نماد شناسی سنگ نگاره بز کوهی در ایران باستان

نماد شناسی سنگ نگاره بز کوهی در ایران باستان:

۱-۱

بی شک سنگ نگاره های ایران نشان از تاریخی دور و دراز در این سرزمین دارند. نشان هایی از حیوانات ، انسان ها ، گیاهان و زندگی . همه و همه را می توان بر روی سنگ نگاره ها یافت و می توان ساعت ها بر روی آن ها مطالعه کرد و از طرق گوناگون به بررسی آن ها پرداخت. اما شاید نماد شناسی سنگ نگاره ها یکی از بهترین راه ها برای یافتن زبانی مشترک بین ما و کسانی که این نگاره ها را بر روی سنگ ها آفریده اند باشد. با نگاهی اجمالی بر نگاره ها می توان به سرعت یافت که نقش بز بیشترین نقش موجود بر روی این نگاره هاست.در مورد چرایی نقش بستن بز بر روی این سنگ نگاره ها تاکنون به صورت خلاصه به مواردی اشاره کرده اند ، مهم ترین و معروف ترین آن ها اشاره ای است به داستان آفرینش انسان ، داستان روییدن گیاهی با دو برگ ( احتمالا ریواس ) از نطفه ی کیومرث و هنگامی به صورت انسانی در دو جنس ( مشیه و مشیانه ) در آمد.بز کوهی در این داستان حیوانی است که از مشیه و مشیانه محافظت می کند و آن دو از شیر آن می نوشند. به همین دلیل فرض شده است که بز نشان باروری و رویش است .

نکته ی جالب اینجاست ، نقوش بز کوهی همواره در کنار سرچشمه های آب پیدا می شوند. فرقی نمی کند در کجای ایران به دنبال سنگ نگاره ها بگردید. در هر حال سرچشمه ی رود ها بهترین یاری دهنده برای پیدا کردن نگاره هاست۱٫ آب نیز خود شروع رویش و باروری است ، آب زهدان همه ی عالم است ، بی دلیل نیست که الهه ی آب آناهید است .دوشیزه ای برومند ، زیبا و … ۲

پس نقوش بز مسلما به آب و سرچشمه های آن و باروری مرتبط بوده اند. با کمی مطالعه ی سنگ نگاره ها می توان به این امر رسید که عموما سنگ نگاره های اولیه و قدیمی تر تنها به نقش بز محدود می شده اند و در مناطقی که بعدا و در دوره های متاخر تر طرح هایی بر روی سنگ نگاره ها اضافه شده ( به مانند تیمره ی خمین ) نقوش دیگر مانند انسان و شتر و حتی نوشته هایی به زبان عربی نیز می توان پیدا کرد.۳ با توجه به حروف شبه عیلامی که در بسیاری مناطق بر روی سنگ نگاره دیده میشود قدمت نگاره ها به دوران قبل از آریایی شدن ایران باز میگردد.بسیار پیش تر از زمانی که اسطوره ی آفرینش کیومرث توسط اورمزد بیان شود. ناگفته پیداست که اسطوره های آفرینش توسط اورمزد بیشتر در دوره ی ساسانیان بسط داده شده و رواج یافته ( هرچند که بسیار قدیمی تر می نمایند ) و در دوره های قبل تر از جمله هخامنشیان نشانی از اسطوره هایی که به گونه ای به دین زرتشت منتهی شوند یافت نمی شود. ( به عنوان مثال در هیچ نوشته ی هخامنشی نامی از زرتشت نیامده است ) در قبل از ساسانیان به راحتی می توان نشان میترایسم را پیدا کرد. هرچند با فرض این که کسانی که نگاره ها را خلق کرده اند از اسطوره ی کیومرث و ماجرای مشیه و مشیانه هم آگاهی داشته باشند ، چرا بایستی نقش بز را به عنوان نماد سرچشمه های آب در همه جا رسم کنند ؟ شاید رسم کردن نقش گاوی که به همراه کیومرث بوده محتمل تر بوده است!

۱-۲

نکته ی جالب تر نقش زایندگی آب است ، آب همواره نشان زایندگی بوده است.سرچشمه ی زایندگی نیز مادینه است ، مادینه ای مقدس ، همواره در بسیاری از دین ها و اسطوره ها سرچشمه ی زندگی و باروری به صورت موجودی مادینه تصور می شده است.۵ به ویژه در جوامع کشاورزی و مادر سالار که ارتباط بسیار نزدیک به طبیعت داشته اند. ( و عموما نوعی از ادیان طبیعت پرستی داشته اند = پگانیسم ۶ ) به عنوان مثال آناهید که تحت عنوان خدای آب های نیرومند بی آلایش از او یاد می شود.

اما در سنگ نگاره ها عموما ما با طرح ” بز کوهی نر” و” کل” و ” اندرمیش “مواجهیم. چگونه بز نر می تواند نماد باوری و رویش باشد؟ بزی هایی با شاخ هایی بلند و سرکش ، از روی نگاره ها میتوان دریافت که انگار برای کسانی که این نقوش را می آفریده اند بلندتر بودن شاخ بزها به نوعی برتری داشته و میل بیشتری بوده تا بزهایی با شاخ های بلند تر نقش شوند. آیا مشیه و مشیانه از شیر بز کوهی نر می نوشیده اند؟

ربط این بز ها به داستان مشیه و مشیانه بسیار غیر محتمل می نماید.اما به هر حال بزها در کنار سرچشمه های آب قرار دارند و این واقعیتی است عینی. پس به واقع چرا این سنگ نگاره ها حک شده اند؟

جواب به این سوال مسلما دقیق و واضح نخواهد بود.هر چه گفته شود مجموعه ای از احتمالات است ، که مسلما هر چه اطلاعات جمع آوری شده بیشتر و دقیق تر باشد جواب نیز به واقعیت نزدیک تر است.

ابتدا از مشاهده ی نوع حکاکی ها شروع میکنیم.مسلما بایستی سنگ نگاره ها در دوره های گوناگونی حک شده باشند.اما با کمی مشاهده می توان قدیمی تر بودن بعضی را تشخیص داد.اختلاف رنگ ها ، و میزان هوازدگی با کمی دقت مشخص میشوند ۷٫ و در مناطقی که سنگ نگاره ها عموما بکرتر هستند و کمتر نقوش جدید در کنار آن ها حک شده است می توان به راحتی به آنچه میخواهیم برسیم.

