جومونگ تاریخ ایران را به یغما برد

جومونگ تاریخ ایران را به یغما برد:

۶۷-۱

نویسنده وبلاگ «تلویزیون مجازی» در مطلبی آورده است: بدبختانه عدم شناخت نسل امروز نسبت به تاریخ باشکوه ایران باعث شده است که بسیاری از داشته‌های خویش را در دستان دیگران ببینیم و لذت هم ببریم!

سریال افسانه جومونگ (ساخته کشور کره جنوبی) در واقع بخشی از تاریخ ایران را ربوده است. آنها نام ارمنستان را لاک گرفته و بر آن سرزمین «بویو» گذارده‌اند فرمانروایی ایران را هم سلسله «هان» نامیده‌اند. در تاریخ سلسله (هان) سواره نظام زره‌پوش وجود ندارد این سواره نظام بنا بر همه اسناد تاریخی مربوط به ارتش پارت ایران بوده است.

یکی از افسران سپاه آهنین ایران در دوران اشکانی (۱۲۳/۱۲۴ تا ۸۸/۸۷ پیش از میلاد) در پایین عکس دیده می‌شود:

۶۷-۲

وقتی از درگیری دولت هان با یاغیان صحبت می‌شود و بدین خاطر، بویو دست به حمله به مناطق اطراف خود می‌زند، در واقع زمانی است که فرمانروایی ایران با یاغیان هوسپائوسینس (شورشگر تازی) و گوردی ین، آدیابن و اُسرائن در باختر و سکاییان در خاور مشغول جنگ است در ضمن مهمترین نکته آنکه گرفتن گروگان از خاندان نافرمان نسبت به فرمانروایی تنها در ایران باب بوده است مهرداد پادشاه اشکانی در ارمنستان (بخاطر آنکه بی طرفی کشورش را زیر پا گذارده و از رومیان حمایت نمود) وارد کارزار شده و آرتاواز شاه ارمنستان را فرمانبردار خویش نمود و تیگران پسر آرتاواز را به عنوان گروگان به پارت فرستاد. رویدادهای بعدی باعث مداخله دوباره ایران شد و ارتش پارت، تیگران را به عنوان شاه بر صندلی پادشاهی به جای آرتاواز قرار داد. کشور بی ریشه کره با استفاده از تمثیل‌های ایرانی برای خود تاریخ می‌سازد در سریال یانگوم نخستین رستم زاد (سزارین) را به یانگوم منتسب کردند و حال در دل تاریخ اشکانی ما برای سرزمین چوسان خود هویتی حماسی می‌سازند. باید با هزار درد افسوس گفت به خاطر عدم توجه رسانه‌های مسئول نسبت به هویت و تاریخ ملی ایران کشورهایی نظیر کره بجای ما، آنها را به نام خود نموده و در نهایت ما می‌مانیم و مشتی تاریخ غیر ایرانی!

۶۷-۳

به قول «ارد»، بزرگ اندیشمند و متفکر ایرانی: سرزمینی که اسطوره‌های خویش را فراموش کند به اسطورهای کشورهای دیگر دلخوش می‌کند فرزندان چنین دودمانی بی پناه و آسیب پذیرند.

برای شناخت بیشتر و بهتر تاریخی که کشور کره جنوبی به یغما برده است نظر شما را به بخش‌های از تاریخ دودمان اشکانیان و پارت‌های ایران جلب می‌کنم:

۶۷-۴

به مهرداد دوم پادشاه ایران زمین گفتند در کشورداری صبوری کنید اردوان پدر شما و همین طور فرهاد پدر بزرگتان خیلی زود کشته شدند. مهرداد گفت در حالی که هوسپائوسینس (شورشگر تازی) و گوردی ین، آدیابن و اُسرائن در باختر و سکاییان در خاور به جان مردم ایران افتاده و کشتار می‌کنند سکوت و نرمش به چه معناست. کشته شدن در این شرایط بسیار با ارزش تر از زندگی در خفت و ننگ است.

شجاعت پادشاه ایران مهرداد اشکانی گویای این سخن ارد بزرگ است که: برآزندگان و ترس از نیستی؟! آرمان آنها نیستی برای هستی میهن است.
مهرداد دستور داد ارتش ایران بازسازی شود استراتژی نظامی خاص اشکانیان، جنگ‌های نامنظم توسط کمانداران ورزیده بود که شالودهء ارتش اشکانی را تشکیل می‌دادند. گروه‌های سوارکار چالاک و کمانداران قابلی که می‌توانستند در حال سوارکاری، از هر سویی، هر هدفی را نشانه روند. علاوه بر این، تمرینات گروهی پیوسته آنها،در میدان نبرد، الگوهای نامنظم ولی هدفمندی از حرکت اسب‌ها را ایجاد می‌کرد، که به نحوه ای غیر قابل پیشبینی،به هر سمت و سویی می‌تاختند و به طور فردی یا گروهی شلیک می‌کردند. بخش دیگر سپاه مهرداد دوم سواره نظام زره‌پوش ایران که در باختر به آن سوارکاران شوالیه و در خاور به آنها سوارکاران آهنین می‌گفتند تشکیل می‌داد تمام بدن آنها و حتی بدن اسب‌هایشان پوشیده از آهن بوده و بدین شکل هر سپاهی را شکافته و به تسلیم وادار می‌نمودند.

۶۷-۵
فرمانروای ایران یاغی هان باختر و خاور را مطیع خویش نمود و با ووتی فغفور فرمانروای چین از سلسله هان (۱۴۱ تا ۷۸ پیش از میلاد) روابط سیاسی و بازرگانی برقرار نمود.
مهرداد دوم دوباره شکوه را به ایران بازگرداند …

شوش

شوش:

شوش یکی از قدیمی ترین شهرهای جهان است. حفاریهای باستان شناسی نشان می دهد که این منطقه در ۹۰۰۰ سال پیش از میلاد محل سکونت کشاورزان بوده .آنها از زندگی خود آثاری بر جای گذاشته اند که اکنون به صورت تپه های گوناگون باستانی کشف شده است .در ۵۰۰۰ سال پیش از میلاددر این مکان مردم در قلعه زندگی می کردند و از۴۰۰۰سال پیش زندگی در شوش به صورت شهری در آمده است. این منطقه که بین رودهای کرخه و دز قرار دارد پایتخت سیاسی ایلامیها بوده است. قلعه ایلامیها روی تپه ای در مرکز شهر شوش واقع بوده که فرانسویها روی آن قلعه جدیدی احداث نموده اند . در کنار آن تپه شاهی قرار دارد که احتمالا به صورت زیگورات بوده. است و درنزدیکی آن تپه صنعتگران قرار دارد. آشوربانیپال بین سالهای ۴۶۵-۴۶۰ قبل از میلاد شهر شوش را فتح کرد و آنرا مانند دیگر فتوحات آشوریها با خاک یکسان کرد. داریوش اول هخامنشی آنجا را بازسازی نمود و کاخ آپادانای خود را در تپه شاهی برپا نمود. خشایارشا نیز در شوش زندگی می کرده است.در زمان اردشیر اول متاسفانه در اثر آتش سوزی بزرگی اکثر بناهای شوش از بین رفتند .بقایای این آثار باستانی در قرن بیستم از زیر خاک بیرون آمدند. قسمت عمده ای از آنها در اثر تسطیح دشت خوزستان برای اهداف کشاورزی از بین رفته است و جنگ تحمیلی نیز خسارات زیادی به آثارباستانی وارد کرده است . حفاریهای غیر مجاز ساکنین دشت و حمله باستان شناسان غربی ، باعث شده است قسمت عمده ای از این آثار از بین برود یا به موزه هایی همچون لوور برسد

مقبره دانیال نبی یکی از پیامبران نیز در این شهر قرار دارد و مورد توجه اهالی است . در کتاب مقدس ذکر شده است که مقبره استر در شوش است ولی آنرا در همدان می یابیم

