قبور مسیحی (ارمنی) و سنگ نگاره

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۴ اسفند ,۱۳۹۳

قبور مسیحی (ارمنی) و سنگ نگاره:
۴۸-۱
۴۸-۲
۴۸-۳
اینم تصاویری از قبور دو مسیحی و یک سنگ نگاره میش شاخ داره که ملاحظه می کنین.

سنگ فرش در علوم باستان

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۴ اسفند ,۱۳۹۳

سنگ فرش در علوم باستان:

۴۷-۱

با سلام خدمت تمامی محققین و ایران دوستان و باستان شناسان عزیز
دوستان زیادی در مورد کاربرد سنگ فرش در علوم باستانی سوال پرسیده بودند بر آن شدیم که کاربرد سنگ فرش را برایتان برای اولین بار در ایران عنوان کنیم که حاصل تجارب اساتید و اندک تجره بنده می باشد.
کاربرد سنگ فرش علاوه بر اینکه جنبه تزیینی و تشریفاتی داشته است در اغلب موارد در دفینه گذاری نیز استفاده می شد. بدین صورت که ورودی برخی از مکانهای مقدس و مهم مثل کاخ ها , عمارت ها و مکانهایی که افراد برجسته دولتی و حکومتی که از منصب بالای اجتماعی از آن راه عبور و مرور می کردند سنگ فرش می کردند و یا اشراف زاده و یا افراد درباری مثل شاه , وزیر بودند مانند سنگ فرش کاخ داریوش و یا تخت گاه های قدیم.

در دوره های اسلامی بویژه دوره صفویه مسیر کاروانسراها و مال رو ها یا جاده های قدیم و یا حتی اغلب پل ها برای ایاب و ذهاب راحت مردم و یا راه منتهی به اتشکده سنگ فرش کرده و استفاده می شد.مانند جاده سنگ فرش سیاهکده شهرستان گرمسار یا جاده ادویه

۴۷-۲
تا این قسمت کاربرد تشریفاتی آن را برایتان عنوان کردیم , اما کاربرد دیگر سنگ فرش که بیشتر در علوم دفینه گذاری استفاده می شد بدین صورت بود که می امدند دفینه را در یک چاهی پنهان می کردند یا یک راه مخفی از چاه به اتاق تدفین و یا سفید خانه می خورد که بعد از اینکه دفینه را تعبیه کردند آن چاه را با خاک پر کرده و سپس بالای آن را سنگ فرش می کردند تا کسی به آن قسمت شک نکند , ما این مورد را اغلب در مکان شاه نشین قلعه ها , دقیقا در بالای تپه ها حتی داخل غارها مشاهده می کنیم.

۴۷-۳
در غارها وسط غارها یا زاغه ها را سنگ فرش می کردند و دقیقا زیر سنگ فرش دفینه را قرار می دادند اغلب خمره سکه بود ,مورد دیگر بالای تپه های باستانی دقیقا وسط تپه ها بوده که از زیر آن یک چاه یا یک اتاق مخفی یا دخمه زیر زمینی تعبیه می شد اگر چاه بود دفینه یا در درون چاه یا یک تونل یا راه مخفی به داخل اتاف دفینه وجود داشت , شیوه دیگر  وسط اتاق ها را سنگ فرش می کردند زیر سنگ فرش چاله تعبیه می کردند هر چه باشد در همان جا می باشد در بعضی از اتاق های زیر زمینی که تعدادشان بیشتر از هفت عدد می باشد و یا حتی در اتاق دفینه مسیر را سنگ فرش می کردند و تله ها را زیر آن سنگ فرش ها تعبیه می کردند اغلب تله های فیزیکی یا تله های تیر کمانی و تله سنگ و اهرم آنها را در زیر سنگ فرش تعبیه می کردند که با گذاشتن پا روی ان فرد تله فعال شده و فرد جانش را از دست می داد پس باید خیلی مواظب باشید.

۴۷-۴
مهمترین راه ورود برای رسیدن به دفینه باید وسط سنگ فرش کاویده شود یا یک سنگ علامت دار را تعبیه می کردند که اگر زیر آن برداشته شود به ورودی می توانیم برسیم.

هر گونه کپی برداری از این سایت پیگرد قانونی دارد باید منبع ذکر شود .

گروه باستان شناسی دفاین

خاک سفید

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۴ اسفند ,۱۳۹۳

خاک سفید:

کاربرد این خاک کاربردهای متداولی داشته چه برای ساخت یک مجموعه و یک سفیدخانه و چه برای ساخت ساختار علامت گذاری و چه برای تله گذاری!!!!!!!!!!!
خاک سفید از چند روش به دست امده و در قبور مهم استفاده شده
۱- از مکانهایی که دارای خاک سفید بوده اند به مکان موردنظر برای کار حمل میشده
۲- با پودر کردن سنگهای اهکی و … خاکی شبیه ارد به وجود میاد که وقتی درون کار هست سفیده ولی وقتی خارج میشه مثل برخی پودرسنگها به سرخی گرایش پیدا میکنه چون در معرض هوای ازاد قرا میگیره
دوستان شاید تعجب کنند خاک و تله؟!!!!!!!!! بله نوعی از همین خاک سفید رو برای تله استفاده میکردند این خاک رو به دفعات سرند میکردند که حتی از اردهای امروزی نانواییها نرمتر و سبک تر بودند. به عنوان مثال وقتی کسی وارد محوطه ای میشد که به هدف منتهی میشه با یک محوطه ی چاه مانند روبرو میشه وقتی که مثلا چراغ و نوری بندازه میبینه که کف این چاه که مثلا دو متر هست در نظرش خاک هست در حالی که خاک موجود همین خاکی است که سرند شده و اردی بودن اون در اون محوطه معلوم نیست طرف به طمع اینکه توی کف چاه بپره و با فریب خوردن اینکه دومتر هم چیزی به درون چاه میپره که که سریع بلند بشه سرپا ولی در عین ناباوری با صحنه ای روبرو میشه که مرگ رو براش در پی داره وقتی که با شدت رو این خاکها میپره  زیر پاش خالی میشه و خاکهای اردی مدام در دل چاه کنار میزنه و به طرف پایین هدایت میشه در حالی که نمیتونه خودش رو هم به جایی بند کنه  در این پی میبره که عمق چاه شاید شش هفت متر یا بیشتر باشه ولی دیگه فکر کردن دردی دوا نمیکنه چون خاکهای کنار رفته از زیر پا وقتی که بالا میرن باز روی سر خودش میریزن و چون به صورت ارد مانندی هست طرف هرچقدر تقلا میزنه راهی نداره که بیاد بالا و اون زیر بدون اکسیژن نابود میشه در حالی که از شدت پرش تمام ریه ها و شکم و چشم و بینی هم از گرد خاک پر شده اند
امیدوارم نکته جالبی برای دوستان بوده باشه

موزه دکتر محفوظی

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۴ اسفند ,۱۳۹۳

موزه دکتر محفوظی:

حدود ۱۲۰ هزار اثر هنری شامل نسخ خطی از دیوان اشعار، کتب پزشکی و نجوم، سکه‌های قدیمی ایرانی و غیر ایرانی، تابلو‌های نقاشی و ابزار زینتی از دوران باستان تا معاصر در موزه دکتر محفوظی نگهداری می‌شود.

مهرها،‌ ظروف‌ سفالی و زیورآلات باقیمانده‌ از دوران هخامنشیان با قدمت چهارهزار سال، از  آثار ارزشمند این موزه  است  که نشان از ذوق و هنر بی بدیل ایرانیان باستان دارد.

۴۵-۱)

۴۵-۲)

۴۵-۳)

۴۵-۴)

۴۵-۵)

۴۵-۶)

۴۵-۷)

۴۵-۸)

۴۵-۹)

۴۵-۱۰)

۴۵-۱۶)

۴۵-۱۷)

۴۵-۱۸)

۴۵-۱۹)

۴۵-۲۰)

۴۵-۲۱)

۴۵-۲۲)

۴۵-۲۳)

موزه های باستانی

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۴ اسفند ,۱۳۹۳

موزه های باستانی:

پیش گفتار

در بحث های تاریخی و تاریخ نویسی،  اشیای موزه ها حرف اول را می زنند،  و سند های زنده از دل تاریخ هستند،  و چون دسرسی به موزه های پراکنده در ایران و جهان،  کار ساده ای نیست،  بنابر این بهترین روش ایجاد موزه های مجازی اینترنتی است،  که کاملاً رایگان و بی خرج و دردسر در سترس قرار می گیرد،  امید است وبلاگ های تاریخی،  هر کدام بخشی را به موزه مجازی اختصاص دهند.

منبع مطالب:  سایت های مختلف اینترنت و بازدید از موزه ها.