۱-۳

اولین چیزی که به ذهن خطور میکند شبیه بودن بز های رسم به شده به هم دیگر است.در مناطقی که فاصله ی بسیار از هم دارند بز ها همواره شبیه به هم رسم شده اند. و حتی نوع حکاکی ها نیز غالبا شبیه به یکدیگر می باشد۸٫ و از همه مهم تر مناطقی که حکاکی ها انجام گرفته نیز یکسان می باشد ؛ همواره در سرچشمه ی رودها ؛ چیزی به ذهن آدم می رسد که آیا کسانی که این حکاکی ها را انجام داده اند آموزش دیده بودند؟ منظورم از آموزش دیدن ، گروهی آموزش دیده و اعزامی از طرف یک دولت برای انجام حکاکی ها نیست ، بیشتر منظورم نوعی از آموزش آیینی و مذهبی است.آموزشی مذهبی که مردم عادی دیده باشند و کار حکاکی ها آنقدر عمومی باشد که مردم به مانند فریضه ای عادی به آن پرداخته باشند. اما چرا در کنار سرچشمه های آب؟

ایران همواره سرزمین کم آبی بوده است ، و به علت کوهستانی بودن و شیب زیاد آبرفت رودخانه ها بسیار کم ته نشین میشده ، به همین خاطر زمین ها حاصلخیز نبوده است ، بر خلاف منطقه ی بین النهرین که زمین هایی هموار دارد و به همین خاطر آبرفت هایی بسیار حاصلخیز از ته نشین شدن گل و لای رودخانه ها در آنجا تشکیل شده است ۹٫ پس وجود بز ها در ایران عموما به خاطر تشکر از آب نبوده است! و همین طور تشکر از بزی که به اجدادمان شیر داده است. بزها به خاطر ترس از خشکسالی و بی آبی آنجا قرار داشتند. به جای آناهید خدای مادینه ی زیبای آب های نیرومند ، بایستی به دنبال خدای خشکسالی رفت! در اینجا تیشتر قدعلم میکند. ماجرای تیشتریه و دیو خشمگین خشکسالی! اپوشه دیو خشکسالی است که عامل تباه کنندگی زمین است و تیشتر ( همان درخشان ترین ستاره ی آسمان۱۰ ) به نبرد با اپوشه می رود. آن دو در هم می آمیزند و تشیتر شکست میخورد. تیشتر به نزد هورمزد می رود و علت ناکامی اش را کامل نبودن نیایش مردم و کافی نبودن قربانی ها بیان می کند! اهوره مزادا خود شخصا برای تیشتر قربانی میکند.و از آن پس همه ی مردم برای این که تیشتر بتواند بر خشکسالی فایق آید برای او قربانی میکردند. و پس از قربانی کردن برای تیشتر است که آب میتواند بی مانع در میان مزارع و رودها جاری شود. بسیار محتمل می نماید که بزهای نری که در کنار سرچشمه ی آب های جاری نقش شده اند ، نشانی از قربانیان انسان ها برای تیشتر باشند.قربانیانی که از ترس از خشکسالی به تیشتر اهدا شده اند و سنگ نگاره ها نشانی از آن ها برای یادآوری کردن به تیشتر است که ما برایت قربانی کرده ایم ، تو نیز آب ها را در رودها جاری کن.

۱-۴

احتمال دیگری نیز بسیار واضح به چشم میخورد : ما ایرانی ها معتقدیم که همه ی اسطوره ها و داستان ها دنیا از ما شروع می شود ؛ هرچند که زیاد هم بیراه نیست ، به عنوان مثال تمامی ادیان امروزی جهان حتی ادیان سامی کاملا وابسته و شکل گرفته از میتراییسم هستند۱۲ ؛ اما در دنیایی که به راحتی اسطوره های ما به همه جا میرفته است بعید نیست که اسطوره های دیگران نیز به نزد ما آمده باشد.” کوروکوپیا ” ۱۳ شاخ وفور نعمت بود ، بزی که با شکستن شاخ هایش به زیوس غذا می داد ، شاخ های او مملو از میوه های جادویی بود ، داستانی شبیه به داستان مشیه و مشیانه با این تفاوت که شاخ های بلند بزهای نقش شده در این داستان توجیه پذیر ترند.

جومونگ تاریخ ایران را به یغما برد

جومونگ تاریخ ایران را به یغما برد:

۶۷-۱

نویسنده وبلاگ «تلویزیون مجازی» در مطلبی آورده است: بدبختانه عدم شناخت نسل امروز نسبت به تاریخ باشکوه ایران باعث شده است که بسیاری از داشته‌های خویش را در دستان دیگران ببینیم و لذت هم ببریم!

سریال افسانه جومونگ (ساخته کشور کره جنوبی) در واقع بخشی از تاریخ ایران را ربوده است. آنها نام ارمنستان را لاک گرفته و بر آن سرزمین «بویو» گذارده‌اند فرمانروایی ایران را هم سلسله «هان» نامیده‌اند. در تاریخ سلسله (هان) سواره نظام زره‌پوش وجود ندارد این سواره نظام بنا بر همه اسناد تاریخی مربوط به ارتش پارت ایران بوده است.

یکی از افسران سپاه آهنین ایران در دوران اشکانی (۱۲۳/۱۲۴ تا ۸۸/۸۷ پیش از میلاد) در پایین عکس دیده می‌شود:

۶۷-۲

وقتی از درگیری دولت هان با یاغیان صحبت می‌شود و بدین خاطر، بویو دست به حمله به مناطق اطراف خود می‌زند، در واقع زمانی است که فرمانروایی ایران با یاغیان هوسپائوسینس (شورشگر تازی) و گوردی ین، آدیابن و اُسرائن در باختر و سکاییان در خاور مشغول جنگ است در ضمن مهمترین نکته آنکه گرفتن گروگان از خاندان نافرمان نسبت به فرمانروایی تنها در ایران باب بوده است مهرداد پادشاه اشکانی در ارمنستان (بخاطر آنکه بی طرفی کشورش را زیر پا گذارده و از رومیان حمایت نمود) وارد کارزار شده و آرتاواز شاه ارمنستان را فرمانبردار خویش نمود و تیگران پسر آرتاواز را به عنوان گروگان به پارت فرستاد. رویدادهای بعدی باعث مداخله دوباره ایران شد و ارتش پارت، تیگران را به عنوان شاه بر صندلی پادشاهی به جای آرتاواز قرار داد. کشور بی ریشه کره با استفاده از تمثیل‌های ایرانی برای خود تاریخ می‌سازد در سریال یانگوم نخستین رستم زاد (سزارین) را به یانگوم منتسب کردند و حال در دل تاریخ اشکانی ما برای سرزمین چوسان خود هویتی حماسی می‌سازند. باید با هزار درد افسوس گفت به خاطر عدم توجه رسانه‌های مسئول نسبت به هویت و تاریخ ملی ایران کشورهایی نظیر کره بجای ما، آنها را به نام خود نموده و در نهایت ما می‌مانیم و مشتی تاریخ غیر ایرانی!