کتب منسوب به تفکرات دوره ساسانی

کتب منسوب به تفکرات دوره ساسانی:

دینکرت
در قرن سوم قمری توسط یکی از پیشوایان زرتشتی نوشته شده و در مورد تاریخ آداب رسوم و ادبیات و مسایل دینی زرتشتی است که خود از یک دایره المعارف بزرگ باقی مانده است که تا قرن سوم باقی بوده است. ظاهرا آنرا در اواخر دوره ساسانی تالیف کرده بودند
 
بندهش
این کتاب که خلاصه ای از اوستاست در قرن پنجم نوشته شده است و در مورد قواعد دینی و تکوین جهان و تاریخ است
 
خدای نامک
در زمان یزدگرد سوم در مورد داستان شاهان تالیف شده و از مراجع شاهنامه فردوسی بوده است
 
آیین نامک
کتابی است در مورد تشکیلات اداری پیش از ساسانیان و ساسانیان

گاه نامک
کتابی است در مورد مشاغل و اسامی بزرگان فارس

نامه تنسر
نوشته ای است که تنسر موبد موبدان زمان اردشیر به پادشاه طبرستان نوشته و او را به اطاعت از اردشیر دعوت کرده است. این کتاب شامل مطالب تاریخی اخلاقی و سیاسی دوره ساسانیان است

یادگار زریران
شرح حال پادشاهان باستانی ایران و جنگ با تورانیان

کارنامه اردشیر بابکان
درشرح حال اردشیر بابکان

تاج شاهان ساسانی

تاج شاهان ساسانی:

هر کدام ازشاهان ساسانی تاج مخصوص به خود را که بسیار شاخص است و همچنین مشخصات فردی خاصی داشتند و باستان شناسان توانسته اند آنها را از روی سنگ نگاره هایی که به یادگار گذاشته اند شناسایی کنند.

۶۱-۱ اهورامزدا

۶۱-۲بهرام اول

۶۱-۳شاپور اول

۶۱-۴اردشیر اول

۶۱-۵هرمز دوم

۶۱-۶نرسه

۶۱-۷بهرام دوم

۶۱-۸خسرو دوم

۶۱-۹شاپور سوم

۶۱-۱۰شاپور دوم

اثر باستانی دوره ایلام:

اثر باستانی دوره ایلام:

۵۹

از آثار باستانی دوره عیلام است. بر روی این سنگ نگاره نقش زنی عیلامی وجود دارد که در دستانش دو شی ناشناس وجود دارد و لباس زیبایی بر تن کرده‌است. بر بالای این جام نوشته‌ای به صورت نوار باریکی از خط عیلامی حکاکی شده‌است. جام نقره‌ای زن عیلامی در سرزمین باستانی انشان در استان فارس کشف شده‌است و قدمت آن به ۲۲۰۰ سال پیش از میلاد یعنی اواخر هزاره سوم پیش از میلاد (دوره عیلامی کهن) بر می‌گردد.

گنجینه داریوش سوم هخامنشی

گنجینه داریوش سوم هخامنشی:

گنجینه پادشاه بزرگ ایرانیان، داریوش سوم هخامنشی که در سالهای ۳۸۰ تا۳۳۰قبل از میلاد می زیست، شاید بزرگترین گنج تمام دوران ها باشد. بخشی ازاین گنج را امپراطور مقدونیان، اسکندر (۲۳۲ – ۳۵۶ ق.م ) زمانی که در سال هایحدود (۳۳۴ ق.م) کشور پادشاهی ایران را تسخیر و گنجینه های” شوش” ،” ایسوس” *، دمشق و تخت جمشید را چپاول کرد به تاراج برد. امپراتور فاتح تنها در تخت جمشید حدود ۹,۰۰۰ تالنت طلا و ۴۰,۰۰۰ تالنتنقره به غنیمت گرفت. هر تالنت با معیارهای امروزی حدود ۲٫۲۶ کیلوگرم بود،یعنی بیش از ۱۰۰۰ تن یا به حساب دیگر بیش از ۵۰ کاروان بزرگ از حیواناتبارکش که فقط غنیمت یکی از شهر های ایران را با خود حمل می کردند. اما آمار نهایی شهر های ایران کمی تکان دهنده است. مورخ و وقایع نویس باستانی یونان، »دیودور«چنین نگاشته است که “ اسکندر کبیر گنجهای حاصل از تمام گنج خانه های تسخیرشده ایران را بر بیش از ۳,۰۰۰ شتر بارکش و ۱۰,۰۰۰ جفت قاطر (بیش از ۲۳,۰۰۰حیوان بارکش) سوار کرد و به کشور خود برد. اسکندر در آن زمان در ایران بدوناحتساب بخشی از گنجینه ها که داریوش سوم به نقاط امن برده بود، ۷۵۰,۰۰۰تالنت (حدود ۱۹,۶۵۰ تن) یعنی تقریبا ۹۸۰ کامیون باری ۲۰ تنی پر از طلا ونقره به غنیمت گرفت، البته بدون محاسبه سنگ ها، جواهرات و هزاران شی گرانبهای دیگر.! ا بر نگارش های باستانی، وقتی که او بعد ها با ارتش خود به مصر لشکرکشی کرد، دستور داد که سپرهای حفاظتی سربازانش را با نقره خالص آب کاریکنند که نشان از عظمت غارت لشگر مقدونی در ایران بود.! “
. اما سرنوشت باقی گنجینه ها چه شد؟ داریوش با کاروان کوچکی از گنجهایش به اقامتگاه تابستانی خود در ” هگمتانه “شهر همدان کنونی رفت. بنا به نگارش های باستانی “داریوش هخامنشی قبل ازآن که بمیرد دستور داد که تمام طلاها، نقره ها و اشیای قیمتی دیگر را درنزدیکی شهر دفن کنند. وقتی که اسکندر اقامتگاه تابستانی را به تسخیر درآورد، هیچ اثری از گنج بر جای نمانده بود. اسکندر نیروهایش را وادار کردهفته ها در اطراف شهر بدنبال گنج مدفون بگردند که جستجویی بی حاصل بود.” این گنجینه که به گفته کارشناسان حدودا نصف دارایی خاندان هخامنشی بوده،برای بازسازی ایران و جمع آوری لشکری انبوه توسط داریوش حمل می شده است. نزدیک به ۲۵۰ سال بعد، سردار رومی ” مارکوس لیزینیوس کراسوس ” (۵۳ – ۱۱۵ق.م) به جستجوی این گنجینه طلا پرداخت و برای آن حتی با پارتها، یکی دیگراز اقوام آسیای صغیر جنگ کرد؛ پارتها در آن زمان سلسله پادشاهی جدیدی را درایران بر پا کرده بودند (سلسله اشکانیان). سرداران رومی” ژولیوس سزار ” ( ۴۴ – ۱۰۰ق.م) ، ” مارکوس آنتونیوس “(۳۰ – ۸۳ ق.م) و همچنین امپراتور روم، ” نرون ” (۶۸ – ۳۷میلادی) نیز، همگی بدون هیچگونه موفقیتی به جستجوی گنج افسانه ایداریوش پرداختند. در سال ۱۹۷۳ (۱۳۵۲ شمسی) شاه وقت ایران دستور کاوش این گنج را داد؛ یکهیئت آمریکایی با پیشرفته ترین تجهیزات حفاری و اکتشاف به کار پرداخت، امانتوانست گنج را پیدا کند. به این ترتیب: گنجینه طلای داریوش تا به امروز همچنان در مکانی به شعاع۱۰۰کیلومتر، در اطراف شهر همدان خفته است. گنجینه ای که معلوم نیست کی وکجا بیدار شود و جهانیان را محو عظمتش کند. * ایسوس: شهری در کشور ترکیه کنونی

قبور مسیحی (ارمنی) و سنگ نگاره

قبور مسیحی (ارمنی) و سنگ نگاره:
۴۸-۱
۴۸-۲
۴۸-۳
اینم تصاویری از قبور دو مسیحی و یک سنگ نگاره میش شاخ داره که ملاحظه می کنین.