۴۴-۱

عکس سالن اصلی موزه ملی ایران،  عکس شماره ۲۶۵۰٫

توجه ــ  بسیاری از گران ترین و با ارزش ترین آثار تاریخی و آنتیک ایران،  در خارج از کشور ایران نگهداری می شوند،  امید است روزی برسد،  که با همت و توانایی جوانان باهوش ایران دوست،  این اشیا شناسایی و در اینترنت معرفی،  و از دست چپاولگران و یا موزه ها غریبه خارج،  و به خاک پاک ایران بازگردانده شوند.

۴۴-۲

   عکس یک دستبند طلا با نقش شیردال،   ساخت سده ۴۵ خورشیدی ایرانی،  با عرض ۱۱٫۵۷ و ارتفاع ۱۲٫۸ سانتی متر است،  که در تاجیکستان کشف شده است.  این اثر بخشی از گنجینه آمودریا،  مهم ترین مجموعه طلا و نقره به جا مانده از دوره هخامنشیان است،  و اکنون در موزه بریتانیا قرار دارد.  یک قطعه مشابه نیز دارد،  که در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن نگهداری می شود.  این دستبند مشابه به دستبند هایی است،  که به عنوان هدیه به تخت جمشید آورده می شده،  و در نقش برجسته های مراسم،  که در دیوار های تخت جمشید به تصویر کشیده شده است،  نیز به چشم می خورد.  بر اساس نوشته های گزنفون نویسنده یونانی (حدود ۴۵۵۷ خ.ا)،  بازوبند از جمله اشیایی بوده،  که به عنوان هدیه افتخار در دستگاه حکومتی هخامنشیان به کار می رفته.  بخش های توخالی که در حلقه این بازوبند،  و در بال های شیردال ها به چشم می خورد،  قبلا با شیشه یا سنگ های گرانبها پر بوده،  که به مرور زمان کنده شده اند.  عکس شماره ۵۵۹۳٫

۴۴-۳

عکس بشقاب نقره دوره ساسانی با نقش عقاب،  که بانویی را در چنگال خود نگهداشته است،  و اکنون در موزه ارمیتاژ سن پترزبورگ قرار دارد.  قطر بشقاب ۲۲ سانتی متر است،  و نقش آن عقابی را نشان می دهد،  که با چنگال های خود زنی را نگه داشته است،  در حالی که زن با دست راست خود غذایی را در جلوی منقار عقاب گرفته است.  در پایین تصویر دو شخص دیگر با تبر و کمان به چشم می خورند،  کل تصویر با دو درخت زندگی احاطه شده است.  عکس شماره ۵۵۹۴٫

۴۴-۴

عکس تندیس پنج هزارساله بز کوهی،  جنس نقره و ورقه طلا،  اندازه  ۷ در ۴ سانتی متر،  دوره ایلام،  محل نگهداری موزه هنر های زیبای بوستون.  عکس شماره ۵۵۹۵٫

۴۴-۵

عکس ظرف آب ۲۵۰۰ ساله سفالین به شکل بز کوهی،  جنس سفال، قدمت حدود ۲۵۰۰ سال، یافت شده در شمال غرب ایران.  در بخش جلوی بدن،  سوراخی برای ریختن آب در نظر گرفته شده. پا های بز به شکل غیرعادی کوتاه هستند،  که احتمالا به خاطر اطمینان از پایداری تکوک در حالت ایستاده است.  بخش هایی از ظرف شکسته بوده و با ظرافت چسبانده شده اند.  طول ۲۷ Cm و ارتفاع ۲۸ Cm.  محل نگهداری موزه متروپولیتن.  عکس شماره ۵۵۹۶٫

۴۴-۶

عکس لیوان دسته‌دار ۳۰۰۰ ساله ایرانی با نقوش هندسی،  جنس سفال،  ارتفاع ۹٫۷ Cm،  قطر ۱۰٫۷ Cm، قدمت نیمه اول هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  محل نگهداری موزهی اسمیتسونیان ،  عکس شماره ۵۵۹۷٫

۴۴-۷

   عکس جام شیشه ای، هنر ساسانی، ۲۲۴-۶۵۱ بعد از میلاد،  عکس شماره ۵۵۹۸٫

۴۴-۸

   عکس عود سوز برنزی هنر اشکانی،  احتمالا یافت شده در بروجرد،  قرن اول بعد از میلاد،  عکس شماره ۵۵۹۹٫

۴۴-۹

   عکس جام سیمین مرودشت،  که در جلال آباد مرودشت استان فارس بدست آمده است،  نمونه ای دگر از کار های بسیار پرگوهر ایران زمین،  که همیشه جاودان می باشد.  عکس شماره ۵۶۰۰٫

این جام بسیار زیبا در هزاره چهارم خورشیدی ایرانی آفریده شده است،  و در موزه ملی ایران نگاهداری می شود.  پهنای پایین این جام بسیار زیبا ۱۰٫۵ Cm و دهانه آن ۹ Cm و بلندی آن ۲۰ Cm است.  روی آن دو نگار برجسته دو ایزد بانو،  که یکی ایستاده و دیگری در آن سوی جام به گونه نشسته،  با گیسوان آرایش شده و سربند،  یافت می شوند.  رخت های این دو ایزد بانو به گونه شراره های آتش یا شرابه های آب یا مِی و شراب می باشند.  در بالا و پایین و دور تا دور جام نگار های نیمه گرد کنده شده است.  همچنین در بالای جام نوشتاری به دبیره ایلامی کنده شده دیده می شود.  برگردان این نوشتار چنین است:

یاری کن،  یاری کن ایزد،  من کوری نا هی تی،  بخشنده آشامیدنی برای پروردگار،  ای بخشنده پاداش نیکی و فرخندگی،  ای ایزد پاک نهاد،  به سوی ما بیا!  مهر ایزدی تو پیوسته باید به برپادارنده نیایشگاه ارزانی شود.  یاری کن تو این جام را،  که از سوی یک بنده برگزیده پیشکش شده،  وی را روز به روز راستگار نگاه دار.

 نام ایزد یاد شده “ناروندی” می باشد،  که در باور های ایلام باستان،  همانا ایزد بانوی پیروزی باشد.

۴۴-۱۰

عکس گوشواره زرین هنر لرستان،  هزاره سوم خورشیدی ایرانی،  سنگینی ۵ گرم،  موزه ملی ایران.  عکس شماره ۵۶۰۱٫

۴۴-۱۱

عکس طرح نبرد مرد با بز بالدار،  جنس نقره،  قدمت سده ۴۲ تا ۴۳ خورشیدی ایرانی یا دوره پیش هخامنشی،  محل نگهداری موزه میهو،  عکس شماره ۵۶۰۲٫

۴۴-۱۲

عکس جام های زرین هگمتانه،  از زمان هخامنشی،  که در همدان کاوش شده و در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود.  عکس شماره ۵۶۰۳٫

۴۴-۱۳

عکس ظرف مسین با نقش برجسته حیوانات در اطراف آن،  مربوط به تمدن ایلام،  اوایل هزاره پنجم خورشیدی ایرانی،  که در شوش کشف شده است،  عکس شماره ۵۶۰۴٫

۴۴-۱۴

عکس گردن آویز هزار ساله نقره ای،  با نقش سوار ایرانی در حال شکار شیر،  این گردن آویز نیم دایره ‌ای شکل با پیشینه ‌ای نزدیک به هزار سال،  آفریده هنرمندان ایرانی دوره غزنوی است.  گردن آویز که عرض و ارتفاع آن در حدود پنج و چهار سانتی متر است،  از نقره ریخته ‌گری شده و سپس حکاکی و قلم‌زنی شده است.  ردیفی از عبارات اسلامی بر حاشیه هر دو سوی اثر نگاشته شده،  و نقش میانی آن مرد اسب سواری به تصویر کشیده است،  که با گرز در حال نبرد با شیر است.  این اثر امروزه در موزه هنر لس‌آنجلس نگهداری می‌شود.  عکس شماره ۵۶۰۶٫

۴۴-۱۵

عکس گردنبند طلایی به جا مانده از ملکه ایران باستان،  مربوط به سده ۴۷ خورشیدی ایرانی،  یعنی زمان سلسله هخامنشیان،   در موزه اوستیای شمالی روسیه نگهداری می شود.  تکه هایی که در مستطیل مشکی نشان داده شده،  تصویر شیر هایی است،  که در حال حمله به شکار می باشند.  این تصویر با شیر هایی که در پلکان آپادانا در تخت جمشید دیده می شود،  یکسان است.  عکس شماره ۵۶۰۶٫

۴۴-۱۶

عکس پلاکی با نقش شیردال به ابعاد ۱۳٫۶ در ۹٫۸ سانتی متر،  سده ۴۴ تا ۴۶ خورشیدی ایرانی،  دوره هخامنشیان،  این اثر اکنون در موزه متروپولیتن قرار دارد،  عکس شماره ۵۶۰۷٫

۴۴-۱۷

عکس تکوک به شکل سیاهگوش،  جنس نقره زراندود، قدمت سده ۴۹ خورشیدی ایرانی،  یا دوره اشکانی،  محل نگهداری موزه میهو.  عکس شماره ۵۶۰۸٫

۴۴-۱۸

عکس کوزه قلیان از طلای ناب آراسته به بهترین فیروزه های نیشابور،  که بسیار خوشرنگ و صاف و جور،  همینطور خوشرنگ ترین یاقوت های سرخ موجود هستند.  در زمان ناصرالدین شاه قاجار ساخته شده است.  عکس شماره ۵۶۰۹٫

جالب:  هر یک از این فیروزه ها بیش از ۲۰ هزار دلار قیمت دارند.