۶۷-۳

به قول «ارد»، بزرگ اندیشمند و متفکر ایرانی: سرزمینی که اسطوره‌های خویش را فراموش کند به اسطورهای کشورهای دیگر دلخوش می‌کند فرزندان چنین دودمانی بی پناه و آسیب پذیرند.

برای شناخت بیشتر و بهتر تاریخی که کشور کره جنوبی به یغما برده است نظر شما را به بخش‌های از تاریخ دودمان اشکانیان و پارت‌های ایران جلب می‌کنم:

۶۷-۴

به مهرداد دوم پادشاه ایران زمین گفتند در کشورداری صبوری کنید اردوان پدر شما و همین طور فرهاد پدر بزرگتان خیلی زود کشته شدند. مهرداد گفت در حالی که هوسپائوسینس (شورشگر تازی) و گوردی ین، آدیابن و اُسرائن در باختر و سکاییان در خاور به جان مردم ایران افتاده و کشتار می‌کنند سکوت و نرمش به چه معناست. کشته شدن در این شرایط بسیار با ارزش تر از زندگی در خفت و ننگ است.

شجاعت پادشاه ایران مهرداد اشکانی گویای این سخن ارد بزرگ است که: برآزندگان و ترس از نیستی؟! آرمان آنها نیستی برای هستی میهن است.
مهرداد دستور داد ارتش ایران بازسازی شود استراتژی نظامی خاص اشکانیان، جنگ‌های نامنظم توسط کمانداران ورزیده بود که شالودهء ارتش اشکانی را تشکیل می‌دادند. گروه‌های سوارکار چالاک و کمانداران قابلی که می‌توانستند در حال سوارکاری، از هر سویی، هر هدفی را نشانه روند. علاوه بر این، تمرینات گروهی پیوسته آنها،در میدان نبرد، الگوهای نامنظم ولی هدفمندی از حرکت اسب‌ها را ایجاد می‌کرد، که به نحوه ای غیر قابل پیشبینی،به هر سمت و سویی می‌تاختند و به طور فردی یا گروهی شلیک می‌کردند. بخش دیگر سپاه مهرداد دوم سواره نظام زره‌پوش ایران که در باختر به آن سوارکاران شوالیه و در خاور به آنها سوارکاران آهنین می‌گفتند تشکیل می‌داد تمام بدن آنها و حتی بدن اسب‌هایشان پوشیده از آهن بوده و بدین شکل هر سپاهی را شکافته و به تسلیم وادار می‌نمودند.

۶۷-۵
فرمانروای ایران یاغی هان باختر و خاور را مطیع خویش نمود و با ووتی فغفور فرمانروای چین از سلسله هان (۱۴۱ تا ۷۸ پیش از میلاد) روابط سیاسی و بازرگانی برقرار نمود.
مهرداد دوم دوباره شکوه را به ایران بازگرداند …

شوش

شوش:

شوش یکی از قدیمی ترین شهرهای جهان است. حفاریهای باستان شناسی نشان می دهد که این منطقه در ۹۰۰۰ سال پیش از میلاد محل سکونت کشاورزان بوده .آنها از زندگی خود آثاری بر جای گذاشته اند که اکنون به صورت تپه های گوناگون باستانی کشف شده است .در ۵۰۰۰ سال پیش از میلاددر این مکان مردم در قلعه زندگی می کردند و از۴۰۰۰سال پیش زندگی در شوش به صورت شهری در آمده است. این منطقه که بین رودهای کرخه و دز قرار دارد پایتخت سیاسی ایلامیها بوده است. قلعه ایلامیها روی تپه ای در مرکز شهر شوش واقع بوده که فرانسویها روی آن قلعه جدیدی احداث نموده اند . در کنار آن تپه شاهی قرار دارد که احتمالا به صورت زیگورات بوده. است و درنزدیکی آن تپه صنعتگران قرار دارد. آشوربانیپال بین سالهای ۴۶۵-۴۶۰ قبل از میلاد شهر شوش را فتح کرد و آنرا مانند دیگر فتوحات آشوریها با خاک یکسان کرد. داریوش اول هخامنشی آنجا را بازسازی نمود و کاخ آپادانای خود را در تپه شاهی برپا نمود. خشایارشا نیز در شوش زندگی می کرده است.در زمان اردشیر اول متاسفانه در اثر آتش سوزی بزرگی اکثر بناهای شوش از بین رفتند .بقایای این آثار باستانی در قرن بیستم از زیر خاک بیرون آمدند. قسمت عمده ای از آنها در اثر تسطیح دشت خوزستان برای اهداف کشاورزی از بین رفته است و جنگ تحمیلی نیز خسارات زیادی به آثارباستانی وارد کرده است . حفاریهای غیر مجاز ساکنین دشت و حمله باستان شناسان غربی ، باعث شده است قسمت عمده ای از این آثار از بین برود یا به موزه هایی همچون لوور برسد

مقبره دانیال نبی یکی از پیامبران نیز در این شهر قرار دارد و مورد توجه اهالی است . در کتاب مقدس ذکر شده است که مقبره استر در شوش است ولی آنرا در همدان می یابیم

کتب منسوب به تفکرات دوره ساسانی

کتب منسوب به تفکرات دوره ساسانی:

دینکرت
در قرن سوم قمری توسط یکی از پیشوایان زرتشتی نوشته شده و در مورد تاریخ آداب رسوم و ادبیات و مسایل دینی زرتشتی است که خود از یک دایره المعارف بزرگ باقی مانده است که تا قرن سوم باقی بوده است. ظاهرا آنرا در اواخر دوره ساسانی تالیف کرده بودند
 
بندهش
این کتاب که خلاصه ای از اوستاست در قرن پنجم نوشته شده است و در مورد قواعد دینی و تکوین جهان و تاریخ است
 
خدای نامک
در زمان یزدگرد سوم در مورد داستان شاهان تالیف شده و از مراجع شاهنامه فردوسی بوده است
 
آیین نامک
کتابی است در مورد تشکیلات اداری پیش از ساسانیان و ساسانیان

گاه نامک
کتابی است در مورد مشاغل و اسامی بزرگان فارس

نامه تنسر
نوشته ای است که تنسر موبد موبدان زمان اردشیر به پادشاه طبرستان نوشته و او را به اطاعت از اردشیر دعوت کرده است. این کتاب شامل مطالب تاریخی اخلاقی و سیاسی دوره ساسانیان است

یادگار زریران
شرح حال پادشاهان باستانی ایران و جنگ با تورانیان

کارنامه اردشیر بابکان
درشرح حال اردشیر بابکان

تاج شاهان ساسانی

تاج شاهان ساسانی:

هر کدام ازشاهان ساسانی تاج مخصوص به خود را که بسیار شاخص است و همچنین مشخصات فردی خاصی داشتند و باستان شناسان توانسته اند آنها را از روی سنگ نگاره هایی که به یادگار گذاشته اند شناسایی کنند.