موزه دکتر محفوظی

موزه دکتر محفوظی:

حدود ۱۲۰ هزار اثر هنری شامل نسخ خطی از دیوان اشعار، کتب پزشکی و نجوم، سکه‌های قدیمی ایرانی و غیر ایرانی، تابلو‌های نقاشی و ابزار زینتی از دوران باستان تا معاصر در موزه دکتر محفوظی نگهداری می‌شود.

مهرها،‌ ظروف‌ سفالی و زیورآلات باقیمانده‌ از دوران هخامنشیان با قدمت چهارهزار سال، از  آثار ارزشمند این موزه  است  که نشان از ذوق و هنر بی بدیل ایرانیان باستان دارد.

۴۵-۱)

۴۵-۲)

۴۵-۳)

۴۵-۴)

۴۵-۵)

۴۵-۶)

۴۵-۷)

۴۵-۸)

۴۵-۹)

۴۵-۱۰)

۴۵-۱۶)

۴۵-۱۷)

۴۵-۱۸)

۴۵-۱۹)

۴۵-۲۰)

۴۵-۲۱)

۴۵-۲۲)

۴۵-۲۳)

موزه های باستانی

موزه های باستانی:

پیش گفتار

در بحث های تاریخی و تاریخ نویسی،  اشیای موزه ها حرف اول را می زنند،  و سند های زنده از دل تاریخ هستند،  و چون دسرسی به موزه های پراکنده در ایران و جهان،  کار ساده ای نیست،  بنابر این بهترین روش ایجاد موزه های مجازی اینترنتی است،  که کاملاً رایگان و بی خرج و دردسر در سترس قرار می گیرد،  امید است وبلاگ های تاریخی،  هر کدام بخشی را به موزه مجازی اختصاص دهند.

منبع مطالب:  سایت های مختلف اینترنت و بازدید از موزه ها.

۴۴-۱

عکس سالن اصلی موزه ملی ایران،  عکس شماره ۲۶۵۰٫

توجه ــ  بسیاری از گران ترین و با ارزش ترین آثار تاریخی و آنتیک ایران،  در خارج از کشور ایران نگهداری می شوند،  امید است روزی برسد،  که با همت و توانایی جوانان باهوش ایران دوست،  این اشیا شناسایی و در اینترنت معرفی،  و از دست چپاولگران و یا موزه ها غریبه خارج،  و به خاک پاک ایران بازگردانده شوند.

۴۴-۲

   عکس یک دستبند طلا با نقش شیردال،   ساخت سده ۴۵ خورشیدی ایرانی،  با عرض ۱۱٫۵۷ و ارتفاع ۱۲٫۸ سانتی متر است،  که در تاجیکستان کشف شده است.  این اثر بخشی از گنجینه آمودریا،  مهم ترین مجموعه طلا و نقره به جا مانده از دوره هخامنشیان است،  و اکنون در موزه بریتانیا قرار دارد.  یک قطعه مشابه نیز دارد،  که در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن نگهداری می شود.  این دستبند مشابه به دستبند هایی است،  که به عنوان هدیه به تخت جمشید آورده می شده،  و در نقش برجسته های مراسم،  که در دیوار های تخت جمشید به تصویر کشیده شده است،  نیز به چشم می خورد.  بر اساس نوشته های گزنفون نویسنده یونانی (حدود ۴۵۵۷ خ.ا)،  بازوبند از جمله اشیایی بوده،  که به عنوان هدیه افتخار در دستگاه حکومتی هخامنشیان به کار می رفته.  بخش های توخالی که در حلقه این بازوبند،  و در بال های شیردال ها به چشم می خورد،  قبلا با شیشه یا سنگ های گرانبها پر بوده،  که به مرور زمان کنده شده اند.  عکس شماره ۵۵۹۳٫

۴۴-۳

عکس بشقاب نقره دوره ساسانی با نقش عقاب،  که بانویی را در چنگال خود نگهداشته است،  و اکنون در موزه ارمیتاژ سن پترزبورگ قرار دارد.  قطر بشقاب ۲۲ سانتی متر است،  و نقش آن عقابی را نشان می دهد،  که با چنگال های خود زنی را نگه داشته است،  در حالی که زن با دست راست خود غذایی را در جلوی منقار عقاب گرفته است.  در پایین تصویر دو شخص دیگر با تبر و کمان به چشم می خورند،  کل تصویر با دو درخت زندگی احاطه شده است.  عکس شماره ۵۵۹۴٫

۴۴-۴

عکس تندیس پنج هزارساله بز کوهی،  جنس نقره و ورقه طلا،  اندازه  ۷ در ۴ سانتی متر،  دوره ایلام،  محل نگهداری موزه هنر های زیبای بوستون.  عکس شماره ۵۵۹۵٫

۴۴-۵

عکس ظرف آب ۲۵۰۰ ساله سفالین به شکل بز کوهی،  جنس سفال، قدمت حدود ۲۵۰۰ سال، یافت شده در شمال غرب ایران.  در بخش جلوی بدن،  سوراخی برای ریختن آب در نظر گرفته شده. پا های بز به شکل غیرعادی کوتاه هستند،  که احتمالا به خاطر اطمینان از پایداری تکوک در حالت ایستاده است.  بخش هایی از ظرف شکسته بوده و با ظرافت چسبانده شده اند.  طول ۲۷ Cm و ارتفاع ۲۸ Cm.  محل نگهداری موزه متروپولیتن.  عکس شماره ۵۵۹۶٫

۴۴-۶

عکس لیوان دسته‌دار ۳۰۰۰ ساله ایرانی با نقوش هندسی،  جنس سفال،  ارتفاع ۹٫۷ Cm،  قطر ۱۰٫۷ Cm، قدمت نیمه اول هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  محل نگهداری موزهی اسمیتسونیان ،  عکس شماره ۵۵۹۷٫

۴۴-۷

   عکس جام شیشه ای، هنر ساسانی، ۲۲۴-۶۵۱ بعد از میلاد،  عکس شماره ۵۵۹۸٫

۴۴-۸

   عکس عود سوز برنزی هنر اشکانی،  احتمالا یافت شده در بروجرد،  قرن اول بعد از میلاد،  عکس شماره ۵۵۹۹٫

۴۴-۹

   عکس جام سیمین مرودشت،  که در جلال آباد مرودشت استان فارس بدست آمده است،  نمونه ای دگر از کار های بسیار پرگوهر ایران زمین،  که همیشه جاودان می باشد.  عکس شماره ۵۶۰۰٫

این جام بسیار زیبا در هزاره چهارم خورشیدی ایرانی آفریده شده است،  و در موزه ملی ایران نگاهداری می شود.  پهنای پایین این جام بسیار زیبا ۱۰٫۵ Cm و دهانه آن ۹ Cm و بلندی آن ۲۰ Cm است.  روی آن دو نگار برجسته دو ایزد بانو،  که یکی ایستاده و دیگری در آن سوی جام به گونه نشسته،  با گیسوان آرایش شده و سربند،  یافت می شوند.  رخت های این دو ایزد بانو به گونه شراره های آتش یا شرابه های آب یا مِی و شراب می باشند.  در بالا و پایین و دور تا دور جام نگار های نیمه گرد کنده شده است.  همچنین در بالای جام نوشتاری به دبیره ایلامی کنده شده دیده می شود.  برگردان این نوشتار چنین است:

یاری کن،  یاری کن ایزد،  من کوری نا هی تی،  بخشنده آشامیدنی برای پروردگار،  ای بخشنده پاداش نیکی و فرخندگی،  ای ایزد پاک نهاد،  به سوی ما بیا!  مهر ایزدی تو پیوسته باید به برپادارنده نیایشگاه ارزانی شود.  یاری کن تو این جام را،  که از سوی یک بنده برگزیده پیشکش شده،  وی را روز به روز راستگار نگاه دار.

