگاه‌های گنج‌یاب گرفته نشود، داستان کاوش‌های غیر قانونی هم تمام نخواهد شد.

این کاوش‌های غیرقانونی، در بسیاری از موارد هم به گنج پیدا کردن ختم نمی‌شود و در اغلب موارد، تنها فردی که بیشتر از همه ضرر می‌کند، خریدار خوش خیالی است که به امید پولدار‌شدن، مبلغ زیادی را برای خرید این دستگاه‌ها هزینه کرده است

زیرخاکی پیدا کردن چقدر آب می‌خورد

کشف اجساد تاریخی در تپه باستانی شهر الوند

کشف اجساد تاریخی در تپه باستانی شهر الوند

کشف اجساد تاریخی در تپه باستانی شهر الوند

تصاویر زیر مدتی است که در فضای بین شهروندان الوندی و حتی قزوینی دست به دست می شود.

کشف اجساد تاریخی در تپه باستانی شهر الوند

ماجرا از این قرار است که شهرداری الوند برای تعریض بلوار خلیج فارس و ساخت باند کندرو در مسیر ورودی به شهر الوند، با مشکلی در خصوص وجود تپه ایی باستانی مواجه بود که در نهایت با هماهنگی انجام شده با سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان، کاوش این تپه باستانی ( واقع در روبروی شرکت نیرومحرکه) آغاز شد که این عملیات هنوز هم ادامه دارد.

با آغاز و ادامه کاوش ها در این تپه باستانی،  بازار شایعات نیز رونق گرفته و خبر های متنوعی در سکوت مسئولان مربوطه ایجاد شد که در برخی از  این شایعات، از کشف اجساد انسان و شهری تاریخی خبر داده شده است.

به هر حال ، بازار داغ شایعات تا جایی ادامه پیدا کرد که که شهردار الوند درسخنان پیش ازخطبه های نمازجمعه شهرالوند نسبت به این موضوع واکنش نشان داده و اعلام کرد که “حتی یک قاشق هم پیدانشده است”.

امااین پایان ماجرا نبوده و ظاهرا این شایعه همچنان درحال گسترش است.

یدالله لطفی مجددا درجلسه ی شورای اداری شهرستان البرز که سه شنبه  این هفته (۱۵/۱۰/۹۴) برگزار شد عنوان کرد: « بنده درشبکه های مجازی مشاهده کردم که شایعاتی مبنی بر پیداشدن اشیاء قیمتی پخش شده ولی تاکنون چیزی پیدا نشده است».

لازم به اشاره است که چندی پیش، تصاویری  با عنوان پیدا شدن اشیاء قیمتی در پی تعریض جاده ی حسن آباد به سنندج منتشر شده بود که کانال خبرگزاری فارس طی خبری این موضوع را  تکذیب کرد.

تصاویر مطلب فوق نیز به کشف هزاران قبر قدیمی وابسته به کشته شدگان مسیحی در سال ۱۵۷۸ میلادی در شهر رم مربوط می‌شود که تمامی این اجساد همگی با لباس‌های فاخر و جواهرات تقدیس شده‌اند که به اعتقاد آنها،  نشانه راحتی و آسایش در زندگی پس از مرگ است.

کشف اجساد تاریخی در تپه باستانی شهر الوند

مکان های دیدنی و جاذبه های گردشگری رفسنجان

مکان های دیدنی و جاذبه های گردشگری رفسنجان

مکان های دیدنی و جاذبه های گردشگری رفسنجان

اگر به کرمان سفر کردید از جاذبه های گردشگری رفسنجان نیز دیدن کنید، رفسنجان به شهر پسته معروف است و در شمال غربی کرمان واقع شده است. حدود نیمی از جمعیت این شهر روستانشین هستند و منطقه ای تاریخی محسوب می شود. در این مقاله نام تعدادی از جاذبه های گردشگری این شهر ذکر شده است. در ادامه همراه ما باشید.

درخت پسته اودرج از جاذبه های گردشگری رفسنجان

درخت پسته اودرج یک درخت کهنسال است که در دهکده ای تاریخی به همین نام واقع شده است، این درخت حدود ۳۵ کیلومتر با مرکز شهر فاصله دارد و از برترین جاذبه های گردشگری رفسنجان به شمار می آید. این درخت حدود ۱۵۰۰ سال قدمت دارد و دارای ارتفاعی حدود ۱۵ متر است. ناگفته نماند که قطر تنه آن نیز حدود ۳ و نیم متر است و این یکی از مهم ترین ویژگی هایی است که قدیمی بودنش را اثبات می کند.

مکان های دیدنی و جاذبه های گردشگری رفسنجان

برج خلیل آباد از جاذبه های گردشگری رفسنجان

برج خلیل آباد نیز از معروف ترین و قدیمی ترین جاذبه های گردشگری رفسنجان است که سالانه گردشگران زیادی از آن بازدید می کنند، قدمت این برج به دوران قاجاریه باز می گردد و در محله خلیل آباد، کوچه برج واقع شده است. این جاذبه در سال ۱۳۸۲ در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. جاذبه های گردشگری جنوب ایران

برج خلیل آباد از جاذبه های گردشگری رفسنجان

کاروانسرای کبوتر خان از دیگر جاذبه های گردشگری رفسنجان

کاروانسرای کبوتر خانه در روستایی به همین نام واقع شده است که از مکان های گردشگری رفسنجان به شمار می آید. طبق شواهد به عنوان یکی از کاروانسراهای دوران صفویه شناخته می شود و در کتاب ها نیز نامش به ثبت رسیده است. در ادامه با برخی از ویژگی های این جاذبه اشاره می شود:

  1. بنای کاروانسرا از آجر ساخته شده و نقش ها و طرح های زیبایی بر روی آن نقش بسته است.
  2. سنگ نوشته ای در سر در این کاروانسرا نصب شده است که می تواند نشان دهنده قدمت آن باشد، بر اساس این سنگ نوشته این کاروانسرا متعلق به دوران زندیه است.
  3. نقشه و طرح این بنا مشابه کاروانسراهای دوران صفویه است و فقط یک تفاوت ما بین آنها دیده می شود، آن هم ۴ برجی ست که در ۴ گوشه آن قرار گرفته است.

حصار قدیم از دیدنی های رفسنجان

حصار قدیم نیز از دیگر جاذبه های گردشگری رفسنجان است که قدمت آن به سال ۱۲۹۲ باز می گردد، دستور ساخت آن توسط فردی به نام امیر مفخم بختیاری داده شده است و محل قرارگیری آن در حوالی بهرام آباد شهر رفسنجان است. برج، بازو و دروازه های مستحکم این بنا دارای اسامی بودند که در ادامه ذکر می شود: این اسامی عبارتند از: قطب آباد، علی آباد، دروازه مزار و کمال آباد.

مکان های دیدنی و جاذبه های گردشگری رفسنجان

حضار قدیم از دیدنی های رفسنجان

غار میرزا از دیگر مکان های دیدنی رفسنجان

غار میرزا نیز یکی دیگر از جاذبه های گردشگری رفسنجان است که در سال ۱۳۸۷ شناسایی شده است. در داخل غار یک چاه ۵۰ متری قرار دارد که اگر از مسیر اصلی غار پیش بروید آن را می یابید. در بخش میانی این غار فرودی ۹۰ متری خواهید داشت که همه اسرار غار پیش روی تان قرار می گیرد. قندیل های سنگی در این بخش از غار را مشاهده خواهید کرد، خوب است بدانید که قدمت برخی از این قندیل ها به میلیون ها سال قبل باز میگردد و گاها دارای طول های زیادی هستند.

بادگیر معین از دیگر جاذبه های گردشگری رفسنجان

بادگیر معین نیز باقی مانده عمارت معین است و از برترین جاذبه های شهر رفسنجان شناخته می شود. مراحل بازسازی و مرمت این بنا در سال ۱۳۸۴ توسط میراث فرهنگی انجام شده است، ارتفاع آن حدود ۱۶ متر است که در ادامه نیز به مصالحی که در ساخت آن به کار رفته است اشاره می شود:

مکان های دیدنی و جاذبه های گردشگری رفسنجان

غار میرزا در رفسنجان

غار میرزا در رفسنجان

غار میرزا در رفسنجان

غار میرزا در موقعیت جغرافیایی N303523 E561648 در استان کرمان واقع است. غارمیرزا در فاصله ۳۰ کیلومتری شمال شرقی شهرستان رفسنجان و در روستای ده رنج قرار دارد. غار درخرداد ماه ۱۳۸۷ توسط تیم غارنوردی امداد ونجات کوهستان جمعیت هلال احمر استان کرمان با همکاری هیئت کوهنوردی به طور کامل شناسایی وثبت شد. این غاربکرو زیبا دارای فرودی معلق به طول ۵۰ متر در فضای تالاری به ابعاد ۴۰×۱۰ مترمی باشد.غار میرزا دارای ۸ تالار اصلی و ۴ تالار فرعی است که هر کدام ازویژگی‌های خاصی برخوردارند. دربخش میانی غار ۹۰ متر فرود در فضای معلق، غارنورد را به دنیای اسرار آمیزی می‌رساند. وسعت غار در این قسمت به ۱۵۰ متر مربع می‌رسد که این ویژگی غار را در بین غارهای کشور کم نظیر و در میان غارهای استان بی همتا کرده است. ارتفاع بعضی از قندیل‌ها به ۴ متر می‌رسد که سقف تالار را به کف آن متصل می‌کنند. در تالارغربی فسیل جانوری وحشی و در انتهای تالار شمالی برکه آبی وجود دارد. در سقف تالار شمالی دهلیزی به طول ۷۰ متر وجود دارد که ورود به آن مستلزم سنگ نوردی است. از زیبایی های این غار، دست نخوردگی وسالم ماندن غار سنگ ها و استالاگتیت های آن است واز فلش های رنگی و یادگاری بر روی دیوارها خوشبختانه خبری نیست که این امرناشی از فنی بودن و صعب العبور بودن غار است.