۶۱-۱ اهورامزدا

۶۱-۲بهرام اول

۶۱-۳شاپور اول

۶۱-۴اردشیر اول

۶۱-۵هرمز دوم

۶۱-۶نرسه

۶۱-۷بهرام دوم

۶۱-۸خسرو دوم

۶۱-۹شاپور سوم

۶۱-۱۰شاپور دوم

اثر باستانی دوره ایلام:

اثر باستانی دوره ایلام:

۵۹

از آثار باستانی دوره عیلام است. بر روی این سنگ نگاره نقش زنی عیلامی وجود دارد که در دستانش دو شی ناشناس وجود دارد و لباس زیبایی بر تن کرده‌است. بر بالای این جام نوشته‌ای به صورت نوار باریکی از خط عیلامی حکاکی شده‌است. جام نقره‌ای زن عیلامی در سرزمین باستانی انشان در استان فارس کشف شده‌است و قدمت آن به ۲۲۰۰ سال پیش از میلاد یعنی اواخر هزاره سوم پیش از میلاد (دوره عیلامی کهن) بر می‌گردد.

گنجینه داریوش سوم هخامنشی

گنجینه داریوش سوم هخامنشی:

گنجینه پادشاه بزرگ ایرانیان، داریوش سوم هخامنشی که در سالهای ۳۸۰ تا۳۳۰قبل از میلاد می زیست، شاید بزرگترین گنج تمام دوران ها باشد. بخشی ازاین گنج را امپراطور مقدونیان، اسکندر (۲۳۲ – ۳۵۶ ق.م ) زمانی که در سال هایحدود (۳۳۴ ق.م) کشور پادشاهی ایران را تسخیر و گنجینه های” شوش” ،” ایسوس” *، دمشق و تخت جمشید را چپاول کرد به تاراج برد. امپراتور فاتح تنها در تخت جمشید حدود ۹,۰۰۰ تالنت طلا و ۴۰,۰۰۰ تالنتنقره به غنیمت گرفت. هر تالنت با معیارهای امروزی حدود ۲٫۲۶ کیلوگرم بود،یعنی بیش از ۱۰۰۰ تن یا به حساب دیگر بیش از ۵۰ کاروان بزرگ از حیواناتبارکش که فقط غنیمت یکی از شهر های ایران را با خود حمل می کردند. اما آمار نهایی شهر های ایران کمی تکان دهنده است. مورخ و وقایع نویس باستانی یونان، »دیودور«چنین نگاشته است که “ اسکندر کبیر گنجهای حاصل از تمام گنج خانه های تسخیرشده ایران را بر بیش از ۳,۰۰۰ شتر بارکش و ۱۰,۰۰۰ جفت قاطر (بیش از ۲۳,۰۰۰حیوان بارکش) سوار کرد و به کشور خود برد. اسکندر در آن زمان در ایران بدوناحتساب بخشی از گنجینه ها که داریوش سوم به نقاط امن برده بود، ۷۵۰,۰۰۰تالنت (حدود ۱۹,۶۵۰ تن) یعنی تقریبا ۹۸۰ کامیون باری ۲۰ تنی پر از طلا ونقره به غنیمت گرفت، البته بدون محاسبه سنگ ها، جواهرات و هزاران شی گرانبهای دیگر.! ا بر نگارش های باستانی، وقتی که او بعد ها با ارتش خود به مصر لشکرکشی کرد، دستور داد که سپرهای حفاظتی سربازانش را با نقره خالص آب کاریکنند که نشان از عظمت غارت لشگر مقدونی در ایران بود.! “
. اما سرنوشت باقی گنجینه ها چه شد؟ داریوش با کاروان کوچکی از گنجهایش به اقامتگاه تابستانی خود در ” هگمتانه “شهر همدان کنونی رفت. بنا به نگارش های باستانی “داریوش هخامنشی قبل ازآن که بمیرد دستور داد که تمام طلاها، نقره ها و اشیای قیمتی دیگر را درنزدیکی شهر دفن کنند. وقتی که اسکندر اقامتگاه تابستانی را به تسخیر درآورد، هیچ اثری از گنج بر جای نمانده بود. اسکندر نیروهایش را وادار کردهفته ها در اطراف شهر بدنبال گنج مدفون بگردند که جستجویی بی حاصل بود.” این گنجینه که به گفته کارشناسان حدودا نصف دارایی خاندان هخامنشی بوده،برای بازسازی ایران و جمع آوری لشکری انبوه توسط داریوش حمل می شده است. نزدیک به ۲۵۰ سال بعد، سردار رومی ” مارکوس لیزینیوس کراسوس ” (۵۳ – ۱۱۵ق.م) به جستجوی این گنجینه طلا پرداخت و برای آن حتی با پارتها، یکی دیگراز اقوام آسیای صغیر جنگ کرد؛ پارتها در آن زمان سلسله پادشاهی جدیدی را درایران بر پا کرده بودند (سلسله اشکانیان). سرداران رومی” ژولیوس سزار ” ( ۴۴ – ۱۰۰ق.م) ، ” مارکوس آنتونیوس “(۳۰ – ۸۳ ق.م) و همچنین امپراتور روم، ” نرون ” (۶۸ – ۳۷میلادی) نیز، همگی بدون هیچگونه موفقیتی به جستجوی گنج افسانه ایداریوش پرداختند. در سال ۱۹۷۳ (۱۳۵۲ شمسی) شاه وقت ایران دستور کاوش این گنج را داد؛ یکهیئت آمریکایی با پیشرفته ترین تجهیزات حفاری و اکتشاف به کار پرداخت، امانتوانست گنج را پیدا کند. به این ترتیب: گنجینه طلای داریوش تا به امروز همچنان در مکانی به شعاع۱۰۰کیلومتر، در اطراف شهر همدان خفته است. گنجینه ای که معلوم نیست کی وکجا بیدار شود و جهانیان را محو عظمتش کند. * ایسوس: شهری در کشور ترکیه کنونی

قبور مسیحی (ارمنی) و سنگ نگاره

قبور مسیحی (ارمنی) و سنگ نگاره:
۴۸-۱
۴۸-۲
۴۸-۳
اینم تصاویری از قبور دو مسیحی و یک سنگ نگاره میش شاخ داره که ملاحظه می کنین.