 نام ایزد یاد شده “ناروندی” می باشد،  که در باور های ایلام باستان،  همانا ایزد بانوی پیروزی باشد.

۴۴-۱۰

عکس گوشواره زرین هنر لرستان،  هزاره سوم خورشیدی ایرانی،  سنگینی ۵ گرم،  موزه ملی ایران.  عکس شماره ۵۶۰۱٫

۴۴-۱۱

عکس طرح نبرد مرد با بز بالدار،  جنس نقره،  قدمت سده ۴۲ تا ۴۳ خورشیدی ایرانی یا دوره پیش هخامنشی،  محل نگهداری موزه میهو،  عکس شماره ۵۶۰۲٫

۴۴-۱۲

عکس جام های زرین هگمتانه،  از زمان هخامنشی،  که در همدان کاوش شده و در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود.  عکس شماره ۵۶۰۳٫

۴۴-۱۳

عکس ظرف مسین با نقش برجسته حیوانات در اطراف آن،  مربوط به تمدن ایلام،  اوایل هزاره پنجم خورشیدی ایرانی،  که در شوش کشف شده است،  عکس شماره ۵۶۰۴٫

۴۴-۱۴

عکس گردن آویز هزار ساله نقره ای،  با نقش سوار ایرانی در حال شکار شیر،  این گردن آویز نیم دایره ‌ای شکل با پیشینه ‌ای نزدیک به هزار سال،  آفریده هنرمندان ایرانی دوره غزنوی است.  گردن آویز که عرض و ارتفاع آن در حدود پنج و چهار سانتی متر است،  از نقره ریخته ‌گری شده و سپس حکاکی و قلم‌زنی شده است.  ردیفی از عبارات اسلامی بر حاشیه هر دو سوی اثر نگاشته شده،  و نقش میانی آن مرد اسب سواری به تصویر کشیده است،  که با گرز در حال نبرد با شیر است.  این اثر امروزه در موزه هنر لس‌آنجلس نگهداری می‌شود.  عکس شماره ۵۶۰۶٫

۴۴-۱۵

عکس گردنبند طلایی به جا مانده از ملکه ایران باستان،  مربوط به سده ۴۷ خورشیدی ایرانی،  یعنی زمان سلسله هخامنشیان،   در موزه اوستیای شمالی روسیه نگهداری می شود.  تکه هایی که در مستطیل مشکی نشان داده شده،  تصویر شیر هایی است،  که در حال حمله به شکار می باشند.  این تصویر با شیر هایی که در پلکان آپادانا در تخت جمشید دیده می شود،  یکسان است.  عکس شماره ۵۶۰۶٫

۴۴-۱۶

عکس پلاکی با نقش شیردال به ابعاد ۱۳٫۶ در ۹٫۸ سانتی متر،  سده ۴۴ تا ۴۶ خورشیدی ایرانی،  دوره هخامنشیان،  این اثر اکنون در موزه متروپولیتن قرار دارد،  عکس شماره ۵۶۰۷٫

۴۴-۱۷

عکس تکوک به شکل سیاهگوش،  جنس نقره زراندود، قدمت سده ۴۹ خورشیدی ایرانی،  یا دوره اشکانی،  محل نگهداری موزه میهو.  عکس شماره ۵۶۰۸٫

۴۴-۱۸

عکس کوزه قلیان از طلای ناب آراسته به بهترین فیروزه های نیشابور،  که بسیار خوشرنگ و صاف و جور،  همینطور خوشرنگ ترین یاقوت های سرخ موجود هستند.  در زمان ناصرالدین شاه قاجار ساخته شده است.  عکس شماره ۵۶۰۹٫

جالب:  هر یک از این فیروزه ها بیش از ۲۰ هزار دلار قیمت دارند.

عکس شرابدان نقره ساسانی با نقش پرنده،  اندازه ۱۷٫۲ در ۱۰٫۲ سانتی متر،  قدمت ۲۲۶ تا ۶۵۱ میلادی، یا دوره ساسانی،  محل نگهداری موزه هنر های زیبای بوستون.  عکس شماره ۵۶۱۰٫

۴۴-۱۹

عکس ظرفی از تمدن کهن جیرفت،  باستان‌شناسان معتقدند،  که جیرفت منشاء زبان نوشتاری بوده است،  که از طریق آن،  سیستم نوشتار توسعه یافت،  و سپس در کشور پراکنده شد،  و به شوش رسید. دکتر یوسف مجیدزاده،  که در دهۀ ۱۳۸۰ ریاست پروژه کاوشگری و حفاری جیرفت را به عهده داشت،  معتقد است،  جیرفت حلقۀ گم شدۀ تاریخ بشریت است.  عکس شماره ۵۶۱۱٫

۴۴-۲۰

عکس تندیس از هنر تپه تورنگ،  هزاره سوم خورشیدی ایرانی،  محل نگهداری موزه باستانشناسی و مردم شناسی دانشگاه پنسیلوانیا،  کشور آمریکا.  عکس شماره ۵۵۹۲٫

۴۴-۲۱

عکس ظرف سفالین خاکستری دسته دار به شکل چکمه مربوط به شمال ایران،  املش اواخر هزاره چهارم خورشیدی ایرانی،   عکس شماره ۵۶۱۲٫

۴۴-۲۲

عکس ظرف حمله شیر به گاو،  گنجینه کلماکره ،  جنس:  نقره و طلا،  قدمت:  اوایل هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  محل نگهداری: موزه میهو .  عکس شماره ۵۶۱۳٫

۴۴-۲۳

عکس گردنبند طلای ساسانی با نگین هایی از سنگ لاجورد،  که بر یکی از آنها چهره خسرو پرویز و آن دو دیگر به نقش سر شیر مزین گردیده است. محل نگاه داری موزه رضا عباسی تهران،  عکس شماره۵۶۱۴

۴۴-۲۴.

عکس کاسه نقره ‌ای هخامنشی با نقش زرین سربازان ایرانی،  این کاسه با پیشینه‌ ای نزدیک به دو هزار و سیصد سال،  به دورانی که ساخت ظروف از فلزات گرانبها در فلات ایران رواج یافته بود تعلق دارد.  هنر هخامنشی به دلیل گستره پهناور امپراتوری،  سبک‌ های مختلفی را در بر می‌گیرد،  و این اثر زیبا احتمالا در یک ساتراپ شرقی و استپ‌ های شرق فلات ایران به جهت پیشکش شدن به پادشاه در تخت جمشید ساخته شده است.  نمونه ‌ای مشابه این کاسه که از طلای خالص پرداخته شده،  در نزدیکی رود آمودریا یافت شده است.  دو ردیف سربازان نقش شده با طلا هر کدام کمان و تیردانی با خود به همراه دارند،  و به ردیف‌ های سربازان گارد جاویدان هخامنشی نقش شده بر دیوار های تخت جمشید بی‌شباهت نیستند،  اما این سربازان تاجی مشابه پادشاهان این دوره نیز بر سر دارند.  این نقش‌ های رایج در عصر هخامنشی بر خلاف نگاره‌ های آشوری داستانی را نقل نمی‌کنند،  بلکه هدف آن‌ها نمایش دادن شکوه و قدرت پاداش و تسلط او بر امپراتوری است.  این نقوش از مهارت پادشاه در سوارکاری،  جنگ آوری و تیراندازی حکایت دارند،  سنت‌ هایی که در بسیاری از آثار به جا مانده از امپراتوری‌های ایرانی قابل مشاهده هستند.  قطر کاسه در حدود ده و ارتفاع آن نزدیک به هفت سانتی متر است.  این اثر زیبا در گذشته بخشی از مجموعه شخصی «کاپیتان اسپنسر چرچیل» بریتانیایی بوده است،  و امروزه در موزه بریتانیا در لندن نگهداری می‌شود.  عکس شماره۵۶۱۵

۵۶۱۶

عکس موشک،  یک سازه دست ساز کشف شده در کشور ترکیه.  قدمت این سازه حدودا ۲۵۰۰ سال است،  در آن تاریخ ترکیه کنونی جزیی از قلمروی ایران بوده است.  عکس شماره۵۶۱۶

۴۴-۲۶.