غار میرزا در رفسنجان

به دهانه غار پا که بگذارید، وارد دهلیز باریکی می شوید که با کمی پیش روی در مسیر عریض تر می شود و دو راه را برای پیش روی مقابل تان قرار می دهد. سوراخی کوچک در سمت راست و مسیری در رو به رو که عریض تر به نظر می رسد. راه اصلی همان سوراخ کوچک سمت راستی است که شما را به چاه ۵۰متری غار می رساند. در بخش میانی این غار شما با یک فرود ۹۰ متری مواجه می شوید و در فضای معلقی قرار می گیرید که غار را برای شما اسرارآمیزتر می کند. در اینجا، وسعت غار به ۱۵۰ متر مربع می رسد و شما می توانید رنگ ها و طرح های متنوعی را در قندیل های سنگی غار ببینید. قندیل هایی که عمر آنها به میلیون ها سال می رسد و بعضی از آنها آنقدر بلند هستند که سقف تالار را به کف آن وصل می کنند.وارد تالار غربی غار که بشوید، غار میرزا برگ های تازه تری را برایتان رو می کند. فسیل جانوران وحشی و قندیل های بلوری منسجمی که شاید نمونه آن را در کمتر غاری سراغ داشته باشید. در انتهای تالار شمالی غار هم برکه آبی با وسعت ۲۵۰متر مکعب وجود دارد که آب زلالی در آن جمع شده است.

غار میرزا در رفسنجان

اما با تمام این ها، شاید منحصر به فردترین ویژگی غار میرزا، دست نخورده بودن آن است که آن را وارد رقابت نزدیکی با غارهای مشهوری مثل علیصدر و کتله خور می کند. غار میرزا که مدت زیادی از کشف آن نمی گذرد، به لطف کم بازدید بودن و مسیر صعب العبورش قندیل ها و استالاگمیت های سالمی دارد و در سراسر آن خبری از شکستگی و تراش های دستی و یادگاری های بدقواره گردشگران ناآگاه نیست. اگر اهل غارنوردی حرفه ای نیستید، تماشای این غار ممکن است برایتان پردردسر باشد. در این غار شما نیاز به تجهیزاتی مثل کلاه ایمنی، هدلامپ، طناب، کارابین یا می لون و لوازم فرود و صعود دارید تا بتوانید حدود ۵ ساعت در آن گشت و گذار کنید. خوشبختانه هوای گرم این غار این فرصت را فراهم می کند که در تمام فصل های سال سری به آن بزنید و بدون محدودیت های آب و هوایی، از آن بازدید کنید.

 

مسیر دسترسی

برای رسیدن به غار شگفت انگیز میرزا باید راهی استان کرمان و شهر رفسنجان شوید و خود را به فاصله ۳۲ کیلومتری شمال شرقی این شهر برسانید. از اینجا به بعد، مسیر شما از روستای داوران می گذرد. بعد از این  روستا پلی در مسیر جاده اصلی دیده می شود که در سمت چپ آن جاده ای خاکی وجود دارد. پا به راه این جاده خاکی که شوید، به دو راهی هایی می رسید که در تمام آنها باید راه سمت چپ را انتخاب کنید. این دو راهی های پی در پی شما را به روستای کوچکی می رسانند که نزدیک ترین روستا به غار محسوب می شود. حالا کافیست از اهالی روستا سراغ غار میرزا را بگیرید تا شما را به ضلع شرقی روستا و دره ای هدایت کنند که جاده خاکی و پیچ در پیچ آن به ارتفاعاتی منتهی می شود که غار میرزا در آن قرار دارد. در طول مسیر اگر خسته شدید، می توانید در کنار چشمه ای که در این راه خاکی پیچ در پیچ قرار دارد استراحت کوتاهی کنید یا اگر توانش را داشتید، تا بالای کوه بروید و در سایه چنار بزرگی که نزدیک دهانه غار قرار دارد، تجدید قوا کنید. دهانه غار میرزا تا زمانی که به نزدیکی آن نرسید قابل دیدن نیست. بنابراین ناامید نشوید و جاده را تا رسیدن به درخت سرو پیر ادامه دهید. برای طی کردن این مسیر می توانید از اتومبیل استفاده کنید اما هیچ تضمینی نیست که اتومبیلتان در جاده خاکی سالم بماند! بنابراین توصیه می کنیم جاده را تا روستای دوم با اتومبیل طی کنید و از چشمه به بعد، یک پیاده روی ۳۰ دقیقه ای داشته باشید.

غار میرزا در رفسنجان

يخدان عباس‌ آباد کرمان

یخدان عباس‌ آباد کرمان

یخدان عباس‌ آباد کرمان

جاذبه های گردشگری استان کرمان
آثار باستانی و تاریخی

یخدان عباس‌ آباد کرمان در شش کیلومترى شهر رفسنجان مى‌باشد و از بناهاى یادگار حاج آقا على رفسنجانى بانى مجموعهٔ حاج آقا على کرمان است. یخدان عباس‌آباد کرمان شامل حصارى بلند، ‌ مانند اکثر یخدان‌ها و مخزن یخ است که از خشت بنا گردیده و تزئینات خشتى زیبایى دارد. یخدان عباس‌آباد کرمان در فهرست آثار ملى به ثبت رسیده است. رفسنجان یکی از شهرهای مهم استان کرمان است. این شهر مرکز شهرستان رفسنجان است.

یخدان عباس‌ آباد کرمان
رفسنجان اسامی مختلفی دارد که بیشتر در ارتباط با ذخایر زیر زمینی آن نامگذاری شده‌است. مانند رفسنگان یا رفسنگ از دو کلمه رفسنگ به معنای مس و کان به معنای معدن است که عربی شده آن رفسنجان می‌باشد. معدن مس سرچشمه معروف به چشم فیروزه‌ای بزرگترین معدن مس روباز در جهان می‌باشد.
همچنین رفسنجان بزرگترین تولید کننده پسته در جهان می‌باشد و به دلیل مرغوبیت زیاد پسته در جهان شهری شناخته شده‌است. همچنین بزرگترین خانه خشتی جهان در رفسنجان قرار دارد  که یکی از زیباترین بناهای باستانی استان کرمان می‌باشد که دارای ۱۱۰ اتاق می‌باشد. این شهر تاریخی دارای غنی ترین معادن مس و بزرگترین معدن مس روباز جهان می‌باشد و مجتمع مس سرچشمه به لحاظ وسعت سومین کارخانه فراوری مس در جهان است.