سنگ فرش در علوم باستان

سنگ فرش در علوم باستان:

۴۷-۱

با سلام خدمت تمامی محققین و ایران دوستان و باستان شناسان عزیز
دوستان زیادی در مورد کاربرد سنگ فرش در علوم باستانی سوال پرسیده بودند بر آن شدیم که کاربرد سنگ فرش را برایتان برای اولین بار در ایران عنوان کنیم که حاصل تجارب اساتید و اندک تجره بنده می باشد.
کاربرد سنگ فرش علاوه بر اینکه جنبه تزیینی و تشریفاتی داشته است در اغلب موارد در دفینه گذاری نیز استفاده می شد. بدین صورت که ورودی برخی از مکانهای مقدس و مهم مثل کاخ ها , عمارت ها و مکانهایی که افراد برجسته دولتی و حکومتی که از منصب بالای اجتماعی از آن راه عبور و مرور می کردند سنگ فرش می کردند و یا اشراف زاده و یا افراد درباری مثل شاه , وزیر بودند مانند سنگ فرش کاخ داریوش و یا تخت گاه های قدیم.

در دوره های اسلامی بویژه دوره صفویه مسیر کاروانسراها و مال رو ها یا جاده های قدیم و یا حتی اغلب پل ها برای ایاب و ذهاب راحت مردم و یا راه منتهی به اتشکده سنگ فرش کرده و استفاده می شد.مانند جاده سنگ فرش سیاهکده شهرستان گرمسار یا جاده ادویه

۴۷-۲
تا این قسمت کاربرد تشریفاتی آن را برایتان عنوان کردیم , اما کاربرد دیگر سنگ فرش که بیشتر در علوم دفینه گذاری استفاده می شد بدین صورت بود که می امدند دفینه را در یک چاهی پنهان می کردند یا یک راه مخفی از چاه به اتاق تدفین و یا سفید خانه می خورد که بعد از اینکه دفینه را تعبیه کردند آن چاه را با خاک پر کرده و سپس بالای آن را سنگ فرش می کردند تا کسی به آن قسمت شک نکند , ما این مورد را اغلب در مکان شاه نشین قلعه ها , دقیقا در بالای تپه ها حتی داخل غارها مشاهده می کنیم.

۴۷-۳
در غارها وسط غارها یا زاغه ها را سنگ فرش می کردند و دقیقا زیر سنگ فرش دفینه را قرار می دادند اغلب خمره سکه بود ,مورد دیگر بالای تپه های باستانی دقیقا وسط تپه ها بوده که از زیر آن یک چاه یا یک اتاق مخفی یا دخمه زیر زمینی تعبیه می شد اگر چاه بود دفینه یا در درون چاه یا یک تونل یا راه مخفی به داخل اتاف دفینه وجود داشت , شیوه دیگر  وسط اتاق ها را سنگ فرش می کردند زیر سنگ فرش چاله تعبیه می کردند هر چه باشد در همان جا می باشد در بعضی از اتاق های زیر زمینی که تعدادشان بیشتر از هفت عدد می باشد و یا حتی در اتاق دفینه مسیر را سنگ فرش می کردند و تله ها را زیر آن سنگ فرش ها تعبیه می کردند اغلب تله های فیزیکی یا تله های تیر کمانی و تله سنگ و اهرم آنها را در زیر سنگ فرش تعبیه می کردند که با گذاشتن پا روی ان فرد تله فعال شده و فرد جانش را از دست می داد پس باید خیلی مواظب باشید.

۴۷-۴
مهمترین راه ورود برای رسیدن به دفینه باید وسط سنگ فرش کاویده شود یا یک سنگ علامت دار را تعبیه می کردند که اگر زیر آن برداشته شود به ورودی می توانیم برسیم.

هر گونه کپی برداری از این سایت پیگرد قانونی دارد باید منبع ذکر شود .

گروه باستان شناسی دفاین

موزه دکتر محفوظی

موزه دکتر محفوظی:

حدود ۱۲۰ هزار اثر هنری شامل نسخ خطی از دیوان اشعار، کتب پزشکی و نجوم، سکه‌های قدیمی ایرانی و غیر ایرانی، تابلو‌های نقاشی و ابزار زینتی از دوران باستان تا معاصر در موزه دکتر محفوظی نگهداری می‌شود.

مهرها،‌ ظروف‌ سفالی و زیورآلات باقیمانده‌ از دوران هخامنشیان با قدمت چهارهزار سال، از  آثار ارزشمند این موزه  است  که نشان از ذوق و هنر بی بدیل ایرانیان باستان دارد.

۴۵-۱)

۴۵-۲)

۴۵-۳)

۴۵-۴)

۴۵-۵)

۴۵-۶)

۴۵-۷)

۴۵-۸)

۴۵-۹)

۴۵-۱۰)

۴۵-۱۶)

۴۵-۱۷)

۴۵-۱۸)

۴۵-۱۹)

۴۵-۲۰)

۴۵-۲۱)

۴۵-۲۲)

۴۵-۲۳)

موزه های باستانی

موزه های باستانی:

پیش گفتار

در بحث های تاریخی و تاریخ نویسی،  اشیای موزه ها حرف اول را می زنند،  و سند های زنده از دل تاریخ هستند،  و چون دسرسی به موزه های پراکنده در ایران و جهان،  کار ساده ای نیست،  بنابر این بهترین روش ایجاد موزه های مجازی اینترنتی است،  که کاملاً رایگان و بی خرج و دردسر در سترس قرار می گیرد،  امید است وبلاگ های تاریخی،  هر کدام بخشی را به موزه مجازی اختصاص دهند.

منبع مطالب:  سایت های مختلف اینترنت و بازدید از موزه ها.

۴۴-۱

عکس سالن اصلی موزه ملی ایران،  عکس شماره ۲۶۵۰٫

توجه ــ  بسیاری از گران ترین و با ارزش ترین آثار تاریخی و آنتیک ایران،  در خارج از کشور ایران نگهداری می شوند،  امید است روزی برسد،  که با همت و توانایی جوانان باهوش ایران دوست،  این اشیا شناسایی و در اینترنت معرفی،  و از دست چپاولگران و یا موزه ها غریبه خارج،  و به خاک پاک ایران بازگردانده شوند.