عکس تندیس نقره ای گاو ایستاده،  جنس: نقره،  قدمت اوایل هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  دوره پیش هخامنشی،  محل نگهداری موزه میهو،  عکس شماره۵۶۱۷

۴۴-۲۸

عکس ماسک طلایی لرستان،  مربوط هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  واقع در موزه ایران باستان،  عکس شماره ۵۶۱۸

۴۴-۲۹

عکس پیش‌زره‌ طلایی ۲۸۰۰ ساله‌،  بخشی از یک پیش‌زره که روی سینه قرار می‌گیرد،  با نقش موجودات اسطوره ‌ای که دارای قدرت جادویی برای محافظت جنگجو تصور می‌شدند،  جنس:  طلا، اندازه:  ۹٫۳ در ۱۸٫۵ سانتی‌متر،  قدمت هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  منطقه‌ جغرافیایی:  شمالغرب ایران،  محل نگهداری:  موزه اسمیتسونیان،  عکس شماره ۵۶۱۹٫

۴۴-۳۰

عکس بشقاب زرین شاه ساسانیان،  خسرو انوشیروان نشتسته بر تخت در میان.  از زر، نارسنگ (لَعل)، کریستال و شیشه.  این کار با ارزش هنری هم از دید تکنیکی – cameo برای نمونه،  هم از دید گرایش و “سلیقه” هنری دربار پادشاهان ساسانیمان در کابینه پول و مدال و باستان فرانسه،  در پاریس نگهداری می شود.  عکس شماره ۵۶۲۰ .

۴۴-۳۱

عکس ظروف سنگی ۲۵۰۰ ساله از دوره هخامنشی،  که در تخت جمشید کشف شده است،  این ظرف اکنون در موزه تخت جمشید قرار دارد،  عکس شماره ۵۵۶۲٫

۴۴-۳۲

عکس دو جام شیشه ای پیدا شده در نیشابور،  متعلق به دوران غزنویان،  با قدمت حدود ۸۰۰ تا ۹۰۰ سال،  که در موزه متروپولیتن نیویورک به نمایش گذاشته شده است،  عکس شماره ۵۵۶۳

۴۴-۳۳.

عکس کوزه نقره ای زیبای دوره هخامنشی،  کوزه ای با قلمزنی بسیار هنرمندانه و با دسته هایی به شکل بز کوهی،  که در دسته سمت چپ ظرف،  لوله ای برای ریختن آب در نظر گرفته شده . جنس نقره،  ارتفاع  ۲۲٫۷۶ سانتی متر،  وزن  ۴۵۱٫۰۸ گرم،  قدمت نیمه هزاره پنجم خورشیدی ایرانی.  محل نگهداری کلکسیون جورج اورتیز،  مرجع وبگاه کلکسیون جورج اورتیز،  عکس شماره ۵۵۶۴٫

۴۴-۳۴

عکس سکه طلای ۲۵۰۰ ساله بجا مانده از سلسله هخامنشیان،  با نقش یورش شیر به گاو،  محل نگهداری موزه هنر متروپلیتن نیویورک،  ۵۵۶۵٫

۴۴-۳۵

عکس تندیس نقره ای ۲۸۰۰ ساله‌ بزکوهی،  با نشان درخت خرما،  این شیء چیزی شبیه قسمت بالایی یک عصا یا چوبدست است،  محل نگهداری موزه میهو ژاپن،  عکس شماره ۵۵۶۶٫

۴۴-۳۶

عکس توپ برنجی ۴۰۰ ساله،  به غنیمت گرفته شده از شکست ارتش پرتقال و اسپانیا در مقابل سپاه شاه عباس صفوی در جزیره هرمز.  ساخته شده در۱۵۹۱ میلادی زمان فلیپ دوم پادشاه پرتقال و اسپانیا در پرتقال.  محل نگهداری،  محوطه موزه نادری (آرامگاه نادرشاه افشار) مشهد،  عکس شماره ۵۵۶۷٫

۴۴-۳۷

عکس تابوت ۲۰۰۰ ساله دوره اشکانی،  تابوتی از جنس سفال لعاب کاری شده،  حدوداً متعلق به سده اول میلادی،  محل کشف اوروک در جنوب عراق امروزی،  محل نگهداری بریتیش میوزیوم (موزه هنر بریتانیا)،  عکس شماره ۵۵۶۸٫

۴۴-۳۸

عکس بادگیر چپقی سیرجان تنها بادگیر متفاوت نسبت به دیگر بادگیرهای ایران و جهان از نظر معماری می باشد.  بادگیر چپقی که تنها بادگیر ساخته شده بدین شکل است برای خانه سید علی اصغر رضوی در شهر سیرجان استان کرمان ساخته شده است.  عکس شماره ۵۵۷۱٫

۴۴-۳۹

عکس کاسه ای ساخت ۶۰۰۰ سال پیش،  شکل بالا یک ظرف سفالین به ارتفاع ۱۵٫۸ سانتی متر و قطر دهانه  ۲۷ سانتی متر را که متعلق به شش هزار سال پیش است نشان می دهد.  این ظرف در سایت باستانی تل باکون در نزدیکی تخت جمشید کشف شده،  اکنون در موزه  بریتانیا قرار دارد.  سفالگری های پیش- تاریخی متعلق به هزاره چهارم خورشیدی ایرانی در این ناحیه غالبا دارای نقش و تصاویری بر بخش بیرونی کاسه ها بودند.  این طرح ها شامل شکل های مارپیچ و طرح های شماتیک با نمای موجوداتی با بدن انسان و سر پرنده بودند.  البته در دوره های بعدی،  تولید انبوه ظروف سفالین موجب کاهش طرح های تزیینی و نقاشی بر روی سفال ها شده بود،  عکس شماره ۵۵۶۹٫

۴۴-۴۰

عکس قاشق نقره ۲۵۰۰ ساله،  دسته این قاشق با تلفیق هنرمندانه سه حیوان در همساخته شده،  شیر دال  جانوری که نیم بدنش شیر و نیم بدنش عقاب است،  در انتها شیری در حال یورش در میان،  و سر اردکی در محل اتصال دسته قرار دارد.  این قاشق بسیار ارزشمند،  د ر۱۵٫۵ سانت درازای خود،  حرف های بسیاری از اهمیت هنر و توانایی صنعتی ایران باستان دارد،  عکس شماره ۵۵۷۰٫

۴۴-۴۱

عکس طلای هنرکاری هخامنشی،  قرن ۴۵ تا ۴۷ خورشیدی ایرانی،  موزه‌ لوور،  عکس شماره ۵۵۷۶٫

۴۴-۴۲

عکس ظرف سفالین چهار هزار ساله ماهی شکل،  یافت شده در منطقه غرب ایران، آذربایجان،  طول ۱۷ سانتی متر،  محل نگهداری موزه هنر لوس آنجلس،  عکس شماره ۵۵۶۱٫

۴۴-۴۳

عکس سکه با تصویر پوران دخت بر سکه اش که در موزه سن پترزبرگ کشور روسیه نگهداری می شود.  پوران دخت شاهنشاه ایران در زمان ساسانی بود،  وی بانوی ایران بود،  که بر بیش از ١٠ کشور آسیایی پادشاهی می کرد.  او پس از اردشیر شیرویه به عنوان بیست و پنجمین پادشاه ساسانیان بر اریکه شاهنشاهی ایران نشست و فرامانروایی نمود.  عکس شماره ۵۶۲۱٫

۴۴-۴۴

عکس سکه دریک هخامنشیان،  عکس شماره ۵۶۲۲.