عکس شرابدان نقره ساسانی با نقش پرنده،  اندازه ۱۷٫۲ در ۱۰٫۲ سانتی متر،  قدمت ۲۲۶ تا ۶۵۱ میلادی، یا دوره ساسانی،  محل نگهداری موزه هنر های زیبای بوستون.  عکس شماره ۵۶۱۰٫

۴۴-۱۹

عکس ظرفی از تمدن کهن جیرفت،  باستان‌شناسان معتقدند،  که جیرفت منشاء زبان نوشتاری بوده است،  که از طریق آن،  سیستم نوشتار توسعه یافت،  و سپس در کشور پراکنده شد،  و به شوش رسید. دکتر یوسف مجیدزاده،  که در دهۀ ۱۳۸۰ ریاست پروژه کاوشگری و حفاری جیرفت را به عهده داشت،  معتقد است،  جیرفت حلقۀ گم شدۀ تاریخ بشریت است.  عکس شماره ۵۶۱۱٫

۴۴-۲۰

عکس تندیس از هنر تپه تورنگ،  هزاره سوم خورشیدی ایرانی،  محل نگهداری موزه باستانشناسی و مردم شناسی دانشگاه پنسیلوانیا،  کشور آمریکا.  عکس شماره ۵۵۹۲٫

۴۴-۲۱

عکس ظرف سفالین خاکستری دسته دار به شکل چکمه مربوط به شمال ایران،  املش اواخر هزاره چهارم خورشیدی ایرانی،   عکس شماره ۵۶۱۲٫

۴۴-۲۲

عکس ظرف حمله شیر به گاو،  گنجینه کلماکره ،  جنس:  نقره و طلا،  قدمت:  اوایل هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  محل نگهداری: موزه میهو .  عکس شماره ۵۶۱۳٫

۴۴-۲۳

عکس گردنبند طلای ساسانی با نگین هایی از سنگ لاجورد،  که بر یکی از آنها چهره خسرو پرویز و آن دو دیگر به نقش سر شیر مزین گردیده است. محل نگاه داری موزه رضا عباسی تهران،  عکس شماره۵۶۱۴

۴۴-۲۴.

عکس کاسه نقره ‌ای هخامنشی با نقش زرین سربازان ایرانی،  این کاسه با پیشینه‌ ای نزدیک به دو هزار و سیصد سال،  به دورانی که ساخت ظروف از فلزات گرانبها در فلات ایران رواج یافته بود تعلق دارد.  هنر هخامنشی به دلیل گستره پهناور امپراتوری،  سبک‌ های مختلفی را در بر می‌گیرد،  و این اثر زیبا احتمالا در یک ساتراپ شرقی و استپ‌ های شرق فلات ایران به جهت پیشکش شدن به پادشاه در تخت جمشید ساخته شده است.  نمونه ‌ای مشابه این کاسه که از طلای خالص پرداخته شده،  در نزدیکی رود آمودریا یافت شده است.  دو ردیف سربازان نقش شده با طلا هر کدام کمان و تیردانی با خود به همراه دارند،  و به ردیف‌ های سربازان گارد جاویدان هخامنشی نقش شده بر دیوار های تخت جمشید بی‌شباهت نیستند،  اما این سربازان تاجی مشابه پادشاهان این دوره نیز بر سر دارند.  این نقش‌ های رایج در عصر هخامنشی بر خلاف نگاره‌ های آشوری داستانی را نقل نمی‌کنند،  بلکه هدف آن‌ها نمایش دادن شکوه و قدرت پاداش و تسلط او بر امپراتوری است.  این نقوش از مهارت پادشاه در سوارکاری،  جنگ آوری و تیراندازی حکایت دارند،  سنت‌ هایی که در بسیاری از آثار به جا مانده از امپراتوری‌های ایرانی قابل مشاهده هستند.  قطر کاسه در حدود ده و ارتفاع آن نزدیک به هفت سانتی متر است.  این اثر زیبا در گذشته بخشی از مجموعه شخصی «کاپیتان اسپنسر چرچیل» بریتانیایی بوده است،  و امروزه در موزه بریتانیا در لندن نگهداری می‌شود.  عکس شماره۵۶۱۵

۵۶۱۶

عکس موشک،  یک سازه دست ساز کشف شده در کشور ترکیه.  قدمت این سازه حدودا ۲۵۰۰ سال است،  در آن تاریخ ترکیه کنونی جزیی از قلمروی ایران بوده است.  عکس شماره۵۶۱۶

۴۴-۲۶.

عکس تندیس نقره ای گاو ایستاده،  جنس: نقره،  قدمت اوایل هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  دوره پیش هخامنشی،  محل نگهداری موزه میهو،  عکس شماره۵۶۱۷

۴۴-۲۸

عکس ماسک طلایی لرستان،  مربوط هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  واقع در موزه ایران باستان،  عکس شماره ۵۶۱۸

۴۴-۲۹

عکس پیش‌زره‌ طلایی ۲۸۰۰ ساله‌،  بخشی از یک پیش‌زره که روی سینه قرار می‌گیرد،  با نقش موجودات اسطوره ‌ای که دارای قدرت جادویی برای محافظت جنگجو تصور می‌شدند،  جنس:  طلا، اندازه:  ۹٫۳ در ۱۸٫۵ سانتی‌متر،  قدمت هزاره پنج خورشیدی ایرانی،  منطقه‌ جغرافیایی:  شمالغرب ایران،  محل نگهداری:  موزه اسمیتسونیان،  عکس شماره ۵۶۱۹٫

۴۴-۳۰

عکس بشقاب زرین شاه ساسانیان،  خسرو انوشیروان نشتسته بر تخت در میان.  از زر، نارسنگ (لَعل)، کریستال و شیشه.  این کار با ارزش هنری هم از دید تکنیکی – cameo برای نمونه،  هم از دید گرایش و “سلیقه” هنری دربار پادشاهان ساسانیمان در کابینه پول و مدال و باستان فرانسه،  در پاریس نگهداری می شود.  عکس شماره ۵۶۲۰ .

۴۴-۳۱

عکس ظروف سنگی ۲۵۰۰ ساله از دوره هخامنشی،  که در تخت جمشید کشف شده است،  این ظرف اکنون در موزه تخت جمشید قرار دارد،  عکس شماره ۵۵۶۲٫

۴۴-۳۲

عکس دو جام شیشه ای پیدا شده در نیشابور،  متعلق به دوران غزنویان،  با قدمت حدود ۸۰۰ تا ۹۰۰ سال،  که در موزه متروپولیتن نیویورک به نمایش گذاشته شده است،  عکس شماره ۵۵۶۳

۴۴-۳۳.

عکس کوزه نقره ای زیبای دوره هخامنشی،  کوزه ای با قلمزنی بسیار هنرمندانه و با دسته هایی به شکل بز کوهی،  که در دسته سمت چپ ظرف،  لوله ای برای ریختن آب در نظر گرفته شده . جنس نقره،  ارتفاع  ۲۲٫۷۶ سانتی متر،  وزن  ۴۵۱٫۰۸ گرم،  قدمت نیمه هزاره پنجم خورشیدی ایرانی.  محل نگهداری کلکسیون جورج اورتیز،  مرجع وبگاه کلکسیون جورج اورتیز،  عکس شماره ۵۵۶۴٫

۴۴-۳۴

عکس سکه طلای ۲۵۰۰ ساله بجا مانده از سلسله هخامنشیان،  با نقش یورش شیر به گاو،  محل نگهداری موزه هنر متروپلیتن نیویورک،  ۵۵۶۵٫

۴۴-۳۵

عکس تندیس نقره ای ۲۸۰۰ ساله‌ بزکوهی،  با نشان درخت خرما،  این شیء چیزی شبیه قسمت بالایی یک عصا یا چوبدست است،  محل نگهداری موزه میهو ژاپن،  عکس شماره ۵۵۶۶٫

۴۴-۳۶

عکس توپ برنجی ۴۰۰ ساله،  به غنیمت گرفته شده از شکست ارتش پرتقال و اسپانیا در مقابل سپاه شاه عباس صفوی در جزیره هرمز.  ساخته شده در۱۵۹۱ میلادی زمان فلیپ دوم پادشاه پرتقال و اسپانیا در پرتقال.  محل نگهداری،  محوطه موزه نادری (آرامگاه نادرشاه افشار) مشهد،  عکس شماره ۵۵۶۷٫