۴۴-۲

   عکس یک دستبند طلا با نقش شیردال،   ساخت سده ۴۵ خورشیدی ایرانی،  با عرض ۱۱٫۵۷ و ارتفاع ۱۲٫۸ سانتی متر است،  که در تاجیکستان کشف شده است.  این اثر بخشی از گنجینه آمودریا،  مهم ترین مجموعه طلا و نقره به جا مانده از دوره هخامنشیان است،  و اکنون در موزه بریتانیا قرار دارد.  یک قطعه مشابه نیز دارد،  که در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن نگهداری می شود.  این دستبند مشابه به دستبند هایی است،  که به عنوان هدیه به تخت جمشید آورده می شده،  و در نقش برجسته های مراسم،  که در دیوار های تخت جمشید به تصویر کشیده شده است،  نیز به چشم می خورد.  بر اساس نوشته های گزنفون نویسنده یونانی (حدود ۴۵۵۷ خ.ا)،  بازوبند از جمله اشیایی بوده،  که به عنوان هدیه افتخار در دستگاه حکومتی هخامنشیان به کار می رفته.  بخش های توخالی که در حلقه این بازوبند،  و در بال های شیردال ها به چشم می خورد،  قبلا با شیشه یا سنگ های گرانبها پر بوده،  که به مرور زمان کنده شده اند.  عکس شماره ۵۵۹۳٫

۴۴-۳

عکس بشقاب نقره دوره ساسانی با نقش عقاب،  که بانویی را در چنگال خود نگهداشته است،  و اکنون در موزه ارمیتاژ سن پترزبورگ قرار دارد.  قطر بشقاب ۲۲ سانتی متر است،  و نقش آن عقابی را نشان می دهد،  که با چنگال های خود زنی را نگه داشته است،  در حالی که زن با دست راست خود غذایی را در جلوی منقار عقاب گرفته است.  در پایین تصویر دو شخص دیگر با تبر و کمان به چشم می خورند،  کل تصویر با دو درخت زندگی احاطه شده است.  عکس شماره ۵۵۹۴٫

۴۴-۴

عکس تندیس پنج هزارساله بز کوهی،  جنس نقره و ورقه طلا،  اندازه  ۷ در ۴ سانتی متر،  دوره ایلام،  محل نگهداری موزه هنر های زیبای بوستون.  عکس شماره ۵۵۹۵٫

۴۴-۵

عکس ظرف آب ۲۵۰۰ ساله سفالین به شکل بز کوهی،  جنس سفال، قدمت حدود ۲۵۰۰ سال، یافت شده در شمال غرب ایران.  در بخش جلوی بدن،  سوراخی برای ریختن آب در نظر گرفته شده. پا های بز به شکل غیرعادی کوتاه هستند،  که احتمالا به خاطر اطمینان از پایداری تکوک در حالت ایستاده است.  بخش هایی از ظرف شکسته بوده و با ظرافت چسبانده شده اند.  طول ۲۷ Cm و ارتفاع ۲۸ Cm.  محل نگهداری موزه متروپولیتن.  عکس شماره ۵۵۹۶٫

۴۴-۶

عکس لیوان دسته‌دار ۳۰۰۰ ساله ایرانی با نقوش هندسی،  جنس سفال،  ارتفاع ۹٫۷ Cm،  قطر ۱۰٫۷ Cm، قدمت نیمه اول هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  محل نگهداری موزهی اسمیتسونیان ،  عکس شماره ۵۵۹۷٫

۴۴-۷

   عکس جام شیشه ای، هنر ساسانی، ۲۲۴-۶۵۱ بعد از میلاد،  عکس شماره ۵۵۹۸٫

۴۴-۸

   عکس عود سوز برنزی هنر اشکانی،  احتمالا یافت شده در بروجرد،  قرن اول بعد از میلاد،  عکس شماره ۵۵۹۹٫

۴۴-۹

   عکس جام سیمین مرودشت،  که در جلال آباد مرودشت استان فارس بدست آمده است،  نمونه ای دگر از کار های بسیار پرگوهر ایران زمین،  که همیشه جاودان می باشد.  عکس شماره ۵۶۰۰٫

این جام بسیار زیبا در هزاره چهارم خورشیدی ایرانی آفریده شده است،  و در موزه ملی ایران نگاهداری می شود.  پهنای پایین این جام بسیار زیبا ۱۰٫۵ Cm و دهانه آن ۹ Cm و بلندی آن ۲۰ Cm است.  روی آن دو نگار برجسته دو ایزد بانو،  که یکی ایستاده و دیگری در آن سوی جام به گونه نشسته،  با گیسوان آرایش شده و سربند،  یافت می شوند.  رخت های این دو ایزد بانو به گونه شراره های آتش یا شرابه های آب یا مِی و شراب می باشند.  در بالا و پایین و دور تا دور جام نگار های نیمه گرد کنده شده است.  همچنین در بالای جام نوشتاری به دبیره ایلامی کنده شده دیده می شود.  برگردان این نوشتار چنین است:

یاری کن،  یاری کن ایزد،  من کوری نا هی تی،  بخشنده آشامیدنی برای پروردگار،  ای بخشنده پاداش نیکی و فرخندگی،  ای ایزد پاک نهاد،  به سوی ما بیا!  مهر ایزدی تو پیوسته باید به برپادارنده نیایشگاه ارزانی شود.  یاری کن تو این جام را،  که از سوی یک بنده برگزیده پیشکش شده،  وی را روز به روز راستگار نگاه دار.

 نام ایزد یاد شده “ناروندی” می باشد،  که در باور های ایلام باستان،  همانا ایزد بانوی پیروزی باشد.

۴۴-۱۰

عکس گوشواره زرین هنر لرستان،  هزاره سوم خورشیدی ایرانی،  سنگینی ۵ گرم،  موزه ملی ایران.  عکس شماره ۵۶۰۱٫

۴۴-۱۱

عکس طرح نبرد مرد با بز بالدار،  جنس نقره،  قدمت سده ۴۲ تا ۴۳ خورشیدی ایرانی یا دوره پیش هخامنشی،  محل نگهداری موزه میهو،  عکس شماره ۵۶۰۲٫

۴۴-۱۲

عکس جام های زرین هگمتانه،  از زمان هخامنشی،  که در همدان کاوش شده و در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود.  عکس شماره ۵۶۰۳٫

۴۴-۱۳

عکس ظرف مسین با نقش برجسته حیوانات در اطراف آن،  مربوط به تمدن ایلام،  اوایل هزاره پنجم خورشیدی ایرانی،  که در شوش کشف شده است،  عکس شماره ۵۶۰۴٫

۴۴-۱۴

عکس گردن آویز هزار ساله نقره ای،  با نقش سوار ایرانی در حال شکار شیر،  این گردن آویز نیم دایره ‌ای شکل با پیشینه ‌ای نزدیک به هزار سال،  آفریده هنرمندان ایرانی دوره غزنوی است.  گردن آویز که عرض و ارتفاع آن در حدود پنج و چهار سانتی متر است،  از نقره ریخته ‌گری شده و سپس حکاکی و قلم‌زنی شده است.  ردیفی از عبارات اسلامی بر حاشیه هر دو سوی اثر نگاشته شده،  و نقش میانی آن مرد اسب سواری به تصویر کشیده است،  که با گرز در حال نبرد با شیر است.  این اثر امروزه در موزه هنر لس‌آنجلس نگهداری می‌شود.  عکس شماره ۵۶۰۶٫