یخدان عباس‌ آباد کرمان

اطراف تخت جمشید

اطراف تخت جمشید

اطراف تخت جمشید

اطراف تخت جمشید رشته کوهی قرار دارد که معروفترین قسمت آن کوه رحمت است که صفه تخت جمشید بر دامنه آن بنا شده و مقبره عده ای از شاهان هخامنشی نیز در آنجا قرار دارد. این رشته کوه کاخهای تخت جمشید را از شهر استخر جدا می کرد. روبروی شهر استخر چند سنگ نگاره ساسانی قرار دارد و به نامهای نقش رجب و نقش رستم معروفند. از آنجا که شهر استخر تاکنون حفاری علمی نشده است

اطراف تخت جمشید

اطلاعات ما از این شهر باستانی بسیار ناچیز است .شاید به همین دلیل جاده ای که این شهر را به تخت جمشید وصل می کند نیز تاکنون مورد توجه خاص قرار نگرفته است. مسیر جاده به همراه سنگفرش آن و شیب مخصوصی که دارد قابل توجه است. در ضمن در طول این جاده سنگهای بریده شده بسیاری به چشم می خورند که به طور حتم در بنای کاخهای تخت جمشید استفاده شده اند.حجم عظیم سنگ برداری نیز جالب است

اطراف تخت جمشید

اطراف تخت جمشید

مسئله حل نشده نحوه برش این سنگها است. برخی از سنگها کاملا مکعب بریده شده اند و راحتی و دقت در برش کاملا مشهود است.یک نظریه قابل قبول این است که سنگها را سوراخ می کردند و درون سوراخها چوب می گذاشتند وبا خیس کردن چوب باعث انبساط سنگها می شدندانبساط چوبها باعث می شد سنگها از هم بشکافند و مانند یک سنگی که از قالب در آمده باشد صاف و تمیز قسمت شوند.ولی این مراحل از نظریه تا عمل ممکن است خیلی فرق کند

اطراف تخت جمشید

از دیگرنکات مهم این جاده وجود چندین بنای تخریب شده در طول مسیر است . شاید این بناها پادگانهایی بودند که مسئولیت کنترل ورود و خروج به کاخها بر عهده آنها بوده. یا اخذ مالیاتها هدایا و موارد دیگر در آنها انجام می شده و از آنجا به خزانه فرستاده می شدند. البته در مقایسه با کاخهای تخریب شده در جنوب کاخها بناهای شمالی اهمیت کمتری داشته اند.

اطراف تخت جمشید

اطراف تخت جمشید

نکته جالب توجه وجود چندین سوراخ حفاری شده در سنگ می باشد که احتمالا محل نگه داری اشیائ خاصی بوده اند.از آنجا که در ورودی سوراخها حفره هایی برای چهارچوب درب قرار دارد نتیجه می گیریم که آنها نمی توانسته اند محل نگه داری اجساد مردگان باشند زیرا در آن صورت باید در فضای باز باشند تا حیوانات به آنها دسترسی داشته باشند.در عین حال کوچکی این سوراخها نیز مسئله دیگری است. این حفره ها می توانسته محل نگه داری اشیای با ارزشی بوده باشد.

اطراف تخت جمشید

مسئله دیگر اینکه جایی که رشته کوه تمام می شود و دشت مرودشت مسطح می شود محل جاده اصلی بوده. . اکنون نیز جاده آسفالته از همین محل می گذرد. جاده سنگفرش درون کوه میانبری برای رسیدن به شهر استخر می باشد. ای جاده کوتاه روزگاری از همهمه کارگران سنگ تراش در امان نبوده و جنب وجوش وحرکت خاصی در آن جاری بوده.

اطراف تخت جمشید

از شهر استخر تا تخت جمشید بیش از نیم ساعت راه می باشد و گوشه گوشه این مسیر با لبخندی دوستانه به ما سلامی چند هزار ساله می دهد ولی متاسفانه گاهی جواب این لبخند سر و صدای بیل و کلنگ شکارچیان زیر خاکی می باشد ودستگاههای تخصصی آنها. در طول مسیر رد پای حفاری های غیر مجاز بسیار است ویادگارهای متاثر کننده ای از خود بر جای گذاشته اند.

اطراف تخت جمشید

جنوب صفه حدود ۳۰۰ متری آن بقایای چند کاخ دیده می شود که متاسفانه با اینکه حفاری شده اند ولی مطلبی در مورد آنها منتشر نشده است. آنچه مسلم است در این منطقه قبل از اینکه داریوش شروع به ساخت تخت جمشید نماید مردم زندگی می کرده اند.

در این بناهای وابسته به تخت جمشید به احتمال زیاد کارهای ابتدایی خزانه داری انجام می گرفت. در صورتی هم که این کاخها مسکونی بوده اند صاحبان آنها افراد بسیار قدرتمندی بو ده اند مانند شاهزادگان و اشراف.

اطراف تخت جمشید

در فاصله جنوب صفه و بقایای کاخهای بیرونی یک اثر نیمه تمام بسیار زیبا نیز وجود دارد که نمی توان دقیقا گفت چه بوده است .طرحهای حک شده و نیمه حک شده بر آن بسیار زیبا هستند و می توان آنرا با کوچک شده کاخ آپادانا مقایسه کرد.

اطراف تخت جمشید

اطراف تخت جمشید

گورستانی شبیه آرامگاه کوروش

گورستانی شبیه آرامگاه کوروش

گورستانی شبیه آرامگاه کوروش

مقبره ای شبیه آرامگاه کوروش (+عکس)
“دشتستان” واقع در بخش مرکزی شهرستان دشتستان یکی از آثارهای تاریخی و ازنقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است.
«گوردختر دشتستان» گور دختر یعنی دختر گبر یا زرتشتی در خاور جاده برازجان به کازرون قرار دارد که بنای آن دارای سقف و بدنه سنگی شبیه آرامگاه کوروش بزرگ هخامنش در دشت پاسارگاد است .این بنا یادآور عصر هخامنشی است و قدمت منطقه برازجان را تایید می‌نماید. گفته‌اند که این بنا آرامگاه دختر یا خواهر کوروش است. درخاور گور دختر بقایای کوشک اردشیر ساسانی دیده می‌شود.

گورستانی شبیه آرامگاه کوروش

گورستانی شبیه آرامگاه کوروش

این اثر تاریخی ارزشمند متعلق به اوایل قرن ششم قبل از میلاد یعنی آغاز دوران پادشاهی هخامنشیان می‌باشد. این آرامگاه سنگی چون آرامگاه کوروش کبیر سرسلسله هخامنشی است که احتمالا مربوط به مادر یا دختر کوروش بوده است. که البته هیچ مدرک یا سند قطعی که دال بر این گفتار باشد به‌دست نیامده است. هیچگونه کتیبه یا نوشته‌ای که نام متوفی را مشخص کرده باشد از آن به‌دست نیامده است.

بر بالای این مقبره قسمتی فرورفتگی شبیه به یک قاب وجود دارد که احتمالا جایگاه قرار گرفتن کتیبه‌ای مربوط به آن بوده است. ساختمان اصلی به شکل مکعب مستطیل بوده که دارای سه پلکان در اطراف و پوش سقف خرپشته‌ای که به شکل نیم استوانه خالی است که احتمالا جایگاه قرار گرفتن جسد بودهاست که درست همین اصول و فرم در مقبره و فرم در مقبره کوروش در پاسارگاد فارسی محفوظ می‌باشد کل بنا از ‌‌٢۴ قطعه سنگ در ابعاد مختلف و بوسیله بست‌های دم چلچله‌ای به همدیگر مربوط گردیده و مثل سایر بناهای هخامنشی هیچگونه ملاتی در آن یافت نمی‌شود. ردیف پله‌ها از پایین تا بالا یک سنگ کم شده که در بالا به دو سنگ می‌رسد.

گورستانی شبیه آرامگاه کوروش
ارتفاع واقعی آن ‌‌۴/۵ متر می‌باشد در اطاقک بنا حوضچه کوچکی است که هم اکنون با گل و لای پر شده است. ورودی اتاق مقبره در جهت شمال شرقی می‌باشد. کل آرامگاه بر روی یک تخته سنگ بنا شده که هم اکنون قسمتی از آن در جهت شمال آرامگاه نمایان می‌باشد و این روند یک شیوه معماری در دوران هخامنشی بوده است و به جهت استحکام و پابرجایی بنا انتخاب شده است.

گوردختر،‌ کوشک اردشیر، کاخ‌های هخامنشی بردک‌سیا و چرخاب، دژ برازجان، تل‌خندق، غار چهل‌خانه، چشمه‌ آبگرم دالکی، شاهزاده ابراهیم و… نشان از تاریخ و تمدن سرزمینی دارد که از دوره ایلام تاکنون در سکوت دشت‌هایی پا بر جا و محکم ایستاده است.

تپه تاریخی تل‌مر، در کنار کاخ کوروش، در اصل قلعه‌ای بوده که قدمت آن به دوره ایلامی می‌رسد. گفته می‌شود از این قلعه برای دیده‌بانی کاخ کوروش استفاده می‌شد. با فرو ریختن قلعه در طول قرن‌ها آن را تبدیل به یک تپه کرده و اکنون پس از حدود ۲۵ قرن تنها خشت‌هایی از آن بنای قدیمی باقی‌مانده است متأسفانه در سال ۱۳۶۳ شهرداری، بخش بسیاری از آن را خاکبرداری کرد.
از دیگر آثار باستانی منطقه شبستان، غار چهل خانه در سعدآباد است. این غار در واقع، دخمه‌هایی را شامل می‌شود که در یک تپه کوه مانندی قرار گرفته و بنابر روایتی فراموشخانه ‌بوده است.