۴۴-۳۷

عکس تابوت ۲۰۰۰ ساله دوره اشکانی،  تابوتی از جنس سفال لعاب کاری شده،  حدوداً متعلق به سده اول میلادی،  محل کشف اوروک در جنوب عراق امروزی،  محل نگهداری بریتیش میوزیوم (موزه هنر بریتانیا)،  عکس شماره ۵۵۶۸٫

۴۴-۳۸

عکس بادگیر چپقی سیرجان تنها بادگیر متفاوت نسبت به دیگر بادگیرهای ایران و جهان از نظر معماری می باشد.  بادگیر چپقی که تنها بادگیر ساخته شده بدین شکل است برای خانه سید علی اصغر رضوی در شهر سیرجان استان کرمان ساخته شده است.  عکس شماره ۵۵۷۱٫

۴۴-۳۹

عکس کاسه ای ساخت ۶۰۰۰ سال پیش،  شکل بالا یک ظرف سفالین به ارتفاع ۱۵٫۸ سانتی متر و قطر دهانه  ۲۷ سانتی متر را که متعلق به شش هزار سال پیش است نشان می دهد.  این ظرف در سایت باستانی تل باکون در نزدیکی تخت جمشید کشف شده،  اکنون در موزه  بریتانیا قرار دارد.  سفالگری های پیش- تاریخی متعلق به هزاره چهارم خورشیدی ایرانی در این ناحیه غالبا دارای نقش و تصاویری بر بخش بیرونی کاسه ها بودند.  این طرح ها شامل شکل های مارپیچ و طرح های شماتیک با نمای موجوداتی با بدن انسان و سر پرنده بودند.  البته در دوره های بعدی،  تولید انبوه ظروف سفالین موجب کاهش طرح های تزیینی و نقاشی بر روی سفال ها شده بود،  عکس شماره ۵۵۶۹٫

۴۴-۴۰

عکس قاشق نقره ۲۵۰۰ ساله،  دسته این قاشق با تلفیق هنرمندانه سه حیوان در همساخته شده،  شیر دال  جانوری که نیم بدنش شیر و نیم بدنش عقاب است،  در انتها شیری در حال یورش در میان،  و سر اردکی در محل اتصال دسته قرار دارد.  این قاشق بسیار ارزشمند،  د ر۱۵٫۵ سانت درازای خود،  حرف های بسیاری از اهمیت هنر و توانایی صنعتی ایران باستان دارد،  عکس شماره ۵۵۷۰٫

۴۴-۴۱

عکس طلای هنرکاری هخامنشی،  قرن ۴۵ تا ۴۷ خورشیدی ایرانی،  موزه‌ لوور،  عکس شماره ۵۵۷۶٫

۴۴-۴۲

عکس ظرف سفالین چهار هزار ساله ماهی شکل،  یافت شده در منطقه غرب ایران، آذربایجان،  طول ۱۷ سانتی متر،  محل نگهداری موزه هنر لوس آنجلس،  عکس شماره ۵۵۶۱٫

۴۴-۴۳

عکس سکه با تصویر پوران دخت بر سکه اش که در موزه سن پترزبرگ کشور روسیه نگهداری می شود.  پوران دخت شاهنشاه ایران در زمان ساسانی بود،  وی بانوی ایران بود،  که بر بیش از ١٠ کشور آسیایی پادشاهی می کرد.  او پس از اردشیر شیرویه به عنوان بیست و پنجمین پادشاه ساسانیان بر اریکه شاهنشاهی ایران نشست و فرامانروایی نمود.  عکس شماره ۵۶۲۱٫

۴۴-۴۴

عکس سکه دریک هخامنشیان،  عکس شماره ۵۶۲۲.

شیشه سازی باستان

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۴ اسفند ,۱۳۹۳

پیشینه شیشه‌گری در ایران:

شیشه‌گری در ارگ کریم‌خان.

هنر شیشه گری یکی از قدیمی ترین صنایعی است که بشر به آن اشتغال داشته‌است. کاوش‌های باستان شناسی مارلیک هنسلودشوش رواج شیشه گری در ایران باستان (عهد هخامنشی) را به اثبات می‌رساند.

قدیمی ترین نمونه‌ها از شیشه‌های دست ساز در خاورمیانه پیدا شده‌است. باستان شناسان معتقدند که سومریها در هزاره سوم قبل از میلاد با شیشه، آشنایی داشته‌اند. گیرشمن بطریهای شیشه‌ای زیادی از حفاریهای معبد چغازنبیل به دست آورده‌است. از زمان هخامنشیان، شواهد اندکی برای استفاده کلی از شیشه در دست است. آثار شیشه‌ای کهن نشان می‌دهد که تا قبل از سده اول پیش از میلاد، از شیشه فقط یه حالت توده‌ای استفاده می‌کرده‌اند. با کشف اشیای شیشه‌ای زمان پارتها و ساسانیان می‌توان گفت صنعت شیشه سازی در ایران رواج کامل داشته و از دو روش ساخت «دمیدن در قالب» و «دمیدن آزاد» استفاده می‌شده‌است. از دوره سلجوقیان تا دوره مغول ظرفهای شیشه‌ای بسیار زیبا با تزئینات مختلف به صورت مینایی، تراشیده یا با نقوش افزوده از کوره شیشه‌گران شهرهای مختلف ایران بیرون می‌آمد.

با ظهور اسلام اکثر شیشه و بلورسازان ایرانی به دمشق و حلب در سوریه کوچ کردند. در این مقطع از تاریخ شیشه گری علاوه بر تغییر کلی فرم شیشه، نقاشی و خطاطی بر روی شیشه با رنگ‌های کوره‌ای و لعاب‌های رنگی متداول شد و نوعی شیشه که اصطلاحاً مینایی نامیده می‌شود پا به عرصهٔ وجود گذاشت. دورهٔ سلجوقی (قرن ۵ و ۶هـ) نخستین دورهٔ شکوفایی شیشه گری در ایران محسوب می‌شود.

بعدها با روی کار آمدن سلسلهٔ صفوی و توجه خاص به این رشته، کارگاه‌های شیشه گری در اصفهان و شیراز ساخته شد و هنرمندان، تحت تعلیم تعدادی از بلورسازان و نیزی {ایتالیایی} قرار گرفتند.

سیر تاریخی هنر شیشه گری قدیمی ترین نمونه ها از شیشه های دست ساز در خاورمیانه پیدا شده است. باستان شناسان معتقدند که سومریها در هزاره سوم قبل از میلاد با شیشه، آشنایی داشته اند. گیرشمن بطریهای شیشه ای زیادی از حفاریهای معبد چغازنبیل به دست آورده است. از زمان هخامنشیان، شواهد اندکی برای استفاده کلی از شیشه در دست است. آثار شیشه ای کهن نشان می دهد که تا قبل از سده اول پیش از میلاد، از شیشه فقط یه حالت توده ای استفاده می کرده اند. با کشف اشیای شیشه ای زمان پارتها و ساسانیان می توان گفت صنعت شیشه سازی در ایران رواج کامل داشته و از دو روش ساخت «دمیدن در قالب» و «دمیدن آزاد» استفاده می شده است. از دوره سلجوقیان تا دوره مغول ظرفهای شیشه ای بسیار زیبا با تزئینات مختلف به صورت مینایی، تراشیده یا با نقوش افزوده از کوره شیشه گران شهرهای مختلف ایران بیرون می آمد

مواد و مصالح شیشه گری

عناصر پایه

سیلیس یا اکسید سلیسیم ماده اصلی تمام تولیدات شیشه است که به صورت شن، سنگ چخماق یا سنگ چینی وجود دارد. اکسید بوریک به عنوان عنصر اصلی در ساخت شیشه استفاده می شود

عناصر ذوب کننده

این عناصر مانند سود به صورت کربنات سدیم، سولفات سدیم، استات سدیم نقطه ذوب سیلیس را پایین آورده، به ضمیر شیشه حالت قلیایی می دهند

عناصر تثبیت کننده

برای مخلوط شدن بهتر مواد اصلی و ذوب کننده و همچنین جلوگیری از حل شدن شیشه در مواد مختلف از این مواد استفاده می کنند. کربنات کلسیم از رایج ترین مواد تثبیت کننده است

عناصر سفید کننده

برای خنثی کردن یک رنگ در خمیر شیشه از رنگ دیگر استفاده می کنند؛ مثلاً برای خنثی کردن قرمز از سبز استفاده می کنند

شیشه گری سنتی

وسایلی که در کارگاه شیشه گری مورد استفاده قرار می گیرد:

بوری (میله دم):

لوله توخالی و فولادی به طول ۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتی متر و قطر ۵/۱ تا ۲ سانتی متر است که برای برداشتن شیشه مذاب از داخل کوره به کار می رود

سنگ کار:

از جنس سنگ یا فلز بری گرم کردن مواد روی میله دم استفاده می شود

قاشق چوبی:

به صورت ملاته گیر که همیشه خیس است و نقش قالب را دارد

دستگاه آب:

حوضچه فلزی مکعب مستطیل که دارای آب است. روشهای ساخت شیشه

روش فوتی:

برداشت ماده مذاب را کوره به وسیله بوری یا میله دم که قبلاً گرم شده، ثابت کردن ماده مذاب روی نوک میله، مرمری کردن یا ورز دادن و چرخاندن آن روی میز کار و گرد کردن آن، دوباره گرم کردن خمیر شیشه روی سر میله، دمیدن در میله و ایجاد حباب کوچک در وسط خمیر سر میله، سرد کردن خمیر تا جایی که سرخی خود را از دست دهد، برداشت مجدد خمیر از کوره و ثابت کردن آن روی میله دم، قاشقی کردن خمیر سر میله یا یکنواخت کردن آن، کارهایی است که باید انجام شود تا استاد کار ساخت شیشه را آغاز نماید. از این مرحله به بعد استاد کار میله دم را گرفته، به چرخش درمی آورد تا شکل اولیه ظرف را بسازد. سپس آن را به دستِ پا قالبی ساز می دهد تا شیاری در محل اتصال شیشه و میله فلزی واگیره ایجاد کند. سپس از آن واگیره گیر میله واگیره را به ته ظرف می چسباند و استاد کار میله دم را از محل شیار ظرف جدا می کند. بعد از این مرحله، کار شکل دادن و ساخت و پرداخت دهانه و لگوی ظرف شروع می شود. در مرحله بعد دسته و تزئینات را روی آن قرار می دهد. در پایان ظرف را با میله واگیره به پشت بر می دهد تا به گرمخانه ببرد سپس کوره را خاموش می کنند تا اشیاء هم زمان با سرد شدن هوای داخل کوره خنک شوند.

روش فوتی قالبی:

در این روش، ابتدا مقداری از مواد مذاب را با میله دم از کوره برداشته، پس از آماده کردن و یک بار دمیدن در آن مقداری مواد به آن اضافه نموده گرم می کنند. سپس آن را در قالب قرار داده در میله دم می دمند تا خمیر شیشه شکل قالب را به خود بگیرد. سپس از میله دم جدا نموده، لبه کار را صاف می کنند و آن را به گرمخانه می برند، مانند انواع بطری، آبلیمو، گلاب و غیره.

روش پرسی:

ساخت در قالبهای پرس بادی نیز بیشتر برای انواع بطری به کار می رود، به این صورت که مقدار مناسب مواد مذاب با میله دم از کوره بر می دارند و آن را بسیار سریع از میله دم جدا کرده در قالب پرس قرار می دهند و با بستن قالب و فشار هوای وارد شده در قالب، خمیر شکل مورد نظر را می گیرد. سپس قالب را باز کرده، به سرعت شیء ساخته شده را خارج نموده، در گرمخانه قرار می دهند.

روش تولید شیشه رنگی

برای رنگی کردن شیشه، در خمیر آن از اکسیدهای فلزی به ترتیب زیر استفاده می کنند:

اکسید آهن:

رنگ سبز روشن و تیره به دست می آید. همچنین با افزودن اکسید کبالت به آن، آبی خیلی کمرنگ به وجود می آید

اکسید کروم:

رنگ سبز، زرد یا آبی سبز خواهد داد

اکسید مس:

معمولاً رنگ سبز یا آبی سبز خواهد داد. در بعضی حالات نیز رنگ قرمز ایجاد می کند

حکومت های پس از اسلام در ایران

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۴ اسفند ,۱۳۹۳

دودمان‌های و حکومت های  ۱۴۰۰ ساله  بعد از اسلام در ایران:

  • ·          ورود اسلام به ایران
  • ·          خلفای راشدین (خلفاء اربعه )
  • ·          خلفای اموی
  • ·          خلفای عباسی
  • ·   طاهریان (۸۲۰ – ۸۷۳ م. / ۲۰۵ – ۲۵۹ ه. ق. / ۱۹۹ -۲۵۲ خ.) بنیان‌گذار طاهر ذوالیمینین
  • ·         صفاریان (۸۷۵-۹۰۰ م. / ۲۶۱ – ۲۸۷ ه. ق. / ۲۵۴ – ۲۷۹ خ.) بنیان‌گذار یعقوب لیث
  • ·         سامانیان (۸۷۵-۹۹۹ م. / ۲۶۱ – ۳۸۹ ه. ق. / ۲۵۴ – ۳۷۸ خ.) بنیان‌گذار نصر یکم
  • ·         زیاریان (۹۲۸ – ۱۰۷۰ م. / ۳۱۵ – ۴۶۲ ه. ق. / ۳۰۶ – ۴۴۹ خ.) بنیان‌گذار قابوس بن وشمگیر
  • ·         بوییان(ال بویه۹۳۲ – ۱۰۴۹ م. / ۳۲۰ – ۴۴۰ ه. ق. / ۳۱۱ – ۴۲۸ خ.) بنیان‌گذار شهریار  عضدالدوله
  • ·         غزنویان (۹۹۸ – ۱۱۶۰ م. / ۳۸۸ – ۵۵۵ ه. ق. / ۳۷۷ – ۵۳۹ خ.) بنیان‌گذار سلطان محمود غزنوی
  • ·         سلجوقیان (۱۰۳۸ – ۱۱۹۴ م. / ۴۲۹ – ۵۹۰ ه. ق. / ۴۱۷ – ۵۷۳ خ.) بنیان‌گذار ملکشاه و سلطان سنجر
  • ·         خوارزمشاهیان (۱۰۷۸ – ۱۲۲۰ م. / ۴۷۰ – ۶۱۷ ه. ق. / ۴۵۶ – ۵۹۹ خ.) بنیان‌گذار محمد خوارزمشاه
  • ·         ایلخانیان (۱۲۵۶ – ۱۳۳۶ م. / ۶۵۴ – ۷۳۶ ه. ق. / ۶۳۵ – ۷۱۴ خ.) بنیان‌گذار هولاکوخان
  • ·         تیموریان (۱۳۷۰ – ۱۴۹۸ م. / ۷۷۱ – ۹۰۳ ه. ق / ۷۴۸ – ۸۷۷ خ.) بنیان‌گذار تیمور گورکانی
  • ·      آق قویون و قره قویونلو  (  ۱۳۷۸ تا ۱۵۰۸ میلادی) بنیان گذار اوزون حسن
  • ·         صفویان (۱۵۰۱ – ۱۷۲۳ م. / ۹۰۶ – ۱۱۳۵ ه. ق. / ۸۷۹ – ۱۱۰۲ خ.) بنیان‌گذار شاه اسماعیل یکم
  • ·         افشاریان (۱۷۳۵ – ۱۷۴۸ م. / ۱۱۴۸ – ۱۱۶۱ ه. ق. / ۱۱۱۴ – ۱۱۲۷ خ.): بنیان‌گذار نادرشاه
  • ·         زندیان (۱۷۵۰ – ۱۷۹۵ م. / ۱۱۶۳ – ۱۲۰۹ ه. ق. / ۱۱۲۹ – ۱۱۷۳ خ.) بنیان‌گذار کریم‌خان زند
  • ·         قاجار
  • پهلوی(موسس رضا شاه پهلوی )
  • جمهوری اسلامی ایران ( بنیان گذار امام خمینی (ره)

گنج نمرود

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۴ اسفند ,۱۳۹۳

نمرود و گنج های کشف شده :

حتما نمرود بن کنعانرا می شناسید که ۲۰۵۳ قبل از میلاد متولد شد ، آن شخص همان شخصیت تاریخی بود که برای اولین بار در تورات به اسم پادشاه جبار که خداوند را تحدی کرد شناخته شده است.مفسران قرآن نمرود این شخصیت را که قرآن توضیف کرده است با آن مرتبط می داند و عاقبت که سوخت.کما اینکه بعضی مورخین می گویند که آن همان ملکی بود که برج بابل را با تحدی به خدا کرد و بسیاری از فرهنگ ها عبرت گرفتند که نمرود که در شر و فسق و فسوج در روی زمین اولین فرد بود.