شیشه سازی باستان

پیشینه شیشه‌گری در ایران:

شیشه‌گری در ارگ کریم‌خان.

هنر شیشه گری یکی از قدیمی ترین صنایعی است که بشر به آن اشتغال داشته‌است. کاوش‌های باستان شناسی مارلیک هنسلودشوش رواج شیشه گری در ایران باستان (عهد هخامنشی) را به اثبات می‌رساند.

قدیمی ترین نمونه‌ها از شیشه‌های دست ساز در خاورمیانه پیدا شده‌است. باستان شناسان معتقدند که سومریها در هزاره سوم قبل از میلاد با شیشه، آشنایی داشته‌اند. گیرشمن بطریهای شیشه‌ای زیادی از حفاریهای معبد چغازنبیل به دست آورده‌است. از زمان هخامنشیان، شواهد اندکی برای استفاده کلی از شیشه در دست است. آثار شیشه‌ای کهن نشان می‌دهد که تا قبل از سده اول پیش از میلاد، از شیشه فقط یه حالت توده‌ای استفاده می‌کرده‌اند. با کشف اشیای شیشه‌ای زمان پارتها و ساسانیان می‌توان گفت صنعت شیشه سازی در ایران رواج کامل داشته و از دو روش ساخت «دمیدن در قالب» و «دمیدن آزاد» استفاده می‌شده‌است. از دوره سلجوقیان تا دوره مغول ظرفهای شیشه‌ای بسیار زیبا با تزئینات مختلف به صورت مینایی، تراشیده یا با نقوش افزوده از کوره شیشه‌گران شهرهای مختلف ایران بیرون می‌آمد.

با ظهور اسلام اکثر شیشه و بلورسازان ایرانی به دمشق و حلب در سوریه کوچ کردند. در این مقطع از تاریخ شیشه گری علاوه بر تغییر کلی فرم شیشه، نقاشی و خطاطی بر روی شیشه با رنگ‌های کوره‌ای و لعاب‌های رنگی متداول شد و نوعی شیشه که اصطلاحاً مینایی نامیده می‌شود پا به عرصهٔ وجود گذاشت. دورهٔ سلجوقی (قرن ۵ و ۶هـ) نخستین دورهٔ شکوفایی شیشه گری در ایران محسوب می‌شود.

بعدها با روی کار آمدن سلسلهٔ صفوی و توجه خاص به این رشته، کارگاه‌های شیشه گری در اصفهان و شیراز ساخته شد و هنرمندان، تحت تعلیم تعدادی از بلورسازان و نیزی {ایتالیایی} قرار گرفتند.

سیر تاریخی هنر شیشه گری قدیمی ترین نمونه ها از شیشه های دست ساز در خاورمیانه پیدا شده است. باستان شناسان معتقدند که سومریها در هزاره سوم قبل از میلاد با شیشه، آشنایی داشته اند. گیرشمن بطریهای شیشه ای زیادی از حفاریهای معبد چغازنبیل به دست آورده است. از زمان هخامنشیان، شواهد اندکی برای استفاده کلی از شیشه در دست است. آثار شیشه ای کهن نشان می دهد که تا قبل از سده اول پیش از میلاد، از شیشه فقط یه حالت توده ای استفاده می کرده اند. با کشف اشیای شیشه ای زمان پارتها و ساسانیان می توان گفت صنعت شیشه سازی در ایران رواج کامل داشته و از دو روش ساخت «دمیدن در قالب» و «دمیدن آزاد» استفاده می شده است. از دوره سلجوقیان تا دوره مغول ظرفهای شیشه ای بسیار زیبا با تزئینات مختلف به صورت مینایی، تراشیده یا با نقوش افزوده از کوره شیشه گران شهرهای مختلف ایران بیرون می آمد

مواد و مصالح شیشه گری

عناصر پایه

سیلیس یا اکسید سلیسیم ماده اصلی تمام تولیدات شیشه است که به صورت شن، سنگ چخماق یا سنگ چینی وجود دارد. اکسید بوریک به عنوان عنصر اصلی در ساخت شیشه استفاده می شود

عناصر ذوب کننده

این عناصر مانند سود به صورت کربنات سدیم، سولفات سدیم، استات سدیم نقطه ذوب سیلیس را پایین آورده، به ضمیر شیشه حالت قلیایی می دهند

عناصر تثبیت کننده

برای مخلوط شدن بهتر مواد اصلی و ذوب کننده و همچنین جلوگیری از حل شدن شیشه در مواد مختلف از این مواد استفاده می کنند. کربنات کلسیم از رایج ترین مواد تثبیت کننده است

عناصر سفید کننده

برای خنثی کردن یک رنگ در خمیر شیشه از رنگ دیگر استفاده می کنند؛ مثلاً برای خنثی کردن قرمز از سبز استفاده می کنند

شیشه گری سنتی

وسایلی که در کارگاه شیشه گری مورد استفاده قرار می گیرد:

بوری (میله دم):

لوله توخالی و فولادی به طول ۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتی متر و قطر ۵/۱ تا ۲ سانتی متر است که برای برداشتن شیشه مذاب از داخل کوره به کار می رود

سنگ کار:

از جنس سنگ یا فلز بری گرم کردن مواد روی میله دم استفاده می شود

قاشق چوبی:

به صورت ملاته گیر که همیشه خیس است و نقش قالب را دارد

دستگاه آب:

حوضچه فلزی مکعب مستطیل که دارای آب است. روشهای ساخت شیشه

روش فوتی:

برداشت ماده مذاب را کوره به وسیله بوری یا میله دم که قبلاً گرم شده، ثابت کردن ماده مذاب روی نوک میله، مرمری کردن یا ورز دادن و چرخاندن آن روی میز کار و گرد کردن آن، دوباره گرم کردن خمیر شیشه روی سر میله، دمیدن در میله و ایجاد حباب کوچک در وسط خمیر سر میله، سرد کردن خمیر تا جایی که سرخی خود را از دست دهد، برداشت مجدد خمیر از کوره و ثابت کردن آن روی میله دم، قاشقی کردن خمیر سر میله یا یکنواخت کردن آن، کارهایی است که باید انجام شود تا استاد کار ساخت شیشه را آغاز نماید. از این مرحله به بعد استاد کار میله دم را گرفته، به چرخش درمی آورد تا شکل اولیه ظرف را بسازد. سپس آن را به دستِ پا قالبی ساز می دهد تا شیاری در محل اتصال شیشه و میله فلزی واگیره ایجاد کند. سپس از آن واگیره گیر میله واگیره را به ته ظرف می چسباند و استاد کار میله دم را از محل شیار ظرف جدا می کند. بعد از این مرحله، کار شکل دادن و ساخت و پرداخت دهانه و لگوی ظرف شروع می شود. در مرحله بعد دسته و تزئینات را روی آن قرار می دهد. در پایان ظرف را با میله واگیره به پشت بر می دهد تا به گرمخانه ببرد سپس کوره را خاموش می کنند تا اشیاء هم زمان با سرد شدن هوای داخل کوره خنک شوند.

روش فوتی قالبی:

در این روش، ابتدا مقداری از مواد مذاب را با میله دم از کوره برداشته، پس از آماده کردن و یک بار دمیدن در آن مقداری مواد به آن اضافه نموده گرم می کنند. سپس آن را در قالب قرار داده در میله دم می دمند تا خمیر شیشه شکل قالب را به خود بگیرد. سپس از میله دم جدا نموده، لبه کار را صاف می کنند و آن را به گرمخانه می برند، مانند انواع بطری، آبلیمو، گلاب و غیره.