گورستانی شبیه آرامگاه کوروش

برخی کارشناسان و نویسندگان بر این عقیده‌اند که شاهزادگانی که مورد خشم دربار قرار گرفته یا به بیماری جنون دچار می‌شدند را برای اینکه از انظار عموم بمانند به این منطقه انتقال می‌یافتند. فراموشخانه از سه سمت مسدود بوده و تنها از یک سو، آن هم تنها به پرتگاه راه داشته است.
پیشینه تل‌خندق در روستای ده‌غایه و در شمال برازجان، به دوره ایلامی می‌رسد. این منطقه زمانی شهر بزرگی بوده است و تپه سد دفاعی منطقه محسوب می‌شد که دور آن را خندق کشیده بودند و درون آن مجموعه‌ای از پایگاه‌های نظامی قرار داشت.

معماری گوردختر با پاسارگاد یکی است. گویی که معمار هر دو، یکی بوده است. احتمال می‌رود این بنا پیش از مقبره کوروش به‌وجود آمده و پاسارگاد شکل تکامل یافته گوردختر باشد.
باتوجه به اینکه جای کتیبه این مقبره خالی است، نمی‌توان در مورد اینکه چه کسی در آن دفن شده، نظر قطعی داد. تنها می‌توان گفت گوردختر، واقع در دشت بزپز، بنایی متعلق به دوره هخامنشی است.

گورستانی شبیه آرامگاه کوروش
در دوره جدیدتر، قلعه “تنگستان”، قلعه “زایر خضرخان” یا قلعه “کلات” در کوه‌های پهلوان کش اهرم به‌جامانده است. این قلعه منسوب به مبارزی دشتستانی به‌نام “زایرخضر خان” بوده که در دوره قاجاریه ساخته شده و برفراز تپه، روی خرابه‌های بناهای پیشین شکل گرفته است که معماری باستان‌شناسان را پیچیده‌تر می‌کند.

قلعه دارای ۴ برج است که در زمان حمله انگلیس به ایران اسرای انگلیس را به آنجا منتقل می‌کردند.
نخلستان‌های دشتستان نیز از میراث طبیعی این منطقه محسوب می‌شود. متوسط عمر نخل‌ها ۵۰ یا ۶۰ سال است و تا هر یک از آنها به مراحل باروری برسد، ۱۰ سال زمان نیاز دارند.
گویش کنونی مردم منطقه فارسی با کمی لهجه ‌لری است.

گورستانی شبیه آرامگاه کوروش

حراج 4 اثر مفرغی سه هزار ساله لرستان در لندن

حراج ۴ اثر مفرغی سه هزار ساله لرستان در لندن

حراج ۴ اثر مفرغی سه هزار ساله لرستان در لندن

در توضیحات مربوط به تقسیم‌بندی اشیای ایرانی عرضه شده در حراجی کریستی آمده‌است ۴ اثر مفرغی که تاریخ تقریبی آن اوایل هزاره اول پیش ازمیلاد تعیین شده، تحت عنوان “صاحب حیوانات” عرضه می‌شود. این چهاراثر شامل یک جفت هیولا با بال‌هایی به طور نامنظم رشد یافته است و هرکدام گرداگرد یک لبه مدور کوزه‌ای میان‌تهی قرار گرفته‌اند. همچنین مجسمه‌ای از یک بز کوهی دو سر، متعلق به املش با شاخ‌های بزرگ منحنی و نیز مجسمه‌ای از یک مرد ایرانی که کلاهی بر سر و جامه‌ای بلند تا روی پاهایش پایین آمده دربر دارد و  دسته شمشیری را نیز که در کمر دارد نگاه داشته‌است.

ارتفاع این اثر ¾ .۱۲ اینچ برابر با ۳۲٫۵ سانتی متر است. این اثرازجنس مفرغ و از نظر رده‌بندی آثار در ردیف آثار و هنرهای باستانی و متعلق به هزاره اول پیش ازمیلاد از استان لرستان و کشور ایران، جای گرفته است.

دراین اطلاعیه آمده است که این اثر متعلق به یک مجموعه دارخصوصی بوده و درباره خاستگاه و تاریخچه این اثر باستانی به شخصی به نام “منوچهر سلیمان آرون” – تهران-  به سال ۱۹۶۷ اشاره شده‌است؛ اما مالک کنونی آن خانواده‌ای در سوییس هستند. همچنین قید شده است که این آثار همگی تا پیش از سال ۱۹۷۴ به کشور ایالات متحده امریکا برده شده‌اند.

دراین اطلاعیه تاکید شده‌است که این اثر تا کنون رزو نشده و به همین نحو در حراجی عرضه می‌شود.

پیش‌تر نیز بلومبرگ اعلام کرده بود که یک نسخه دست نوشته از شاهنامه ایرانی متعلقه به قرن ۱۶ میلادی به ارزش ۷٫۴ میلیون پوند برابر با ۱۲میلیون دلار در یک حراجی با عنوان آثار هنر اسلامی به فروش رفته بود.

این دست نوشته نیز که یکی از ۲۵۸ صفحه تذهیب شده از کتاب شاهنامه فردوسی بود در حراج سوتبی از مجموعه یک استاد دانشگاه هاروارد به نام “استیوارت کری ولش” نگهداری می‌شد.

به گفته برنادن لینچ یکی ایز دلالان حراجی لندن این اثر یکی از برترین نمونه های هنر کتاب بود و صحنه ای از شاه فریدون را نشان می داد که به برای آزمودن شهامت فرزند خود به شکل یک اژدها درآمده بود. این شاهکار هنری متعلق به شاه “آرتور هوگتون” دوم بود که همراه با ۷۸ اثر نقاشی دیگر به موزه هنری متروپولیتن تقدیم کرده بود‌.

حراج ۴ اثر مفرغی سه هزار ساله لرستان در لندن

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

غار کلماکره در بخش مرکزی شهرستان پلدختر استان لرستان و در نزدیکی روستایی به نام طاق ملک حسین، در شرق یکی از آخرین دره‌های صخره‌ای کوه آهکی ملّه در پلدختر قرار دارد و به علت اینکه پیشانی غار حدود ۱/۵ متر پایین‌تر از دهانه‌ی آن است، غار برای مدت‌های طولانی از نظرها پنهان بوده است. درباره‌ی محل این غار اختلاف نظرهایی وجود دارد، چرا که اهالی پلدختر آن را به نام خود و مردم رومشکان هم آن را متعلق به خود می‌دانند، اما در اسناد رسمی این غار در حوزه‌ی شهرستان پلدختر ثبت شده است.

غار کلماکره

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

تاریخچه‌ی غار

داستان غار کلماکره از ابتدا تا انتها پر از رمز و راز است و روایت‌‌های مختلفی درباره‌ی آن وجود دارد. قدمت این غار به حدود ۲۷۰۰ سال پیش بازمی‌گردد و برخی معتقدند که اینجا مدفن ثروت پادشاهان ساسانی بوده و یکی از مهم‌ترین خزائن دولت‌های ایران باستان مثل هخامنشیان و ساسانیان در این غار نگه‌داری می‌شده است. عده‌ای دیگر این غار را مربوط به دوران نوعیلامیان و ماقبل هخامنشیان می‌دانند و می‌گویند که این گنجینه، میراث یا هدایای پادشاهان متعدد است.

غار کلماکره

در هر صورت یکی از روایت‌ها درباره‌ی گنجینه‌ی غار کلماکره این است که پس از تصرف بابل و بین‌النهرین توسط کورش، تمام خزائن معابد بابل از شوش به این غار منتقل شدند. روایت دیگری هم می‌گوید که این گنجینه در زمان حمله‌ی اسکندر به ایران به کوه‌های پلدختر منتقل شد و چهار نگهبان برای محافظت از آن انتخاب شدند. این چهار نگهبان به مرگ طبیعی از دنیا رفتند و هر کدام نفر قبل از خود را دفن کرده است. در زمان کشف غار در سال‌های گذشته، بقایای اسکلت‌های این نگهبانان پیدا شد. یکی از باستان‌شناسانی که مدتی را در غار کلماکره به اکتشاف گذرانده می‌گوید که خاکی اول غار، گورستانی است که ۱۲ تدفین در آن انجام شده است.

غار کلماکره

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

در سال‌های اخیر یک پژوهشگر ایرانی (رسول بشاش) با انجام مطالعاتی روی کتیبه‌های اشیای مربوط به غار موفق به کشف نام یک خانواده‌ی سلطنتی مربوط به یک سرزمین ناشناخته شد. گویا آثار باارزش موجود در غار متعلق به سرزمین ساماتی (ساماتوره) است که بنیان‌گذار آن پادشاهی به نام آمیریش، فرزند دابالا است. این سلسله‌ی محلی دارای ثروتی بسیار زیاد بوده و در دوره‌ی عیلامی نو بر سرزمین کوچکی در جنوب لرستان فرمانروایی می‌کرده‌اند و به هنگام زوال حکومت عیلام و قدرت گرفتن تدریجی امپراطوری هخامنشی، بخشی از گنجینه‌ی سلطنتی این سلسله در غار کلماکره نگهداری می‌شده است. با این وجود عده‌ای از باستان‌شناسان معتقدند که این گنجینه به پادشاهی خاصی تعلق ندارد. برخی دیگر هم بر این باورند که ظروف نقره‌ای کشف شده، احتمالا از غنائمی است که کاسیان (ساکنان اصلی لرستان) از یغماگران و سپاهیان آنتی‌گون (از سرداران اسکندر مقدونی) پس گرفته‌اند.

