نوشته‌ها

مقبره های باستانی چین در معرض تهاجم حفاران عتیغه

مقبره های باستانی چین در معرض تهاجم حفاران عتیغه:

به گزارش روزنامه انگلیسی گاردین، گنجینه های باستانی چین در خطر تهاجم کاشفان غیرقانونی و سوداگرانی هستند که در آرزوی یافتن گنج، مقبره های باستانی را می شکافند و شواهد باستانی را نابود می کنند.
دزدان مقبره های باستانی، با انفجار دینامیت و حتی بولدوزر به اعماق مقبره ها نفوذ می کنند و برای جستجوی آن ها از دوربین های دید شب و محفظه های اکسیژن استفاده می کنند.
پلیس چین فعالیت علیه دزدان مقبره را افزایش داده و دولت این کشور در حمایت از مناطق باستانی و شناسایی مهاجمان جوینده گنج، تمهیداتی را درنظر گرفته است.
دزدی مقبره های باستانی، مشکلی جهانی است که قرن هاست ادامه دارد. اما در کشور قدیمی چین با وجود هزاران منطقه باستانی که بسیاری از آن ها در نقاط دور افتاده قرار گرفته اند، مقابله با این روند، بویژه مشکل است.

گاردین به نقل از پرفسور وی ژنگ، باستان شناس دانشگاه پکن می نویسد: «قبلا چین مقبره های باارزش زیاد داشت و هرچند دستبرد و تهاجم به مقبره ها خیلی دردناک بود اما باز هم مقبره های دست نخورده وجود داشت. اما امروزه مقبره های بسیاری نابود شده اند یافتن مقبره های دست نخورده مشابه خیلی سخت است».
گروه باستان شناسی این دانشگاه بیش از ۹۰۰ مقبره در یکی از مناطق باستانی چین پیدا کرده است که تقریبا به تمامی شان دستبرد زده شده است. آنان دو سال را صرف حفاری در دو مقبره عظیم کردند که متعلق بود به خاندان باستانی چو. باستان شناسان متوجه شدند که دزدها هر دو مقبره را خالی کرده اند. آقای ژنگ می گوید: «فاجعه است. حالا باستان شناسان، ردپای دزدان مقبره را دنبال می کنند».
کارشناسان می گویند این وضع پس از بازشدن اقتصاد چین و بوجود آمدن بازار این کالاها بدست مجموعه دارهای داخلی و خارجی ، بدتر شد.
ژنگ به ضرب المثلی اشاره می کند که در دهه ۸۰ میلادی ظهور کرد:«اگر می خواهی پولدار شوی، مقبره قدیمی را بکاو و یک شبه میلیونر شو». اما این باستان شناس و استاد دانشگاه پکن درعین حال می گوید فشار مقامات و مسئولان به کاهش روند غارت اشیاء باستانی کمک کرده است. طبق آمار های رسمی، پلیس چین در سال ۲۰۱۰ ،۴۵۱ پرونده غارت مقبره و ۳۸۷ دزدی عتیقه را بررسی کرده است. در شش ماه نخست آن سال پلیس، ۷۱ باند را از هم پاشید، ۷۸۷ مظنون را بازداشت و ۲۳۶۶ شیء عتیقه را ضبط کرد. بازداشت شدگان به پرداخت جریمه نقدی و حبس هایی از سه تا ده سال و در مواردی حبس ابد محکوم شدند.
مقامات می گویند غارتگران مقبره بسیار حرفه ای عمل می کنند. باندهای فعال در استان هایی که مقبره های باستانی زیاد دارند، مهارت های خود را به دیگر نقاط می آموزند. یک کارشناس چینی تخمین می زند که حدود ۱۰۰ هزار نفر در سطح کشور به نوعی در کار خرید و فروش عتیقه دست دارند.
روزنامه چاینا دیلی به نقل از یک محقق چینی گفته است که باندهای تبهکاری اغلب گروه های باتجربه را برای غارت مقبره ها استخدام کرده و اشیاء را به سرعت به دلالان می فروشند. دزدها همچنین برای کشف مقبره ها و پنهان شدن از پلیس، از کشاورزان استفاده می کنند.
مقامات محلی منابع کافی برای جلوگیری از این روند ندارند و اغلب دزدی ها را اولویت کاری خود نمی دانند. دیگران نیز با دریافت رشوه چشم خود را به روی غارت مقبره ها می بندند.
گاهی دزدها برای چندین ماه به مقبره رفت و آمد می کنند. در برخی موارد دزدها در کنار مقبره کارگاه کوچکی می سازند تا ورود و خروجشان به مقبره جلب توجه نکند.
مجموعه داران خارجی هم سهمی برابر با دزدها در غارت مقبره ها دارند: قیمت های بالایی که آنان پیشنهاد می کنند در واقع مشوقی است برای غارت بیشتر.
آقای وی، محقق در غارت آثار تاریخی به گاردین گفته است: «آثار فرهنگی سرقت شده معمولا در ابتدا از طریق هنگ کنگ و ماکائو به خارج می روند و سپس از تایوان، کانادا، آمریکا یا کشورهای اروپایی سردر می آورند». سال گذشته، یک تابوت ۲۷ تنی به جا مانده از سلسله شیان به آمریکا برده شد. چهار سال طول کشید تا چین کلکسیونر خریدار تابوت که برای آن ۱ میلیون دلار پرداخت کرده بود، شناسایی کند و تابوت را به چین بازگرداند.
یک مقام حفاظت از آثار فرهنگی چین گفته است «اگر گام های موثر و فوری برای حفاظت از آثار تاریخی برنداریم، تا ده سال دیگر هیچ کدام از این اشیاء در چین نخواهند بود».
یک باستان شناس گفته است مشخصات باارزشی چون چگونگی و زمان ساخت مقبره معمولا طی تهاجم ها نابود می شود. یعنی جدای از غارت شدن اشیاء ارزش آکادمیک و تاریخی مکان ها نیز نابود می شود.