روش پرسی:

ساخت در قالبهای پرس بادی نیز بیشتر برای انواع بطری به کار می رود، به این صورت که مقدار مناسب مواد مذاب با میله دم از کوره بر می دارند و آن را بسیار سریع از میله دم جدا کرده در قالب پرس قرار می دهند و با بستن قالب و فشار هوای وارد شده در قالب، خمیر شکل مورد نظر را می گیرد. سپس قالب را باز کرده، به سرعت شیء ساخته شده را خارج نموده، در گرمخانه قرار می دهند.

روش تولید شیشه رنگی

برای رنگی کردن شیشه، در خمیر آن از اکسیدهای فلزی به ترتیب زیر استفاده می کنند:

اکسید آهن:

رنگ سبز روشن و تیره به دست می آید. همچنین با افزودن اکسید کبالت به آن، آبی خیلی کمرنگ به وجود می آید

اکسید کروم:

رنگ سبز، زرد یا آبی سبز خواهد داد

اکسید مس:

معمولاً رنگ سبز یا آبی سبز خواهد داد. در بعضی حالات نیز رنگ قرمز ایجاد می کند

حکومت های پس از اسلام در ایران

دودمان‌های و حکومت های  ۱۴۰۰ ساله  بعد از اسلام در ایران:

  • ·          ورود اسلام به ایران
  • ·          خلفای راشدین (خلفاء اربعه )
  • ·          خلفای اموی
  • ·          خلفای عباسی
  • ·   طاهریان (۸۲۰ – ۸۷۳ م. / ۲۰۵ – ۲۵۹ ه. ق. / ۱۹۹ -۲۵۲ خ.) بنیان‌گذار طاهر ذوالیمینین
  • ·         صفاریان (۸۷۵-۹۰۰ م. / ۲۶۱ – ۲۸۷ ه. ق. / ۲۵۴ – ۲۷۹ خ.) بنیان‌گذار یعقوب لیث
  • ·         سامانیان (۸۷۵-۹۹۹ م. / ۲۶۱ – ۳۸۹ ه. ق. / ۲۵۴ – ۳۷۸ خ.) بنیان‌گذار نصر یکم
  • ·         زیاریان (۹۲۸ – ۱۰۷۰ م. / ۳۱۵ – ۴۶۲ ه. ق. / ۳۰۶ – ۴۴۹ خ.) بنیان‌گذار قابوس بن وشمگیر
  • ·         بوییان(ال بویه۹۳۲ – ۱۰۴۹ م. / ۳۲۰ – ۴۴۰ ه. ق. / ۳۱۱ – ۴۲۸ خ.) بنیان‌گذار شهریار  عضدالدوله
  • ·         غزنویان (۹۹۸ – ۱۱۶۰ م. / ۳۸۸ – ۵۵۵ ه. ق. / ۳۷۷ – ۵۳۹ خ.) بنیان‌گذار سلطان محمود غزنوی
  • ·         سلجوقیان (۱۰۳۸ – ۱۱۹۴ م. / ۴۲۹ – ۵۹۰ ه. ق. / ۴۱۷ – ۵۷۳ خ.) بنیان‌گذار ملکشاه و سلطان سنجر
  • ·         خوارزمشاهیان (۱۰۷۸ – ۱۲۲۰ م. / ۴۷۰ – ۶۱۷ ه. ق. / ۴۵۶ – ۵۹۹ خ.) بنیان‌گذار محمد خوارزمشاه
  • ·         ایلخانیان (۱۲۵۶ – ۱۳۳۶ م. / ۶۵۴ – ۷۳۶ ه. ق. / ۶۳۵ – ۷۱۴ خ.) بنیان‌گذار هولاکوخان
  • ·         تیموریان (۱۳۷۰ – ۱۴۹۸ م. / ۷۷۱ – ۹۰۳ ه. ق / ۷۴۸ – ۸۷۷ خ.) بنیان‌گذار تیمور گورکانی
  • ·      آق قویون و قره قویونلو  (  ۱۳۷۸ تا ۱۵۰۸ میلادی) بنیان گذار اوزون حسن
  • ·         صفویان (۱۵۰۱ – ۱۷۲۳ م. / ۹۰۶ – ۱۱۳۵ ه. ق. / ۸۷۹ – ۱۱۰۲ خ.) بنیان‌گذار شاه اسماعیل یکم
  • ·         افشاریان (۱۷۳۵ – ۱۷۴۸ م. / ۱۱۴۸ – ۱۱۶۱ ه. ق. / ۱۱۱۴ – ۱۱۲۷ خ.): بنیان‌گذار نادرشاه
  • ·         زندیان (۱۷۵۰ – ۱۷۹۵ م. / ۱۱۶۳ – ۱۲۰۹ ه. ق. / ۱۱۲۹ – ۱۱۷۳ خ.) بنیان‌گذار کریم‌خان زند
  • ·         قاجار
  • پهلوی(موسس رضا شاه پهلوی )
  • جمهوری اسلامی ایران ( بنیان گذار امام خمینی (ره)

شهر کوتوله ها

شهر کوتوله ها + تصاویر:

داستان آدم کوتوله ها شاید افسانه باشد اما به طور مسلم شهر آدم کوتوله ها در حاشیه کویر شهداد حقیقتی انکار ناپذیر است که پس از هزاران سال رازهای آن همچنان سر به مهر مانده است شهری با خانه ها و وسایل کوچک که خبری از ساکنانش نیست.
به گزارش جنوب نیوز، استان کرمان به گفته محمد ایراننلو گردشگر شهیر، استانی سرشار از عجایب است ابنیه های تاریخی متعدد از گوشه و کنار این گسترده سر برآورده اند و هر یک داستانها و افسانه های خاص خود را دارند از قلعه دختر و داستان کرم ابریشمش تا داستانهای مخوف اما واقعی حمله آقا محمد خان قاجار به دیار کرمان، اما از همه اعجاب آمیز تر وجود شهری در حاشیه کویر شهداد و در نزدیکی شهر کرمان است.

شهری در ابعاد بسیار کوچک که قسمتی از آن از دل خاک بیرون آمده است گفته می شود تمدن کشف شده در کویر شهداد بیش از پنج هزار سال قدمت دارد و این شهر اعجاب آمیز و کوچک نیز جزئی از این تمدن فراموش شده و سر به مهر است.

شهری کامل برای انسانهایی با قدی کمتر از یک متر با ۵ هزار سال قدمت

اما اینکه چرا این شهر به شهر کوتوله ها شهرت یافته است به دلیل ساختار بسیار خاص و کوچکش است بطوریکه کوچه ها، معابر خانه ها و گنجه ها و حتی تنورهای ساخته شده در این خانه که مشخص است که مورد استفاده نیز قرار گرفته اند همگی در اندازه هایی ساخته شده اند که تنها انسانهایی با قدی کمتر از یک متر می توانند از آن استفاده کنند.

۳۹-۱

شنیده شده است که این موجودات وجود خارجی داشته و  حتی شنیده می شود که دادو ستد می شود را حتما شنیده اید.

این شهر که در ۱۰۰ کیلومتری کرمان و در حاشیه غربی کویر لوت قرار گرفته است ذهن بسیاری از باستانشناسان را به خود جذب کرده است اما هیچ گاه پاسخی منطقی در خصوص دلایل ساخت این شهر داده نشده است.

گزارشهای متوالی از این شهر باستانی اما کوچک، موجب شده است مسئولان میراث فرهنگی وجود شهر کوتوله ها را تکذیب کنند اما هیچ گاه نتوانستند توضیح دهند که دلیل ساخت این شهر و از همه مهمتر استفاده از وسایل تعبیه شده در این شهر کوچک چه بوده است.