علت نام‌گذاری

کلماکره (Kalmakareh) از سه کلمه‌ی «کل»، «ما» و «کره» تشکیل شده است. «کل» در گویش لری نوعی حیوان حلال‌گوشت کوهی با شاخ‌های کمانی رو به بالا یا همان نرینه‌ی بز کوهی است. «ما (مان)» به معنای مأوا و مکان استقرار و «کره» نیز نوعی درخت مشابه انجیر با میوه‌های نامرغوب و غیرخوراکیست که در بدو ورودی غار قرار داشته است. این درخت تا سال ۷۴ بر دهانه‌ی غار وجود داشته، اما بعد از آن توسط حفاران غیرمجاز برای تهیه‌ی آتش قطع شده و در حال حاضر وجود خارجی ندارد. پس به طور کلی کلماکره به معنای مأوای کل و درخت انجیر است که در واقع مشخصات غار را ارائه می‌دهد.

غار کلماکره

داستان کشف شدن

درباره‌ی چگونگی کشف غار کلماکره حرف و حدیث‌های بسیاری وجود دارد. داستانی که در همه جا ثبت شده به شرح زیر است: در سال ۱۳۶۸ یک چوپان (شکارچی) محلی در تعقیب یک بز کوهی این غار را کشف می‌کند. وی مشاهده می‌کند که بز کوهی چندبار داخل این غار می‌رود و از آن خارج می‌شود. در اولین بازدید این مرد (که عزیز کلماکره‌ای نام دارد) از غار، وی یک سکه‌ی قدیمی پیدا می‌کند و پس از نشان دادن این سکه به یک فروشنده‌ی عتیقه به ارزش غار پی می‌برد. وی دفعات بعد مجهزتر وارد غار شده و اشیای بیشتری پیدا می‌کند که کم‌کم آن‌ها را به فروش می‌رساند. چند سال بعد سازمان میراث فرهنگی از وجود این غار مطلع می‌شود و گروهی را برای حفاظت از غار کلماکره و گنجینه‌ی باقی‌مانده‌ی آن به محل می‌فرستد، اما دیگر چیز چندانی برای محافظت باقی نمانده بود، چرا که افراد محلی، قاچاقچیان، حفاران، دلال‌ها، مال‌خرها، دزدها، جاعلان آثار هنری و حفاران ساده‌لوح اشیا موجود در این غار را که شامل سکه و تعدادی مجسمه‌ی نقره‌ای از اشکال حیوانات و جام‌های نقره‌ای مربوط به دوران هخامنشیان و حکومت مادهاست، به یغما برده‌اند. متأسفانه سازمان میراث فرهنگی نیز در این مورد اهمال می‌کند و تنها با بستن دهانه‌ی غار آنجا را ترک می‌کنند و به سایر قاچاقچیان فرصت می‌دهند، گنجینه‌ی باقی‌مانده را هم غارت کنند. اکنون در غار تنها تعدادی ستون درهم‌ریخته باقی مانده و تمام دیواره‌های آن تخریب شده است.

غار کلماکره

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

در فیلم مستندی که به تازگی درباره‌ی غار کلماکره ساخته شده است، عزیز کلماکره‌ای داستان دیگری را می‌گوید. او نه شکارچی است و نه چوپان، بلکه راننده‌ی ماشین سنگینی است از اهالی روستاهای اطراف. وی می‌گوید از سال ۱۳۵۰ توسط عمویش با غار آشنا شده و بالاخره در سال ۱۳۵۷ دلش را به دریا می‌زند و بر ترس خود غلبه می‌کند و به غار می‌رود. وی پس از اینکه بار اول یک سکه را در ورودی غار پیدا می‌کند و آن را به یک فرد صاحب‌نظر نشان می‌دهد، مجهزتر به غار می‌رود. وی با تفنگش به سقف غار شلیک می‌کند و انبوهی از سکه‌های طلا و نقره بر سرش می‌ریزد. او که می‌داند به تنهایی نمی‌تواند همه‌ی غار را بگردد، پس از مدت‌ها بررسی تصمیم می‌گیرد پسرعمه‌اش را هم در راز خود شریک کند. آن‌‌ها در کنار ستون‌‌ها و سرستون‌ها و طاقچه‌‌ها اشیایی پیدا می‌کنند و معتقدند که حدود هشت یا نه انبار دیگر هم از عتیقه وجود داشته که آن‌‌ها به علت دستگیر شدن، موفق به دستیابی به آن نشدند. پس از دستگیری آنان محل غار لو می‌رود و تا سال ۱۳۶۸، غار کلماکره به طور کامل از اشیای باستانی تخلیه می‌شود. طبق گزارش‌ها در این مدت، روزانه ۵۰ الی ۷۰ نفر در حال تاراج غار مشاهده می‌شدند. در این زمینه بسیاری از افراد پیکان انتقاداتشان را علاوه بر مردم قانون‌شکن سمت سازمان میراث فرهنگی به علت اهمال فراوانش در مورد غار کلماکره گرفته‌اند.

 

معماری غار

زمین‌شناسان می‌گویند که غار کلماکره بیشتر یک مکان طبیعی است تا تاریخی. این غار پر است از پدیده‌های زیبای طبیعی و ستون‌های جالب. غار از چهار تالار نسبتا بزرگ تشکیل شده که هر کدام دارای ستون‌های رسوبی و آویزهای شکوهمندی هستند که ارتفاع برخی از آن‌ها تا ۱۵ متر می‌رسد. غار کلماکره پر است از استالکتیت‌ها و استالاکمیت‌های طلایی، حوضچه‌های پرآب، دهلیزها و حفره‌ها. آبچال‌های طبیعی درون غار، ستون‌های رسوبی و سقف‌آویزهای زیبا از جذابیت‌‌های این غار هستند.

غار کلماکره

مساحت کلی فضای شناخته شده‌ی غار، ۴۳۰۰ متر و طول فضاهای متصل به هم و شناخته شده‌ی مسیر فعلی آن در حدود ۶۷۰ متر است. قسمت ورودی غار دارای فضایی به طول تقریبی ۲۰ متر و به عرض حدود ۸ متر است. ارتفاع غار از سطح زمین ۵۵۰ متر است.

 

تالار اول محل نگهبانی محافظان بوده است که در آن اتاقکی هم برای نگهبانی به ارتفاع ۸۰ سانتی‌متر و وسعت ۲ متر و از جنس قلوه‌سنگ و ملاط گل رس و کاه وجود داشته که اکنون تخریب شده است. در این تالار استالاکمیت‌هایی نیز وجود دارند که نتیجه‌ی دخالت انسان هستند، که حتی از آن‌ها هم به علت تخریب اثر چندانی باقی نمانده است. در تالار دوم خمره‌های بزرگ و کوچکی وجود داشته که به طرز خاصی روی ستون‌های آهکی نازک قرار گرفته بودند و احتمالا محل نگهداری مایحتاج روزانه بوده‌اند. جالب است که درباره‌ی تالار سوم و چهارم که محل اصلی نگهداری گنجینه‌ی غار بوده‌اند، اطلاعات چندانی در گزارش‌های باستان‌شناسی نیامده است.

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

 

اشیای پیدا شده

اغلب اشیای یافت‌شده از غار کلماکره شامل پیکره‌ها، بشقاب‌ها و تکوک‌های نفیس هم‌اکنون در خارج از کشور و موزه‌‌هایی چون لوور، موزه‌ی بریتانیا و موزه‌ی متروپولیتن نیویورک قرار دارند. در ایران نیز این اشیا در موزه‌ی ایران باستان تهران و موزه‌ی قلعه‌ی فلک‌الافلاک در خرم‌آباد نگه‌داری می‌شوند.

جام شیردال

از اشیای یافت‌شده‌ی نفیس این غار می‌توان به کاسه‌‌های ماهی بادامی بسیار معروف و انواع تکوک‌ها اشاره کرد. معروف‌ترین شی پیدا شده در غار کلماکره که به آن سلطان کلماکره می‌گویند، جامش شیردال است که در سال ۱۳۹۲ به‌عنوان نشانه‌ی حسن نیت از سوی دولت آمریکا به ایران بازگردانده شد.