طرح بازار فروش آزاد اشیای عتیقه به کجا رسید؟

طرح بازار فروش آزاد اشیای عتیقه به کجا رسید؟

۳۷-۱

مسئولان سازمان میراث فرهنگی در سال‌های ۸۲ و ۸۹ خبر از راه‌اندازی بازار فروش اشیای عتیقه دادند. از سوی دیگر در سال ۸۲ مرکز پژوهش‌های مجلس با بازنگری در آخرین فصل از قانون حفظ آثار ملی، قانون اجازه تاسیس و تعیین شرایط بازارهای قانونی خرید و فروش آثار فرهنگی را مورد بازبینی قرار داد، اما اجرایی شدن این طرح به کجا رسید؟

۳۷-۲

البته ناگفته نماند که عده‌ای از کارشناسان میراث فرهنگی و باستان‌شناسان نسبت به مطرح شدن دوباره موضوع راه‌اندازی بازار خرید و فروش اشیای تاریخی و عتیقه، روی خوش نشان نمی دهند و در همان سال‌های اطلاع‌رسانی درباره راه‌اندازی این بازار‌ها بارها تأکید کرده‌اند که «از آن جا که بازار اشیای عتیقه به دلیل استقبال خوب کلکسیونرها و افراد علاقه مند به جمع آوری مجموعه های تاریخی و باستانی از رونق خوبی برخوردار است، به همین دلیل در کشورهایی مثل کشور ما این انگیزه را ایجاد می‌کند که گروهی اقدام به حفاری های غیرمجاز در تپه ها و اماکن باستانی کنند و اشیا و ظروف باستانی را که از این حفاری ها به دست می‌آورند در بازارها به معرض فروش بگذارند.»
اما باید به این مسئله نیز توجه داشت که در شرایط نبود بازار رسمی خرید و فروش اموال تاریخی و فرهنگی مجازی که در تملک اشخاص حقیقی و بخش خصوصی قرار دارد فرصت مناسبی برای فعالیت گسترده شبکه های قاچاق اموال عتیقه فراهم می شود و سودجویان با استفاده از این خلأ، اشیای تاریخی متعلق به افراد حقیقی را با قیمت غیرواقعی از آنها خریداری کرده و نسبت به خارج کردن آنها از کشور اقدام می کنند.

 مسعود علویان صدر، معاون سابق میراث فرهنگی کشور و مشاور سازمان میراث فرهنگی و گردشگری درباره آخرین وضعیت راه‌اندازی بازار فروش اشیای تاریخی و عتیقه که قرار بود در کیش و قشم راه‌اندازی شود به خبرنگار خبرگزاری فارس می گوید: این موضوع، طرح نمایندگان مجلس بوده و تاکنون در صحن هم مطرح نشده است اگر از آن طریق، انجام نشود این موضوع را می توانیم در قالب لایحه دوباره مطرح کنیم.

وی درباره اینکه آیا ارائه لایحه راه‌اندازی بازار فروش اشیای تاریخی در این دولت انجام می‌شود؟ پاسخ می‌دهد: فکر نمی‌کنم به این دولت برسد.
کمیسیون فرهنگی مجلس مهرماه ۹۰ موضوع «شناسنامه‌دار کردن اشیای عتیقه» را در گام نخست برای آزادسازی خرید و فروش اشیای تاریخی و عتیقه را تصویب کرد.
با شناسنامه دار شدن اشیای عتیقه، مردم می‌توانستند به خرید و فروش این اشیا در داخل کشور بپردازند، مردم می‌توانستند به دولت پیشنهاد بدهند که شیء عتیقه آن‌ها را بخرد اما اگر این اقدام هم صورت نمی‌پذیرفت می‌توانستند در داخل کشور آن را به فروش برسانند. مهم این بود که سازمان میراث فرهنگی بداند این شیء عتیقه در داخل ایران است و خروج آن از کشور ممنوع می‌شد. وظیفه شناسنامه دار کردن اشیای عتیقه هم جزء وظایف سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بود.
نصرالله پژمانفر، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس نهم درباره سرنوشت طرح راه‌اندازی بازار خرید و فروش آزادانه اشیای عتیقه به خبرنگار فارس می‌گوید: این طرح در این دوره مجلس مطرح نشده و برای دوره‌های قبل است و باید دوباره مطرح شود.
این نماینده مجلس در پاسخ به اینکه چطور دوباره این طرح برای پیگیری به جریان می‌افتد؟ تصریح می‌کند: میراث فرهنگی باید پیگیر باشد تا دوباره به جریان بیفتد اما اساساً سازمان میراث فرهنگی دنبال این کارها نیست و پیگیر نیست.

منبع http://khedmatgozaraan.com