۴۴-۱۵

عکس گردنبند طلایی به جا مانده از ملکه ایران باستان،  مربوط به سده ۴۷ خورشیدی ایرانی،  یعنی زمان سلسله هخامنشیان،   در موزه اوستیای شمالی روسیه نگهداری می شود.  تکه هایی که در مستطیل مشکی نشان داده شده،  تصویر شیر هایی است،  که در حال حمله به شکار می باشند.  این تصویر با شیر هایی که در پلکان آپادانا در تخت جمشید دیده می شود،  یکسان است.  عکس شماره ۵۶۰۶٫

۴۴-۱۶

عکس پلاکی با نقش شیردال به ابعاد ۱۳٫۶ در ۹٫۸ سانتی متر،  سده ۴۴ تا ۴۶ خورشیدی ایرانی،  دوره هخامنشیان،  این اثر اکنون در موزه متروپولیتن قرار دارد،  عکس شماره ۵۶۰۷٫

۴۴-۱۷

عکس تکوک به شکل سیاهگوش،  جنس نقره زراندود، قدمت سده ۴۹ خورشیدی ایرانی،  یا دوره اشکانی،  محل نگهداری موزه میهو.  عکس شماره ۵۶۰۸٫

۴۴-۱۸

عکس کوزه قلیان از طلای ناب آراسته به بهترین فیروزه های نیشابور،  که بسیار خوشرنگ و صاف و جور،  همینطور خوشرنگ ترین یاقوت های سرخ موجود هستند.  در زمان ناصرالدین شاه قاجار ساخته شده است.  عکس شماره ۵۶۰۹٫

جالب:  هر یک از این فیروزه ها بیش از ۲۰ هزار دلار قیمت دارند.

عکس شرابدان نقره ساسانی با نقش پرنده،  اندازه ۱۷٫۲ در ۱۰٫۲ سانتی متر،  قدمت ۲۲۶ تا ۶۵۱ میلادی، یا دوره ساسانی،  محل نگهداری موزه هنر های زیبای بوستون.  عکس شماره ۵۶۱۰٫

۴۴-۱۹

عکس ظرفی از تمدن کهن جیرفت،  باستان‌شناسان معتقدند،  که جیرفت منشاء زبان نوشتاری بوده است،  که از طریق آن،  سیستم نوشتار توسعه یافت،  و سپس در کشور پراکنده شد،  و به شوش رسید. دکتر یوسف مجیدزاده،  که در دهۀ ۱۳۸۰ ریاست پروژه کاوشگری و حفاری جیرفت را به عهده داشت،  معتقد است،  جیرفت حلقۀ گم شدۀ تاریخ بشریت است.  عکس شماره ۵۶۱۱٫

۴۴-۲۰

عکس تندیس از هنر تپه تورنگ،  هزاره سوم خورشیدی ایرانی،  محل نگهداری موزه باستانشناسی و مردم شناسی دانشگاه پنسیلوانیا،  کشور آمریکا.  عکس شماره ۵۵۹۲٫

۴۴-۲۱

عکس ظرف سفالین خاکستری دسته دار به شکل چکمه مربوط به شمال ایران،  املش اواخر هزاره چهارم خورشیدی ایرانی،   عکس شماره ۵۶۱۲٫

۴۴-۲۲

عکس ظرف حمله شیر به گاو،  گنجینه کلماکره ،  جنس:  نقره و طلا،  قدمت:  اوایل هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  محل نگهداری: موزه میهو .  عکس شماره ۵۶۱۳٫

۴۴-۲۳

عکس گردنبند طلای ساسانی با نگین هایی از سنگ لاجورد،  که بر یکی از آنها چهره خسرو پرویز و آن دو دیگر به نقش سر شیر مزین گردیده است. محل نگاه داری موزه رضا عباسی تهران،  عکس شماره۵۶۱۴

۴۴-۲۴.

عکس کاسه نقره ‌ای هخامنشی با نقش زرین سربازان ایرانی،  این کاسه با پیشینه‌ ای نزدیک به دو هزار و سیصد سال،  به دورانی که ساخت ظروف از فلزات گرانبها در فلات ایران رواج یافته بود تعلق دارد.  هنر هخامنشی به دلیل گستره پهناور امپراتوری،  سبک‌ های مختلفی را در بر می‌گیرد،  و این اثر زیبا احتمالا در یک ساتراپ شرقی و استپ‌ های شرق فلات ایران به جهت پیشکش شدن به پادشاه در تخت جمشید ساخته شده است.  نمونه ‌ای مشابه این کاسه که از طلای خالص پرداخته شده،  در نزدیکی رود آمودریا یافت شده است.  دو ردیف سربازان نقش شده با طلا هر کدام کمان و تیردانی با خود به همراه دارند،  و به ردیف‌ های سربازان گارد جاویدان هخامنشی نقش شده بر دیوار های تخت جمشید بی‌شباهت نیستند،  اما این سربازان تاجی مشابه پادشاهان این دوره نیز بر سر دارند.  این نقش‌ های رایج در عصر هخامنشی بر خلاف نگاره‌ های آشوری داستانی را نقل نمی‌کنند،  بلکه هدف آن‌ها نمایش دادن شکوه و قدرت پاداش و تسلط او بر امپراتوری است.  این نقوش از مهارت پادشاه در سوارکاری،  جنگ آوری و تیراندازی حکایت دارند،  سنت‌ هایی که در بسیاری از آثار به جا مانده از امپراتوری‌های ایرانی قابل مشاهده هستند.  قطر کاسه در حدود ده و ارتفاع آن نزدیک به هفت سانتی متر است.  این اثر زیبا در گذشته بخشی از مجموعه شخصی «کاپیتان اسپنسر چرچیل» بریتانیایی بوده است،  و امروزه در موزه بریتانیا در لندن نگهداری می‌شود.  عکس شماره۵۶۱۵

۵۶۱۶

عکس موشک،  یک سازه دست ساز کشف شده در کشور ترکیه.  قدمت این سازه حدودا ۲۵۰۰ سال است،  در آن تاریخ ترکیه کنونی جزیی از قلمروی ایران بوده است.  عکس شماره۵۶۱۶

۴۴-۲۶.

عکس تندیس نقره ای گاو ایستاده،  جنس: نقره،  قدمت اوایل هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  دوره پیش هخامنشی،  محل نگهداری موزه میهو،  عکس شماره۵۶۱۷

۴۴-۲۸

عکس ماسک طلایی لرستان،  مربوط هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  واقع در موزه ایران باستان،  عکس شماره ۵۶۱۸

۴۴-۲۹

عکس پیش‌زره‌ طلایی ۲۸۰۰ ساله‌،  بخشی از یک پیش‌زره که روی سینه قرار می‌گیرد،  با نقش موجودات اسطوره ‌ای که دارای قدرت جادویی برای محافظت جنگجو تصور می‌شدند،  جنس:  طلا، اندازه:  ۹٫۳ در ۱۸٫۵ سانتی‌متر،  قدمت هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  منطقه‌ جغرافیایی:  شمالغرب ایران،  محل نگهداری:  موزه اسمیتسونیان،  عکس شماره ۵۶۱۹٫

۴۴-۳۰

عکس بشقاب زرین شاه ساسانیان،  خسرو انوشیروان نشتسته بر تخت در میان.  از زر، نارسنگ (لَعل)، کریستال و شیشه.  این کار با ارزش هنری هم از دید تکنیکی – cameo برای نمونه،  هم از دید گرایش و “سلیقه” هنری دربار پادشاهان ساسانیمان در کابینه پول و مدال و باستان فرانسه،  در پاریس نگهداری می شود.  عکس شماره ۵۶۲۰ .