۴۱-۱

یکی از ملوک دنیا که در قرآن به عنوان یکی از ملوک کافرین عنوان شده است .آن اولین فردی بود که تاج بر سرش گذاشت وروی زمین ادعای خدایی کرد , در روی زمین طغیان کرد و آثار آن هنوز برای عبرت دیگران باقی است , ستاره ای را دیدند که جلوی نور خورشید را گرفت و آن را از بین برد , منجمین در تعبیر آن گفتند که فرزندی می آید که هلاکش در دستان آن است , پس امر به ذبح تمامی کودکان آن ناحیه در آن سال  کرد و حضرت ابراهیم متولد شد و مخفی ماند تا زمانی که بزرگ شد و از عبادت نمرود و بت ها تحدی کرد.مفسرون شرح می دهند که ابراهیم (ع) و نمرود با هم برای اظهار الهی که مستحق عبادت است اظهار شدند , آیا آن نمرود است یا خدا .زمانی که نمرود با او احتجاج کرد فرمان به سوزاندن او در آتش کرد و آن زمان بود که آتش بر ابراهیم بردا و سلاما شد.ابن کثیر ذکر کرده است:وبعث الله إلى ذلک الملک الجبار ملکا یأمره بالإیمان بالله فأبى علیه ثم دعاه الثانیه فأبى ثم الثالثه فأبى وقال : اجمع جموعک وأجمع جموعی.پس نمرود تمامی سپاهیانش را جمع کرد آن هنگام طلوع خورشید بود , خداوند بر آنها عقوبتی نازل کرد که جهانیان به خود ندیده بود و طبری ذکر کرده است که برج بابل را نمرود بنا کرد و آن به سبب لعنت خداوند که به زبانهای مختلف عنوان شده است.
گنج بین  ۱۹۸۸ و۱۹۹۲ در  شمال العراق ۳۷ کیلومتری موصل کشف شد و بصورت کاملا مخفیانه در صندوق هایی به بانک مرکزی عراق منتقل ش و گفتند که گنج های نمرود است .گفتند که در مقبر های پادشاهان و امیران اشوریان در قرن ۸ و ۹ قبل میلاد کشف شد و بعد از آن صدام حسین (ملعون ) آنها را برای ترس از سرقت سربازان آمریکایی پنهان کرد.

۴۱-۳

۴۱-۴

۴۱-۵

۴۱-۶

۴۱-۲

۴۱-۷
تتصویر قلعه نمرود است  که به ” قلعه صبیبه ”  مشهور است و معنی این کلمه مرزبندی قلعه از دیگر قلاع بزرگ بوده که در عصر وسطی تا الان باقیمانده است , این قلعه در سوریا بر منحدرات غربی قرار گرفته است.
۷۱-۸

۴۱-۱۴

۴۱-۹

۴۱-۱۰

۴۱-۱۱

۴۱-۱۲

۴۱-۱۳

مردن قبل از تاریخ در ایران

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۴ اسفند ,۱۳۹۳

مردن قبل از تاریخ در ایران:

در گبر های هزاره پنجم و چهارم قبل از میلاد تعداد زیادی مهره و دانه های گردن بند یا دست بند استخوانی و سنگ های رنگین و مهره هایی از گل پخته پیدا شده است.  احترام به مردگان و سپردن اشیا در گور ایشان ثابت می کند که مردم پیش از تاریخ به زندگی در دنیای دیگر عقیده داشتند.  در تمام ایران بزرگ و میان رودان همراه مردگان ظروف و جواهر را به خاک می سپردند.  غالباً ظروف را در مقابل دهان یا سر او قرار می دادند.  تقریباً در تمام قبرها پای مردگان خم و یکی از دست های او به طرف دهان آورده شده بود.  در شهر اور میان رودان هنگام دفن پادشاه ۷۴ تن از زنان و خدمتگزاران او را با وی به خاک سپرده،  و انواع جواهرات و لوازم حتی آلات موسیقی را با او خاک کردند،  و بهترین موقعیت را برای جویندگان گنج درست نمودند.

   تپه حصار ــ  در دوره اول تپه حصار مردگان را به جانب مشرق یعنی طرف طلوع خورشید خوابانده اند ولی این رسم در دوره های بعد رعایت نشده بود.  در دور دوم قبرستان تپه حصار حدود ۳۰۰۰ ق.م،  مردگان را رو به مشرق می خواباندن،  و ظروف خاکستری رنگ مخلوط در کنار آنها قرار می دادند.  حدود ۷۷ جمجمه این بخش مورد مطالعه نژاد و تیره شناسی قرار گرفته،  که مورد تأیید من نمی باشد.  همچنین ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۶ در شاه تپه و حسن لو هم تعدادی جمجمه را بررسی کرده اند، که از نظر علم امروزی قابل قبول نمی باشد.

  تپه سیالک ــ  قبرستان های الف و ب. . . . بزودی

  تپه گیان ــ تپه گیان در جنوب غربی نهاوند، دوره اول ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ ق.م،  مردگان خود را بیشتر به سمت چپ و با لباس دفن می کردند،  تزئینات آنان را از قبیل جواهرات و کمربند و خنجر، کنار ظروف سفالی قرار می دادند. . . . ادامه دارد

  تپه جمشیدی ــ  در فاصله ۲۵ کیلومتری شمال خاوری الیشتر و سی کیلومتری خاوری هرسین، . . . بزودی

  تپه بدهورا ــ در هفتاد کیلومتری باختر همدان، . .

شهر کوتوله ها

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۳ اسفند ,۱۳۹۳

شهر کوتوله ها + تصاویر:

داستان آدم کوتوله ها شاید افسانه باشد اما به طور مسلم شهر آدم کوتوله ها در حاشیه کویر شهداد حقیقتی انکار ناپذیر است که پس از هزاران سال رازهای آن همچنان سر به مهر مانده است شهری با خانه ها و وسایل کوچک که خبری از ساکنانش نیست.
به گزارش جنوب نیوز، استان کرمان به گفته محمد ایراننلو گردشگر شهیر، استانی سرشار از عجایب است ابنیه های تاریخی متعدد از گوشه و کنار این گسترده سر برآورده اند و هر یک داستانها و افسانه های خاص خود را دارند از قلعه دختر و داستان کرم ابریشمش تا داستانهای مخوف اما واقعی حمله آقا محمد خان قاجار به دیار کرمان، اما از همه اعجاب آمیز تر وجود شهری در حاشیه کویر شهداد و در نزدیکی شهر کرمان است.

شهری در ابعاد بسیار کوچک که قسمتی از آن از دل خاک بیرون آمده است گفته می شود تمدن کشف شده در کویر شهداد بیش از پنج هزار سال قدمت دارد و این شهر اعجاب آمیز و کوچک نیز جزئی از این تمدن فراموش شده و سر به مهر است.

شهری کامل برای انسانهایی با قدی کمتر از یک متر با ۵ هزار سال قدمت

اما اینکه چرا این شهر به شهر کوتوله ها شهرت یافته است به دلیل ساختار بسیار خاص و کوچکش است بطوریکه کوچه ها، معابر خانه ها و گنجه ها و حتی تنورهای ساخته شده در این خانه که مشخص است که مورد استفاده نیز قرار گرفته اند همگی در اندازه هایی ساخته شده اند که تنها انسانهایی با قدی کمتر از یک متر می توانند از آن استفاده کنند.

۳۹-۱

شنیده شده است که این موجودات وجود خارجی داشته و  حتی شنیده می شود که دادو ستد می شود را حتما شنیده اید.

این شهر که در ۱۰۰ کیلومتری کرمان و در حاشیه غربی کویر لوت قرار گرفته است ذهن بسیاری از باستانشناسان را به خود جذب کرده است اما هیچ گاه پاسخی منطقی در خصوص دلایل ساخت این شهر داده نشده است.

گزارشهای متوالی از این شهر باستانی اما کوچک، موجب شده است مسئولان میراث فرهنگی وجود شهر کوتوله ها را تکذیب کنند اما هیچ گاه نتوانستند توضیح دهند که دلیل ساخت این شهر و از همه مهمتر استفاده از وسایل تعبیه شده در این شهر کوچک چه بوده است.

مومیایی های یافت شده در کرمان کوتوله نیستند

از سوی دیگر برخی نیز سعی در ارتباط این شهر با کشف اجساد به ظاهر مومیایی شده کوچکی دارد که در استان کرمان هر از چند گاهش کشف می شود اما در همه این موارد پس از بررسی از سوی میراث فرهنگی و کارشناسانش این ایده در نهایت در رسانه ها منعکس شده است که اجساد مومیایی شده مربوط به کودکانی است که به دلایلی سالها قبل فوت کرده اند با این وجود داستانهای بی انتهی شهر کوتوله های استان کرمان ادامه دارد و کسی نتوانسته است جوابی مناسب در این خصوص ارائه دهد.

۳۹-۲

نکته دیگری که موجب تعجب باستانشناسان شده و به حلقه ای گم شده مبدل شده است که هنوز جوابی برای آن یافت نشده، این است که زمانی این شهر از زیر خروارهای شن و ماسه کویر بیرون آورده شد دربهای خانه های شهر گل اندود شده بود.

مهاجرت بی پایان آدم کوتوله ها/ شهری که به حال خود رها شد

برخی بر این عقیده هستند که هزاران سال قبل مردمان این شهر به دلیل عواملی ناشناخته که شهر را تهدید می کرده است و برای حفظ جان خود اقدام به گل اندود کردن درب خانه ها و مسدود کردن آنها کرده اند و در حالی که خانه ها و اشیای درون آنها سالم بوده اند شهر را به حال خود رها کرده و رفته اند.

