معبد هندوها بندرعباس
معبد هندوها بندرعباس
یکی از جالب ترین و تاریخی ترین نقاط گرشگری بندرعباس پرستشگاه هندوها یا معبد هندوها است. این معبد، در سال ۱۳۱۰ هجری قمری در زمان حکومت محمد حسن خان سعدالملک توسط تاجران و کارگران هندی که در کار ساخت و ساز مهارت بسیار زیادی داشتند ساخته شد، هزینه ساخت این عمارت را از محل جمع آوری هدیه ها تامین می‌کردند. قسمت هایی از ساختمان شامل یک اتاق چهارگوش میانی است که بر روی آن گنبدی قرار گرفته است، اتاق معبد و محراب در قسمت شمال و دور اتاق معبد نیز از طاقچه و قاب‌های کور ساخته شده است و دورتا دور اتاق معبد نیز چهار راهرو وجود دارد که در گذشته گردشگران به دور آن زیارت می‌کردند. داخل راهروها حجره‌های کوچکی قرار دارد که برای طلبه‌های مکتب برهمنی در نظر گرفته شده و داخل برخی از اتاق‌ها نقاشی‌های مذهبی دیده می‌شود که یکی از مهم‌ترین آنها خدای فلوت‌زن به نام کریشنا است. از داخل راهرو غربی راه پله‌های مارپیچی وجود دارد که به سمت بالا است و به بام معبد منتهی می‌شود که ساق معبد است و با جرزهای پس رونده که الهام از معماری ایرانی است تشکیل شده است در آن ۴ نورگیر وجود دارد که در ۴ طرف این فضای چند ضلعی روی جرزها هستند و گنبد عظیمی با لایه‌های ذوزنقه‌ای و تزئینات آیین هندویی دیده می‌شود.
معبد هندوها بندرعباس
در ۴ طرف گنبد حدود ۷۲ برجک مخصوص هندویی وجود دارد. در وسط گنبد میله بزرگی قرار گرفته که در حقیقت محور زمین و آسمان را نشان می‌دهد. در ضلع شرقی گنبد نیز تالار بزرگی وجود دارد که تالار اجتماعات بوده و در این تالار نقاشی‌های مختلفی به چشم می‌خورد که هر کدام از آنها بیانگر فلسفه خاصی از اعتقادات مختلف مردم هند است. معبد هندوها ۱۱۶ سال پیش ساخته شد اما متأسفانه به علت عدم توجه گذشتگان غالب نقاشی‌های آن از بین رفته و بنا هم به علت مصالح ساخت موجود و تغییرات آب و هوایی با وجود مرمت‌های پی در پی هنوز آثار ویرانی در آن به چشم می‌خورد.
معبد هندوها بندرعباس
سبک معماری این گنبد نه تنها با گنبدهای سواحل خلیج فارس، بلکه با گنبدهای سراسر ایران متفاوت ساخته شده است. نحوه طرح بندی و ساخت و ساز این بنا از معماری معابد هندی ها تاثیر گرفته است. یکی از نشانه های تاریخی بودن بندرعباس این عمارت است که توجه هر گردشگر و بیننده ای را به خود جلب میکند و می توان گفت امروزه در کنار خیابان اصلی و شلوغ شهر قرار گرفته است.
این عمارت یک ارتباط مهمی میان فرهنگ و هنر، هند و ایران بر قرار میکند. هندوها پیروان مکتب برهمنی (کسانی که به خدایان برهما، ویشنو و تسیوا معتقدند) هستند و این معبد بنابر تحقیقات به عمل آمده متعلق به خدایان ویشنو است. اغلب معابد برهمنی در هند ، سنگی است. پرستشگاه هندوها در بندرعباس نیز از لاشه سنگ، ملات گل و ساروج، سنگ‌های مرجانی خاک و گچ‌های ضخیم ماده و گچ لویی ساخته شده‌است. طرح بنای آن از معماری پرستشگاه های هندی الگو گرفته و در آن سعی شده که سبک و نحوه ساخت پرستشگاه های هندی را پیاده کنند .
این معبد یکی از آثار منحصر به فردی است که از سوی پولدارهای شهری به نام شیکارپور در غرب هند ساخته شد و در سال ۱۳۴۴ شمسی بندرعباس را ترک کرد، بت‌هایی که در معبد و در طاقچه محراب بود نیز با خود بردند و این بنا کم کم مخروبه شد تا این که از طریق سازمان میراث فرهنگی در چند نوبت تعمیر اساسی شد و هنوز نیاز به تعمیر دارد.