مومیایی های یافت شده در کرمان کوتوله نیستند

از سوی دیگر برخی نیز سعی در ارتباط این شهر با کشف اجساد به ظاهر مومیایی شده کوچکی دارد که در استان کرمان هر از چند گاهش کشف می شود اما در همه این موارد پس از بررسی از سوی میراث فرهنگی و کارشناسانش این ایده در نهایت در رسانه ها منعکس شده است که اجساد مومیایی شده مربوط به کودکانی است که به دلایلی سالها قبل فوت کرده اند با این وجود داستانهای بی انتهی شهر کوتوله های استان کرمان ادامه دارد و کسی نتوانسته است جوابی مناسب در این خصوص ارائه دهد.

۳۹-۲

نکته دیگری که موجب تعجب باستانشناسان شده و به حلقه ای گم شده مبدل شده است که هنوز جوابی برای آن یافت نشده، این است که زمانی این شهر از زیر خروارهای شن و ماسه کویر بیرون آورده شد دربهای خانه های شهر گل اندود شده بود.

مهاجرت بی پایان آدم کوتوله ها/ شهری که به حال خود رها شد

برخی بر این عقیده هستند که هزاران سال قبل مردمان این شهر به دلیل عواملی ناشناخته که شهر را تهدید می کرده است و برای حفظ جان خود اقدام به گل اندود کردن درب خانه ها و مسدود کردن آنها کرده اند و در حالی که خانه ها و اشیای درون آنها سالم بوده اند شهر را به حال خود رها کرده و رفته اند.

اینکه مقصد این مردمان کجا بوده و دلیل تهدید و در نهایت اینکه چرا به شهر آسیب نرسیده است مشخص نیست.

در سال ۱۸۴۶ میلادی و پس از آنکه سفالینه های سطحی در این قسمت از کویر که پیش از این تصور می شد که فاقد تمدن تاریخی باشد مشاهده شده نخستین کاووشهای باستانی در این منطقه آغاز شد و در نهایت مشخص شد روزگاری این منطقه مملو از حیات بوده است، نام خبیص بر این تمدن گذاشته شد و مشخص شد مردمانی در اواخر هزاره چهارم قبل از میلاد در این منطقه می زیسته اند.
۳۹-۳

در نهایت در جریان کاوشها هشت فصل باستانشناسی در این منطقه انجام شد که حاصلش کشف هزاران شی تاریخی، گورستانهای متعدد، کوره های مسی که نشان می داد در آن دوران مردمان شهداد به پیشرفتی قابل توجه در صنعت دست پیدا کرده اند حتی قدیمیترین بیرق فلزی جهان در این منطقه کشف شد که البته در کمال تعجب هیچ یک از آنها نه در شهداد و نه در کرمان نگهداری نمی شوند!

با وجود کشفیات آن دوران پس از انقلاب نیز چهار فصل کاوشش در این منطقه صورت گرفته است که نتایج قابل توجهی از جمله محله بندی شهرها بر اساس صنوف کشف شد. مردمان با تمدنی کهن که هزاران سال قبل در این منطقه زیست می کرده اند و محله های مختلف از جمله محله جواهر سازان و کشاورزان و پیشه وران داشته اند.

معمایی در قلب کویر/ گفته های سرپرست گروه باستانشناسی تمدن خبیص

اما در جریان این اکتشافات نیز زنجیره ابهام در خصوص شهر کوتوله ها و علت ترک شهر توسط ساکنانش پاره نشد و گویی برای همیشه به دل تاریخ سپرده شده است.
گفته های میرعابدین کابلی، سرپرست وقت باستانشناسی منطقه تاریخی شهداد بر ابهامات معماهای این شهر افزوده است.

کابلی می گوید: مردمان این شهر پنج هزار سال قدمت تمدن دارند و یافته های حاصل از کاوش ها نشان می دهد مردمانی فکور و دارای تمدن و قدرتمند در این منطقه زیست می کرده اند.

وی با اشاره به حلقه تمدنی شهداد می گوید: در کاوشها تعداد قابل توجهی از ظروف و اشیایی مختلف، گورستانها و نحوه های تدفین و مشاغل مختلف و خانه ها و کوره های ذوب مس و حتی مزارع شخم زده شده ای که رها شده اند کشف شده است.

۳۹-۴

مردم برای بازگشت امید داشته اند

وی در خصوص دلیل ترک این شهر توسط ساکنانش گفت: عاملی این شهر را تهدید می کرده است، بررسیهای میدانی نشان می دهد مردم در هنگام ترک شهر برای بازگشت امید داشته اند بطوریکه بسیاری از جواهرات و مهره ها و اشیای مورد نیاز برای زندگی را درخانه ها رها کرده اند و با فرصتی که داشته اند درب خانه را با خشت بسته اند و به محلی دیگر رفته اند اما هیچ گاه باز نگشته اند.

محمد صدوقی، فعال گردشگری نیز در خصوص این شهر می گوید: شهر کوتوله های شهداد بدون شک یکی از اسرار آمیز ترین ابنیه های تاریخی و گردشگری کشور محسوب می شود.

شگفتیهایی که در کویر گرد هم آمده اند/ محور گردشگری شهداد

وی افزود: این شهر در مسیر گردشگری قرار گرفته است و در صورتیکه گردشگران بخواهند از این شهر کوچک بازدید کنند و در کوچه ها و خانه های بسیار کوچکی که کمتر از یک متر ارتفاع دارند قدم بزنند می توانند در یک روز شگفتیهای بسیاری را ببینند.

صدوقی افزود: شهر کوتوله ها تا شهر کرمان تنها یک ساعت فاصله دارد و برای رسیدن به این شهر باید از جاده قدیم کرمان ماهان به سمت سیرچ حرکت کنند و ابتدا از ارتفاعات سیرچ که در برخی قسمتها جاده آن شیب تندی دارد بگذرند بطوریکه در هر کیلومتر طی مسافت چندین متر نیز بر ارتفاع جاده افزوده می شود اما شرایط جاده بسیار خوب است پس از آن باید از یکی از بلند ترین تونلهای خاورمیانه بگذرند و پس از عبور از تونل ابتدا با پیست طبیعی اسکی سیرچ مواجه می شوند و پس از آن به دره زیبای سیرچ و چشمه ها و رودخانه زیبایش با باغهای انبوه می رسند که اقلیمی کاملا سر سیری است.

وی افزود: در این مکان مسافران می توانند از چشمه های آب گرم جوشان و مراکز اسکانش استفاده کنند و پس از طی مسافتی اندک و طی جاده به دشتی گرمسیر به نام شهداد می رسند که مملو از نخلستان و باغهای مرکبات است.

صدوقی افزود: شهر کوتوله ها در حاشیه و چسبیده به شهر شهداد قرار دارد اما این پایان ماجرا نیست زیرا مسافران پس از ورود به شهداد در نزدیکی عجایب زیبای کویر قرار می گیرند.

وی به وجود کلوتهای شهداد اشاره کرد و گفت: یا اینکه گردشگر نباید به شهداد بیاید یا اینکه اگر آمد باید حتما کلوتهای این شهر را ببیند زیرا فرصتی است که شاید یک بار در عمر یک انسان ایجاد شود و این سازه های عجیب در حاشیه کویر شهداد می تواند خاطره ای ماندگار برای هر گردشگر باشد.

وی به وجود کمپ کویری با امکانات کامل و امنیت مطلوب و همچنین وجود گرمترین منطقه زمین در این مکان اشاره کرد و گفت: زیبایی های کویر در گردشگری ایران ناشناخته مانده است و باید روی این زیبایی و جذابیت ها کار تبلیغاتی بیشتری انجام شود.

هم اکنون خبرهایی جسته گریخته از مشاهده و وجود  این موجودات بسیار جالب در اقصی نقاط ایران بویژه در شما کشور , کردستان,کرمان , ایلام , ساری و…. گزارش می شود که به راحتی نمی شود رد کرد و خوشحال می شویم که تجارب و نظرات شما بازدید کنندگان محترم  در جهت پربار کردن اطلاعات را در این زمینه بیشتر و بهتر بدانیم