اینکه مقصد این مردمان کجا بوده و دلیل تهدید و در نهایت اینکه چرا به شهر آسیب نرسیده است مشخص نیست.

در سال ۱۸۴۶ میلادی و پس از آنکه سفالینه های سطحی در این قسمت از کویر که پیش از این تصور می شد که فاقد تمدن تاریخی باشد مشاهده شده نخستین کاووشهای باستانی در این منطقه آغاز شد و در نهایت مشخص شد روزگاری این منطقه مملو از حیات بوده است، نام خبیص بر این تمدن گذاشته شد و مشخص شد مردمانی در اواخر هزاره چهارم قبل از میلاد در این منطقه می زیسته اند.
۳۹-۳

در نهایت در جریان کاوشها هشت فصل باستانشناسی در این منطقه انجام شد که حاصلش کشف هزاران شی تاریخی، گورستانهای متعدد، کوره های مسی که نشان می داد در آن دوران مردمان شهداد به پیشرفتی قابل توجه در صنعت دست پیدا کرده اند حتی قدیمیترین بیرق فلزی جهان در این منطقه کشف شد که البته در کمال تعجب هیچ یک از آنها نه در شهداد و نه در کرمان نگهداری نمی شوند!

با وجود کشفیات آن دوران پس از انقلاب نیز چهار فصل کاوشش در این منطقه صورت گرفته است که نتایج قابل توجهی از جمله محله بندی شهرها بر اساس صنوف کشف شد. مردمان با تمدنی کهن که هزاران سال قبل در این منطقه زیست می کرده اند و محله های مختلف از جمله محله جواهر سازان و کشاورزان و پیشه وران داشته اند.

معمایی در قلب کویر/ گفته های سرپرست گروه باستانشناسی تمدن خبیص

اما در جریان این اکتشافات نیز زنجیره ابهام در خصوص شهر کوتوله ها و علت ترک شهر توسط ساکنانش پاره نشد و گویی برای همیشه به دل تاریخ سپرده شده است.
گفته های میرعابدین کابلی، سرپرست وقت باستانشناسی منطقه تاریخی شهداد بر ابهامات معماهای این شهر افزوده است.

کابلی می گوید: مردمان این شهر پنج هزار سال قدمت تمدن دارند و یافته های حاصل از کاوش ها نشان می دهد مردمانی فکور و دارای تمدن و قدرتمند در این منطقه زیست می کرده اند.

وی با اشاره به حلقه تمدنی شهداد می گوید: در کاوشها تعداد قابل توجهی از ظروف و اشیایی مختلف، گورستانها و نحوه های تدفین و مشاغل مختلف و خانه ها و کوره های ذوب مس و حتی مزارع شخم زده شده ای که رها شده اند کشف شده است.

۳۹-۴

مردم برای بازگشت امید داشته اند

وی در خصوص دلیل ترک این شهر توسط ساکنانش گفت: عاملی این شهر را تهدید می کرده است، بررسیهای میدانی نشان می دهد مردم در هنگام ترک شهر برای بازگشت امید داشته اند بطوریکه بسیاری از جواهرات و مهره ها و اشیای مورد نیاز برای زندگی را درخانه ها رها کرده اند و با فرصتی که داشته اند درب خانه را با خشت بسته اند و به محلی دیگر رفته اند اما هیچ گاه باز نگشته اند.

محمد صدوقی، فعال گردشگری نیز در خصوص این شهر می گوید: شهر کوتوله های شهداد بدون شک یکی از اسرار آمیز ترین ابنیه های تاریخی و گردشگری کشور محسوب می شود.

شگفتیهایی که در کویر گرد هم آمده اند/ محور گردشگری شهداد

وی افزود: این شهر در مسیر گردشگری قرار گرفته است و در صورتیکه گردشگران بخواهند از این شهر کوچک بازدید کنند و در کوچه ها و خانه های بسیار کوچکی که کمتر از یک متر ارتفاع دارند قدم بزنند می توانند در یک روز شگفتیهای بسیاری را ببینند.

صدوقی افزود: شهر کوتوله ها تا شهر کرمان تنها یک ساعت فاصله دارد و برای رسیدن به این شهر باید از جاده قدیم کرمان ماهان به سمت سیرچ حرکت کنند و ابتدا از ارتفاعات سیرچ که در برخی قسمتها جاده آن شیب تندی دارد بگذرند بطوریکه در هر کیلومتر طی مسافت چندین متر نیز بر ارتفاع جاده افزوده می شود اما شرایط جاده بسیار خوب است پس از آن باید از یکی از بلند ترین تونلهای خاورمیانه بگذرند و پس از عبور از تونل ابتدا با پیست طبیعی اسکی سیرچ مواجه می شوند و پس از آن به دره زیبای سیرچ و چشمه ها و رودخانه زیبایش با باغهای انبوه می رسند که اقلیمی کاملا سر سیری است.

وی افزود: در این مکان مسافران می توانند از چشمه های آب گرم جوشان و مراکز اسکانش استفاده کنند و پس از طی مسافتی اندک و طی جاده به دشتی گرمسیر به نام شهداد می رسند که مملو از نخلستان و باغهای مرکبات است.

صدوقی افزود: شهر کوتوله ها در حاشیه و چسبیده به شهر شهداد قرار دارد اما این پایان ماجرا نیست زیرا مسافران پس از ورود به شهداد در نزدیکی عجایب زیبای کویر قرار می گیرند.

وی به وجود کلوتهای شهداد اشاره کرد و گفت: یا اینکه گردشگر نباید به شهداد بیاید یا اینکه اگر آمد باید حتما کلوتهای این شهر را ببیند زیرا فرصتی است که شاید یک بار در عمر یک انسان ایجاد شود و این سازه های عجیب در حاشیه کویر شهداد می تواند خاطره ای ماندگار برای هر گردشگر باشد.

وی به وجود کمپ کویری با امکانات کامل و امنیت مطلوب و همچنین وجود گرمترین منطقه زمین در این مکان اشاره کرد و گفت: زیبایی های کویر در گردشگری ایران ناشناخته مانده است و باید روی این زیبایی و جذابیت ها کار تبلیغاتی بیشتری انجام شود.

هم اکنون خبرهایی جسته گریخته از مشاهده و وجود  این موجودات بسیار جالب در اقصی نقاط ایران بویژه در شما کشور , کردستان,کرمان , ایلام , ساری و…. گزارش می شود که به راحتی نمی شود رد کرد و خوشحال می شویم که تجارب و نظرات شما بازدید کنندگان محترم  در جهت پربار کردن اطلاعات را در این زمینه بیشتر و بهتر بدانیم

دفینه های کرمان

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۳ اسفند ,۱۳۹۳

دفینه های کرمان:

دمندان
شهری است در ولایت کرمان.
ابن فقیه گوید که در آنجا، معدن طلا و نقره و آهن و مس و توتیا باشد و آن، در کوهی است بلند که نام آن کوه و در آن کوه، غاری است عظیم و صدایی چون صدای جریان آب از آن غار شنیده شود و مانند دود چیزی از آنجا بلند شود و برکه « نشادر » کناره آن غار، دوده بندد، و چون آن دوده بسیار شود و جسمیت به هم رساند، مردم به آنجا رفته، آن دوده را بکنند ومشهور و معروف است، همین دوده است که از آن غار، حاصل شود و کسان پادشاه، خمس او را از مردم بازیافت دارند.

خواص اعجاب انگیز و آثار شهرهای قدیمی

بروزرسانی شده در تاریخ: ۱۳ اسفند ,۱۳۹۳

خواص اعجاب انگیز و آثار شهرهای قدیمی (برگرفته از کتاب خطی قدیمی ):

اسکندریه:

۳۸

شهر مشهوری است در مصر، واقع است در کنار دریا و اختلاف در بانی آن شهر، اهل سیر و تواریخ نمودهاند. بعضی گویند که او را، ذو القرنین- که اسکندر اول است- بنا نهاد و آن پسر اشک بن سلوکوس رومی است که خبر او در قرآن مجید وارد است. و بعضی گویند که او را، اسکندر ثانی بنا نهاد که آن پسر دارا دختر زاده فیلقوس است و چون او هم وقتی عظیم و قوی شد به ولایت مغرب و چین رفت، اهل سیر، او را شبیه به اسکندر اول کردند. و او، بعد از سفر چین وفات نمود در حالیکه در سن سی و دو سالگی بود. اسکندر اول، تمام عالم را گرفت و مؤمن و موحد بود، اسکندر ثانی،مذهب حکیم ارسطاطالیس را داشت که استاد او بود. و ما بین این دو اسکندر، مدتی فاصله بود.

گویند چون اسکندر خواست بنای شهر اسکندریه را گذارد، آن مکان، شهری بود از شهرهای قدیم و از مساکن طایفه عاد.