۴۴-۳۱

عکس ظروف سنگی ۲۵۰۰ ساله از دوره هخامنشی،  که در تخت جمشید کشف شده است،  این ظرف اکنون در موزه تخت جمشید قرار دارد،  عکس شماره ۵۵۶۲٫

۴۴-۳۲

عکس دو جام شیشه ای پیدا شده در نیشابور،  متعلق به دوران غزنویان،  با قدمت حدود ۸۰۰ تا ۹۰۰ سال،  که در موزه متروپولیتن نیویورک به نمایش گذاشته شده است،  عکس شماره ۵۵۶۳

۴۴-۳۳.

عکس کوزه نقره ای زیبای دوره هخامنشی،  کوزه ای با قلمزنی بسیار هنرمندانه و با دسته هایی به شکل بز کوهی،  که در دسته سمت چپ ظرف،  لوله ای برای ریختن آب در نظر گرفته شده . جنس نقره،  ارتفاع  ۲۲٫۷۶ سانتی متر،  وزن  ۴۵۱٫۰۸ گرم،  قدمت نیمه هزاره پنجم خورشیدی ایرانی.  محل نگهداری کلکسیون جورج اورتیز،  مرجع وبگاه کلکسیون جورج اورتیز،  عکس شماره ۵۵۶۴٫

۴۴-۳۴

عکس سکه طلای ۲۵۰۰ ساله بجا مانده از سلسله هخامنشیان،  با نقش یورش شیر به گاو،  محل نگهداری موزه هنر متروپلیتن نیویورک،  ۵۵۶۵٫

۴۴-۳۵

عکس تندیس نقره ای ۲۸۰۰ ساله‌ بزکوهی،  با نشان درخت خرما،  این شیء چیزی شبیه قسمت بالایی یک عصا یا چوبدست است،  محل نگهداری موزه میهو ژاپن،  عکس شماره ۵۵۶۶٫

۴۴-۳۶

عکس توپ برنجی ۴۰۰ ساله،  به غنیمت گرفته شده از شکست ارتش پرتقال و اسپانیا در مقابل سپاه شاه عباس صفوی در جزیره هرمز.  ساخته شده در۱۵۹۱ میلادی زمان فلیپ دوم پادشاه پرتقال و اسپانیا در پرتقال.  محل نگهداری،  محوطه موزه نادری (آرامگاه نادرشاه افشار) مشهد،  عکس شماره ۵۵۶۷٫

۴۴-۳۷

عکس تابوت ۲۰۰۰ ساله دوره اشکانی،  تابوتی از جنس سفال لعاب کاری شده،  حدوداً متعلق به سده اول میلادی،  محل کشف اوروک در جنوب عراق امروزی،  محل نگهداری بریتیش میوزیوم (موزه هنر بریتانیا)،  عکس شماره ۵۵۶۸٫

۴۴-۳۸

عکس بادگیر چپقی سیرجان تنها بادگیر متفاوت نسبت به دیگر بادگیرهای ایران و جهان از نظر معماری می باشد.  بادگیر چپقی که تنها بادگیر ساخته شده بدین شکل است برای خانه سید علی اصغر رضوی در شهر سیرجان استان کرمان ساخته شده است.  عکس شماره ۵۵۷۱٫

۴۴-۳۹

عکس کاسه ای ساخت ۶۰۰۰ سال پیش،  شکل بالا یک ظرف سفالین به ارتفاع ۱۵٫۸ سانتی متر و قطر دهانه  ۲۷ سانتی متر را که متعلق به شش هزار سال پیش است نشان می دهد.  این ظرف در سایت باستانی تل باکون در نزدیکی تخت جمشید کشف شده،  اکنون در موزه  بریتانیا قرار دارد.  سفالگری های پیش- تاریخی متعلق به هزاره چهارم خورشیدی ایرانی در این ناحیه غالبا دارای نقش و تصاویری بر بخش بیرونی کاسه ها بودند.  این طرح ها شامل شکل های مارپیچ و طرح های شماتیک با نمای موجوداتی با بدن انسان و سر پرنده بودند.  البته در دوره های بعدی،  تولید انبوه ظروف سفالین موجب کاهش طرح های تزیینی و نقاشی بر روی سفال ها شده بود،  عکس شماره ۵۵۶۹٫

۴۴-۴۰

عکس قاشق نقره ۲۵۰۰ ساله،  دسته این قاشق با تلفیق هنرمندانه سه حیوان در همساخته شده،  شیر دال  جانوری که نیم بدنش شیر و نیم بدنش عقاب است،  در انتها شیری در حال یورش در میان،  و سر اردکی در محل اتصال دسته قرار دارد.  این قاشق بسیار ارزشمند،  د ر۱۵٫۵ سانت درازای خود،  حرف های بسیاری از اهمیت هنر و توانایی صنعتی ایران باستان دارد،  عکس شماره ۵۵۷۰٫

۴۴-۴۱

عکس طلای هنرکاری هخامنشی،  قرن ۴۵ تا ۴۷ خورشیدی ایرانی،  موزه‌ لوور،  عکس شماره ۵۵۷۶٫

۴۴-۴۲

عکس ظرف سفالین چهار هزار ساله ماهی شکل،  یافت شده در منطقه غرب ایران، آذربایجان،  طول ۱۷ سانتی متر،  محل نگهداری موزه هنر لوس آنجلس،  عکس شماره ۵۵۶۱٫

۴۴-۴۳

عکس سکه با تصویر پوران دخت بر سکه اش که در موزه سن پترزبرگ کشور روسیه نگهداری می شود.  پوران دخت شاهنشاه ایران در زمان ساسانی بود،  وی بانوی ایران بود،  که بر بیش از ١٠ کشور آسیایی پادشاهی می کرد.  او پس از اردشیر شیرویه به عنوان بیست و پنجمین پادشاه ساسانیان بر اریکه شاهنشاهی ایران نشست و فرامانروایی نمود.  عکس شماره ۵۶۲۱٫

۴۴-۴۴

عکس سکه دریک هخامنشیان،  عکس شماره ۵۶۲۲.