غار کلماکره

اولین اشیایی که توسط کمیته‌ی انقلاب اسلامی پلدختر کشف می‌شوند عبارت بودند از: یک نقاب طلا، ۶ گوش نقره‌ای حیوانات، ران یک بز کوهی بالدار به اندازه‌ی طبیعی، دو عدد میله‌ی فلزی منحنی داس‌مانند، سه قطعه شمش نقره‌ی ذوب شده و تعدادی از قطعات جدا شده‌ی حیوانات.

غار کلماکره

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

غار کلماکره

غار کلماکره

غار کلماکره

دسته‌ای از اشیای یافت‌شده در غار کلماکره نقاب‌ها هستند که مروبط به نیمه‌ی نخست هزاره‌ی پیش از میلادند. این نقاب‌های طلایی که هم‌اکنون در موزه‌ی ایران باستان نگه‌داری می‌شوند، خبر از وجود نوعی مراسم آیینی باستانی شبیه بالماسکه در ایران می‌دهند. غیر از ظرف‌ها، جام‌ها و تکوک‌ها، بیشترین اشیای نقره‌ای منسوب به غار کلماکره پیکره‌های توخالی جانوران طبیعی، اساطیری یا افسانه‌ای هستند که از آن‌ها برای افشاندن مایعات مقدس در مراسم آیینی استفاده می‌شده است. تنگ‌های نقره‌ای با برجستگی‌های بسیار زیبا، ریتون و سکه‌های طلا و نقره از دیگر اشیا هستند. هم‌اکنون ۱۱۴ عدد از این آثار تاریخی در موزه‌ی فلک‌الافلاک خرم‌آباد نگه‌داری می‌شوند. ۱۰۰ شی نیز در موزه‌ی ایران باستان، دو شی در استان ایلام و دو شی در موزه‌ی تبریز قرار دارند. در خارج از کشور هم ۳۰ قطعه در موزه‌ی لوور پاریس، ۳۰ قطعه در موزه‌ی متروپولیتن نیویورک، ۲ قطعه در موزه‌ی میهو کیوتو و… وجود دارند. مدیر کل سازمان میراث فرهنگی لرستان مدعی است که ۲۳۰۰ اثر از غار کلماکره در سطح جهان پراکنده است. گفته می‌شود به طور کلی ۵۰۰۰ شی در این غار یافت شده که تنها ۱۰درصد آن‌ها در ایران باقی مانده‌اند. همچنین یک تاجر عتیقه که سال‌هاست با باستان‌شناسی ایران درگیر است، کتابی را با عنوان «گنجینه‌ی کوه‌ها و هنر ماده» در لندن منتشر کرده و به معرفی برخی اشیای یافت شده در این غار پرداخته است

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

غار کلماکره

 

غار کلماکره

برخی از اشیا غار موجود در موزه فلک الافلاک

اشیا غار

اشیا غار

اشیا غار

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

مسیر دسترسی

 

Powered by Wikiloc

برای رسیدن به غار کلماکره باید بخشی از مسیر را با ماشین و بخشی را پیاده طی کنید. از مسیر پلدختر و از جاده‌ای که در حاشیه‌ی شمالی رودخانه‌ی کشکان واقع شده است، حدود ۱۲ کیلومتر را به سمت روستای دره‌باغ بروید و بقیه‌ی مسیر کوهستانی را تا دهانه‌ی غار پیاده‌روی کنید. دهانه‌ی غار به سمت غرب است. برای رسیدن به غار باید با طناب از دره‌ای که حدود ۱۰۰ متر عمق دارد، یک فرود ۱۰متری انجام دهید. به همین علت سفر افراد غیرحرفه‌ای یا همراه بردن کودکان به این غار توصیه نمی‌شود. تا عمق ده متری غار نور طبیعی وجود دارد، اما پس از آن حتما باید چراغ قوه یا هدلایت همراه داشته باشید، چرا که غار در تاریکی محض فرو می‌رود. دسترسی به فضای داخلی غار که از چهار تالار نسبتا بزرگ تشکیل شده و برخی ورودی‌هایش حفره‌ای نزدیک ۸۰ سانتی‌متر دارند، اندکی دشوار است. چند آبچال کوچک و بزرگ هم در تالارهای دوم، سوم و چهارم قرار دارند.

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

 

 

غار کلماکره

غار کلماکره

غار کلماکره در نهایت در ۲۲ مرداد سال ۱۳۸۴ با شماره‌ی ۱۳۱۱۹ در ردیف آثار ملی ایران به ثبت رسید. در آینده بیشتر درباره‌ی این غار و اشیای یافت‌شده در آن خواهیم نوشت.

غار کلماکره گنجینه‌ ای که به یغما رفت

رابطه كشف طلا و زيرخاكي با عملياتهاي عمراني دولت

رابطه کشف طلا و زیرخاکی با عملیاتهای عمرانی دولت

رابطه کشف طلا و زیرخاکی با عملیاتهای عمرانی دولت

نگارنده این نوشتار ساکن شهریار است. اگر از مدار انصاف خارج نشویم، در شش-هفت سال حجم عملیاتهای عمرانی و پروژه های زیربنایی و خدماتی اجرا شده در سطح این شهرستان، همانند همه مناطق دیگر کشور، افزایش قابل توجهی داشته است.

رابطه کشف طلا و زیرخاکی با عملیاتهای عمرانی دولت

از احداث پل زیرگذر در سه راهی شهریار، اگر چه همچنان پاسخگوی آمد و شد پرشمار وسایط نقلیه این منطقه نیست، اما اگر احداث نشده بود، امروز برای ورود و خروج به شهریار باید به راههای آسمان توسل جسته می شد و زیرگذر تقاطع بلوار رسول اکرم و خیابان ولیعصر (عج) تا زیرگذر در حال احداث در محل میدان سپاه شهریار که تقاطع جاده های ارتباطی بین شهریار با کرج، اندیشه و ملارد است، بخشی از اقدامات عمرانی دولتی در این شهرستان است که اینها به اضافه مواردی دیگر در یک ویژگی اشتراک نظر دارند.

در هنگام اجرای این عملیاتهای عمرانی، تعداد زیادی از شهروندان شهریاری متفق القول بودند که دلیل احداث این زیرگذرها و تقاطع های غیر همسطح نه آسایش مردم و رفع مشکلات ترافیکی، بلکه خمره های طلا و اجناس زیرخاکی فراوانی بوده است که در محل این تقاطع ها توسط پیشینیان دفن شده بوده اند.

حتی به گوش خود از برخی همشهریان شنیدم که مدعی بودند، به چشم خود خمره های گلی مدفون در محل اجرای این عملیاتهای عمرانی را دیده اند.

حسب نگاه منفی عمومی نسبت به دولت در کشورمان خیلی نسبت به این نکته حساسیت نداشتم، تا آنکه هفته قبل برای تجدید دیدار با اقوام، پس از سه سال و نیم به اراک در استان مرکزی سفر کردم.

با وجود سفرهای متعدد در ایام نوجوانی به این شهر، حالا پیدا کردن آدرسها برایم مشکل بود، چرا که واقعا در پنج-شش سال اخیر، اراک و حداقل راههای درون شهری آن تفاوتهای بسیار کرده بود. حالا تمام شهر به جاده کمربندی مجهز بود و تمام تقاطع های اصلی این بخش از جاده ها به تقاطع های غیر همسطح تبدیل شده بودند.

رابطه کشف طلا و زیرخاکی با عملیاتهای عمرانی دولت

صبح روز جمعه با دو نفر از اقوام برای زیارت اهل قبور می رفتیم که به یکی از این تقاطع های غیر همسطح رسیدیم و بنده گفتم که واقعا در این سالها کارهای عمرانی خوبی در اراک صورت گرفته است و آقای فامیل ما ضمن تایید این نکته اضافه کرد که بله ولی البته خوب طلاهای مدفون شده در این قسمت ها را هم خارج کرده اند و در عین حال گفت که “مثل اینکه بخشی از این طلاها را هم خرج همین تقاطع های غیر همسطح کرده اند”.

عجبا که این پیشینیان تمام طلا، جواهرات و داشته های ارزشمند خود را درست در نقاطی پنهان کرده اند که قرار بوده روزی تبدیل به تقاطع برای جاده های امروز شود و دریغ از دولتهای پیشین که درنیافتند چه دفینه های ارزشمندی در محل این تقاطع ها هست تا به بهانه تبدیل آنها به تقاطع غیر همسطح آنها را خارج کنند و حالش را ببرند و باز هم درود بر پیشینیان که رعایت عدالت را در پنهان کردن این دفینه ها در تمام مناطق کشورمان کرده اند و به ویژه اینکه به فکر مناطق کمتر برخوردار که احتیاج به عملیاتهای عمرانی بیشتر هستند، نیز بوده اند.