ستونهای سنگ و آثار قدیم در آنجا بسیار بود. قربانی بسیار نموده و داخل معبد اهل یونان شد و از خدای تعالی درخواست که به او معلوم نماید که آیا توفیق بنا و اتمام این شهر برای او مقدور است یا نه؟ پس، او را خواب ربود و در خواب دید کسی را که به او میگوید که این شهر را بنا خواهی کرد و آوازه این شهر در جهان خواهد پیچید و مردم بسیار در آن مکان، ساکن خواهند شد و هر پادشاه، لشکر بر سر این شهر کشد، خائب و خاسر، باز خواهد گشت. پس، از خواب برخاسته به جمع نمودن استادان و صنعتگران فرمان داد و طرح شهر را ریخته و ساعت تعیین نمود و ناقوسی بزرگ در وسط زمین آویخته و چنان قرار داد که هر وقتآن ناقوس را حرکت دهند، جمیع استادان و صنعتگران از چهار طرف شهر، در یک دفعه، ابتدای بنای آن شهر را نمایند و بنیان شهر در ساعت سعد بنا شود.

پس، چون استادان و معماران و صنعتگران حاضر شده در روز معین منتظر وقت و ساعت بنا شدند، پیش از آنکه وقت و ساعت معین برسد، مرغی بر سر ناقوس نشسته، ناقوس را حرکت داد. استادان و صنعتگران به خیال آنکه وقت و ساعت رسیده، دست به بنا نهادند. این خبر به اسکندر رسیده، دانست که اراده حق تعالی غیر از اراده اوست و گفت: من میخواستم که این شهر در ساعتی بنا شود که هرگز خراب نشود؛ خدای تعالی خلاف او را اراده فرمود، آنچه خدا خواسته است همان خواهد شد. پس، چون شب بر سر دست بر آمد، اجنه بسیار از دریا بیرون آمده، هر چه استادان ساخته بودند، خراب نمودند و هر چه استادان و آدمیان در روز کار میکردند، شب، اجنه او را خراب مینمودند تا آنکه اسکندر امر فرمود که استادان و مسخران، طلسمی برای دفع اجنه ساختند. مسعودی گوید طلسمی که از برای دفع اذیت جن ساختند، چند مناره است از سنگ به درازی هشتاد ذراع، و صور و اشکال در او کندهاند و خط بسیار نوشتهاند. آن ستونها الآن باقی است. و در زمان اسکندر، هفت سور بر دور آن شهر کشیده بودند. و مفسرین گویند که این اسکندریه مکانی است که موسی با سحره فرعون در آن مکان احتجاج نموده. و موسی، بسیار سال پیش از اسکندر بوده. پ، معلوم میشود که قبل از بنای اسکندر، باز در آن مکان شهر و آبادی بوده است.

مجلس سلیمان- علیه السلام- در اسکندریه است. غرناطی گوید که مجلس سلیمان- علیه السلام- در خارج شهر اسکندریه است و او را جن بنا نموده، در بالای ستونهای سنگ رخام، و در زیر هر ستونی، سنگی از رخام گذاشتهاند و در بالای هر ستون بر سنگ دیگر ترتیب کردهاند. و این سنگهای رخام، ابلغ و ملتقط به سیاهی و سفیدی است در کمال حسن. و هر ستون، سی ذرع طول دارد و قطر هر ستون، هشت ذراع است. و این مجلس، دری در آستانه و چارچوبهای از سنگ رخام دارد. و در این مجلس، زیاده از سیصد ستون ساخته شده است، همه از یک جنس سنگ و به یک اندازه و به یک ترکیب. در وسط این مجلس، ستونی است بر بالای سنگی از رخام و درازی این ستون، صد و یازده ذراع است و قطر آن ستون، چهل و پنج وجب است. مسعودی گوید که من،خود آن ستون را به دست خود وجب نمودهام.

و نزدیک دروازهای است موسوم به « ستون سواری » از عجایب اسکندریه، آن است که ستونی است که او، موسوم است امروز به و آن، ستونی است بسیار بزرگ و یک پارچه و بر بالای سنگی عظیم و مربع، این ستون را گذاشتهاند. و سنگی مربع به .« شجره » اندازه همان سنگ که در زیر ستون است در بالای آن ستون نهادهاند.

گویا که آن سنگ مربع، خانهای است. و هر که این سنگ را ببیند و عظمت آن را ملاحظه نماید، یقین کند که عامل این عملها، اشخاص قوی جثه بودهاند و دخلی به اشخاص این زمان نداشتهاند.

ابو ریحان عجایبات اسکندریه نوشته است که در آنجا، منارهای است متحرک به حرکت آفتاب؛ چنانکه چون آفتاب از محل زوال گذرد و مایل شود، در زیر این ستون چیزی توان گذاشت، پس از آنکه آفتاب مرتفع شود، دیگر آن چیز را که در زیر ستون گذاشتهاند، نتوان برداشت و اگر ظرف یا شیشه در زیر این ستون گذارند، چون آفتاب مستوی شود، آنها شکسته شوند و صدای شکستن آنها شنیده شود. حکمای بسیار در اسکندریه بوده است؛ چنانکه مثل منبر مکانها ساخته بودند و در پایههای آن، حکما به مراتب علم و حکمت ود، مینشستهاند و کسانی که علم کیمیا داشتهاند در پایینترین پایههای منبر مینشستهاند.

و از عجایب اسکندریه، منارهای دیگر است که پایین این مناره، سنگی است مربع، تراشیده شده. در بالای این مناره، مناره دیگر،مثمن گذاشتهاند و در بالای این مناره مثمن، مناره مدوری گذاشتهاند. طول مناره اول، نود ذراع است و طول مناره مثمن نیز، نودذراع است. و در بالای مناره، آینهای است و موکلان در آن بالا نشستهاند و به آن آینه نگاه میکنند. خاصیت آن آینه، آن است کهاگر لشکری از ولایت روم در کشتیها نشسته به طرف اسکندریه آیند، موکلان در آینه، آن کشتیها را دیده، اهل اسکندریه راخبردار مینمایند تا مستعد جنگ و قتال گردند و این آینه تا زمان خلافت ولید بن عبد الملک بن مروان باقی بود و پادشاه روم،حیله نموده، آن آینه را با آن منار خراب نمود. تفصیل حیله آن است که شخصی از بزرگان روم را به سرحد اسلام فرستاد و آن خص به اهل اسلام چنان نمود که من از ملک روم گریختهام. اهل اسلام او را پیش ولید بردند و به دست ولید، مسلمان شد. وبعضی از دفاین پادشاه روم را که در زمین شام بود بیرون آورده به ولید داد و به این جهت در پیش ولید مقرب و معتمد گردید.

پس از مدتی به ولید معروض داشت که چون اسکندر بر ملوک مصر و شام مستولی شد و خزاین شداد به دست او رسید او را ر زمین اسکندریه در میان سردابها مدفون ساخت و در بالای آن سردابها، مناری را که آینه در بالای او نصب نموده، ساخته است.ولید به طمع مال، حکم به تخریب مناره و آینه نمود. شخص رومی چون آینه را خراب و مناره را تا نصف منهدم نمود، در شبی ازشبها، سوار کشتییی که آماده ساخته بود، شده فرار به ولایت روم نمود. و این مناره در زمان ما، قلعهای است عالی مشرف به دریا،میانه این مناره تا دریا یک میدان اسب راه است. و در این مناره و حصن، پلهای وسیع هست که سوار با نیزه تواند بالا رفت. دربعضی از جاها این پلها را مسقف به یک پارچه سنگ کردهاند و به پهلوهای سنگی که در مناره است جا داده و استوار نمودهاند. از

آنجا، باز به طبقه دیگر بالا میروند. و در وسط این مناره، قبهای لطیف ساخته شده برای دیدهبان و مستحفظ.

روایت شده، چون عبد العزیز بن مروان حاکم ولایت مصر شد، مشایخ آن ولایت را جمع نموده گفت: میخواهم که اسکندریه راچنانکه سابق بوده آبادنمایم؛ شما به قوت و مردمان به من اعانت نمایید و من به دادن مال به شما اعانت مینمایم. پس، مردمان مصر از او، مهلت طلبیده بهقبرستان قدیمی رفتند و کله آدمی بیرون آورده، بالای عراده گذاشته، پیش عبد العزیز آوردند و دندانی از دندانهای آن کله راکشیدند. با وجود آنکه پوسیده و خراب شده بود، ده رطل- که دو من و نیم تبریز، تخمینا باشد- سنگینی آن دندان بود. پس، مردممصر به عبد العزیز حاکم خود گفتند که اگر چنین اشخاص قوی جثهای پیدا شوند، شهر اسکندریه را به حالت و عمارت قدیم توان ساخت.در آن ولایت، چشمهای است و در آن چشمه، صدفی پیدا شود که چون او را بجوشانند و آب او را بخورند، ناخوشی جذام را نافع بخشد.