متاسفانه نگاه منفی مردم به عملکرد دولتها متاسفانه میراث عملکرد حکومتهای حداقل حدود پنج سده اخیر بر این کشور تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است که عدم توجه جدی و مناسب دولتمردان به معرفی صحیح عملکرد دولتها نیز باعث تداوم و حتی تشدید آن شده است. متاسفانه امروز نیز با وجود تاکیدات بسیار از جانب خود دولتمردان و نیز خواست صریح مقام معظم رهبری، روابط عمومی های دستگاه های دولتی عموما به فعالیتهای روتین خود پرداخته و در عملکرد خود فقط به دنبال اجرای کارهایی هستند که از آن گزارش عملکرد برای ارائه به مدیران بالاتر حاصل شود.

رابطه کشف طلا و زیرخاکی با عملیاتهای عمرانی دولت

کشف یک کوزه و ۷۰ سکه عتیقه در اراک

کشف یک کوزه و ۷۰ سکه عتیقه در اراک

سید محمد حسینی مدیر کل میراث فرهنگی استان مرکزی از کشف یک کوزه حاوی ۷۰ سکه نقره قاجاری خبر داد.

کشف یک کوزه و ۷۰ سکه عتیقه در اراک
حسینی افزود: در دو روز گذشته تعدادی کودک که در یکی از روستای شهرستان اراک در حال بازی بوده اند به کوزه‌ای از خاک بیرون آمده بر می‌خورند و با سکه‌های داخل آن مواجه می‌شوند.

وی اضافه کرد: اهالی در تماس تلفنی، یگان حفاظت اداره کل میراث فرهنگی استان را مطلع می‌کنند که  با همکاری کلانتری ۱۶ سنجان اراک در بازجویی و تفحص به کشف کوزه حاوی سکه‌ها انجامید.

مدیرکل میراث فرهنگی استان مرکزی با بیان اینکه اهالی روستا تعدادی سکه دیگر را که در دست داشتند داوطلبانه به نیروی یگان حفاظت تحویل دادند.

وی تصریح کرد: ۶۶ عدد از سکه‌ها ۲ هزار دیناری با آرم شیر و خورشید بوده و ۴ سکه هم از نوع هزار دیناری متعلق به دوره ناصر الدین شاه است که به همراه کوزه کوچک سفالی در حال سیر مراحل قانونی برای ثبت و نمایش عمومی هستند.

کشف یک کوزه و ۷۰ سکه عتیقه در اراک

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه

موزه ارمیتاژ (آرمیتاژ یا هِرمیتاژ)، واقع در سن پترزبورگ روسیه، با ۳ میلیون اثر هنری (که البته همه به طور همزمان نمایش داده نمی‌شوند)، یکی از بزرگ‌ترین موزه‌های جهان و از قدیمی‌ترین گالری‌های هنری و موزه‌های تاریخ و فرهنگ بشری در جهان است.

موزه هزمیتاژ

لغت ارمیتاژ که ریشه فرانسوی دارد به معنای جای خلوت است. این موزه بزرگترین موزه جهان است که افتخار ملی روسیه به شمار می‌رود و نشانه هنر معماری و فرهنگ روسیه است.

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه

موزه هزمیتاژ

این موزه دارای مجموعه ای از آثار هنری تراز اول دنیا و هم چنین کاخ‌های زیبا و اتاق‌های مجلل است که در زمان‌های مختلف توسط معماران معروف دنیا طراحی شده است.

 

مجموعه عظیم آرمیتاژ در شش بنا به نمایش گذاشته شده‌ است. بنای اصلی کاخ زمستانی نام دارد و در گذشته محل سکونت رسمی تزارهای روسیه بوده ‌است.

موزه هرمیتاژ

موزه آرمیتاژ شعبه‌هایی بین‌المللی در آمستردام، لندن و لاس وگاس نیز دارد. از جمله هنرمندانی که آثارشان نقاط قوت مجموعه هنر غرب در موزه ارمیتاژ هستند، می‌توان به میکل آنژ، لئوناردو داوینچی، روبنس، ون دایک، رامبراند، رودن، مونه، سزان، ون گوگ، گوگن و پیکاسو اشاره کرد.

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه

موزه هرمیتاژ

البته این موزه مجموعه آثار متعددی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به نشان‌ها، لباس‌ها و جواهرات سلطنتی، مجموعه متنوعی از جواهرات ساخته فابرژه (Fabergé) و بزرگترین کلکسیون موجود در جهان از طلای باستانی متعلق به اروپای شرقی و آسیای غربی اشاره کرد.

موزه هرمیتاژ

آثار هنری مثل نقاشی، مجسمه، صنایع دستی، جواهرات، کوبلن و تقریبا هر نوع اثر هنری در این موزه موجود است و در کنار آن‌ها اتاق‌های متعلق به خانواده تزارهای روسیه با تزئینات بسیار زیبا و با استفاده از سبک‌های مختلف را می‌توان مشاهده کرد. این موزه عظیم دارای ۱۷۸۶ درب، ۱۹۴۵ پنجره و ۱۰۵۷ سالن یا اتاق است. در مورد عظمت این موزه همین بس که اگر به هر اثر حدود یک دقیقه توجه نمائید، بایستی بیش از ۱۱ سال به تماشای این موزه بپردازید.

موزه هرمیتاژ

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه

پیدایش موزه

موزه هرمیتاژ

در سال ۱۷۶۴، کاترین کبیر با خرید بیش از دویست نقاشی در اروپا، جمع‌آوری این مجموعه مشهور را آغاز کرد. سفرای روس در پایتخت‌های بیگانه مأمور یافتن بهترین مجموعه‌های هنری ارایه شده برای فروش – مانند مجموعه‌های برول سیاست‌مدار ایالت زاکسن آلمان، کروزا، کلکسیونر فرانسوی و نگارخانه والپول در انگلستان – بودند. کاترین کبیر، نگارخانه خود را «گوشه عزلت یا خلوتگاه» خود (my hermitage) می‌نامید زیرا تنها افرادی انگشت‌شمار اجازه ورود و تماشای آثار موجود در آن را به‌دست می‌آوردند.

موزه هرمیتاژ

کاترین در یکی از نامه‌های خود با تاسف چنین گفته‌است:

تنها موش‌ها و من می‌توانیم تمام این زیبایی‌ها را تحسین کنیم.

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه

او، نگارخانه خود را گوشه عزلت یا خلوتگاه خود می‌نامید زیرا تنها افرادی انگشت شمار اجازه ورود و تماشای آثار موجود در آن را به دست می‌آوردند.

کاترین تئاتر خصوصی خود را که در نزدیکی گالری و در طی سالهای ۱۷۸۳ و ۱۷۸۷ ساخته شده بود نیز، آرمیتاژ می‌نامید.

موزه هرمیتاژ

امپراتریس الیزابت، طی حکمی در سال ۱۷۴۵، دستور داد که از آن پس گربه‌ها، گنجینه موزه ارمیتاژ را در برابر موش‌ها محافظت کنند.

موزه هرمیتاژ

گسترش  موزه ارمیتاژ در سده نوزدهم

به تدریج، کلکسیون‌های سلطنتی با آثار باستانی و فرهنگی یونان و سیت که در طی حفاری‌های انجام شده در پرشچپینا، دره پازیریک و دیگر مقابر باستانی که در جنوب روسیه یافته شده بود، غنی‌تر شد. به این ترتیب ایجاد یکی از غنی‌ترین مجموعه‌های طلای باستانی آغاز شد. این مجموعه اکنون شامل بخش قابل توجهی از گنج‌های تروا است که توسط هاینریش اشلایمن  کشف و از زیر خاک خارج شد و در سال ۱۹۴۵ توسط ارتش سرخ از موزه برلین ضبط شد.

موزه هرمیتاژ

تزار نیکولاس اول برای جای دادن مجموعه در حال توسعه عتیقه جات یونان، روم و مصر از معمار سبک نئوکلاسیک آلمانی به نام لیو فون کلنز خواست تا بنای موزه عمومی را طراحی کند. این بنا که در سال ۱۸۵۲ برای بازدید عموم گشوده شد، به احتمال بسیار اولین گالری در اروپای شرقی است که از ابتدا به همین قصد طراحی و ساخته شده‌است.

موزه هرمیتاژ

همچنان که تزارهای روس به توسعه مجموعه هنری خود مشغول بودند، آثار متعددی از داوینچی، یان ون ایک و رافائل در ایتالیا خریداری شدند. بزرگترین مجموعه آثار رامبرانت در جهان نیز متعلق به موزه ارمیتاژ است.

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه

فراز و نشیب‌های قرن بیستم

در طی انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷، موزه سلطنتی آرمیتاژ جزو اموال خصوصی اعلام شد. پس از ملی شدن مجموعه‌های هنری عمومی ملی، دامنه آثار موجود در موزه وسعت بیشتری یافت. به خصوص ورود هنر مدرن از کلکسیون‌هایی چون مجموعه هنری سرگئی شکوکین (Sergei Shchukin) و ایوان موروزوف (Ivan Morozov) بسیار جالب توجه بود. از جمله آثار اضافه شده به موزه می‌توان از اکثر آثار سال‌های اخیر گوگن، ۴۰ اثر سبک کوبیسم پابلو پیکاسو و آثاری مشهور از بزرگان هنر مدرن مانند تابلو «رقص» (La danse) اثر ماتیس و «کافه شبانه» (Night Café) اثر ون گوگ اشاره کرد.

موزه هرمیتاژ

حکومت شوروی توجه چندانی به نگهداری از هنر «منحط طبقه بورژوا نداشت. به دستور ژوزف استالین تعدادی از با ارزش‌ترین آثار موجود در موزه آرمیتاژ در خارج از کشور به فروش رسید. از جمله این آثار می‌توان شاهکارهای بی رقیبی چون «آلبا مدوناً »اثر رافائل،« ونوس در مقابل آینه» اثر تیشین و «بشارت» اثر ون ایک را نام برد.

موزه هرمیتاژ

بسیاری از این آثار که توسط اندرو ملون تهیه شد، اکنون هسته مرکزی گالری هنر ملی در واشنگتن را تشکیل داده‌است. از دیگر موارد از دست رفته موزه که البته موارد مشابه آنها یافت می‌شود می‌توان به هزاران اثر هنری که از موزه ارمیتاژ خارج شده و به موزه پوشکین در مسکو و موزه‌های دیگری در سراسر اتحاد شوروی فرستاده شد اشاره کرد. تعدادی از کلکسیون‌های موزه نیز در طی محاصره لنینگراد در جنگ جهانی دوم، هنگامی که ساختمان موزه به عنوان پناهگاه در مقابل حمله هوایی استفاده شد، قربانی بمباران شد.

موزه هرمیتاژ

این دوره غم‌انگیز در تاریخ موزه آرمیتاژ در سال ۱۹۴۵ به پایان رسید. در این زمان دولت کوشش می‌کرد با انتقال دادن تعدادی از آثار هنری به موزه که در طی جنگ جهانی دوم توسط ارتش سرخ از آلمان تصرف شده بود، خسارات وارده را جبران کند. گران‌قیمت‌ترین بخش این غنیمت جنگی نقاشی‌های هنرمندان امپرسیونیست بود که از مجموعه‌های خصوصی طبقه ممتاز آلمان به دست آمده بود.

موزه ارمیتاژ

این نقاشی‌ها تا سال ۱۹۹۵ که موزه آن‌ها را در معرض دید عموم قرار داد، گمشده تلقی می‌شدند. به گفته دولت روسیه این آثار تنها می‌توانند بخش کوچکی از خسارات جبران ناپذیری که تهاجم آلمان به میراث فرهنگی روسیه وارد کرده‌اند- از جمله تخریب کامل کاخها و باغ‌های پترهوف و تزارسکو سلو را جبران کند. از طرفی دولت روسیه قانونی را تصویب کرد که به موجب آن بازگرداندن این آثار به صاحبان قبلی آن ممنوع اعلام شده‌ است زیرا این افراد به خاطر تامین هزینه رژیم نازی گناهکار شناخته شده‌اند.

ورود به قرن بیست و یکم

در سال‌های اخیر، آرمیتاژ بیش از پیش توسعه یافته و عمارت ستاد فرماندهی را نیز در بر گرفته ‌است و به انجام پروژه‌های بزرگی در خارج از کشور نیز پرداخته ‌است که موزه آرمیتاژ گوگنهایم در لاس وگاس، اتاق‌های آرمیتاژ در خانه سامرست در لندن و آرمیتاژ آمستردام در هلند از آن جمله‌اند.

موزه ارمیتاژ

مقامات موزه در ماه ژانویه سال ۲۰۰۶ اعلام کردند که ۲۲۱ فقره آثار کوچک مانند جواهرات، شمایل‌های ارتودوکس، ظروف نقره و اشیائی با میناکاری فراوان از موزه به سرقت رفته‌است. ارزش این اشیا که تاکنون یافته نشده‌اند، ۵۴۳ هزار دلار برآورد شده ‌است.

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه

موزه ارمیتاژ

در طی انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷، موزه سلطنتی آرمیتاژ جزو اموال خصوصی اعلام شد. پس از ملی شدن مجموعه‌های هنری عمومی ملی، دامنه آثار موجود در موزه وسعت بیشتری یافت. به خصوص ورود هنر مدرن از کلکسیون‌هایی چون مجموعه هنری سرگئی شکوکین (Sergei Shchukin) و ایوان موروزوف (Ivan Morozov) بسیار جالب توجه بود. از جمله آثار اضافه شده به موزه می‌توان از اکثر آثار سال‌های اخیر گوگن، ۴۰ اثر سبک کوبیسم پیکاسو و آثاری مشهور از بزرگان هنر مدرن مانند تابلو رقص La danse اثر ماتیس و کافه شبانه (Night Café) اثر ون گوگ اشاره کرد.

موزه هرمیتاژ

در سال‌های اخیر، آرمیتاژ بیش از پیش توسعه یافته و عمارت ستاد فرماندهی را نیز در بر گرفته‌است و به انجام پروژه‌های بزرگی در خارج از کشور نیز پرداخته‌است که موزه آرمیتاژ گوگنهایم در لاس وگاس، اتاق‌های آرمیتاژ در عمارت سامرست در لندن و آرمیتاژ آمستردام در هلند از آن جمله‌اند.

موزه ارمیتاژ

مقامات موزه در ماه ژوئیه سال ۲۰۰۶ اعلام کردند که ۲۲۱ فقره آثار کوچک مانند جواهرات، شمایل‌های ارتودوکس، ظروف نقره و اشیائی با میناکاری فراوان از موزه به سرقت رفته‌است. ارزش این اشیاء که تا کنون یافته نشده‌اند، ۵۴۳ هزار دلار برآورد شده‌است.

آثار هنری ایران

شاید برایتان جالب باشد بدانید در این موزه آثار هنری ایرانی نیز نگهداری می شوند. مجموعه ی قابل توجهی از کتیبه‌ها، نقش برجسته‌ها، قطعات کوچک مجسمه و هنرهای کاربردی تمدن و فرهنگ سومر، پایه گذاران تمدن بین النهرین و جانشینان آن‌ها اکد و بابل که امپراتوری قدرتمند آشور را به وجود آوردند و مردم مدیترانه باستان در این موزه نگهداری می‌شوند. نمونه های قدیمی تر مربوط به اوایل هزاره ی سوم پیش از میلاد شامل مجموعه‌ای از سفالینه های منقوش به دست آمده از یک گورستان در شوش است که مهارت صنعتگران عیلامی را نشان می‌دهد.

مجسمه‌هایی که در خبارزم در قرون اول تا چهارم میلادی و در نزدیک سمرقند در قرون پنجم تا هشتم میلادی خلق شده اند. از افتخارات این مجموعه هستند.

موزه هرمیتاژ

مشهورترین اشیا،مجسمه های سنگی و چوبی و نقاشی های دیواری عالی هستند که از کاخ پادشاهان، معابد و خانه ها یافت شده‌اند. یک دیوار کوب بلند با زمینه‌ی آبی که صحنه‌هایی مربوط به پهلوان ایرانی، رستم را نشان می‌دهد. پس از گذشت قرون متمادی به گونه‌ای است که گویا به تازگی خلق شده است.

موزه هرمیتاژ

پرده دیوار کوب دیگری از « تالار سرخ » کاخ یکی از سلاطین بخارا (قرون۸ –۷) به دست آمده است. مجموعه ی ظروف برنزی به دست آمده از بلخ، خوارزم و سغد مربوط به قرون چهارم تا هفتم از شاخص‌ترین نمونه‌ها در دنیا هستند، این ظروف با تصاویر و کتیبه‌ها تزیین شده‌اند.

موزه هرمیتاژ

یکی از شاخص‌ترین اشیایی که در موزه ارمیتاژ نگهداری می‌شود قدیمی‌ترین فرش ایرانی است که زینت بخش یکی از تالارهای موزه است.فرش «پازیریک»به طور تصادفی توسط پروفسور رودلکو در مرز مغولستان (در ناحیه ای که پازیریک خوانده می‌شد) از زیر یخ کشف شد. این فرش در تابوت بزرگ یکی از ناقراب‌های هخامنشی در کنار پیکر مومیایی شده او قرار داده شده بود.

این فرش احتمالا در زمان مادها یا پارس‌ها (هخامنشیان) به منظور پوشاندن اسب بافته شده است. ابعاد فرش۲ در ۱/۷۵ متر است.

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه

موزه هرمیتاژ

شهر سن پترزبورگ سرشار از جاذبه‌های گردشگری است. اگر به این شهر زیبا سفر کردید دیدن این موزه را از دست ندهید.

موزه ارمیتاژ افتخار ملی روسیه